Het VB moet opnieuw een parlementslid afstaan aan de Lijst-Dedecker. Na Jurgen Verstrepen trekt de nobele onbekende Monique Moens naar Dedecker. "Mijn politieke ideeën sluiten nauwer aan bij de ideeën die de Lijst Dedecker uitdraag", stelde Moens. Dewinter reageerde gelaten: "Misschien is het ook goed dat de bokken nu van de geiten worden gescheiden".
Dedecker wast blauwer dan blauw
Monique Moens is niet bepaald een gekend figuur en ook haar politieke ideeën waren ons alvast niet bekend. Maar nu blijken die ideeën behoorlijk blauw te zijn. Het harde liberalisme van Dedecker slaat blijkbaar aan bij een aantal VB-mandatarissen. Eerder verwees ook Fabrice Morreau naar het economisch standpunt van het VB dat na het economisch congres van 2005 onvoldoende in de verf werd gezet naar zijn aanvoelen. Dat economisch programma was een poging tot neoliberale opstelling om aanvaardbaar over te komen bij ondernemers.
Blijkbaar ging dat nog niet ver genoeg voor een aantal VB’ers die liever teruggrijpen naar Dedecker die zich blauwer dan blauw probeert op te stellen. Is dat om financiële middelen los te weken bij bevriende ondernemers en patroons?
Het VB probeert zich graag voor te doen als de partij voor de kleine man, maar onder haar kader zitten er blijkbaar diepblauwe figuren die dromen van een harder ondernemersbeleid. Wat dit voor de arbeiders en hun gezinnen zou betekenen is duidelijk: langer werken voor een lager loon, moeilijker toegang tot pensioenrechten, beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd,… Zodra die kaders niet kunnen rekenen op een verlenging van hun postje (Monique Moens) of van de subsidies voor hun projecten (Verstrepen en Morreau) ruilen ze het VB in voor Dedecker.
Het imago van Dewinter
Een grappig detail dat bij de verschillende overlopers terugkomt, is de stelling dat Dewinter meer "open minded" is geworden. Toen een vorige VB-dissident (Geert Van Cleemput) de deuren dichtsloeg om naar de N-VA te trekken, lagen de kaarten nogal anders. Toen werd gesteld dat Dewinter alles te zeggen had in de partij en daarbij meedogenloos te werk ging. Nu beweren de overlopers dat het zachtere imago van Dewinter geen kans krijgt in de partij, een stelling die zelfs door het (over extreemm-rechts…) doorgaans goed ingelichte blad ‘t Pallieterke werd weggelachen.
Moens stelde: "Vooral voorzitter Frank Vanhecke ligt dwars. In tegenstelling tot de beeldvorming is Filip Dewinter meer open minded. Hij is, vooral de jongste jaren, in zijn standpunten soepeler geworden. Menselijker, zou ik durven zeggen." Het gestook van de overlopers ligt er nogal hard op: allen proberen ze Dewinter en Vanhecke tegen elkaar uit te spelen. Wellicht zullen er effectief machtsspelletjes zijn in het Vlaams Belang, maar het lijkt ons niet handig om van buitenaf in die spelletjes mee te spelen…
Monique Moens draaide hetzelfde plaatje af als Verstrepen en Morreau: "De partij grijpt terug naar de harde lijn en daar kan ik me niet langer in vinden. De overstap naar een lijst die beter mijn gedachtegoed weergeeft, is voor mijn een logische stap."
In tegenstelling tot pakweg Verstrepen voegde ze er wel aan toe: "Voor de postjes moet ik het niet doen. Mijn politieke toekomst bij de Lijst Dedecker is een stuk minder zeker dan bij het VB." Pittig detail: Moens zit in het Vlaams parlement en is aldus nog enkele jaren zeker van haar postje… Vanuit de Kamer of de Senaat (die in juni moeten worden herverkozen) kon Dedecker nog geen VB-parlementsleden overtuigen. Die kiezen wellicht eieren voor hun geld.
