Your cart is currently empty!
Category: Kort
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische Column
Osama Bin Laden gevonden!
Onder het bed van Mia DoornaertPresident Bush eist verklaring van Belgische regering
In tegenstelling tot wat vele opiniemakers dachten, bevond de terroristenleider Osama Bin Laden zich de afgelopen jaren niet in een van de klamme vochtigheid druipende grot, ergens in het grensgebied tussen Afghanistan en Pakistan. Een ontoegankelijk en onherbergzaam oord, waar Bin Laden zowel de fiscus als de rekeningen van Electrabel probeerde te ontlopen. De terrorist had uit het Aziatische subcontinent reeds lang de plaat gepoetst, zo is nu uit onderzoek gebleken.
De meest gezochte man ter wereld heeft zich al die tijd onder het bed van de bekende journaliste Mia Doornaert, intellectuele ster van De Standaard, verborgen gehouden. Precies op die plek waar de conservatieve columniste vroeger, alvorens zich genoeglijk op haar hoofdkussen neer te leggen, wel eens een halve bolsjeviek onder de krakende spijlen meende te ontwaren, daar stootte Mia nu – zoekend en tastend in het schemerduister – op een even onrustwekkende ontdekking.
De warrige stoppels op zijn kin en het strijdbare “Allah is Groot en mijn habijt oppermachtig” lieten volgens Mia, in haar eerste verklaringen voor de Brusselse politie en haar geliefde NAVO-bondgenootschap, geen twijfel mogelijk. Dit was ofwel een directe linkerhand van Bin Laden, ofwel de meest gezochte terrorist “in hoogsteigen persoon” (waarmee ze in één moeite aanspraak maakte op een flinke som geld van “mijn goede vriend, de fantastische Mister Bush, die ik in al zijn oorlogen tegen de Arabier door dik en dun heb gesteund – en jullie, heren?”). Een derde optie was dat “een alliantie van uiterst links met het moslimfundamentalisme” onder haar bed had postgevat. Aan zo’n alliantie was volgens Mia niets tegennatuurlijks. Iets wat ze van andere allianties wel vond.
Mia sleurde de tegenwringende fundamentalist met één handbeweging vanonder het bed tevoorschijn. Wat toen volgde, valt nog het best te omschrijven als een wirwar van zwaaiende vrouwenvuisten, hitsige kreetjes en flink behaarde, donkerbruine mannenbenen. Het kapsel van de journaliste was het eerste slachtoffer van dit woeste gevecht, maar die tol was ze bereid te betalen. Na een half minuutje geworstel plofte Mia de fysiek slappe Osama Bin Laden – “islamieten zijn voor mij geen mannen, het zijn verdorven vrouwen” – voor haar neer in een stoel.
Achter de islamitische indringer, die haar met verschrikte ogen zat aan te staren, viel een portret van Generaal De Gaulle van de muur. De Al Qaeda-leider had in zijn leven reeds een en ander meegemaakt, van Russische tanks tot Amerikaanse tapijtbombardementen. Maar niets daarvan had hem op Mia Doornaert voorbereid.
“Mia D. to headquarters… Mia D., Defiant Eagle, to headquarters… The squirrel has hit the tree in the woods of Lake Tango, over.” De columniste legde haar gsm terzijde en schakelde opnieuw over naar haar moedertaal, het Nederlands. “Ik heb niet veel tijd en sta niet meteen bekend voor mijn geduld, stukje fundamentalist. Binnen exact twee uur moet ik weer een van mijn streng-logische columns hebben binnengeleverd. Je hebt er dus belang bij om snel te bekennen, als je tenminste weet wat waterboarding betekent?”
De topjournaliste tikte met haar naaldhakken tegen een emmer water, tot de rand gevuld, naast de poten van haar king size bed. Osama deinsde 10 centimeter achteruit, en prevelde een schietgebedje.
“Tot welke module van de inburgeringscursus ben je eigenlijk geraakt? Bevestig je hier en nu dat je Osama Bin Laden van Al Qaeda bent, die wereldwijd de systemen van vrijheid bestrijdt? Hoe ben je precies onder mijn bed verzeild geraakt, en wat is je professionele bezigheid in het dagelijkse leven? Creëer je welvaart? En o ja, wat mijn lezers vooral zal interesseren: wat zijn je banden met radicaal-links? Plannen jullie een gezamenlijke meeting?”
De Al Qaeda-fanaat dacht dat hij er zich vanaf kon maken door zijn schouders enkele keren verontschuldigend op te halen, begeleid door een wrang lachje om zijn dunne lippen. “En kom me niet vertellen dat je in de jaren ‘80 steun hebt gekregen van het Amerikaanse systeem van vrijheid om je boetiek van de grond te krijgen. Dat simplistische credo krijg ik van je uiterst linkse bondgenoten al genoeg te horen. Allemaal totalitairen, verenigd in de strijd tegen de westerse democratieën!”
Osama Bin laden maakte tegen zijn principes in een V-teken. De man zat een beetje verslagen aan zijn witte jurk te frutselen, ondertussen tegen zichzelf murmelend in een taaltje dat de columniste helemaal niet aanstond. “We want change… Change in our school system, change in the health system… Change…” Mia, eens op stoom gekomen, valt echter nog maar moeilijk af te remmen. “A is A. Een islamiet is een islamiet, en dus niet of nauwelijks integreerbaar in onze normen en waarden. Als A niet A is, dan is het B. En zeker niet C! Wie niet voor de westerse systemen van vrijheid is, is ertegen. En bijgevolg niets anders dan een stalinist. Wat moest bewezen worden, in 9 van de 10 van mijn columns althans! Jef Turf en de KP, eet uw hart op!”
De verbijstering was groot toen het NAVO-bondgenootschap, 5 minuten later, effectief met een 20-tal door Irak geharde Mariniers in de slaapkamer van de columniste binnenviel. “Hello, Defiant Eagle, who saw the squirrel hit the tree in the woods…” Waarop Mia plichtsgetrouw aanvulde: “Of Lake Tango!”. De gevreesde columniste wees triomfantelijk de emotioneel en fysiek afgepeigerde terrorist aan, onderuit liggend op de stoel voor haar. De spanning was te snijden. Toen liet een Marinier, afkomstig uit de zwarte gettowijken van downtown Chicago, zich echter verbaasd ontvallen: “Defiant Eagle… Well God almighty… That’s Barack Obama, not Osama Bin Laden!”
De De Standaard-journaliste sprong zowat uit haar vel. De Democratische presidentskandidaat Barack Obama bleek helemaal van Amerika te zijn overgevlogen, in volle campagne, om zich van de steun van Mia Doornaert te verzekeren! Ze wees ter plekke zijn verzoek af. Niet omwille van zijn looks, maar omdat het een “quasi-stalinistische links-liberale leftie” betrof die misschien ooit een gevechtseenheid uit Irak zou terugtrekken.
De Mariniers mochten desgewenst blijven met hun rollend materieel, maar die Obama moest zijn witte jurk direct teruggeven aan de barones.
Tekort aan middelen en personeel bij technische diensten De Lijn
Vorige maandag (12 februari) kwamen 300 scholieren uit Mechelen te laat op school aan doordat 11 stadsbussen met pech buiten dienst stonden. Doordat de ‘vroege’ mecanicien gekwetst was geraakt aan de arm en bijgevolg niet kon komen werken. En aangezien er geen vervanger is, bleven de 11 bussen onaangeroerd staan. In het Mechelse zijn er al langer aanhoudende technische problemen met de bussen. Elke dag rijden er verschillende bussen niet uit wegens pech. Riezigers blijven in de kou staan, wat trouwens al tot agressie leidde. Een Mechelse buschauffeur stelt in de Gazet van Antwerpen: "Elke zondag vragen we ons af of er mandag een bus voor ons zal zijn of niet: gaan we mogen rijden, of moeten we een dag op ons achterste gaan zitten? Bijna elke dag vind ik mankementen aan mijn bus, aan de remmen, aan de versnellingsbak, enzovoort. Het technisch personeel kan het niet bolwerken. Bij de reizigers hebben wij het altijd gedaan en dat is geen leuke sfeer om in te werken."
Op het voorval van maandag reageert De Lijn verrast. "We hebben het niet zien aankomen" stelt de woordvoerder. Nochtans is voor diezelfde reden vorig jaar nog gestaakt in de regio Mechelen, maar sindsdien is er amper iets veranderd. De reizigersaantallen steigen al jaren fors, er worden nieuwe lijnen opgestart,… Maar de investeringen en middelen blijven achter. Alhoewel dit een extreem geval is, geeft dit geval in Mechelen een goed beeld van de situatie bij de maatschappij in heel Vlaanderen. Overal is er hetzelfde probleem, overal zijn de technische diensten onderbemand. Dit maakt dat bussen met mankementen toch in dienst rijden, met alle gevolgen vandien voor de veiligheid, of dat er gewoon ritten worden afgeschaft. Telkens zijn het weer het personeel en de reizigers die de dupe zijn van dit wanbeleid.
Maar in plaats van te investeren in extra middelen en personeel, kiest De Lijn ervoor om weer maar eens 3,5 miljoen euro te gaan besparen op niet-gereden uren.
VS: "negerbevolking" wil Obama als president… aldus Filip Deman
De Amerikaanse presidentsverkiezingen zorgen ook voor reacties bij sommige Blokkers. Filip Deman heeft het niet begrepen op presidentskandidaat Obama. Is die niet rechts genoeg? Op economisch vlak is Obama zeker niet links te noemen, maar dat ontgaat Deman volledig. Neen, er is maar één aspect van Obama dat hem is opgevallen: het is een zwarte, of eigenlijk een "halfbloed". Deman stelt dat Obama de republikeinen kan doen winnen, ondanks de blunders in Irak (Bush had gelijk "toen hij de Taliban in Afghanistan ging uitroken, maar de blunders in Irak worden hem zwaar aangewreven."). Voor de Democraten komt het er volgens Deman op aan om Obama uit te schakelen, maar "te verwachten valt dat de negerbevolking (nogmaals: 15% van de kiezers) het niet zal verkroppen als Hillary Clinton hun Obama uitschakelt." Deman is overigens wat cynisch over de presidentsverkiezingen: ook de Republikeinse kandidaat McCain voldoet niet: die is "eerder centrumrechts en stelt zich erg slapjes op inzake immigratie."
Neen aan de mosquito
In onze buurlanden worden reeds langere tijd "mosquito’s" ingezet en nu wordt het ook hier verkocht. Een "mosquito" is een apparaat dat ultrasoon geluid uitzendt dat enkel hoorbaar is door jongeren onder de 25. Het geluid is zo vervelend dat de jongeren de buurt van het apparaat gaan mijden. Volgens sommigen zou dat een oplossing zijn om "hangjongeren" te verdrijven. Waar die dan naar toe moeten, is niet duidelijk. En of dit gepaard zou gaan met de bouw van degelijke en gratis ontspanningsmogelijkheden voor jongeren, is al helemaal betwijfelbaar. Een dergelijke repressieve aanpak van jongeren kan bovendien erg schadelijk zijn voor de gezondheid. Wij zijn resoluut tegen de mosquito en hebben dat ook al gezegd toen het VB in Mechelen voorstelde om met de stad mosquito’s aan te kopen om jongeren weg te pesten. We vinden het bizar dat dit zomaar kan en dat enkel in Zwitserland aan een verbod op de Mosquito wordt gewerkt. Het pesten van jongeren en brutale repressie zijn blijkbaar steeds meer aanvaardbaar voor onze traditionele politici.
Tsjaad: geen misbruik van onze troepen om Franse belangen te ondersteunen
De Belgische regering wil troepen sturen om deel te nemen aan de EU-vredesmacht in Tsjaad en de Centraal-Afrikaanse Republiek. De Europese troepenmacht dient vooral de Franse belangen. Sarkozy en de Franse regering willen de dictator Idriss Déby in Tsjaad steunen omwille van economische banden met diens regime. Bij het conflict in Darfoer zijn er zo’n 250.000 vluchtelingen, in Tsjaad en de Centraal-Afrikaanse Republiek nog eens 160.000. De Europese interventie in Tsjaad zal nu ook Belgische steun krijgen. Dit moet Déby versterken, ook al liet die de leiders van de volledige oppositie van de aardbol verdwijnen en ook al moesten journalisten het land ontvluchten. Wat hebben de Belgische troepen daar verloren? Waarom wordt zomaar toegegeven aan de Franse druk om haar imperialistische belangen te ondersteunen? Toch niet toevallig omdat er in de regio olievoorraden ontdekt zijn zeker…
5 jaar oorlog in Irak – de resultaten
- 1.220.580 Iraakse burgerslachtoffers. Zowat één op de twee gezinnen in Bagdad heeft een familielid verloren
- 3.900 Amerikaanse en 170 Britse soldaten kwamen om
- 1,2 triljoen dollar: dat is het bedrag van de wereldwijde uitgaven voor defensie in 2007
- In Bagdad is er gemiddeld slechts 8 uur per dag elektriciteit. Slechts een derde van de stad heeft toegang tot stromend water
- De levensverwachting in Afghanistan is gedaald tot 46 jaar.
Voedselbanken: Een toonbeeld van de zelfredzame maatschappij?
Anderhalf jaar vrijwilligerswerk voor de Voedselbank Limburg Zuid; het leverde een schat aan informatie, ervaringen en inzichten op. Maar na anderhalf jaar is het tijd voor een reflectie moment: wat is de tussenstand? Help je mensen werkelijk met charitatieve instellingen zoals de voedselbank?
Toen ik begon bestond de Voedselbank Limburg Zuid nog slechts een jaar. Ik begon in de vestiging in Sittard, destijds nog op de oude locatie, en er was toen al de nodige bedrijvigheid: ongeveer 35 gezinnen kregen toen al een voedselpakket. Enkele maanden erna ben ik verhuisd naar de nieuwe locatie in Geleen en ook daar was de toestroom meteen groot. Toen ik eind augustus j.l. stopte werden er in de locatie Geleen 42 gezinnen behandeld. In totaal verzorgt de Voedselbank Limburg Zuid zo’n 350 gezinnen, landelijk zijn dat er zo’n 10.000 en de rek is er nog lang niet uit…
Om in aanmerking te komen voor een voedselpakket wordt het criterium gehanteerd dat je inkomen voor kleding (in Limburg geven de voedselbankvestigingen ook kleding weg) en eten niet hoger mag zijn dan 150 euro voor een alleenstaande. Daar komt 50 euro per volwassene in het huisgezin bij en 25 euro per kind. Dus een gezin met een vader, moeder en drie kinderen mag bijvoorbeeld geen hoger inkomen hebben dan 275 euro.
