Belgacom. Topman incasseert winsten, personeel moet prijs betalen

Enkele weken geleden kondigde Belgacom trots aan dat er recordwinsten werden geboekt. Tegelijk werd aangekondigd dat nog eens 1.500 jobs moesten verdwijnen. Dat is nodig om de winsten verder op te drijven. Wie profiteert daarvan? De aandeelhouders en topmanagers. Of de topmanager die ook aandeelhouder is, zoals Didier Bellens.

In 2006 maakte Belgacom heel wat winst: 6,1 miljard euro. Er werd een dividend van 1,6 euro per aandeel betaald aan de aandeelhouders. Didier Bellens beschikte toen over 300.000 aandelen en kreeg dus bovenop zijn jaarloon van 1.850.000 euro nog eens 480.000 euro aan dividenden. Wat 2006 betreft komt Bellens zo op bijna 6.400 euro per dag. Hoeveel maanden moet een gemiddelde arbeider van Belgacom werken voor 6.400 euro?

Nu gaat Bellens over tot de verkoop van een groot pakket aandelen. 180.000 van zijn 300.000 aandelen verkoopt hij. Daarmee krijgt hij de waarde terug van de aankoopprijs van de 300.000 aandelen: 6 miljoen euro. De overige 120.000 aandelen (met een waarde van ongeveer 4 miljoen euro) vormen pure winst. De aandelen werden in 2004 aangekocht.

Op drie jaar tijd maakt Bellens dus nog eens 4 miljoen euro winst op basis van de waarde van de aandelen. We zitten inmiddels aan een jaarinkomen van 3,6 miljoen euro voor 2006 (of 10.000 euro per dag, weekend inbegrepen!).

Voor het gewone personeel gaat het niet zo goed bij Belgacom. Begin jaren 1990 waren er nog 26.500 arbeiders, begin 2007 waren dat er nog 15.000. Nu zouden er nog eens 1.500 weg moeten. ACV-Transcom merkte op: “Er was vorig jaar een daling van de personeelskost met 3,3%. Op directieniveau stegen de lonen echter met 6,4%. Nu is het tijd voor onze loonsverhoging.”

De ruimte voor loonsverhogingen is er klaarblijkelijk. Er zijn immers middelen genoeg om met de euro’s te gooien naar topmanagers. Waarom moeten de arbeiders de buikriem aanhalen als de directie zichzelf steevast nieuwe cadeautjes geeft?