Your cart is currently empty!
Tag: BMS
-
1-0 voor de stakers van BM&S
Foto door Collectif Krasnyi Op maandag 8 september kwam er een uitspraak de rechtbank van Brussel in de zaak rond BM&S op de site van de NMBS in Schaarbeek. Het personeel van BM&S staakt al langer tegen het schoonmaakbedrijf dat hen tewerkstelt. De rechtbank ging nu positief in op het beroep van de arbeiders tegen een eerdere uitspraak die de directie de mogelijkheid van dwangsommen tegen de stakers gaf.
Verslag door Laure (Brussel)
Ter herinnering, de arbeiders gingen drie weken geleden in staking tegen de afdanking van twee delegees en drie interimmers. Sindsdien kreeg de directie op eenzijdig verzoekschrift een uitspraak waarbij het dwangsommen tot 500 euro kon laten opleggen aan stakers.
Er werd onmiddellijk beroep hiertegen aangetekend. Tegelijk werd de stakerspost behouden en werd de poging om nieuwe interimmers aan het werk te krijgen gestopt.Maandag besliste de rechtbank van eerste aanleg dat de directie ongelijk had en werd het beroep van de arbeiders aanvaard. De rechter oordeelde dat de directie van BM&S probeerde om de staking te breken en de rechtbank hiervoor te gebruiken. Er werd gewezen op de CAO 108 uit 2013 die het inzetten van interimmers bij een staking verbiedt. De directie van BM&S heeft zichzelf in de problemen gebracht door naar de rechter te stappen.
Deze overwinning is niet enkel van belang voor de 14 stakende arbeiders. Het is belangrijk voor alle werkenden die morgen misschien in actie willen gaan en met dezelfde patronale reacties moeten afrekenen.
Maar de strijd is hiermee niet gedaan. De arbeiders zijn vastberaden om door te gaan tot hun vijf collega’s terug aan de slag mogen met volwaardige contracten.
De staking is belastend voor de arbeiders, zowel moreel als financieel. Bezoek hun stakerspost aan het station van Schaarbeek en/of stort een bijdrage aan de solidariteitskas die opgezet is door ACOD-Spoor in Brussel: BE20 0682 1834 9956 met vermelding “Solidariteit BM&S”.
- Allemaal samen, solidair met de arbeiders van BM&S!
- Voor de onmiddellijk reïntegratie van de vijf afgedankte arbeiders, delegees en interimmers, met echte contracten en degelijke lonen!
- Voor de insourcing van de schoonmaakdiensten bij de NMBS!
- Zelfde werk, zelfde loon, zelfde strijd!
- Stop de privatisering van de openbare diensten!
-
Voorbeeldige strijd bij BM&S
Op woensdag 3 september slaagden de 14 arbeiders van BM&S er opnieuw in om de staking op hun werkplaats in stand te houden. De stakerspost houdt stand ondanks alle aanvallen.Artikel door Laure (Brussel)
Terugblik
Het bedrijf BM&S vervangt sinds 1 april een andere onderaannemer van de NMBS voor de schoonmaak van treinen – overigens een voorbeeld van de geleidelijke privatiseringspolitiek van de openbare diensten waar de NMBS al jarenlang aan meedoet. De werknemers, officieel tewerkgesteld bij BM&S, werken al jaren voor verschillende werkgevers en doen daarbij steeds hetzelfde werk: treinen van de NMBS schoonmaken.
Toen een nieuwe directie werd aangesteld, beloofde deze het personeel dat niet aan de contracten zou geraakt worden en dat de drie interimkrachten snel een contract zouden krijgen. Dat is niet meer dan normaal voor personeel dat al meer dan anderhalf jaar in trouwe dienst was naast de andere collega’s.
Toen de delegees de contracten van nabijer bekeken en wezen op onduidelijkheden en vooral op de valse beloften rond de interimmers, gooide de directie van BM&S het over een andere boeg en werd een tegenaanval ingezet. De delegees kregen valse beschuldigingen naar het hoofd geslingerd om hen te discrediteren.