Maar worden de mensen wel geholpen? Het is natuurlijk waar dat de gelukkige enkeling die een voedselpakket krijgt even uit de brand wordt geholpen en een adempauze krijgt. Maar in de anderhalf jaar tijd dat ik er geweest ben, was die adempauze voor velen erg lang, soms zelfs de gehele periode dat ik er ook werkte. Het is dus duidelijk dat een adempauze bieden nog lang geen oplossing is.
Welke mensen kloppen zoal aan voor hulp? Het type van een lanterfanter die “zelf schuld” is, kwam ik maar weinig tegen. Het zijn vooral mensen als “working poor”, studenten, grote gezinnen, afgekeurde werkers… Mensen als jij en ik die slechts de pech hadden dat ze een te laag inkomen hadden, de studie te duur was of de baas hen de laan uit had gestuurd en die geen nieuw werk meer konden vinden.
Zijn de voedselbanken een remedie tegen de neoliberale maatschappij? Vormen ze een nieuw sociaal vangnet daar waar de welvaartsstaat afgebroken wordt? Ik denk het niet. Het is natuurlijk prachtig dat ze bestaan, het geeft immers aan dat mensen zich nog vrijwillig willen inzetten voor hun medemens, maar die vrijwilligheid vormt ook het grootste probleem. Wie zegt immers dat men morgen nog voedsel krijgt? Of dat de panden die men nu nog mag gebruiken niet opeens een andere bestemming krijgen? Het is vooral die onzekerheid en de constante besluiteloosheid en machteloosheid van de organisatie die daaruit voortvloeit die aan je knaagt, en je kunt de mensen die op jou bouwen en vertrouwen daar ook niet verder mee helpen.
Het is toch eigenlijk ook van de pot gerukt dat er in één van de rijkste landen ter wereld voedselbanken moeten bestaan?! De voedselbanken schieten juist als paddenstoelen uit de grond, omdat de levensstandaard van de gewone man continu aan aanvallen bloot staat. De enige oplossing is dan ook het terugdraaien van al die bezuinigingen op de rechten van de arbeidersklasse. Aan de politiek die de ondermijningen van de georganiseerde solidariteit doorvoert moet een eind komen, of anders zal de noodzaak aan charitatieve instellingen als voedselbanken – wat in feite slechts een georganiseerde vorm van armoede is – alleen maar groter worden. Het wordt daarom hoog tijd voor een vuist tegen dit asociale beleid, blijf niet apathisch aan de kant staan maar kom in verzet, sluit je bijvoorbeeld aan bij een vakbond en bij ons!
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
Verplicht tijdelijk werken
Jongeren mogen voortaan een uitzendjob niet weigeren. Zoniet kunnen ze geschorst worden door de VDAB. Op dit ogenblik wordt zowat 9% van alle arbeid verricht door interimmers en tijdelijken. Dat werpt natuurlijk heel wat vragen op: hoe kan het dat zowat één tiende van alle arbeid zo onzeker zou zijn? De reden is uiteraard dat het voor patroons interessanter is om met dag-, week- of andere tijdelijke contracten te werken, al dan niet via een uitzendkantoor. Hierdoor kan iemand makkelijker aan de deur worden gezet en wordt ook geen anciënniteit opgebouwd. Hoe de jongere intussen een toekomst moet uitbouwen, laat staan een huis kopen of bouwen, kan de patroon worst wezen. Nu stapt ook de VDAB mee in deze logica. De directie wil voortaan jongeren verplichten om interimjobs aan te nemen, op straffe van schorsing van de werkloosheidsuitkering. "Uitzendjobs worden voortaan beschouwd als volwaardig werk." Dat kan logisch lijken, alleen staan er geen volwaardig loon of een volwaardige jobzekerheid tegenover… SP.a stelde vorige week dat het misbruik van interimarbeid wou aanpakken, nu steunt Vandenbroucke (SP.a) de nieuwe politiek van de VDAB. Dat noemen ze: van twee walletjes eten.
VB’er schrijft negationistisch Hitler-boek
Roland Pirard is VB-raadslid bij het OCMW van Sint-Agatha-Berchem. Hij was in de jaren 1980 al actief bij extreem-rechts en maakte nadien een overstap naar het Vlaams Blok. Nu zetelt hij in de OCMW-raad. Toch heeft hij nog voldoende vrije tijd om boeken te schrijven. Zijn nieuwste werk brengt het “echte verhaal” van Hitler. Zoals het een VB’er uit Brussel behoort, is het boek opgemaakt in de taal van Voltaire. Het Franstalige boek zorgt voor ophef omdat Hitler erin wordt goedgepraat. Het boek bevat lange passages uit “Mein Kampf” en probeert de schuld voor het anti-Joodse racisme bij de Joden zelf te leggen. Tal van negationistische versies van de holocaust komen in het boek aan bod, maar om zichzelf in te dekken laat de auteur ook weten dat er “volgens de officiële versie” zowat 6 miljoen Joden omkwamen. Het boek laat echter uitschijnen dat er veel minder slachtoffers vielen. Er wordt formeel geen kant gekozen in deze discussie, maar in de praktijk wel. De auteur steunt het negationisme. En het VB? De partij lijkt geen probleem te hebben met een Franstalige mandataris die boeken schrijft om Hitler goed te praten. Ongetwijfeld zullen negationisten als Roeland Raes het zelfs interessante literatuur vinden. Meer info in het Frans: http://www.resistances.be/hitler01.html
Hoe Sarkozy de jongeren wil laten luisteren…
Sarkozy stelde dat hij een einde wil maken aan de opvattingen van mei 68. Daarmee bedoelt hij dat arbeiders en jongeren moeten zwijgen en luisteren. Daartoe voert hij de repressie op, zeker in de volkswijken. Zijn nieuwe beleid in de banlieus kan als volgt worden samengevat: er komen 4000 flikken bij. De repressie moet ook in de scholen worden opgedreven. Zo worden jongeren steeds meer als potentiële criminelen beschouwd. Ook de ouders worden onder druk gezet met de dreiging om het kindergeld niet meer te betalen bij een te groot absenteïsme op school. Steeds meer wordt de verantwoordelijkheid voor alle problemen afgewenteld op de meest onderdrukte en/of vervreemde lagen van deze samenleving. Dat betekent niet dat wij spijbelen zouden goedkeuren, maar wel dat er enkel iets aan kan worde gedaan als er meer middelen komen voor een degelijk onderwijs en voor een degelijk toekomstperspectief met goede en stabiele jobs. Het neoliberalisme kan dit niet aanbieden en ziet bijgevolg maar één oplossing: steeds meer repressie.
Betoog mee op 8 maart – enkele cijfers als argumentatie
- Vrouwen verdienen gemiddeld 14,9% minder dan mannen. Als ook het grote verschil in deeltijds werk wordt meegerekend, bedraagt het verschil zelfs 20,5%
- 10,3% van de vrouwen verdient bruto minder dan 1500 euro per maand, bij mannen is dat 2,7%
- 40,3% van de vrouwen tussen 25 en 49 werkt deeltijds, bij mannen is dat 4,6%
- 56% van de asielzoekers wordt geconfronteerd met seksueel geweld (in één vierde van de gevallen zijn de daders overheidspersoneelsleden)
- Eén op drie alleenstaande moeders leeft in armoede
- 43% van de verkrachtingszaken blijft zonder gevolg
Vrouwenonderdrukking blijft – verzet is nodig
Waarom op 8 maart betogen? Er zijn duizenden redenen te bedenken waarom de internationale vrouwendag van belang blijft als strijddag. Er is de positie van vrouwen bij ons, de aanvallen op de koopkracht,… Maar er is ook het aspect van internationale solidariteit, 8 maart is niet toevallig de internationale vrouwendag. Vandaag maakt de media bekend dat in Saoedi-Arabië geprotesteerd wordt omdat een vrouw dreigt terechtgesteld te worden na een veroordeling wegens hekserij! Inderdaad, anno 2008 worden vrouwen in deze wereld nog veroordeeld omdat ze heksen zouden zijn. De vrouw werd bij haar arrestatie onder druk gezet om te bekennen dat ze een heks was. Het doet denken aan de Middeleeuwse toestanden bij ons. Eerder werd een vrouw die het slachtoffer was van een groepsverkrachting veroordeeld tot 200 zweepslagen en 6 maanden celstraf wegens “illegaal contact met een man”. In deze zaak verleende de koning gratie, omdat er wat media-aandacht voor was. Maar hoeveel vrouwen die geen toegang hebben tot de media zijn niet het slachtoffer van het aanhoudende geweld en de discriminatie tegen vrouwen in landen als Saoedi-Arabië, dat door de VS gezien wordt als een belangrijke bondgenoot in de strijd voor “democratie” in het Midden-Oosten?
Democratie in Irak
De Amerikaanse neoconservatieven stelden dat een invasie in Irak nodig was om democratie te vestigen in dat land. Nu blijkt steeds meer dat bij de oorlog in Irak niet bepaald rekening wordt gehouden met de democratische rechten of vrijheden van de lokale bevolking. In de gevangenis Abu Ghraib werden de beulen van Saddam vervangen door de beulen van Bush en co, de martelpraktijken bleven dezelfde. Nu werd ook bekend dat er in deze gevangenis ook jonge kinderen werden vastgehouden. De Amerikaanse bezettingstroepen ontvoerden kinderen om hun vaders onder druk te zetten. Dit werd door voormalige officieren van de militaire politie erkend in een nieuwe documentaire.
Het rommelt in het Sint-Maria Ziekenhuis in Halle…
Reeds enkele maanden neemt het geluidsvolume tijdens ondernemingsraden en andere momenten van overleg gestaag toe: een teken aan de wand dat er een conflict op komst is.
De etterbuil is nu gesprongen naar aanleiding van de eenzijdige beslissing van de directie (zonder enige vorm van overleg) om 4 kinderverzorgsters die samen 128 dienstjaren tellen, van de dienst Materniteit te bonjouren (zonder een duidelijk perspectief naar welke dienst ze moeten).
Op vele diensten (operatiekwartier, dienst sterilisatie, de diensten in de nieuwbouw,…) heerst er een chronische onderbestaffing en is de situatie ondertussen de status ‘verantwoord’ al lang gepasseerd. Samen met andere factoren zorgt dit voor een algemene malaise in het ziekenhuis.
Het lijkt niet langer toevallig dat in april de huidige algemeen directeur een stapje achteruit doet als gedelegeerd bestuurder. Hij laat zich vervangen door mevr. Lemmens, in een vorig leven advocate van het VVI (de koepel van katholieke werkgevers in de sector) en nu duidelijk ‘crisismanager’.
De directie heeft het ziekenhuis financieel overstretcht door een ongebreidelde bouwdrang, het verwerven van extra bedden, extra artsen, nieuwe activiteiten… en uiteraard mag het personeel hiervoor opdraaien. De LBC heeft een ultimatum afgekondigd, waar BBTK zich bij aansluit, dat op 1 maart afloopt. Dan volgen er acties…
Wordt ongetwijfeld vervolgd…
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
Koopkrachthysterie: Dr. Phil doorbreekt stilzwijgen
Nu ook erkend als beroepsziekte (en terugbetaald door het ziekenfonds)
Door Johan Achterbos, in De Standaard
Unizo bond de kat van de om zich heen grijpende koopkrachthysterie de bel aan. Maar ook andere officiële instanties, zoals de Vereniging van Vlaamse Huisartsen en de afdeling “Gedragspsychologie, Positieve Beloning en de Vrije Samenleving” van de KU Leuven, mengen zich nu in het koopkrachtdebat.
In navolging van Karel Eetvelt van de patroonsorganisatie UNIZO spreken de vorsers van een “nieuw, voorheen onbekend ziektebeeld, dat even plots kan toeslaan als weer kan gaan liggen”. Een beetje zoals de najaarswind, suggereerden sommige klimatologen reeds. Maar die vergelijking is “misleidend in zijn eenvoud”, naar de mening van tal van wetenschappers die zich grondig in het fenomeen hebben verdiept.
Eén van hen is Dr. Phil. Grijzende krullen, geleerd brilletje, bedachtzaam en zorgvuldig formulerend. Dr. Phil is werkzaam bij het urgentieteam “Koopkrachthysterie” van de voornoemde afdeling van de Leuvense universiteit. We laten de bezorgde wetenschapper zelf aan het woord: “Bij de spoedafdeling van UZ Gasthuisberg kunnen we de toeloop amper nog aan. De laatste maanden, nog voor de stakingen in het verre Limburg de kop opstaken, zagen we een gestaag toenemende stroom van koopkrachthysterici (wijst naar een pak papieren met statistieken op zijn bureau, en enkele veelbetekenende foto’s aan de muur).”
“Kijk,” zegt Dr. Phil terwijl hij zich moeizaam ophijst van achter zijn bureau, “dit zijn mensen die er rotsvast van overtuigd lijken dat ze in de krant hebben gelezen dat ze tot 300 euro meer moeten gaan betalen voor hun elektriciteit. Op jaarbasis, welteverstaan. 300 euro!”
De dokter kijkt ons spottend en enigszins verwijtend aan. Wij trekken een zuur gezicht. “Bij een aantal van hen was duidelijk het licht uitgegaan, ze waren volledig overstuur. En dan moesten ze nog naar de pomp voor benzine, en een ordinair brood inslaan bij de bakker. Sommige van de arbeiders die wij hier in Leuven onderzochten, spraken zelfs van (pauzeert even, alsof er iets onheilspellends zit aan te komen)… sta-ken.”
Dr. Phil werpt enkele tellen een veelzeggende blik op zijn bezoeker, uw reporter staat even hard aan de grond genageld als de wetenschapper zelf.
“Nee, nee, geen zitactie onder het luidkeels zingen van ‘We shall overcome’, waarbij iedereen elkaars handjes vasthoudt met een psychologisch verklaarbare krop in de keel. Nee, staken… Zoals wanneer arbeiders collectief het werk neerleggen. Onbegrijpelijk… (schudt het hoofd) Wat kan van zo’n gedrag de stimulus zijn? (wijst met een zwaaiende, half beschuldigende vinger een stapel boeken aan) Al die naslagwerken heb ik erop nagepluisd. Niks te vinden!”
