Geen loonnorm voor managers…

Binnenkort starten de onderhandelingen tussen de vakbonden en de werkgeversorganisaties voor een nieuw interprofessioneel akkoord voor de komende twee jaar. De verschillende partijen zijn zich aan het warmlopen en verspreiden regelmatig berichten in de media om hun argumenten en standpunten kracht bij te zetten. De werkgeversorganisaties zeggen dat er gezien de huidige economische crisis en hoge inflatie geen ruimte is voor een loonsverhoging en pleiten er ook voor om het systeem van automatische indexaanpassingen verder af te bouwen.

Karel, LSP-Brugge

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Professionele plunderaars

In 2007 maakte Fortis 4 miljard euro winst. Topman Votron kreeg een jaarloon van 4,5 miljoen euro (of 12.300 euro per dag). De overname van ABN Amro door Fortis zou leiden tot het verdwijnen van vermoedelijk 8.000 jobs. Onder meer via de notionele intrestaftrek betaalde Fortis in 2007 geen belastingen, het kreeg zelfs terug! Bedrijven zijn in het algemeen overigens maar goed voor 12% van de fiscale inkomsten van de overheid. Op de kap van de arbeiders en de gemeenschap worden grote winsten gemaakt die dienen voor topmanagers en grote aandeelhouders.
[/box]

De lonen zouden o.a. door de hoge inflatie sneller stijgen dan de in de ons omringende landen en de overheid moet daar volgens de werkgevers dringend iets aan doen om de concurrentiepositie van ons land te behouden. Ondertussen kunnen we alleen maar vaststellen dat de inkomsten van mensen die het meest pleiten voor een politiek van loonmatiging de afgelopen jaren andermaal veruit het meest zijn gestegen. Het weekblad Trends maakte bekend dat de lonen van de topmanagers van de Bel-20 bedrijven vorig jaar met gemiddeld 15% waren gestegen op een jaar tijd! Dat was een heel eind boven de loonnorm die gewone werkenden werd opgelegd. Dezelfde mensen zeggen nu dat het crisis is en dat er geen ruimte is voor een stijging van onze lonen! In kleinere ondernemingen zal de stijging van de managerslonen wellicht kleiner zijn maar niettemin meestal een pak hoger dan die van een doorsnee werknemer.

Verschillende politici in ons land reageren tegen de hoge lonen van topmanagers maar in realiteit wordt er niets gedaan om een einde te maken aan de zelfverrijking van een kleine elite in de maatschappij. Karel De Gucht stelde dat de hoge lonen van managers koren op de molen zijn van “populisten” en het vertrouwen in ons economisch systeem ondergraven. Verder dan een morele oproep aan de managers om zich wat in te houden, komt hij echter niet. De politici slagen er zelfs niet in om een einde te maken aan de hoge lonen in ondernemingen waar zij een meerderheidsaandeelhouder zijn zoals De Post en Belgacom.

Het is trouwens niet alleen in ons land dat de toplonen ter discussie staan. In heel Europa is er een debat bezig. EU-Commissaris Joaquim Almunia stelde na afloop van een bijeenkomst van ministers van Financiën dat “het een onhoudbare situatie is om van de bevolking een loonmatiging te vragen, terwijl de toplui excessieve vergoedingen binnenhalen”. De discussie is het hevigst in Duitsland. Dit is niet toevallig aangezien daar de hardste aanvallen hebben plaatsgevonden op de inkomsten van de bevolking. Leg maar eens uit dat het inkomen van de baas van Mercedes met 45% is toegenomen op een moment dat het netto inkomen van de doorsnee bevolking in dezelfde periode is gedaald.