Midden augustus, toen één van de twee delegees op verlof was, wilde de directie grote kuis houden. De twee werden wegens dringende redenen afgedankt en ook de drie interimmers werden aan de deur gezet. Op dezelfde dag werden acht nieuwe interimmers aangeworven, ongetwijfeld om de ploeg die elkaar te goed begon te kennen aan de kant te schuiven.
Op 21 augustus, na de aankondiging van deze maatregelen, gingen de arbeiders meteen in staking om hun collega’s te ondersteunen en de onmiddellijke reïntegratie te eisen. De directie had hier geen oren naar. De 8 interimmers kregen een tijdelijk contract van een maand zodat de directie geen wetten overtrad (het is immers verboden om interimmers in te zetten om een staking te breken). Maar het was wel degelijk de bedoeling om de stakers te vervangen. Er werd een deurwaarder ingezet en 40 kandidaten voor de job werden opgetrommeld om de stakers te intimideren en duidelijk te maken dat hun job bedreigd was.
Het personeel liet zich gelukkig niet doen en door de solidariteit die ze kregen en hun eigen vastberadenheid is er die dag niemand aan de slag gegaan.
De volgende dag stelde de directie onderhandelingen voor die de maandag erna zouden plaatsvinden. Het personeel stemde daarmee in en hief de stakerspost op. Maar er bleek geen echte onderhandeling te zijn, er was geen sprake van dat de vijf collega’s terug aan de slag zouden kunnen. Hierop bleven de anderen trouw aan hun ordewoord om te staken tot de eisen ingewilligd worden.
Tegelijk was er een nooit geziene rechterlijke uitspraak met een dwangsom van 10.000 euro voor de stad Brussel en de gemeente Schaarbeek. Die dwangsom moeten de gemeenten betalen per dag dat ze de politie geen bevel geven om de stakerspost op te ruimen.
Op woensdag 3 september kwam de directie opnieuw met een deurwaarder naar de stakerspost, ditmaal vergezeld door drie agenten. Ze was vastbesloten om de opgetrommelde tijdelijke personeelsleden aan het werk te krijgen.
In tegenstelling tot wat er in de gevestigde media werd gezegd, heeft geen enkele arbeider een wettelijke regel overtreden, zelfs niet op een ogenblik dat hun stakingsrecht met de voeten werd getreden. Pas na discussies met hun niet-stakende collega’s en de ordediensten, bekwamen de stakers dat er niemand binnen ging.
Vandaag gaat de stakerspost door en is er een actie aan het justitiepaleis. Er wordt daar beroep aangetekend tegen de uitspraak die de stakerspost laat opruimen.
Lessen uit een strijd die nog niet gedaan is
De aanvallen waarmee de arbeiders van BM&S geconfronteerd worden, zowel de willekeurige afdankingen als de pogingen om de staking te breken, tonen tot op welk punt het patronaat vastberaden is om de rechten van het personeel en iedere vorm van verzet te breken.De logica waarmee deze aanvallen worden uitgevoerd passen in de patronale roep om de kosten te verlagen en over flexibele arbeidskrachten in een onzekere positie te beschikken. Dergelijk personeel moet vooral volgzaam zijn en doen wat de bazen zeggen. Dit kadert ook in het beleid dat al jarenlang wordt gevoerd door alle gevestigde partijen die de rode loper uitrollen voor het patronaat.
De geleidelijke privatisering van openbare diensten maakt het mogelijk om de arbeidsvoorwaarden en lonen naar beneden te halen, het personeel te verdelen in kleinere entiteiten en zo de aanvallen nog harder te kunnen uitvoeren.
We zien ook al enkele jaren dat het stakingsrecht onder vuur ligt. Het gebruik van torenhoge dwangsommen en de quasi systematische intimidatie door ordediensten, het toelaten van het inzetten van ander personeel op stakingsdagen,… Het gerecht laat geen kans ongelegen om aan te tonen aan welke kant ze staat: aan die van de kapitalisten tegen de arbeiders.