Dr. Phil zoekt nog steeds naar vrijwilligers – vooral arbeiders en bedienden – die zich aan hun koopkrachthysterie willen laten onderzoeken. Het team van Dr. Phil staat, tussen 9 en 5, paraat. Het laat zich moreel begeleiden door Professor Roger Blanpain, de man van het Arbeidsrecht, die elke middag pannekoeken met bruine suiker komt bakken bij het Urgentieteam. Uit solidariteit. “Als het IMF zegt dat de index teveel afhankelijkheid creëert,” poneert een gedreven Dr. Phil, “dan kan ik mij daar als psycholoog volledig in vinden. Wij proberen de mensen terug op eigen benen te laten staan. De eerste stap in zo’n moeizaam leerproces is dat de werkende klasse erkent dat het probleem bij haarzelf zit. (kijkt ons even indringend aan, schudt vervolgens meewarig het hoofd) Zeker niet bij het winststreven van de patroons of het beleid van onze politici.”
De oude wijze vorser zit bijna snikkend met de handen in het haar, wanneer we aanstalten maken om onze jas vast te knopen, en Volkswagengewijs naar de redactie terug te tuffen. “Ik vertel u dit als psycholoog: de politici worden onderbetaald, voor het ondankbare werk dat ze dag in dag uit verrichten. 6000 euro per maand is een echte habbekrats, als je bedenkt hoe dikwijls een hedendaags politicus de werkende bevolking bij de neus moet nemen. Een habbekrats!”
We hebben inmiddels onze paraplu opengezet en groene rijlaarzen aangetrokken. Maar ook dat houdt de moderne ziener, Dr. Phil, niet tegen. “Voor zo’n karig loontje worden ze dan ook nog eens geacht De Post als publieke dienst met de grond gelijk te maken. Ongelooflijk!”
Vlaanderen zou wetenschappers als Dr. Phil moeten koesteren, denken we peinzend bij onszelf, wanneer we met onze rijlaarzen de Volkswagen instappen en snerpend van de oprit verdwijnen. Bijna rechtstreeks de file rond Brussel in.
Koopkrachthysterie: vraag raad aan uw apotheker, niet aan de regering of patroons
VS geeft 88 keer meer uit aan defensie dan aan klimaat…
Het Institute for Policy Studies in Washington vergeleek de uitgaven van de Amerikaanse regering op het vlak van militaire uitgaven en de bestrijding van klimaatveranderingen. De resultaten zijn opvallend en tonen wat voor de Amerikaanse regering de prioriteit is: er wordt 88 keer uitgegeven aan defensie dan aan het klimaat. Ook internationale klimaathulp moet het met een fractie van de steun aan buitenlandse legers stellen: 212 miljoen dollar tegenover 10 miljard. Het budget voor klimaat omvat 4 miljard dollar voor wetenschappelijk onderzoek. Het wetenschappelijk onderzoek met militaire doeleinden krijgt echter 77 miljard dollar.
NSV nodigt Bart De Wever uit in Gent
Bart De Wever wordt door NSV-Gent uitgenodigd om te spreken over de staatshervorming. Voor de NSV is het vooral een charme-offensief naar de NV-A toe. Welke kaakslagen De Wever die avond ook mag toebrengen aan Vlaanderen, het feit dat hij voor de NSV gaat spreken is voor de jonge VB’ers op zich al voldoende. Of voelt De Wever zich wel thuis in die kringen van extreem-rechtse nationalisten? Na zijn jeugdig bezoek aan Le Pen, zijn aanwezigheid op de begrafenis van Karel Dillen of zijn verontwaardiging over de excuses van de stad Antwerpen naar aanleiding van de jodenvervolgingen tijdens de nazi-bezetting, zouden we al gaan vrezen dat de NV-A voorzitter eerder Zwart de Bever noemt… Opmerkelijk is alvast dat bij de discussie in het Gentse PFK (overkoepeling van politieke studentenclubs aan de universiteit) de NV-A jongeren tegen de erkenning van NSV hebben gestemd. Dat gebeurde onder meer op basis van het gewelddadige karakter van die groepering. De Wever is het blijkbaar niet eens met zijn eigen jongerenafdeling en gaat plat op zijn buik liggen door voor de NSV te gaan spreken.
Antwerpse bestuurders De Lijn in staking na agressie
De chauffeurs van stelplaats Zurenborg gingen dinsdagmorgen voor 24 uur in staking. De aanleiding was een zoveelste agressiegeval, op lijn 14 kreeg een bestuurster slagen op een overvolle bus. Een groep scholieren uit Mortsel openden de deuren via de noodopening en duwden constant op de bellen. Aan de luchthaven van Deurne stopte de chauffeur en vroeg ze om de jongeren uit te stappen. De jongeren verlieten de bus, maar beschadigden de spiegel. De chauffeur wou de spiegel rechtzetten, maar werd op de grond geduwd en kreeg slagen.
De directie van De Lijn belooft al jaren maatregelen tegen de toenemende agressie, maar er gebeurt weinig. Ook dinsdag waren er opnieuw beloften voor extra controles. Het personeel vindt het ruim onvoldoende. Ook het nationaal veiligheidsplan ‘Veilig op weg’ van De Lijn voorziet in extra controleurs op gevaarlijke trajecten/uren, maar daar zien we weinig van. Er zijn geen middelen voor.
De veiligheidsproblematie kan niet opgelost worden met camera’s op de bussen (of trams). Nu zijn overigens maar een paar voertuigen hiermee uitgerust. Er zou op alle voertuigen opnieuw een tweede man/vrouw moeten komen die een oogje in het zeil kan houden zodat de bestuurder zich op de kerntaak kan richten: het rijden met de bus of tram. Dat zou ook de verkeersveiligheid ten goede komen.
De meeste agressiegevallen ontstaan bij discussies rond geld (met wanbetalers) of gebreken aan de diensten (overvolle bussen of vertraging). De enige oplossing daarvoor bestaat uit gratis en degelijk openbaar vervoer met een betere frequentie en propere bussen. Ook ’s nachts.
De Lijn is het daarmee blijkbaar niet eens: op 1 februari gaan de tarieven opnieuw omhoog. Dat zal weer voor ongenoegen en problemen zorgen, ook al door de slechte communicatie naar de reizigers, waardoor de chauffeur het weer mag gaan uitleggen.
Neen aan de interventie in Afghanistan
De Crem is nog maar amper Defensieminister of hij wil reeds bewijzen dat hij volledig aan de kant van de Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme staat. Na zijn uitschuiver in Kleine Brogel (toen hij vertelde wat iedereen al wist, met name dat er kernwapens liggen op de militaire basis), wil hij nu de militaire aanwezigheid van ons land in Afghanistan vergroten. Ook wil De Crem het Belgische leger rechtstreeks laten deelnamen aan gevechtsoperaties, met onder meer F16’s om de Nederlandse troepen te ondersteunen. Wij verzetten ons hiertegen. In 2008 zal het zeven jaar geleden zijn dat de oorlog in Afghanistan werd opgestart. Deze oorlog heeft enkel geleid tot meer miserie. In plaats van democratie te brengen, worden journalisten bedreigd en zelfs terechtgesteld. De Taliban blijft grote delen van het land controleren. De drugsteelt bereikt een recordomvang. Wat heeft het Belgische leger daar verloren? Waarom wordt met onze gemeenschapsmiddelen meegewerkt aan een oorlog om valse voorwendselen die bovendien uitzichtloos is?
Folteren mag – maar enkel in naam van de democratie
Bush geeft groen licht voor het verder gebruiken van de terreurtechniek "waterboarding". Dat is een foltertechniek waarbij een verdachte (dus ook een mogelijke onschuldige!) een natte doek op het gezicht krijgt waarop water wordt gegoten waardoor de betrokkene het gevoel krijgt te verdrinken. In december stemde het parlement tegen deze methode omdat het een foltertechniek is, maar Bush gaat in tegen de stemming in het parlement. De methode wordt algemeen verworpen omdat het folteren van verdachten niet toelaatbaar is, zelfs niet als het in naam van de "democratie" en de "vrijheid" is. Bart Debie reageerde naar verluidt enthousiast over het standpunt van Bush en had dit mogelijk graag aangewend in het hoger beroep tegen zijn eerdere veroordeling wegens het martelen van verdachten… Het zegt veel over de invulling die conservatieve figuren als Bush geven aan begrippen als "democratie" en "vrijheid" als pure marteltechnieken als aanvaardbaar worden beschouwd. Misschien moet de techniek eens op Bush worden toegepast als hij ter verantwoording wordt geroepen voor de oorlogsmisdaden in Irak en Afghanistan?
VB begint criminaliteitssite onder leiding van veroordeelde crimineel
Wie anders dan een veroordeelde crimineel is beter geplaatst om de leiding te nemen over een criminaliteitssite van het VB? Dat is de redenering die blijkbaar gevolgd wordt door de extreem-rechtse partij. Na de veroordeling van Bart Debie trok het VB naar Cassatie. Maar die rechtbank oordeelt niet over de feiten, enkel over de juridisch-technische kant van de zaak. De feiten staan vast en zijn niet minnetjes voor de voormalige politieman die naar het VB trok toen de aarde onder zijn politievoeten te heet werd. Het mishandelen van arrestanten, vervalsen van PV’s,… Het leverde Debie een veroordeling tot vier jaar op. Kortom, alle ervaring die nodig is voor een website over criminaliteit.
Dewinter verklaarde: "Neen, dat is helemaal niet ironisch bedoeld". Ironisch niet, sarcastisch daarentegen. Misschien kan de criminaliteitssite openen met de eis om alle gevangenisstraffen om te zetten in effectieve straffen. Een harde aanpak van criminaliteit kan toch niet in overeenstemming worden gebracht met een veroordeling tot vier jaar gevangenisstraf waarvan 1 jaar effectief die onmiddellijk wordt omgezet tot een enkelband. Neen, Bart Debie zou volgens de logica van het VB-programma onmiddellijk vier jaar in de cel moeten. Geen mededogen, ook niet voor het eigen volk!
Dewinter stelde nog over de criminaliteitssite van de partij: "We zullen er zelf informatie over criminaliteit opzetten, maar burgers kunnen er ook getuigenissen en zelfgemaakte filmpjes kwijt waarop criminaliteit is te zien. Ze moeten hun frustraties kwijt kunnen en tonen wat de Antwerpenaar werkelijk wil omtrent de aanpak van criminaliteit. Bart Debie staat symbool voor die aanpak." Bedoelt Dewinter nu echt dat alle slachtoffers van Debie hun frustraties op een partijsite zullen kwijt kunnen? Wil hij de rol van het Comité P overnemen door alle klachten over agenten die hun boekje te buiten gaan, zelf te openbaren? Als Bart Debie symbool moet staan voor de betreffende website, lijkt het volgens ons toch in die richting te gaan. Maar natuurlijk, met Blokkers weet je nooit.
Ook in Duitsland wordt extreem-rechtse mandataris opgepakt
Als Bart Debie dan toch naar de gevangenis moet, kan hij misschien vragen om zijn celstraf in Duitsland uit te zitten. Daar kan hij mogelijk op het gezelschap rekenen van Erwin Kemna, de nationale penningmeester van de extreem-rechtse partij NPD. Het VB onderhoudt contacten met de NPD. Vandaag was er een inval van de politie in het nationaal secretariaat van de partij in Berlijn. De penningmeester werd opgepakt omdat er mogelijk sprake is van vervalste rekeningen om overheidssubsidies te krijgen, ook al waren die niet terecht. In 2007 kreeg de NPD zowat 1,45 miljoen euro aan subsidies van diverse overheden. Belastingsgeld dus dat rechtstreeks doorvloeide naar de ultra-rechtsen. Ondanks die massale overheidssteun kent de NPD toch financiële problemen. Blijkbaar was de reactie van de partij hierop om te gaan sjoemelen. En dat om middelen te hebben voor propagandacampagnes tegen de andere partijen die als sjoemelaars worden beschreven…
Van de oude stempel – bis
Vorige week haalde Etienne Schouppe nog de media met zijn stelling dat sommige parlementsleden tegenwoordig precies van hun pattatenveld komen aangezien ze niet de noodzaak inzien om een das te dragen. Plastrong Schouppe kon op heel wat tegenwind rekenen, niet in het minst van beledigde aardappelboeren. Schouppe staat echter niet alleen. Hij kreeg de steun van de vrouw van Herman De Croo. Die verklaarde verontwaardigd dat tegenwoordig zelfs beenhouwerszonen advocaat kunnen worden. "Niks tegen beenhouwers, maar enfin, af en toe tonen ze toch dat ze geen manieren hebben hé. Vroeger waren alle advocaten zonen en dochters van universitairen. Nu is dat niet meer zo. Tegelijkertijd stel ik vast dat de intermenselijke relaties aan de balie ruwer zijn geworden. Ik denk dat het ene met het andere te maken heeft." Hiermee weten we meteen hoe traditionele politici en hun omgeving naar gewone werkenden kijken. Wij zijn net goed genoeg om voor hen te stemmen…
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
Etienne Schouppe: arm onder de armen
Tijdens zijn Nieuwjaarstoespraak als kersvers CD&V-voorzitter brak Etienne Schouppe een lans, en twee glazen champagne, voor de strijd tegen de armoede in ons land. Dat land was voor Schouppe niet België, maar Vlaanderen aan de klotsende Noordzee. In die heimat, met zijn vreugdevolle kanalen, mocht geen plaats zijn voor wat de gekostumeerde Schouppe als “de Vierde Wereld” omschreef. Door iets als “de Vierde Wereld” te betitelen, reik je de hand, maar hou je het ding toch op veilige armafstand.
De Eerste Wereld zijnde Peter Leyman – ex-Volvo-baas en kortstondig CD&V-kamerlid met een riante afscheidspremie (waartegen Unizo nog een vlammend persbericht in beraad houdt) – én Schouppe zelf.
De Tweede Wereld? Simpel. Die nemen de elegant gemaquilleerde mevrouw Milquet van het CDH en Didier Reynders (MR) voor hun rekening. Naast de nieuwe rijken van de Communistische Partij in China. Kortom: ook rijk, maar toch niet helemaal in de categorie Etienne Schouppe. Deze laatste vereist een zekere edelheid van karakter, naast een onberispelijke Vlaamse stamboom.