Reacties van het VB
Het Vlaams Belang reageert vrij gelaten op de overlopers. Dewinter haalde uit naar Dedecker omdat die nadrukkelijk in de VB-vijver gaat vissen. Natuurlijk is daar wel wat ruimte. De VB-leiding kan niet terugvallen op een sterk uitgebouwde actieve partijbasis en moet hierdoor bij haar groei sneller beroep doen op allerhande figuren die carrière komen maken in de partij. De organisatiegraad in het VB blijft relatief beperkt, de familiedag in Bobbejaanland op 31 maart werd trots aangekondigd als de grootste VB-bijeenkomst ooit. Maar een dagje Bobbejaanland voor 2 euro is natuurlijk handig meegenomen en impliceert geen actieve betrokkenheid bij het meer ernstige politieke werk. Het VB is actief op zoek gegaan naar "figuren" die de partij wilden versterken en mandataris worden. Dat houdt natuurlijk bepaalde risico’s in.
Zeker op een ogenblik dat gevreesd wordt voor de resultaten van de verkiezingen. Na de Antwerpse resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen en het tegenvallende resultaat van Le Pen in Frankrijk, zijn er geleidelijk aan ook negatieve scenario’s die opduiken. Wij vrezen dat het nog te vroeg is voor een dergelijk scenario. Maar in bepaalde VB-kringen leeft dat dus wel.
Dedecker speelt daar op in, tot ongenoegen van het VB. Dewinter stelde: "Dedecker is geen man van zijn woord. Na VLD en N-VA ondervinden ook wij dat aan de lijve. Leuk is het niet, maar het leidt allemaal nergens toe. Na 10 juni bestaat de Lijst Dedecker niet meer. Het kost ons hooguit een halve procent. Het geeft een vervelende indruk in de media, maar ondertussen draait de wereld voort. Misschien is het ook goed dat de bokken nu van de geiten worden gescheiden."
Op zich is dat een opvallende reactie omdat er uitdrukkelijk wordt gesteld dat er in het Vlaams Belang zowel bokken als geiten zijn. Wie aan welke kant staat daarbij, werd niet meegedeeld. De Vlaamse bokken (VB’ers) werden blijkbaar vervoegd door enkele geiten. Maar dat was dan wel op uitdrukkelijk verzoek van de partijleiding.
Perspectieven voor 10 juni
Wij vrezen dat er weinig elementen zijn die wijzen op een mogelijke nederlaag voor het Vlaams Belang. Ondanks de goed-nieuws-show van de paarse regering is het tegelijk duidelijk dat er sleet zit op de paarse formule en tegelijk zien we overal ook ongenoegen verder opborrelen. De vele spontane stakingsacties van de afgelopen weken zijn daar een uitdrukking van. Bovendien is er nog het sociale bloedbad bij Opel.
De traditionele partijen hebben daar geen controle op, hoe sterk ze dat ook zouden willen. Maar anderzijds is er nog geen sterk alternatief voor de arbeiders. Er is het Comité voor een Andere Politiek dat bouwt aan een alternatief, maar nog in een vrij pril stadium zit. In de traditionele partijen zelf zijn er bovendien steeds minder illusies en de partijen slagen er ook niet om echt "anders" over te komen. CD&V en N-VA proberen dat, maar het effect ervan is tanende.
Bij gebrek aan een alternatief kan het VB opnieuw een sterke score neerzetten. Populisten als Dedecker kunnen een beetje schade berokkenen, maar dat zal niet fundamenteel zijn. Het enige dat dit kan doorkruisen is de opkomst van strijdbewegingen, bijvoorbeeld rond Opel, die op een georganiseerde wijze actief opkomen voor de eisen van de arbeiders en hun gezinnen. Dat zou het VB in een defensieve positie duwen omdat de partij geen antwoorden heeft op de bekommernissen van de arbeiders (tenzij diepblauwe antwoorden die we allemaal reeds kennen).