De voorzitter van de Europese Ondernemingsraad van General Motors, Klaus Franz, stelt dat er wel degelijk drie shiften zullen blijven bij Opel in Antwerpen. Eerder werd daartoe gevreesd omdat de geplande productie dermate laag zal liggen in Antwerpen. Een vermindering van de productie tot 150.000 wagens (in het beste geval) zal immers leiden tot heel wat ontslagen.
Op dit ogenblik kan Opel-Antwerpen makkelijk 250.000 auto’s per jaar aan met 4.600 arbeiders. Het ACV stelde terecht dat het bezorgd was om het voortbestaan van de drie shiften omdat een productie van 150.000 auto’s (op dit ogenblik zijn er enkel 120.000 zeker) een ernstige beperking van de productie inhoudt. De 1.400 geplande ontslagen zullen daartoe niet volstaan. Mogelijk volgen er nogmaals 1.000 extra jobs die moeten verdwijnen.
De voorzitter van de Europese Ondernemingsraad van GM stelt echter dat de drie shiften zullen blijven bestaan. Reden: “Overal in de wereld draaien competitieve fabrieken in de auto-industrie op drie shiften. Dat zal ook zo zijn in Antwerpen. Voor drie ploegen heb je minder machines nodig dan voor twee ploegen. Bovendien hebben de machines ook minder capaciteit nodig.”
Als er nog zo’n 2.200 arbeiders overblijven in Antwerpen, is het echter maar de vraag of drie shiften nog haalbaar zijn. Er zou gepland worden om de drie ploegen te halveren. Er wordt begonnen met de nachtploeg die in de zomer reeds gehalveerd wordt, onder meer door het snel afdanken van de tijdelijken in de nachtploeg. Tegen het einde van het jaar volgt een tweede ploeg en dan nog de derde ploeg. Het ACV heeft het over een scenario met 2.400 jobs die verdwijnen, in de veronderstelling dat er 120.000 wagens worden geproduceerd (met twee modellen). De komst van een derde model wordt pas eind 2009 zeker. Rudi Kennes (ABVV) lijkt echter zijn vertrouwen in de directie teruggevonden te hebben en stelt dat hij 90% zeker is dat het derde model er komt. Hierdoor zouden enkel de nachtploeg en nog één andere ploeg gehalveerd worden.
De komst van een derde model is absoluut niet zeker. De directie stelt dat het op langere termijn zoekt naar extra volume om te produceren in Antwerpen. Die zoektocht kan nog alle kanten uitgaan. Met 120.000 auto’s per jaar en een halvering van het personeelsbestand zal de vraag op termijn op tafel liggen over het overleven van de fabriek. De moderne en ruime vestiging van GM-Antwerpen wordt onderbenut indien er slechts 120.000 auto’s worden gemaakt. Zal dat nog als efficiënt worden gezien als er nieuwe discussies ontstaan in de GM-groep over herstructureringen? Zal Antwerpen dan niet vooraan staan als er over sluiten wordt gesproken?
Dat zijn open vragen en het is niet de bedoeling om “onrust te stoken”, zoals Kennes aan het ACV verwijt. Het is de directie die met haar plannen onrust stookt. Deze plannen zorgen immers voor onzekerheid en leiden tot terechte vragen over het voortbestaan van GM-Antwerpen. We denken dat het fout is om nu onderlinge verwijten tussen de vakbonden te lanceren. De oorzaken van de onzekerheid en van het sociale bloedbad liggen niet bij de andere vakbonden, maar bij de directie.