“If you pay peanuts, you get monkeys”, weten de Chinese stalinisten sinds kort. En dat sinds Etienne de toplonen van Chinese, en alle andere, topmanagers met hand en tand verdedigde. Moedig in de bres tegen de opwellingen van het plebs. Zwaaiend met exact dezelfde slogan trouwens. Heeft Schouppe iets met die Chinese stalinisten afgesproken? Privatiseringen? Wij gokken maar.
De Derde Wereld: alles wat arm is onder de evenaar – en dat is veel. Schouppe hoopt ze onder de evenaar te houden door de export van gebed, normen en waarden, en verstilling. In het uiterste geval dreigt hij ermee professor Rik Torfs en zijn rijke, te boek gestelde observaties op te sturen. Of Pieter De Crem in een charter van het Belgische leger. Oneerlijke ruilverhoudingen, zal u nu roepen. Maar daarom pleiten de halve paters van CD&V – Leterme, Schouppe, en de voorzingende prior Vandeurzen – net voor “verstilling”. Om de roep naar gerechtigheid te dempen.
De Vierde Wereld bestaat in het hoofd van Schouppe uit de armen “van bij ons”. Bij de CD&V kiezen ze Nieuwjaarsrecepties uit om de armen te fêteren. Gevoelige zielen! U moet zich die receptie even proberen voor te stellen. Pieter De Crem, glimmend van kop tot teen. Voor de gelegenheid een nieuwe blazer en bordeauxkleurige, fluwelen handschoentjes op de kop getikt in de duurste modezaak van Aalter. Een langgerekte tandenrij, flikkerend wit van oor tot oor. Hij is erbij, en dus niet meer van deze wereld. Zuinig, met de pink omhoog, nippend aan de champagne. De maniertjes van een aristocraat tijdens de belle époque. Helemaal niet bezig met “de Vierde Wereld”, als u het ons vraagt.
Wilfried Martens! Die mogen ze in De Morgen graag eerbiedig als de “staatsdragende” generatie CD&V’ers omschrijven. Wij weten niet wat Martens op die receptie droeg, maar de staat was het zeker niet. Meer een schotel met lekkere hapjes allerhande. Staatsdragend, waar halen ze het in ’s hemelsnaam uit? De man stak de Belgische staat sneller in de schulden dan zijn eigen schaduw. En sneller drankjes achterover gieten dan zijn eigen schaduw kan Martens ook al, als u die Nieuwjaarsreceptie van CD&V in volle actie had gezien. Hier, onder de stemmige kroonluchters en temidden van de weelderige katholieke gezangen, dreigde niet enkel overstromingsgevaar als gevolg van de klimaatopwarming.
Dat het ACV zich bij een dergelijke, nationalismedolle, straks alom besparende, moreel gedegenereerde club zou blijven aansluiten, achten wij volledig uitgesloten. Dat de nieuwe Daensen de neo-Woestes gezwind uit de tempel mogen verjagen, en hun eigen arbeiderspartij oprichten.
Luikse facistische boekenwinkel verdwijnt…
We hebben het er al eens over gehad: in Luik was er een boekenwinkel die zich richtte op de extreem-rechtse markt. Je kon er allerhande neo-nazistische werken vinden. Dat leidde tot protestacties op initiatief van het Front Anti Fasciste (FAF), de Franstalige tegenhanger van het AFF bij ons. Op 9 november was er bijvoorbeeld een betoging met 200 aanwezigen. Nu werd bekend dat er vanaf 31 januari een oplossing is voor deze kwestie: de boekenwinkel sluit de deuren. Jammer genoeg niet als gevolg van de anti-fascistische campagne, maar mogelijk is de beslissing van de eigenaar om niet langer te verhuren toch wel ingegeven door de druk van de acties. Er blijven echter wel problemen op het vlak van de verspreiding van racistische opvattingen. Je kan nu bijvoorbeeld nog steeds in de FNAC terecht voor nazistische literatuur. In het Natuurhistorisch museum van de stad worden overigens de schedels nog geklasseerd op "ras"… Er is dus nog werk aan de winkel voor anti-racisten in Luik!
Economische migratie naar Roemenië?
Nokia wil haar vestiging in Bochum sluiten om naar Roemenië te trekken. Het Finse telecombedrijf stelt daarbij aan de arbeiders voor om mee te verhuizen en in Roemenië te gaan werken. De directie zou dit aan de arbeiders willen voorstellen, maar er is heel wat verzet. In Bochum werkten 2300 mensen voor Nokia en nog eens zo’n 2000 bij onderaannemers. In Roemenië wordt zowat 110 euro per maand betaald. Arbeiders die verhuizen naar Roemenië zouden ook dergelijke lage lonen betaald worden.
McDiploma
Na de McJobs (kleine onderbetaalde en superflexible “jobs” zonder veel rechten) en de McHamburgers (kleine stukjes vleesachtige substantie in een superflexibel broodje voor wie niet veel honger heeft), zijn er binnenkort ook McDiploma’s beschikbaar in Groot-Brittannië. Het bedrijf mag daar diploma’s uitreiken voor het “leiden van teamwork”. Het diploma wordt erkend door de regering en is evenwaardig aan een normaal diploma van de middelbare school. De onderwijsminister verklaarde dat hiermee de tegenstelling tussen opleidingen van het officiële onderwijs en vorming in de bedrijven wordt overbrugd. Het wordt zowaar voorgesteld als iets progressief. Ons doet het eerder aan de 19de eeuw denken: ook toen werd geoordeeld dat het werk van kinderen in de mijnen of textielbedrijven evenwaardig was aan een diploma op school. Ongetwijfeld ziet McDonalds dit als een opstap naar volwaardig McOnderwijs: een kleine opleiding tegen een zachte prijs, maar zonder dat je veel bijleert. Of het zou moeten zijn hoe je voor schandalig lage lonen flexibele shiften moet draaien voor McDonalds.
Van de oude stempel
De “nieuwe” voorzitter van CD&V, Etienne Schouppe, is duidelijk van de oude stempel. Hij heeft als voormalige spoorbaas wat moeite om zijn partij wat “socialer” voor te doen en probeert zijn frustraties daaromtrent op een andere manier te uiten. Zo stelde de voorzitter dat een beetje politicus toch wel een das moet dragen. Patrick Janssens is gewaarschuwd en ook andere politici die wel eens das-loos voor de dag komen, mogen het ontgelden bij de CD&V-topman: “Ik zie dat de dames in het parlement altijd net gekleed zijn. Maar sommige mannelijke collega’s lijken van hun patattenveld te komen. Als ze klagen dat ze te weinig respect krijgen van de mensen, moesten ze maar eens respect tonen voor hun opdracht. Door deftig gekleed te gaan bijvoorbeeld.” Schouppe zelf heeft personeel ter beschikking om hem deftig voor de dag te laten komen: zijn vrouw. “Zij is ook verantwoordelijk voor mijn garderobe. Uiteraard. Dat zou er nog aan mankeren.” Een “nieuwe man” zal Schouppe niet snel worden.
200 euro per maand, Roemeense bouwvakkers leven van afval
Neen, dit gaat niet over de condities van bouwvakkers in Roemenië. Het gaat om de behandeling van drie Roemeense bouwvakkers in Geel. De drie gaven hun vaste job in Roemenië op omdat ze hier meer zouden kunnen verdienen. Eén van hen zei dat hij dit deed omdat zijn vrouw met hartproblemen in het ziekenhuis ligt en hij daarom het geld nodig heeft. De drie konden aan de slag bij een bouwfirma en werkten hard. Alleen werden ze amper betaald. 200 euro kregen ze voor een maand werken en daarna was het bedrijf failliet. Hierdoor staan de drie op straat en leven ze van afval. Nu willen ze zo snel mogelijk terug naar Roemenië, maar ook daar hebben ze onvoldoende middelen voor. Bovendien zijn ze bang dat de verwachtingen aan het thuisfront net iets hoger waren. Dit is blijkbaar de realiteit voor bouwvakkers in dit land…
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
Verkiezingen: wie meeste middelen heeft, wint
Wie de meeste financiële middelen heeft, wint de verkiezingen. Dat geldt niet alleen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen die momenteel plaatsvinden. Het werd ook nogmaals bevestigd met de bekendmaking van de uitgaven van de Franse presidentskandidaten bij de verkiezingen die Sarkozy aan de macht brachten. Sarkozy had het meeste geld besteed aan zijn campagne: 20,9 miljoen euro. Ségolène Royal volgde kortbij met 20,6 miljoen euro. Dat zijn natuurlijk bedragen die aangeven dat de steun grotendeels van grote geldschieters moet komen. Een deel wordt daarnaast terugbetaald door de overheid. Maar niet alle kosten werden als relevant aanvaard. Zo werd bijzonder veel geld besteed aan het kapsel en de opmaak van de twee belangrijkste presidentskandidaten. Sarkozy spande de kroon met 51.659 euro tegen 34.445 voor Royal. Maaltijden op het hoofdkwartier van Sarkozy waren goed voor ruim 50.000 euro. Het is ons niet duidelijk welke kapper Sarkozy bezoekt, maar om je haar en gezicht voor 2 miljoen Belgische franken te laten verzorgen, moet dat voordien wel serieus scheef hebben gezeten… Als er dan ook nog eens voor 2 miljoen frank is gegeten, vragen we ons af wat daar allemaal werd verorberd. Zat Geert Lambert misschien in het campagneteam van Sarko?
China’s langste rivier staat droog
De Yangtze, de langste rivier van China, staat op bepaalde plaatsen zo goed als droog. China kent een watertekort en dit probleem wordt elk jaar erger. De rivier Yangtze staat op haar laagste niveau sinds de metingen begonnen (in 1866). Hierdoor wordt het drinkwater van miljoenen mensen bedreigd en zijn er ook ernstige ecologische gevolgen (onder meer door de diersoorten die bedreigd worden, onder meer vissen maar de vervuiling van de 9000 chemische bedrijven langs de rivier bedreigt ook andere dieren en planten). De Yangtze is de op twee na langste stroom ter wereld.
Freeliving biedt goedkope huisvesting aan…
In Gent is er opschudding rond een stunt die vermoedelijk van de NGO Netwerk Vlaanderen komt. Het "bedrijf" Freeliving biedt goedkope huisvesting aan in leegstaande huizen en zelfs onder bruggen. Het bruggencomplex aan de Sint-Lievenslaan te Gent werd als volgt beschreven: "Bruggencomplex met multifunctionele ruimtes en uitzicht op het water. Eigen park met zitplaatsen en mogelijkheid tot volkstuintje." Het is maar hoe je het verpakt natuurlijk. Maar in deze tijden van perceptie moeten we voorzichtig zijn met dit soort campagnes, voor je het weet haalt de realiteit de verbeelding in. Op de site van Freeliving staat dat meer dan 12.000 gezinnen in tien Europese steden met het concept van "vrijwonen" (lees: dakloosheid) onderdak vonden in leegstaande gebouwen of onder bruggen.
Enkele grappige passages:
– Het bruggencomplex aan de Hundelgemsesteenweg in Gent wordt als volgt omschreven: "Riante overkapping vlak bij invalsweg naar Gent centrum. Aansluiting naar de E17 en regelmatige treinverbindingen. Meerdere slaapgelegenheden. Sanitaire voorzieningen voor u en uw huisdieren. Parkeergelegenheid."
– Het park aan het Zuid in Gent: "Gent, Zuid. Pittoreske openluchtlocatie. Vlakbij Administratief Centrum, winkelcentrum en bibliotheek, voorzien van verwarming en sanitair. Perfecte aansluiting op de E17 en stadscentrum. Dichtbij openbaar vervoer. Eigen speeltuin, badgelegenheid en zitfaciliteiten."Ook worden dozen en tenten te huur aangeboden.
Deze stunt wijst op een originele wijze op de immense problemen van armoede en huisvesting in de steden. Wie er ook achterzit, het is een geslaagde stunt.
Yves Desmet versus Morel
In een interview van De Standaard beweert Morel dat ze geen nauwe band heeft met Frank Vanhecke. "Frank en ik zijn goede vrienden. Er wordt beweerd dat ik een grote invloed had op Frank. Toegegeven: ik kan soms wat drammerig overkomen en ben misschien op sommige momenten wat te fanatiek met mijn werk bezig. Maar ik heb met Frank in het partijbestuur ook heel veel discussies gehad, soms ook hard tegen hard."
Hieruit onthouden we vooral dat Morel toegeeft drammerig te zijn. Die uitspraak komt in aanmerking voor de prijs van het understatement van het jaar.
Maar laat ons even terugkomen op haar band met Vanhecke. Yves Desmet had vorige week een lastige week. De man leek compleet van streek te zijn en stelde zowaar dat een staking bij de onderaannemers van Ford begrijpelijk was. Had hij iets verkeerd gegeten misschien? Is hij nog uit zijn evenwicht omdat zijn paarse regering is komen te gaan? In ieder geval konden we vorige week enkele standpunten van Desmet lezen die niet eens afstotend waren. Naast het opmerkelijke standpunt over Ford, was er ook een interessant stukje over onze goede vriendin Morel. En dat onder de titel "Forelleke".
Over Morel liet Desmet ons even meekijken in de geheimen van de Wetstraat en omgeving. Hij schreef: "In het begin van haar parlementaire loopbaan werd Morel uitgenodigd bij Polspoel & Desmet, wat haar wat moeilijk viel omdat haar vliegtuig slechts een klein uurtje voor opname zou landen op Zaventem. Maar aangezien een taxirit tussen Zaventem en VTM maar tien minuutjes in beslag neemt, was dat geen probleem. Morel werd echter niet aangevoerd door een taxi, maar door haar eigen chauffeur, Frank Vanhecke, die daarvoor speciaal vanuit Brugge was komen rijden, die braaf aan de studiodeur wachtte, daarna zijn pas verkozene omhelsde en feliciteerde, en vervolgens weer met haar wegreed. Dergelijke coaching hebben we sindsdien geen enkele partijvoorzitter meer zien geven."
Gaat Vanhecke met al zijn goede vriendinnen op die manier om? Het wordt grappig om de soap rond de relatie tussen Frank en Marie-Rose te volgen. Wij kijken vooral uit naar een reactie van Alexandra Colen, je weet wel: die puriteinse kwezel (aldus Dewinter).
