1.000 aanslagen per week in Irak. 70% van de Amerikanen tegen huidig Irak-beleid

De oorlog van het terrorisme (of was het tegen het terrorisme?) heeft niet enkel geleid tot meer dodelijke slachtoffers onder de Amerikaanse soldaten dan het aantal slachtoffers bij de aanslagen van 11 september 2001 zelf. Vooral voor de bevolking van Irak leidt de oorlog tot immense problemen. Het land is veranderd in chaos en de bevolking heeft er enorm te lijden. Er is een sterke toename van sectair geweld langs religieuze en etnische lijnen.

Tussen half augustus en half november waren er wekelijks gemiddeld 959 aanslagen tegen burgers of militairen. Dat beweert een onverdachte bron (toch op dat vlak). Het cijfer komt namelijk van het Pentagon, het Amerikaanse ministerie van defensie. En daar hebben ze weinig redenen om dit cijfer te overdrijven… Bijkomend probleem, volgens het Pentagon, is dat de doodseskaders steeds vaker de steun en goedkeuring van de lokale politie krijgen.

Het is opvallend dat de opvolger van Donald Rumsfeld, met name Robert Gates, waarschuwt voor een "mislukking van de oorlog". Die mislukking is natuurlijk vooral erg concreet in Irak zelf. Maar er zijn gevolgen die verder gaan. Ook in de VS zelf is er een nog steeds toenemend verzet tegen de oorlog. Een nieuwe peiling stelt dat de steun voor de aanpak van de Irakoorlog in de VS gedaald is van 34% in oktober tot 28%. De expliciete tegenstanders zien hun steun toenemen van 64% tot 70%!

De regering kondigde aan dat begin 2007 haar nieuwe Irak-politiek ekend zal worden gemaakt. Uit een enquête in USA Today blijkt dat 74% van de Amerikanen wil dat de meeste troepen tegen maart 2008 uit Irak weg zijn. 71% van de Amerikanen wil een dialoog met Iran en Syrië. De mogelijkheden voor een verderzetting van een brutale buitenlandse politiek gebaseerd op puur militair machtsvertoon wordt dus kleiner.

Naar aanleiding van het uitbreken van de oorlog in Irak stelde de media dat rekening moest worden gehouden met een nieuwe factor: die van de publieke opinie. Los van het feit dat dit natuurlijk niet nieuw was, is het wel belangrijk dat nu steeds meer commentatoren moeten vaststellen dat de anti-oorlogsbeweging het bij het rechte eind had.

Het volstaat echter niet om gelijk te hebben, we moeten ook gelijk krijgen. Daar zal een ernstig politiek alternatief voor noodzakelijk zijn. In de VS staan beide grote partijen aan de kant van de grote bedrijven die superwinsten maken op basis van deze oorlog. Beide grote partijen verdedigen een neoliberaal beleid dat gericht is tegen onze belangen. Ook in de VS is er nood aan een politiek verlengstuk voor de 70% Amerikanen die radicaal gekant zijn tegen de oorlogspolitiek!