De vastberadenheid van de arbeiders bij BM&S en hun solidariteit tegenover de aanvallen is opmerkelijk en verdient alle steun. Voor de stakers is het niet evident om de strijd verder te zetten en op te komen voor de reïntegratie van hun collega’s.
We steunen hen volledig in deze strijd en roepen de lezers van deze site op om hetzelfde te doen. Om de strijd tot een overwinning te brengen, is steun noodzakelijk. Deze nieuwe strijd bij een onderaannemer van de NMBS (na onder meer ISS) kan aangegrepen worden voor een bredere beweging onder het spoorpersoneel. De opdeling van het spoorbedrijf in tal van onderaannemers is immers een stap achteruit voor het personeel (zowel inzake arbeidsvoorwaarden, lonen als slagkracht). Bovendien is het duidelijk dat de directie aandringt op steeds meer inspanningen door het personeel. Op tien jaar tijd is de productiviteit verdubbeld terwijl er 3.000 personeelsleden minder zijn. De directie van de NMBS en de opeenvolgende regeringen bereiden een volledige privatisering voor, wat de dienstverlening onder druk zou zetten. Dat is slecht voor de reizigers (duurdere prijzen, afschaffing van stations en lijnen,…) maar ook voor het personeel. BM&S toont dat aan.
De houding van de directie bij BM&S moet ook een signaal zijn voor de volledige arbeidersbeweging. Het patronaat en de kamikazeregering bereiden zich voor op een harde confrontatie waarbij onze syndicale rechten onder vuur zullen liggen. Het veralgemeend inzetten van deurwaarders, minimumdienstverlening bij de NMBS,… De mogelijkheid van verzet tegen het asociale beleid wordt steeds meer ondermijnd.De strijd is dus niet enkel van belang voor de arbeiders van BM&S. Wat daar gebeurt, zal navolging krijgen bij andere onderaannemers. Die beconcurreren elkaar om zo goedkoop mogelijk te zijn door op het personeel te besparen. Het gaat evenwel om een dienst voor de NMBS en dus gaat het ook om spoorpersoneel dat aan dezelfde voorwaarden moet werken.
- Allemaal samen solidair met het personeel van BM&S!
- Voor de onmiddellijke reïntegratie van de vijf afgedankte arbeiders, delegees en interimmers, met echte contracten en degelijke lonen!
- Voor de reïntegratie van de volledige schoonmaakdienst in de NMBS!
- Zelfde werk, zelfde loon, zelfde strijd!
- Stop de privatisering van de publieke diensten!
-
BM&S. Met Brusselse rechters terug naar het ‘stakingsrecht’ van de 19de eeuw
Foto door Collectif Krasnyi Het conflict bij de schoonmakers van de NMBS bij onderaannemer BM&S in Schaarbeek houdt aan. Het Brusselse gerecht maakte nog eens duidelijk waarom er in dit land over klassenjustitie wordt gesproken en zet een nooit geziene aanval op het stakingsrecht in. Zullen we dit laten passeren?
Even ter herinnering: het conflict bij BM&S begon op 21 augustus met een spontane staking na het ontslag van twee vakbondsafgevaardigden en het stopzetten van de contracten van drie interim-medewerkers. De directie probeerde de staking op alle mogelijke wijzen te breken. Er werden interimmers ingezet om de plaats van de stakers in te nemen, een praktijk die onwettelijk is. En er werd ook beroep gedaan op het gerecht om een dwangbevel te krijgen om de stakerspost te breken.
Terwijl de directie van BM&S door de autoriteiten geen strobreed in de weg werd gelegd bij het onwettelijk inzetten van interimmers als stakingsbrekers, kreeg ze wel alle mogelijke instrumenten in handen om de stakerspost te breken. Zo werkt het gerecht blijkbaar: de rechten van gewone werkenden, waaronder het recht op collectieve actie, worden met de voeten getreden terwijl de rode loper wordt uitgerold voor werkgevers.