Staking bij TEC in Luik wegens geweld
De chauffeurs van de openbaarvervoersmaatschappij TEC in Luik hebben omstreeks 15 uur het werk neergelegd. Ze protesteren daarmee tegen verschillende gewelddaden tegen busbestuurders in de regio. Ongeveer 80 procent van de chauffeurs uit de stelplaatsen van Robermont en Jemeppe nam aan de actie deel.Gisteren bedreigde een groepje jongeren een buschauffeur van lijn 7 (Luik-Hermée) met een wapen, toen die naar hun vervoerbewijs vroeg. De chauffeur raakte niet gewond maar was zwaar in shock.Eerder op de dag kreeg een bestuurster op lijn 1 klappen van een autobestuurder in de wijk Guillemins. "Daarbij komt nog een aanval tijdens oudejaarsnacht. De busbestuurders hebben er genoeg van", aldus Claude Vickevorst van de socialistische vakbond.Deze namiddag reden in de buurt van Luik slechts een 15-tal TEC-bussen uit. Waarschijnlijk zal er ook morgenochtend nog actie gevoerd worden.
bron: De Morgennaschrift Libre Parcours:
Ondanks het feit dat de agressie tegen personeel van het openbaar vervoer toeneemt wordt er veel te weinig rond gedaan. Op risicolijnen moet er een tweede man op de bus aanwezig zijn. In veel gevallen was dit in het verleden zo, maar die zijn al sinds lang weggesaneerd. Chauffeurs kunnen niet genoeg rekenen op bv. de dispatching die niet tijdig bereikbaar is, veiligheidsteams die door gebrek aan mankracht niet tijdig kunnen aanwezig zijn,… Door de jarenlange politiek van besparingen (of niet genoeg investeringen in vergelijking met de stijgende reizigersaantallen), op kap van het personeel, wordt datzelfde personeel steeds meer aan hun lot overgelaten. Maar uiteraard is dit een maatschappelijk probleem. Het grootste deel van de agressiegevallen gebeurt met jongeren die zich van niets meer iets aantrekken, toch niks te verliezen hebben. Zorg dat zulke jongeren een deftige job en een toekomstperspectief hebben, zodat ze twee keer nadenken vooraleer ze een chauffeur aanvallen. Anderzijds moeten we strijden voor een degelijk, efficient en gratis openbaar vervoer. Openbaar vervoer is een basisdienst waar iedereen gebruik van moeten kunnen maken, ongeacht inkomen.
De Crem geeft toe: er liggen kernwapens in Kleine Brogel
Wat iedereen al wist en waartegen al meermaals werd geprotesteerd, wordt nu ook officieel toegegeven: er liggen kernwapens op Kleine Brogel. De nieuwe defensieminister De Crem gaf toe: "Iedereen weet dat er in Kleine Brogel een ‘capaciteit nucleair’ aanwezig is." Dat stelde de minister in het kader van een bezoek aan de legerbasis. Die uitspraak was opmerkelijk: iedereen weet het wel, maar het wordt nooit officieel bevestigd. Laat staan dat onze mening erover wordt gevraagd. Neen, de kernwapens liggen er in een mist van geheimdoenerij. Dat die mist al eens optrekt, verandert niets aan de pogingen om het te blijven ontkennen. Verhofstadt corrigeerde De Crem met de melding "dat hij geen commentaar kon geven, om de veiligheid van het land niet in gevaar te brengen."
Steeg de index met 6%?
Het wordt tijd dat onze lonen ook worden aangepast! Vandaag konden we lezen dat de uitkering van de koninklijke familie sterk toeneemt. Ze krijgen er ruimt 6% bij en komen uit op 13,3 miljoen euro tegenover 12,5 miljoen vorig jaar. De verklaring voor die stijging werd gegeven door de indexering. Begrotingsminister Leterme moet besparen en Unizo heeft het nu al over een "koopkrachthysterie", maar toch werden middelen gevonden om de koninklijke familie wat extra toe te stoppen. We onthouden vooral dat de index blijkbaar met 6% is gestegen sinds vorig jaar. Bijgevolg vragen we met aandrang dat ook onze lonen deze indexering zouden volgen! Wie beweert dat er geen middelen voor zijn, liegt. Als er 2,5 miljard euro is voor de notionele intrestaftrek en als er daarna nog ruimte is voor het verhogen van de koninklijke uitkeringen, dan zijn er middelen genoeg om ook onze lonen te verhogen!
Luikse facistische boekenwinkel verdwijnt…
We hebben het er al eens over gehad: in Luik was er een boekenwinkel die zich richtte op de extreem-rechtse markt. Je kon er allerhande neo-nazistische werken vinden. Dat leidde tot protestacties op initiatief van het Front Anti Fasciste (FAF), de Franstalige tegenhanger van het AFF bij ons. Op 9 november was er bijvoorbeeld een betoging met 200 aanwezigen. Nu werd bekend dat er vanaf 31 januari een oplossing is voor deze kwestie: de boekenwinkel sluit de deuren.
Jammer genoeg niet als gevolg van de anti-fascistische campagne, maar mogelijk is de beslissing van de eigenaar om niet langer te verhuren toch wel ingegeven door de druk van de acties. Er blijven echter wel problemen op het vlak van de verspreiding van racistische opvattingen. Je kan nu bijvoorbeeld nog steeds in de FNAC terecht voor nazistische literatuur. In het Natuurhistorisch museum van de stad worden overigens de schedels nog geklasseerd op "ras"… Er is dus nog werk aan de winkel voor anti-racisten in Luik!
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven. Deze week publiceren we ook twee langere stukken vanop blogs van Nederlandse socialisten.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
De wereld waarin wij leven: het kan altijd beter
* Het VB zet een voormalig patroon, Bruno Valkeniers, op het hoogste schavot als de nieuwe voorzitter. Valkeniers schuwde naar eigen zeggen het “occasionele straatgeweld” niet in zijn studententijd. Kapitalist én straatvechter. Jezus, Maria, het zullen daar bij het Belang toch geen fascisten zijn, zeker?
* De vermoorde Benazir Bhutto wees in haar laatste wilsbeschikking haar 19-jarige zoon dan weer aan als de nieuwe partijvoorzitter. Enkel in Pakistan zijn testamenten ook gezaghebbende politieke documenten. Bhutto was volgens de westerse, burgerlijke pers de enige hoop op democratie in Pakistan. Die “hoop op democratie” werd nu erfelijk overgedragen op de rest van de familie van Bhutto. Leve de erfelijkheidsleer!
* Wij kijken nu al uit naar de eerstkomende algemene staking in ons landje. Sowieso. Maar vooral met die nieuwe partijvoorzitter van het patronaal Belang, Bruno Valkeniers: “Wij zijn de grootste arbeiderspartij van Vlaanderen. Ik als durfkapitalist kan dat weten. Leve de exclusieve viersterrenrestaurants, met hun smakelijke oesters en verrukkelijke, zij het onbetaalbare champagne. Weg met de vakbondstirannie! Wij eten wat u denkt!”
* Valkeniers voorzitter VB? Krijgen we de geijkte slogans van de partij dan binnenkort in een nieuw jasje geserveerd? “Eigen recordwinsten eerst!”. Of: “Sociale zekerheid, ‘t Belgiekske en vaste contracten? Barst!!”. “Voor een onafhankelijk Vlaanderen met onafhankelijke toplonen!”. Slagzinnen die de heer Valkeniers als muziek in de oren moeten klinken. “In Vlaanderen Vlaams, en flexibel voor een met China competitief loon!”. Goed bezig, Vlaams Belang. Die nieuwe voorzitter wordt fun.
* Volgens de meeste Vlaamse commentatoren is het nieuwe communautaire werkstuk van Guy Verhofstadt een briljante oefening in geven en nemen. Als het om hetzelfde soort “geven en nemen” gaat die ze de arbeidersklasse, de meerderheid van Vlamingen en Walen, de laatste 25 jaar aan hun broek hebben gelapt, staan we er goed voor. En inderdaad: splitsing van het arbeidsmarktbeleid om vakbondsverzet te torpederen, een verschillende vennootschapsbelasting voor bedrijven om de sociale dumping nog wat verder op scherp te stellen, splitsing van de kinderbijslag omdat Vlaamse en Waalse baby’s qua pampergebruik een volstrekt andere aanpak vereisen (“die Franstalige zuigelingen overconsumeren nogal, meneer, echt buitensporig”),… Voorwaar de gematigdheid zelve, die nota.
* Kan Guy Verhofstadts “staatshervorming” het land redden? Dit is toch wat sommige utopische denkers in de Vlaams-tribale media opperen, aanhikkend tegen de nogal moeizame regeringsvorming. Het is nogal duidelijk dat deze “staatshervorming” de Franstalige partijen probeert te dwingen sneller te besparen dan ze zelf willen. Het is een gevecht om de door het kapitaal georganiseerde tekorten – “er is geen geld” (dixit Guy Verhofstadt III). En dat op een moment dat de wereldeconomie mogelijk zwaar in de problemen komt, surfend op de stormachtige golven van een bijna-recessie in de VS. Minder groei staat voor nog minder inkomsten voor ook de Belgische overheid. Bijkomend probleempje: na deze recessie, zal er nog één komen. En daarna nog één, en nog één. En, overproductiecrisis nog aan toe – nog één. Op kapitalistische basis zullen de tekorten enkel toenemen. Denken dat de arbeiders moeten inleveren, of de Walen hun pil maar moeten slikken, is het grootste politieke onrealisme van allemaal.
* Philip Dewinter, VB-voorzitter achter de schermen, vindt dat het bezoek van Sandy Neel en enkele Voorpostkompanen aan de geboorteplaats van Hitler getuigt van “weinig goede smaak”. Volgens Dewinter hebben sommige fascisten blijkbaar stijl, en andere gewoon niet. Tot die laatste strekking behoort VB-lid Sandy Neel, een analfabeet wat de laatste extreem rechtse mode betreft. Dewinter zelf is meer van de neofascistische “Dachau, doe het met stijl”-strekking. Binnenkort presenteert hij – inderdaad, weer een nieuwe stunt – in eigen persoon de nieuwe VB-mode: het betere streepjesplunje voor politieke gevangenen en andere volksvreemden, smaakvol afgewerkt met gele sterren en in koper gesmolten “Arbeit macht frei”-logo’s. These guys have style!
Volgens Dewinter worden met dit en andere nazigetinte voorvallen “oude koeien uit de gracht gehaald”, om het VB bij de joodse gemeenschap als minder sympathiek af te schilderen. Hitler, een oude koe? Karel Dillen draait zich om in z’n graf. Dat Hitler nogal beestachtig was, OK. Maar toch geen “oude koe”? Eerder een veelbelovend kalf, volgens de gewezen voorzitter-voor-het-leven.
De wereld is opnieuw iets veiliger…
Al de negatieve berichten over de Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme en de daarmee gepaard gaande groeiende onveiligheid op wereldvlak, zouden een mens pessimistisch maken. Maar soms komen er ook andere berichten in de media. Zo werd bekend dat het FBI (de interne veiligheidsdienst in de VS) haar rekeningen niet heeft betaald waarop de aftaplijnen werden uitgeschakeld. Er waren in 5 van de 56 plaatselijke FBI-kantoren honderden onbetaalde rekeningen, in één geval ging het om 66.000 dollar. Telecomoperatoren hadden daarop de verbinding uitgeschakeld waardoor ook de aftaplijnen plat lagen. Zo werd de "oorlog tegen het terrorisme" even stopgezet in afwachting dat de rekening werd betaald. Enige minpunt van deze historie is natuurlijk dat de telefoonrekening uiteindelijk door de gemeenschap, en dus door de modale Amerikaanse arbeider, wordt betaald.
Engels onderwijs? No way!
Er is een discussie over het opdrijven van het aantal lessen en vakken dat aan de hogescholen en universiteiten in het Engels zou worden gegeven. Daarmee wil ondermeer onderwijsminister Vandenbroucke de internationale concurrentiepositie van ons hoger onderwijs versterken. Door meer buitenlandse studenten aan te trekken, zou de gemiddelde kwaliteit van de studenten er op vooruit kunnen gaan. Straks mag wellicht enkel een kleine elite nog studeren: diegenen die het kunnen betalen en diegenen die superslim zijn. Een beetje zoals in de VS dus. Wij zijn tegen een dergelijk commercialisering van het onderwijs en vinden een doorvoering van meer lessen in het Engels een beperking van de democratische toegang tot het onderwijs. Niet voor alle studenten is het mogelijk om Engels even goed te begrijpen, een les volgen in een andere taal is dan wel degelijk een drempel. We zijn er niet tegen dat er gastsprekers in een andere taal toelichting komen geven, maar een veralgemening van het Engels zal de drempel verhogen en de toegang bemoeilijken. Het onderwijs moet er bovendien niet op gericht zijn om commercieel te zijn met andere instellingen, maar moet als doel hebben om jongeren een kritische vorming en ontplooiing aan te bieden. Het is trouwens opvallend dat Vandenbroucke de ene keer lessen wil geven aan de "Vlaamse beweging" (met kritieken op N-VA), maar op een ander moment even goed het Nederlands als onderwijstaal ter discussie stelt…
TOTAL moet slachtoffers Erika betalen.
Oliemultinational Total moet 192 miljoen euro schadevergoeding betalen aan de slachtoffers van de ramp met olietanker Erika in 1999: toen kwam zowat 30.000 ton brandstof uit de tanker in de zee voor de Bretoense kust terecht. De ecologische gevolgen waren immens met zowat 400 kilometer kust overspoeld door olie en 60.000 tot 300.000 dode vogels. Dit had ook economische gevolgen, onder meer voor de vissers en voor het toerisme. De kosten hiervoor worden slechts gedeeltelijk vergoed met de schadevergoeding die nu werd toegekend. Maar voor de oliemultinational betekent dit wel een slag: niet zozeer op het vlak van kosten (192 miljoen euro is veel, maar met 12,5 miljard euro winst in 2006 is dat een peulschil).
115 miljoen dollar afscheidspremie…
Dit was geen "gouden" handdruk, maar een volledig gouden beeld. Angelo Mozilo, stichter en medeoprichter van de Amerikaanse hypotheekbank Countrywide Financial vertrekt na de overname van zijn bank met 115 miljoen dollar. Tegelijk moesten heel wat personeelsleden afvloeien (met heel wat minder poen).
