Lange Wapperbrug in Antwerpen stuit op verzet

Uit een enquête afgenomen door het weekblad Humo (24/6/2008) bleek dat slechts 28% van de Antwerpenaren zich kunnen vinden in de plannen van de Vlaamse regering, de provincie Antwerpen en de stad Antwerpen om de ring rond Antwerpen dicht te maken met een brug over de stad. Er bestaat heel wat woede over de ondemocratische besluitvorming rond de Lange Wapperbrug, een peperduur prestigeproject dat er komt onder druk van de bedrijfswereld, zonder veel rekening te houden met mens en milieu.

Jan, LSP-Antwerpen

De beweegredenen voor de bouw van de majestueuze Lange Wapperbrug, oftewel de ‘Oosterweelverbinding’, zijn duidelijk: enerzijds wil burgemeester Janssens (sp.a) het prestige van de stad een gigantische boost geven met het oog op het kapitaal van allerhande investeerders, en anderzijds bestaat er een enorme druk vanuit de bedrijfswereld om voor een vlottere doorgang van goederen in de Antwerpse haven naar het hinterland te zorgen.

Alhoewel aanvankelijk op 500 miljoen euro geschat, wijzen nieuwe ramingen op een duizelingwekkend prijskaartje van 2,5 miljard euro! Niet minder dan 1 miljard euro zal opgehoest worden door de belastingbetaler, de rest van het geld wordt gezocht in het kader van publiek private samenwerking (PPS): een financiële constructie gepromoot door de Europese Commissie met de bedoeling privé-kapitaal een voet tussen de deur te doen krijgen in de publieke sector.

De Lange Wapperbrug vormt tevens een bedreiging voor de volksgezondheid. Elke dag zullen vele tienduizenden vrachtwagens en auto’s boven Antwerpen razen, en dat terwijl studies aantonen dat wonen nabij verkeersaders schadelijk is voor de gezondheid (fijn stof, lawaai…). Het, overigens goedkoper, voorstel dat bestaat uit een gesloten ring rond Antwerpen door een tunnel onder de stad, waarbij lawaai en uitlaatgassen kunnen gefilterd worden, lijkt alvast een beter idee.

Bovendien hebben de politici op geen enkel moment aanstalten gemaakt om een breed democratisch debat te lanceren over het grootste stedenbouwkundig project in Vlaanderen ooit. De knoop werd eind vorige eeuw doorgehakt door de ‘Staten-Generaal’, een select clubje van politici, bedrijfsleiders, ontwerpers en enkele weerloze milieuorganisaties. Ondertussen groeide een breed verzet op initiatief van de bewonersgroep StRaten-Generaal en vzw Ademloos, die ijveren voor een referendum. Burgemeester Janssens liet zich regelmatig van zijn slechtste kant zien: hij schold recent de tegenstanders van de brug uit voor leugenaars en lijkt met zijn legendarische uitspraak “Walk and don’t look back” niet van plan ruimte voor discussie toe te laten.

Ook in dit dossier is het duidelijk dat de neoliberale politici individuele transportoplossingen blijven promoten: minder dan 10% van de middelen uitgetrokken voor het Masterplan, dat de Oosterweelverbinding omvat, gaan naar investeringen in openbaar vervoer. Ieder zijn eigen auto is misschien wel interessant voor de winsten van de autofabrikanten en de olie-industrie, maar maatschappelijk en ecologisch gezien zorgt deze politiek voor enorme problemen. En dan zwijgen we nog over het inefficiënt en milieuonvriendelijk transport van goederen over de weg: de winst die met dit type van goederentransport te rapen valt, vormt een rem op de ontwikkeling van alternatieve vervoersmethoden.

LSP pleit voor massale investeringen in collectieve oplossingen voor het verkeersprobleem. Niet het bijbouwen van snelwegen, wat alleen maar meer auto’s aantrekt, maar de uitbreiding van het openbaar vervoer zal op termijn een oplossing bieden voor het verkeersinfarct. Daarnaast eisen we dat de enorme winsten van vandaag onder meer geïnvesteerd worden in nieuwe vormen van goederenvervoer en productie.