Op 20 december werd een wetsontwerp goedgekeurd waarmee een wettelijk verlengstuk wordt geboden aan het protocolakkoord in de Vlaamse automobielsector. Dat protocolakkoord werd goedgekeurd door ACV en ABVV-metaal, maar is ook binnen syndicale middens erg controversieel. Zo sprak BBTK zich reeds uit tegen de sterkere flexibiliteit.
Concreet wordt het mogelijk om de dagelijkse arbeidsduur op te drijven tot 10 uur en de wekelijkse arbeidsduur tot 48 uur (op zes dagen). De totale arbeidstijd zal bekeken worden op een periode van 6 jaar. Dit maakt extreme flexibiliteit mogelijk en ondermijnt het concept van overuren (en overloon). Dat het bovendien een ernstige bedreiging vormt voor de veiligheid op de werkvloer, wordt gemakshalve over het hoofd gezien.
Op 29 mei 2006 werd het protocolakkoord ondertekend door de patroonsfederatie Agoria, de Vlaamse vleugel van ABVV-Metaal en ACV-Metaal. In het akkoord werd voorgesteld dat de patroons uit de automobielsector gemakkelijk een dergelijke regeling kunnen invoeren. De regeling wordt “plus minus conto” genoemd omdat in bepaalde periodes meer wordt gewerkt en in andere periodes minder.
Nog een probleem met deze regeling is dat de directie het uurrooster tot drie dagen voordien kan aanpassen. Probeer maar eens een normaal sociaal leven uit te bouwen als je niet weet wanneer en hoe lang je volgende week zal moeten werken… Er wordt gesteld dat de periodes dat er minder gewerkt wordt, een compensatie zullen vormen voor de periodes dat erg lange dagen en weken moeten geklopt worden. Daarbij wordt geen rekening gehouden met het effect van een 48-urenweek op de arbeiders zelf. Zowel op het vlak van gezondheid als op het vlak van veiligheid, is dat namelijk onverantwoord.
Het protocolakkoord van eind mei bleef een protocolakkoord omdat er een verandering aan de arbeidswetgeving noodzakelijk was om deze extreme flexibiliteit door te voeren. Nu wordt daar dus op geantwoord met een wet. De verantwoordelijkheid daarvoor wordt natuurlijk afgeschoven op de sociale partners die zelf vroegen om een wetgevend initiatief om de flexibiliteit door te voeren.
De bediendenbond BBTK in het ABVV stelde: “De BBTK wond er geen doekjes om: wij vonden dat er geen sprake van kon zijn dat het protocol van de automobielsector een wettelijk kader zou creëren waardoor ook in andere sectoren of ook bij de bedienden van de automobielsector (inclusief de toeleveringsbedrijven) een dergelijke flexibiliteit ingevoerd zou kunnen worden. Wij onderstreepten ook klaar en duidelijk het interprofessioneel belang van dit dossier en de noodzaak om de discussie op dat niveau te voeren.”
Nu de maatregel voor de automobielsector is doorgevoerd met een wettelijke regeling wordt uiteraard de deur opengezet om ook in andere sectoren de discussie aan te gaan. Wij denken dat de maatregel een gevaarlijke stap is in de richting van het verder opdrijven van de flexibiliteit van de arbeiders. We blijven ons verzetten tegen de vakbondslogica die leidde tot de ondertekening van het protocolakkoord eind mei en we pleiten absoluut tegen een verdere uitbreiding van de mogelijkheid van een plus-minus conto regeling. Neen aan de 10-urendag! Neen aan de 48-urenweek!