De vakbond bij Countrywide protesteerde. De Gazet van Antwerpen schreef gisteren:
"Het is duidelijk dat het principe (…) dat bedrijven rijker worden terwijl ze de gewone mensen armer maken, nog altijd springlevend is", aldus de voorzitter van SEIU International, Andy Stern. Mozilo mag zijn dienstvliegtuig blijven gebruiken en het lidmaatschap van zijn golfclub wordt tot 2011 voor hem betaald, aldus Stern.
Voordat de bank min of meer instortte als gevolg van de "subprimes-crisis", was Countrywide een van de "success stories" uit de Amerikaanse financieringswereld. De bank werd in 1969 opgericht door de inmiddels overleden David Loeb en Angelo Mozilo. Countrywide schopte het in de jaren 90 tot de grootste hypotheekverstrekker van het land. Tussen 1982 en 2003 steeg het aandeel van de bank met opgeteld een kolossale 23.000 procent in waarde."
Farmabedrijven krijgen inspectie over de vloer
Gelezen in Metro (17/01/08):
De Europese Commissie heeft een grootschalig onderzoek naar de farmaceutische sector gestart. Ambtenaren moeten uitzoeken waarom er weinig nieuwe medicijnen op de markt komen en waarom de introductie van generische geneesmiddelen vaak vertraging oploopt. "Elk Europees gezin besteedt jaarlijks meer dan 1000 Euro aan medicijnen. Zowel de burgers als de regeringen hebben baat bij een sterke farmaceutische sector die steeds betere producten aflevert en waar voor haar geld biedt", legt eurocommissaris voor Concurrentie Neelie Kroes uit. De commissie wil nu nagaan of er bijvoorbeeld minnelijke schikkingen omtrent patenten getroffen worden tussen verschillende bedrijven.Naschrift Polsslag:
De Europese Commissie doet haar reputatie als kruisvaarders van de vrije concurrentie alle eer aan met dit initiatief. Hun queeste lijkt echter meer en meer een zoektocht naar de heilige graal… zeker in een tijdperk van steeds snellere monopolievorming.
Uiteraard is de hoofdbedoeling van de farma-industrie onder druk van hun aandeelhouders het maken van superwinsten en laat de volksgezondheid en die van hun werknemers hen Siberisch koud. Op zich is het interessant om een objectief (?) onderzoek te starten naar de malversaties die welig tieren in de farmaceutische sector. De hamvraag blijft echter: wat doe je ermee achteraf? Wat staan janken dat de bedrijven de vrije concurrentie moeten respecteren?
In vorige artikels op deze blog werd er al verscheidene malen ingegaan op de onfrisse praktijken van de farmaceutische industrie. Via processen zijn er al heel wat onwettige praktijken naar boven gekomen (o.a. bij Bayer): het is dus geen onderzoek naar marsmannetjes…
De mens is meer dan zijn diagnose, ofwel de foute ideologie van het “medisch model”
Een veel gehoorde klacht van de cliëntenbeweging is, dat psychiatrische patiënten slechts nog als een stoornis worden gezien, een “wandelend ziektebeeld”. Er is weinig aandacht voor jou als mens, maar slechts voor je “zieke”kant. Maar hoe komt het, dat deze benadering schering en inslag is in de GGZ? Mijns inziens heeft dat alles te maken met de dominantie van het “medisch model”, en de ideologie die daaraan ten grondslag ligt.
De tegenwoordige psychiatrie is erg biologisch gericht; psychische aandoeningen worden veroorzaakt doordat er iets mis is met stofjes in de hersenen, zo is de teneur. Als de oorzaak van een psychische aandoening vooral op medisch/biologisch vlak gezocht wordt, waarom zou je dan kijken naar wat voor leven iemand gehad heeft, welke mogelijkheden hij of zij heeft, welke toekomstwensen? Het gaat immers om dat stofje dat gecorrigeerd moet worden. Dus is het vooral van belang dat de patiënt zijn medicijnen slikt en het personeel en medepatiënten niet te moeilijk maakt.
Er is een tijd geweest, dat de aandacht niet vrijwel uitsluitend op lichamelijke processen werd gericht als verklaring voor psychiatrische aandoeningen. Met name in de 70er jaren eiste de stroming van de “anti-psychiatrie” de aandacht op voor de (negatieve) invloed van de maatschappij. Zelfs tot in het extreme: er werd gesteld dat het de maatschappij was, die ziek was; dat psychiatrisch patiënten eigenlijk de “gezonden” waren omdat ze stuk liepen op dit zieke systeem, en de “normale” mensen die zich aanpasten eigenlijk de “zieken”waren. Tegenwoordig lijkt de anti-psychiatrie af te hebben gedaan. Met de vorderingen in hersenonderzoek is bewezen, dat psychiatrische ziekte bestaat – er is immers iets afwijkends aan de hersenen te zien. Dat moet vervolgens door middel van medicijnen gecorrigeerd worden. Maar ligt de reden dat er iets mis is met dat stofje enkel in de biologie of chemie? Het lichaam is een uiterst complex organisme, dat leeft in wisselwerking met zijn omgeving, waarbij het verleden ook nog een rol speelt. Bijvoorbeeld: hoe het lichaam op stress reageert, heeft nog veel te maken met de tijd, dat die stress bestond uit de dreiging van een roofdier. Stress was een middel, om het lichaam te alarmeren en klaar te maken voor een grote fysieke inspanning. Tegenwoordig is de dreiging meestal mentaal of sociaal: geen wolf, maar een baas die je wil ontslaan bijvoorbeeld ligt op de loer. De stress hoopt zich op, maar de fysieke inspanning blijft achterwege, waardoor de stress in het lichaam opgehoopt blijft zitten – en als dit vaak voorkomt, chronisch kan worden en tot depressie kan leiden. En ja, bij depressie is er inderdaad wat mis met een stofje in de hersenen.
Enorm veel mensen worden daarom aan de anti-depressiva gezet. De farmaceutische industrie en zijn aandeelhouders varen daar wel bij. Maar ondertussen blijven de oorzaken voor die depressieve klachten bestaan, en die zijn maar al te vaak maatschappelijk – hoge werkdruk, geen zekerheid op een vaste baan, die voor vroegere generaties nog vanzelfsprekend was, armoede, slechte huisvesting en sociale voorzieningen, een onzekere toekomst en de ideologie van de “eigen verantwoordelijkheid” die de schuld van maatschappelijk falen bij het individu legt.
Psychoses worden in de geest van het medisch model ook voornamelijk verklaard op medisch/biologische gronden – weer dat beroemde stofje in de hersenen. Toch zijn er ook psychiaters, die er van overtuigd zijn, dat ook een psychosegevoeligheid te maken heeft met levensgebeurtenissen. Ook zijn er onderzoeken geweest, die een duidelijk verband aangetoond hebben tussen armoede (soms nog in eerdere generaties) en schizofrenie.
Dat persoonlijkheidsstoornissen meestal het gevolg zijn van traumatische jeugdervaringen, is wel algemeen aanvaard. Sexueel misbruik en kindermishandeling bijvoorbeeld liggen nogal eens ten grondslag aan een borderlinestoornis. Maar vaak worden dergelijke problemen toch gezien als “problemen binnen het gezin”, niet als maatschappelijke problemen. Terwijl ik denk dat sexueel misbruik en huiselijk geweld wel degelijk in verband te brengen zijn met de harde maatschappij waar we in leven, die vaak het slechtste in mensen naar boven brengt. Waarin men zich bovendien maar liever niet bemoeit met wat er in het gezin, die heilige hoeksteen van de samenleving, gebeurt. Waar de jeugdzorg door onderfinanciering schandalig slecht functioneert, met soms letterlijk dodelijke gevolgen.
Elke belangrijke stroming in de psychiatrie, op de anti-psychiatrie na, droeg het stempel van de kapitalistische ideologie. Nooit werd er een duidelijk verband gelegd tussen (de misstanden van) het kapitalistisch systeem en psychische aandoeningen. Kort door de bocht: de psycho-analyse legde de oorzaak van psychische problemen bij individuele jeugdervaringen, niet bij maatschappelijke invloeden. Terwijl het gezin per definitie een maatschappelijk fenomeen is – het is aan de ene kant voor veel mensen een middel om de kilte van de samenleving te ontvluchten door je “eigen nestje” te bouwen, het is ook een instrument om hiërarchische verhoudingen tussen mannen en vrouwen en tussen ouderen en jongeren er al met de paplepel in te gieten. Het behaviorisme keek niet naar oorzaken van gedrag, maar probeerde dat gedrag te beïnvloeden door te belonen en te straffen.
Alleen de anti-psychiatrie legde een duidelijk verband tussen maatschappij en psychisch lijden. Niet voor niets bloeide de anti-psychiatrie vooral in de 70er jaren – jaren van radicalisatie naar links, van grote protestbewegingen van arbeiders en jongeren. Socialisme was populair, kapitalisme een scheldwoord. De anti-psychiatrie kwam omhoog op deze golf van links protest, die ook ideologisch een alternatief wilde bieden. Hoewel ook de anti-psychiatrie zijn uitwassen kende, is veel nog steeds van waarde. De repressieve tendenzen in de psychiatrie werden blootgelegd en er werd actie tegen gevoerd: tegen de electroshocks, het separeren, het platspuiten en wegstoppen van cliënten in inrichtingen ergens in de bossen, ver van de maatschappij. De psychiatrie werd gezien als een systeem, dat diende om degenen, die zich niet wilden aanpassen aan de heersende normen en waarden, te onderdrukken en op te sluiten. En daar zat een kern van waarheid in. Het gebeurde bijvoorbeeld ook in het “vrije Westen”, dat homosexuele mannen of vrouwen in inrichtingen werden opgesloten, puur vanwege hun geaardheid.
Hoewel er veel veranderd en verbeterd is, leven we nog steeds in een kapitalistische maatschappij, in een periode van economische crisis. De druk vanuit de maatschappij op het individu wordt alleen maar groter, en ook de GGZ zelf verschraalt en verhardt. Verworvenheden uit het verleden dreigen weer weggenomen te worden. De socialistische beweging heeft na de val van de Muur sterk aan kracht ingeboet, de leiders van bijvoorbeeld de SP en vakbeweging hebben vaak geen goed weerwoord op de kapitalistische ideologie.
In die situatie kan het medisch model domineren, en is de praktijk van “stop er maar een pil in” wijdverspreid. Empowerment, patiënten die opkomen voor zichzelf en voor wat ze zelf willen, worden vaak nog steeds alleen maar gezien als lastig. Terwijl ik denk, dat veel psychisch lijden er juist mee te maken heeft, dat mensen zich machteloos voelen, een speelbal van hun omgeving en van maatschappelijke krachten. Om dat te boven te komen, om te herstellen, is het van levensbelang om voor jezelf op te komen, om opstandig te zijn, al is het maar op kleine schaal. De maatschappelijke misstanden die vaak ten grondslag liggen aan psychisch lijden de wereld uit helpen, dat kan een individuele cliënt niet. Een individuele hulpverlener trouwens ook niet. Daarvoor is massa-actie nodig, tegen concrete misstanden en voor een andere, socialistische maatschappij. Kritische hulpverleners en cliënten die voldoende hersteld zijn, kunnen daar wel een bijdrage aan leveren. Maar die strijd begint met het ontkrachten van de ideologie die de status quo verdedigt, in het geval van de psychiatrie het medisch model. Ik hoop hier met dit stukje een bijdrage te kunnen leveren.
Frans Moor, ‘de laatste arbeider van de PvdA’, 1940-2008
Vandaag is Frans Moor overleden. Hij was één van de eerste prominente PvdA-ers die de overstap maakten naar de Socialistische Partij (SP), een ex-kamerlid nog wel. Ik kende hem alleen van horen zeggen, maar ik zag hem eens op een grote SP-bijeenkomst in het Vakbondsmuseum in Amsterdam vlak na zijn overstap. Ik was er wel van onder de indruk dat hij als een van de (toen al!) weinige overgebleven linkse PvdA-ers de overstap maakte naar de toen nog niet zo grote SP.
En dat deed hij precies om de dezelfde redenen die veel kiezers en leden de PvdA vaarwel deed zeggen, en die de SP begin jaren negentig in de kijker speelden als strijdbare partij met radicaal-links profiel. Zowel SP als Frans Moor waren het niet eens met de dramatische verrechtsing van de PvdA, toen de PvdA akkoord ging met de afbraak van de WAO en de koppeling van lonen en uitkeringen het raam uitgooide… Kortom: Frans was nog een man van principes en een man van de werkende mensen, hij werd wel de ‘laatste arbeider van de PvdA’ genoemd. Dat zijn dingen die je van PvdA-ers vandaag de dag niet gauw zult kunnen zeggen…
In een interview in 1999 in de Tribune van de SP vertelde Frans Moor over zijn politieke motivatie:
"De vakbeweging waarin ik actief was, vond arbeidsomstandigheden meer een taak voor de overheid. Zo ben ik langzaamaan geïnteresseerd geraakt in politiek. Na lang afwegen koos ik voor de PvdA. De CPN was ook een mogelijkheid, maar het klimaat in die partij beviel me niet. Als iemand tijdens een vergadering, waar ik soms kwam, iets zei wat het bestuur niet aanstond, werd die persoon heel lelijk behandeld. Ik trek nogal graag mijn mond open, dus dat was niks voor mij. Hoewel ik de ideeën van de CPN wél onderschreef. Maar de PvdA was toen ook nog een behoorlijk linkse club. Via het afdelingsbestuur, de deelgemeente- en de gemeenteraad van Rotterdam kwam ik in de Tweede Kamer. Dat was leuk, tot Ad Melkert en Hans Kombrink en trawanten zeer gematigde standpunten begonnen in te nemen. Het mag duidelijk zijn dat hun stroming het dik heeft gewonnen. Die Melkert is een verschrikkelijk rechtse jongen. Tijdens de laatste verkiezingen heeft hij steeds geroepen dat de VVD zich asociaal opstelt, maar binnen de PvdA-fractie is híj de motor achter het rechtse beleid."