Toen de gemeenten Brussel en Schaarbeek weigerden om de politie als privémilitie van de directie van BM&S in te zetten om de stakerspost op te ruimen, kreeg BM&S van de rechter een nieuw dwangbevel voor de gemeenten Brussel en Schaarbeek. Per dag dat ze de beslissing weigeren uit te voeren, krijgen ze een dwangsom van 10.000 euro.
Een dergelijke uitspraak waarbij de rechter open en bloot bevel geeft aan de politie om een stakerspost te breken, is opmerkelijk. Het is een verdere ondermijning van het recht op collectieve actie, een recht waar het opzetten van een stakerspost uitdrukkelijk deel van uitmaakt. Een stadsbestuur heeft het recht om zich niet in een collectief conflict te mengen. De rechter die zelf eigenlijk ook niets te zoeken heeft in een collectief conflict keer dit nu om en verplicht de gemeenten Brussel en Schaarbeek om zich tegen het stakende personeel te keren en komaf te maken aan een essentieel onderdeel van hun stakingsrecht.
Dit is een aanval op het stakingsrecht van ons allemaal. Met de provocaties die er van de rechtse regering zitten aan te komen, zullen we al onze syndicale rechten nodig hebben. Collectieve acties zijn onvermijdelijk. Als we toelaten dat het recht op collectieve actie steeds verder ondermijnd wordt, dan ondergraven we onze eigen mogelijkheden van verzet. Het doel van de rechtse regering, daarin bereidwillig bijgestaan door rechters zoals die in Brussel, is om ‘linkse taboes’ te doorbreken. Opkomen voor onze levensstandaard is zo’n taboe. In naam van de verandering gaan we zo terug naar de tijd van Charles Woeste en andere conservatieve industriëlen die zich in de 19de eeuw met alle mogelijke middelen hebben verzet tegen de afschaffing van kinderarbeid, de toekenning van collectieve rechten, een leefbaar inkomen en het recht van de arbeidersbeweging om zich te organiseren. Met de uitspraken van de Brusselse rechters in de zaak van BM&S gaan we regelrecht terug naar het ‘stakingsrecht’ van de 19de eeuw, een ‘recht’ waarbij werkenden niets mogen.
Wie aan een deel van de arbeidersbeweging raakt, treft ons allemaal. Een krachtig en gezamenlijk antwoord hierop is aan de orde. Als we niet reageren, zullen regering, gerecht en patronaat des te harder doorgaan met hun aanvallen op onze rechten. Uiteraard is solidariteit tegen deze aanslag op het stakingsrecht vereist. Waarop wordt gewacht om de staking bij BM&S uit te breiden?
UPDATE. Er is een oproep voor een protestactie op donderdag 4 september om 15u aan de rechtbank in Brussel (aan het Poelaertplein, kant van Rue Quatre Bras).
-
Staking bij BMS gaat door ondanks patronale provocaties
Vandaag is het personeel van BMS, een schoonmaakbedrijf dat als onderaannemer voor de NMBS werkt, al meer dan een week in staking tegen het ontslag van twee delegees en drie interimmers die al lange tijd voor het bedrijf werkten. (zie dit artikel op dewereldmorgen.be over de achtergrond)De directie ging niet alleen over tot het ontslag van delegees, maar doet er ook alles aan om de staking te breken. Gisteren kwam de directie met een klein leger aan werknemers om de stakers te vervangen. Ze brachten ook een gerechtsdeurwaarder mee die de stakers bedreigde met een dwangsom van 500 euro per vastgestelde inbreuk.
Het personeel hield goed stand, de stakerspost staat er nog steeds. Het maakt eens te meer duidelijk hoe het patronaat het stakingsrecht volledig van de kaart wil vegen.
Aarzel niet om het personeel van BMS te ondersteunen in hun strijd, de stakerspost bevindt zich vlakbij het station van Schaarbeek. We hopen in de komende dagen op de situatie bij BMS terug te komen.
Fotoreportage door Collectif Krasnyi vanop de stakerspost