Bovenstaande woorden van Frans Moor bevatten een aantal rake constateringen. Over de de verrectsing van de PvdA die begin jaren negentig onomkeerbaar leek te zijn geworden, over de soms weinig strijdbare houding van de vakbondstop, over de noodzaak aan radicaal-socialistische ideeën… En niet onbelangrijk: hoe hij stond tegenover interne partijdemocratie, en hoe hij dacht met zijn ‘grote mond’ in de toenmalige CPN in de problemen te zijn gekomen. Hij was een strijdbaar en mondig socialist, zoals het hoort. En elke zichzelf respecterende socialistische partij heeft zulke leden nodig. Het is dan ook geen verrassing dat Frans eerder, voordat hij zich aansloot bij de SP, nog contact heeft gehad met de socialistische organisatie Offensief.
Levensloop
Frans Moor volgde begin jaren 50 een opleiding tot bankwerker en trad in 1954 als leerling in dienst van Synres BV-DSM. In 1972 ging hij de politiek in, als lid van de deelgemeenteraad van Hoek van Holland. In 1974 werd hij lid van de Rijnmondraad en in 1975 van de gemeenteraad van Rotterdam. Twee jaar later kwam hij na de Tweede Kamerverkiezingen 1977 in het parlement.
In de Kamer hield Moor zich bezig met het inkomensbeleid, werkgelegenheid en ambtenarenzaken. Hij wierp zich onder andere op als atoompacifist en stemde daarom tegen alle artikelen van de begrotingen van Defensie die verband hielden met kernbewapening. In 1986 bracht hij samen met zijn fractiegenoot Willem Vermeend en initiatiefwet tot stand die de werkgelegenheid voor langdurig werklozen moest bevorderen (Wet Vermeend/Moor). Tijdens de regeerperiode van het kabinet Lubbers III ontstond er steeds meer verwijdering tussen Moor en de meerderheid van zijn fractie. In januari 1991 werd hem korte tijd alle woordvoerderschappen ontnomen, nadat hij een afwijkend standpunt in de Kamer had vertolkt over het wetsvoorstel inzake het Jeugdwerkgarantieplan. Later dat jaar stapte hij op nadat het congres van de PvdA instemde met maatregelen inzake WAO, Ziektewet en de koppeling van uitkeringen aan de lonen.
Moor werd later lid van de Socialistische Partij, maar keerde voor deze partij niet terug in de actieve politiek. Hij overleed in 2008 in een verpleeghuis in ‘s-Gravenzande aan longkanker.
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
Joods verzet tegen het Vlaams Belang – Dewinter wil nochtans bondgenootschap "tegen de islam"
Het blad Joods Actueel haalt uit naar het Vlaams Belang. Die partij heeft volgens het blad nog geen afstand genomen van de anti-Joodse posities uit het verleden.
Daartoe verwees het blad onder meer naar een nazi-bedevaart van VB-medewerkster Sandy Neel, een bedevaart waarover je hier meer kan lezen. Dewinter ontkent: dit zijn oude koeien en ‘één klein incidentje’ dat voor hem wellicht niet meer is dan een detail in de geschiedenis?
Een nazi-bedevaart verontrust Dewinter niet: "Ja, een van onze mandatarissen heeft zich laten fotograferen in het geboortedorp van Hitler. Die foto’s getuigen van weinig goede smaak." Maar voor het overige vindt Dewinter dit niet belangrijk.
Veel belangrijker is dat hij een bondgenootschap wil aangaan met de Joodse gemeenschap om samen tegen de islam te strijden. In die zin neemt Dewinter effectief afstand van het nazisme: toen was er een bondgenootschap mét moslims tegen de joden… Het idee blijft nu hetzelfde: racisme en haat. Alleen zijn de bondgenootschappen gewijzigd.
Nieuwsuitzending over deze kwestie
Vluchten naar Afghanistan…
Je zou eerder verwachten dat mensen uit Afghanistan wegvluchten. Zo werd deze week nog bekend dat reeds een 30-tal kinderen in dat land overleden zijn omdat ze leden aan de mazelen. Maar toch wordt er ook naar Afghanistan gevlucht. Meer bepaald zijn er honderden families, sommigen hebben het over ruim 6.000 mensen, de grens van Pakistan en Afghanistan overgestoken. De Pakistaanse families gaan op zoek naar een beter leven en hopen dit te vinden in het door oorlog verscheurde Afghanistan. Dat zegt vooral veel over de wanhoop in delen van de Noordwestelijke Grensprovincie van Pakistan dat grenst aan Afghanistan. Het zal er overigens niet op verbeteren in Pakistan nu Bush stelde dat de Amerikaanse veiligheidsdiensten meer aanwezig moeten zijn in dat land.
Pauselijk antiglobalisme
Paus Benedictus de zestiende, niet bepaald een linkse rakker en een voormalig lid van de Hitlerjugend (waarvoor hij inmiddels vergiffenis heeft gevraagd), haalde uit naar het globalisme. Het kapitalisme heeft volgens het staatshoofd van Vaticaanstad namelijk een paar nadelen. Eén ervan heeft het instituut van de kerk al langer ervaren: de feodale machtspositie van de kerk is grotendeels verdwenen in Europa. Maar kapitalisme gaat ook in tegen rechtvaardigheid en solidariteit, dat verklaarde de paus. Hij zei: "De strijd om economische hegemonie over energie, water en grondstoffen maakt eenieder het leven moeilijk die probeert een rechtvaardige en solidaire wereld op te bouwen." Mooie woorden, maar wat de paus begrijpt onder rechtvaardigheid en solidariteit is ons alleszins niet duidelijk.
Het R-woord
Recessie is een gevaarlijke term voor burgerlijke economen. Ooit was er eentje die zo bang was van het gebruik van het woord recessie dat hij het verving door “banaan”. In de VS zou er volgens het zakenbedrijf Merril Lynch op dit ogenblik last zijn van een dergelijke banaan. De officiële cijfers worden volgens dit bedrijf positiever voorgesteld dan wat de realiteit zou bieden. Het is opvallend dat een bedrijf met een dergelijke reputatie in bedekte termen zegt dat de overheid eigenlijk aan het liegen is over de reële economische situatie in de VS. Het beursbedrijf stelde: “Met een werkloosheidsgraad van 5% hebben we niet meer te kampen met een dreigende recessie, maar zitten we er middenin”. Eerder verklaarde Geert Noels van Petercamp reeds dat mogelijk achteraf zal blijken dat er nu reeds een economische recessie is in de VS. Merril Lynch stelde ook: “Zeggen dat de toestand ‘lijkt op een recessie’ is zoals een gynaecoloog die zegt dat een vrouw ‘min of meer zwanger is’”. Met deze economische situatie zal er wellicht geen champagne gedronken worden in het Witte Huis, het zal eerder een bananensapje zijn.
Twee video’s
Op internationaalverzet.blogspot.com verschenen deze week twee video’s vanop YouTube:
- Een bezoek van Michael Palin aan Auschwitz
- Naomi Klein over hoe de perverse logica van het kapitalisme
Merkel wil “drilkampen” voor jonge misdadigers
In een poging om iets te doen tegen de criminaliteit stelt Merkel niet voor om jongeren een toekomstperspectief te bieden door te zorgen voor betaalbare huisvesting, degelijke jobs met een goed loon, middelen voor diensten als onderwijs,… Neen, de Duitse bondskanselier beperkt zich tot de stelling dat er “drilkampen” moeten komen voor jonge misdadigers. Met haar voorstel voor “heropvoedingskampen” stelt Merkel zich op één lijn met de Amerikaanse neoconservatieven of pakweg de Iranese reactionaire leiders. Ze kreeg al meteen de steun toegezegd van de neofascisten van de NPD die niet alleen voor jonge misdadigers “drilkampen” zouden willen (her)installeren. Voor de NPD mag het verder gaan: waarom niet alle migranten en andersdenkenden in kampen opsluiten? Angela Merkel begeeft zich op een gevaarlijk pad met haar voorstellen.
Hoe verkoop je een privatisering? Servië volgt Russische voorbeeld
De volledige ontmanteling van overheidsbedrijven stuit wel eens op protest. Het betekent immers dat er minder diensten worden aangeboden tegen duurdere prijzen. Dat treft brede lagen van de bevolking aangezien iemand de prijs moet betalen voor de woekerwinsten die worden opgestreken door allerhande corrupte voormalige bureaucraten, nieuwe rijken, oligarchen,… In Rusland zijn sinds de val van de Muur een klein aantal topmensen superrijk geworden, Poetin zou zowat de rijkste Europeaan zijn! In Servië wil het regime het Russische voorbeeld volgen en de openbare diensten leegverkopen. Om dat aan de bevolking uitgelegd te krijgen, stelt de regering dat het 15% van de aandelen van de oliemaatschappij NIS, de luchtvaartmaatschappij JAT, het elektriciteitsbedrijf EPS, Telecom Servië, de luchthaven van Belgrado en geneesmiddelenproducent Galenika zal verdelen onder alle Serviërs. 15% van de aandelen zouden onder de werknemers worden verdeeld. De regering stelde dat iedere Serviër hierdoor 1.000 euro zou krijgen, wat erg aantrekkelijk klinkt als je weet dat een gemiddeld maandloon minder dan de helft van dat bedrag is. Natuurlijk zal dit er snel toe leiden dat de aandelen worden opgekocht door grote bedrijven en/of oligarchen die op basis van de afbraak van de openbare diensten hun intrede zullen doen in de lijstjes van de rijkste Europeanen. En wie zal daar de dupe van zijn? Inderdaad: de gewone arbeiders en hun gezinnen.
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
De rijkste man van Europa: Poetin
Poetin verlaat binnenkort de post van president en wil premier worden. In het kader van het hertekenen van de machtsposities van de politieke leiders is duidelijk geworden dat Poetin zichzelf niet bepaald veel luxe en cadeaus ontzegd heeft. De man zou over een persoonlijk vermogen van zo’n 40 miljard dollar beschikken. Hoe hij daaraan kwam, is ook duidelijk: via allerhande constructies in het zakenleven gecombineerd met de politieke macht waarover hij beschikt. Hierdoor zou Poetin de rijkste man van Rusland én Europa zijn. Poetin bezit onder meer 37% van de aandelen van Surgutneftegaz, een oliebedrijf en de derde grootste olieproducent van Rusland. Hij bezit ook 4,5% van Gazprom en "minstens 75%" van Gunvor, een Zwiters oliehandelbedrijf.
Riante afscheidspremie
Een voormalige topman van het bierbedrijf Inbev kreeg zo maar even 20 miljoen euro (bruto) toen hij vertrok uit het bedrijf. De topman, de Amerikaan Brock, eiste eerst 30 miljoen euro. Over een eerste schijf van 10 miljoen euro bestond geen discussie. Dat bedrag kwam namelijk overeen met drie jaar brutoloon. Dat wijst erop dat de topman niet te klagen had over zijn loon van ruim 3 miljoen euro per jaar… (of 270.000 euro per maand, een goede 10.000 euro per dag). Maar over de aandelenopties was er betwisting. Uiteindelijk is het tot een akkoord gekomen en kan Brock met 20 miljoen euro vertrekken. Hij was topman bij Inbev van februari 2003 tot december 2005.
De ongemakkelijke spreidstand van Morel
Neen, dit stukje gaat niet over het privéleven van VB-kopstuk Marie-Rose Morel. Het had gekund, maar ook elders toont de VB diva haar kunsten op het gebied van de spreidstand. Morel wil ten alle prijze de vakbonden bestrijden en wil daartoe maar al te graag aansluiting vinden bij onafhankelijke vakbonden. Zoals de onafhankelijke spoorbond OVS bijvoorbeeld. Enige probleem: OVS heeft een aantal stakingen georganiseerd en dat is er natuurlijk over voor Morel en het VB. Het resultaat is een persbericht van het VB waarin de parij zowel eist dat de minister met OVS zou onderhandelen (omdat OVS "zijn kracht bewezen heeft") als meedeelt dat het "geen enkele sympathie" heeft "voor stakingsacties die nodeloos de reizigers treffen". Zo zal Morel de OVS nog lang kunnen opvrijen… Alleszins geeft het VB aan dat het wel gebruik wil maken van het bestaan van kleine onafhankelijke bonden, maar dan liefst enkel bonden die geen actie ondernemen. Want daar heeft de partij een probleem mee.
Grappige conservatieven
VB-personeelslid en Voorposter Bjorn Roose schreef zowaar een grappig stukje op zijn blog. Het voorwerp van spot daarin is niemand minder dan Bart De Wever die het heeft aangedurfd om nu pas te trouwen met de moeder van zijn vier kinderen. Dat is er voor de conservatief Roose over: hoe durft een zelfverklaarde conservatieveling als De Wever dermate "in zonde" (Roose zal ons de verwijzing naar de niet-heidense uitdrukking wel vergeven) leven? De excuses van De Wever vindt hij gratuit, trouwen is helemaal niet duur en veel tijd heb je er niet voor nodig.
De ware conservatief schrijft: "Ik ben zélf ook "van bescheiden afkomst", maar wij leerden thuis nog wel dat je éérst trouwde met een vrouw (toen moest het nog iemand van het andere geslacht zijn, ja) en daarná pas eventueel samen met haar een huis ging kopen. Wij wisten ook dat je niet zo heel erg veel geld nodig hebt om te trouwen, toch zeker niet voor het "wettelijk" huwelijk. En we staken daar ook geen fortuin in. Wij trouwden dus in aanwezigheid van onze getuigen en deelden met hen de maaltijd. We gingen niet naar een of ander ver land op huwelijksreis en wachtten nog een jaar of zes voor we naar de bank stapten voor een woningkrediet. En er was geen haar op mijn hoofd dat er zelfs maar aan dacht mijn vrouw mijn kinderen te laten baren zonder dat ik met haar zou gehuwd zijn."
Hoe kon Bart dat zijn vrouw aandoen: haar kinderen laten baren zonder getrouwd te zijn! Foei Bart, de volgende keer dat je bij Le Pen langs gaat zal die op vraag van Bjorn Roose tien stokslagen op je blote billen geven! Of zijn conservatieven tegenwoordig ook al tegen lijfstraffen?
VS begint olie-exploitatie in Alaska
De Amerikaanse regering heeft aangekondigd dat het de exploitatierechten voor olie en gaswinning in het noordwesten van Alaska te koop zal aanbieden. In de Chukchi zee, tussen Alaska en Siberië, zal hierdoor ernstige schade worden aangebracht aan het leefmilieu. Er wordt vooral gevreesd voor de gevolgen op de dieren in de regio, de poolbeer zou mogelijk bedreigd worden. De VS hoopt dat er in de Chukchi zee zo’n 15 miljard vaten olie te vinden zijn en meer dan 2 triljoen kubieke meter gas. De exploitatie van de olie en het gas werden in 1991 stopgezet, onder meer omwille van ecologische redenen.
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
Het Merk Mens
Reclameman Fons Van Dyck, in een recent verleden nog adviseur van de SP.a, heeft een boekje geschreven: "Het Merk Mens" heet het ding. Van Dyck doet in zijn boek vrijelijk aan "trend watchen". Wat is er heet en wat niet, in de wereld van de reclame? Ook getuur in de dikke brij van onze toekomst wordt door Fons, met een zweem van wetenschappelijkheid, niet geschuwd.
Eerst het goede nieuws: volgens Fons worden we in de 21e eeuw rijker dan ooit. Vergeet even de 1,5 miljoen armen (ruwweg een miljoen meer dan in de jaren ’80), de reeds jarenlange daling van onze koopkracht en de actuele prijsstijgingen van voedsel, elektriciteit en benzine. In de glazen bol waarmee Fons schoolmeesterachtig de toekomst surveilleert, zijn dit voorbijgaande fenomenen. Een hikje van de welvaartseconomie.
De jaren ’90 waren jaren van angst en onzekerheid, vandaar de groei van extreem rechts. Maar kijk, het clubje van Dewinter zal smelten als sneeuw voor de zon, omdat het volgens Fons al deel uitmaakt van het establishment. De toekomst is eerder aan postmoderne brulboeien als Dedecker. Wie de burgemeestersvrouwen in bontjas heeft, heeft de toekomst. Lenin draait zich om in zijn graf: had hij daarvoor een splinternieuwe Internationale opgericht? Voor bejaarde dametjes in een bontjas?
Vlad? Vertel op, man.
V.I. Lenin (trendwatcher van de Russische bolsjevieken): "Ik ken die Fons niet persoonlijk, maar zijn stellingen lijken me betwistbaar. Zullen de consumenten de macht overnemen? Kluchtig gebazel van zelfingenomen windbuilen!
Ik zie zelfs dat hij op de cover van zijn boek zo’n vermeende consument met een rode vlag laat zwaaien. Een schandelijke verkrachting van alle principes van het socialisme! De arbeiders zullen hun macht niet realiseren als consumenten. Wat een reactionaire, kleinburgerlijke prietpraat! Zij zullen hun macht enkel kunnen ontplooien als producenten, door de grote bedrijven over te nemen in zelfbeheer en -management.
Het bolsjevisme, dat was pas een goed merk. ‘Land, brood en vrede’. ‘Alle macht aan de raden van arbeiders en soldaten’. ‘Verjaag de kapitalistische ministers’. Ijzersterke slogans, die onmiddellijk aansloegen bij de massa’s.
Geen wonder dat de SP.a zo’n geweldige nederlaag leed tijdens jullie laatste verkiezingen, als ze zich door dit soort adviseurs stroop aan de baard liet smeren. Niet slim, meneer bourgeois Vande Lanotte!"
"Het Merk Mens" lokte ook bij andere bekende socialisten hevige gevoelens uit. Marx himself vertelde aan links-socialisme.blogspot.com, dat hij overigens stukken geestiger vindt dan "de hele zogenaamd progressieve pers in Vlaanderen samen": "Het Merk Mens. De onbeschoftheid! Dit is wel het toppunt van warenfetisjisme. De mens, een natuurlijk en historisch wezen, wordt hier gereduceerd tot een waarderelatie onder de kapitalistische productiewijze. Een ding waar je geld voor geeft. Dit boek is geestelijke pornografie van de ergste soort. Wat is de sociaaldemocratie bij jullie laag gezakt, als ze zo’n kluchtzanger haar verkiezingscampagnes mee laat uittekenen!"
Wij probeerden Marx nog uit te leggen wie Steve Stevaert en Patrick Janssens waren en wat ze in Vlaanderen (niet de rest van de wereld, of Wallonië) voor het socialisme hadden betekend, maar dat maakte de baardige man uit Trier enkel nog kwader. "Cafébazen en gouverneurs van Limburg kunnen de limieten van hun middenklassepositie enkel overstijgen door zich op het standpunt van de arbeidersbeweging te plaatsen.
De kapitalistische klasse en de arbeidersklasse zijn de enige maatschappelijke krachten van belang. De middengroepen – notarissen, advocaten, café-uitbaters – moeten één van beide kampen kiezen in de loop van de klassenstrijd. Gratis bier voor de werkende klasse, in een socialistisch geplande economie! Voor maximumprijzen op onze pintjes!"
Met zijn "Het Merk Mens" heeft Fons Van Dyck, bij de historische boegbeelden van het socialisme althans, weinig indruk gemaakt. Wij doen, om ons goed hart te laten zien, enkele tips om zijn volgende boek wat te peperen:
– in 2009 breekt de Z-generatie door: de Zorrogeneratie, die het opneemt tegen 50-jarige zeurpieten die hen vertellen wat voor generatie ze zijn op basis van de gadgets die ze kopen ("Wij zijn geen gadgets, wij zijn woest!")
– 70-plussers zullen de komende decennia veeleisender en mondiger worden: ze vinden het kapitalisme en hun armoedig pensioentje in toenemende mate "kut, zwaar kut" en vinden dat de rijken de crisis moeten betalen
– de aarde is plat en de regen valt vanaf 2015 naar boven, zodat we niet meer nat hoeven te worden: dank u, klimaatopwarming en Total Fina
– via IPhone en de chat leren arbeiders en jongeren wereldwijd hoe ze de revolutionaire strijd tegen de burgerij moeten voeren – en hoe uitwassen als "Het Merk Mens" zich zeer handig tot rode handboekjes voor de antikapitalistische activist laten recycleren
Als alle argumenten goed zijn…
In Japan wil het regime het leger sterker uitbouwen. Sinds Wereldoorlog 2 ligt dat erg gevoelig en werd zelfs in de grondwet bepaald dat het land niet mocht deelnemen aan internationale operaties. Het regime wil dat veranderen en wil deelnemen aan de wapenwedloop die ook de regionale uitstraling moet versterken op een ogenblik dat China heel wat aandacht krijgt. In dit kader worden alle argumenten aanvaard als goede argumenten. Het meest recente voorbeeld is niet bepaald normaal te noemen: het gevaar van UFO’s wordt aangewend om de landsverdediging te versterken. Een woordvoerder van de regering verklaarde op een persconferentie dat dit ernstig werd genomen. Premier Fukuda bevestigde en waarschuwde de aliens in een persmededeling: "als er een vliegende schotel het Japans luchtruim zou binnenvliegen, (dan zou) er meteen een gevechtsvliegtuig ter plaatse zijn."
Vlotte verandering van mening…
Het Vlaams Belang moest om Hugo Coveliers binnen te halen ook een aantal andere figuren binnen nemen. Dat werd VLOTT, een groep waarmee het VB een vorm van ‘kartel’ vormt als het de partij uitkomt. Niet dat het vlot van Coveliers veel voorstelt, een groot deel trok naar de boot van Dedecker. Maar hier en daar beschikken de aanhangers van de "lijst-Coveliers" binnen het VB toch over verkozenen. Bijvoorbeeld in Hoboken met Karina Leys. Op de districtsraad van Hoboken werd een motie gestemd tegen de sluiting van een zoveelste postkantoor. Ook Hoboken wordt daar hard door getroffen. Leys presteerde het om tegen de protestmotie te stemmen omdat ze vindt dat de overheid nu eenmaal moet afslanken en als liberaal overtuigd is van de sluiting van postkantoren en het verminderen van de dienstverlening. Dat was net iets té openlijk gezegd en dus werd Leys terug geroepen door VLOTT dat stelt dat het inzake de sluiting van postkantoren altijd met het VB meestemt (alsof dat op andere punten niet het geval is…). Alleszins weten we nu tot wat een stem voor het VB en co leidt: tot steun voor de sluiting van postkantoren! We weten ook wat een mening van VLOTT betekent: als het electoraal niet interessant is, wordt vlotjes van positie veranderd.
Een dure spreekbeurt…
Voor veel scholieren is het een kwelling om een spreekbeurt te moeten brengen voor de klas. Zeker indien je niet genoeg tijd hebt om iets deftig voor te bereiden. Of als je een saai thema moet bespreken. Sommigen hebben meer geluk. De voormalige Britse premier Tony Blair geeft maandelijks een vijftal spreekbeurten. Daarin zegt hij amper iets van belang, maar zijn naam en uitstraling volstaan om een hoge prijs te vragen. per toespraak vraagt hij 300.000 euro waardoor hij maandelijks 1,4 miljoen euro opstrijkt om vijf keer te spreken! Het geld wordt opgehaald met dure ingangstickets. In Los Angeles bedroeg het duurste ticket 1.700 euro. In die prijs waren de receptie, maaltijd en zelfs een foto met Blair inbegrepen. Voor een toespraak van zo’n 20 minuten in China kreeg Blair 340.000 euro. Blair is niet de enige die goed verdient met toespraken: ook Al Gore haalt makkelijk 300.000 euro per toespraak. Voor dat bedrag willen wij gerust ook eens ons gedacht komen zeggen. Of zou onze mening niet zoveel waard zijn voor de machtigen van deze aardbol?
Armoede in Palestina
Enkele schokkende cijfers over armoede in de Gazastrook (waar 1,5 miljoen mensen wonen):
- 8 op de 10 gezinnen leeft in armoede (met minder dan 412 euro per maand), twee jaar geleden was dat nog 6,3 gezinnen op tien
- Van de 110.000 werknemers in de privé-sector zijn er 75.000 (tijdelijk) werkloos…
- 15 procent van de bevolking moet het doen met 1 tot 2 uur water per dag doordat pompstations, bij gebrek aan vervangstukken, niet hersteld kunnen worden.
- Sinds juni kregen 713 zieke Palestijnen geen toestemming van Israël om de Gazastrook te verlaten en zich in Israël of elders te laten verzorgen: dat is 17,5 procent van het totale aantal aanvragen. De meeste ziekenhuizen in Gaza beschikken niet meer over operationele apparatuur om diagnoses te stellen, vervangstukken kunnen niet geïmporteerd worden.
Dit zijn de resultaten van een jarenlange apartheidspolitiek en burgeroorlog die daarmee gepaard gaat.
Sarko wil relatie met Khadaffi verdoezelen door zangeres binnen te doen
Het bezoek van de Libische dictator Khadaffi aan Parijs deed het imago van Sarkozy geen goed. En zoals wel eens meer het geval is met dergelijke situaties had de Franse president ook nu weer een nieuwtje uit zijn persoonlijk leven om de aandacht even af te leiden. Eerder deed hij dat ook al met de stakingen bij het openbaar vervoer, op de eerste stakingsdag kondigde hij zijn scheiding aan om zo het eerste punt van het nieuws te halen. Nu moet zijn relatie met zangeres Carla Bruni de aandacht afleiden van het bezoek van Khadaffi. Die bracht enkele dagen in Parijs door (en trok daarmee zelfs de Belgische PS-politica Lizin naar Parijs voor een gesprek…). Lizin maakte echter geen kans om in de persoonlijke gunst van Sarko te raken, die mikte eerder op een nog bekender society-figuur: Carla Bruni. Dat is de ex van onder meer Mick Jagger, Eric Clapton of PS-kopstuk Fabius. Sarko trok met Bruni naar Disneyland Parijs om zijn relatie bekend te maken (kreeg hij die tip van Tom Boonen?). Regisseur Chabrol had het over een "improvisatiestijl die aan de realityshows op tv doet denken". Paris Match bracht een fotoreportage van 16 pagina’s. De journalisten weigerden commentaar te geven bij de foto’s en stelden dat de reportage hen werd opgedrongen door de president (niet toevallig een vriend van de eigenaar van het blad). Of Bruni en Sarko effectief een relatie hebben, wordt in het midden gelaten. Sarko wacht naar verluidt op een algemene staking om daar dieper op in te gaan.
Cartoon: Hervormingen in de Belgische gezondheidszorg?
Vertaling: "Vergeet niet muntstukken aan te vullen voor je baxter, opa!"
Duitse nazi-hond moet van naam veranderen
In Duitsland heeft een geschifte neo-nazi bij gebrek aan maatschappelijke steun voor het nazisme dan maar zijn hond opgeleid tot nazi-hond. Geheel toepasselijk werd deze hond de naam "Adolf" toegedicht. Moest de betrokkene het niet ernstig menen, zou het grappig kunnen zijn. Maar Roland T. meent het wel degelijk. Hij leerde de hond Adolf zelfs om de poot te strekken zodra iemand "Heil Hitler" roept. Dat is verboden en de hond moet van de rechter een nieuwe naam krijgen. De neo-nazi (niet de hond, maar het baasje) is in de cel beland, wat al meermaals gebeurde met zijn neiging om nazistische symbolen naar voor te brengen. Pittig detail: de hond Adolf is géén rashond. Zotte nazi’s zijn niet alleen een gevaar voor de mensheid, maar blijkbaar ook voor de dieren.
-
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
Waarde landgenoten, begrijp mij niet verkeerd.
Ik, Yves Leterme, ex-formateur voor het kartel CD&V-NVA, wens mijzelf met deze Open Brief te verduidelijken naar het brede publiek toe. In de eerste plaats ten overstaan van de mij zo dierbare Vlaamse publieke opinie. Immers, omtrent de Franstaligen, in het bijzonder de Franstaligen in de rand rond Brussel, heb ik reeds mede gedeeld dat ze misschien niet "intelligent genoeg" zijn om Nederlands te leren. Met andere woorden: mogelijkerwijs zijn deze taalgenoten van Voltaire daarvoor te dom, reiken hun hersencapaciteiten niet ver genoeg, en stonden ze toen de grijze massa werd uitgedeeld niet op de eerste rij. Diplomatischer kon ik mij tijdens een kiesstrijd waarin er veel op het spel stond, behalve Franstalige stemmen, niet uitdrukken.
En nu is er dus weer een zogenaamde rel waarin ik, kandidaat-premier Leterme (met de steun van 800.000 voorkeurstemmen), een hoofdrol speel. In de krant van dit weekend had ik het aangedurfd om de RTBF, de Franstalige propagandazender, te vergelijken met Radio Mille Collines in Rwanda. Toevallig ook een propagandazender, en bijna even erg als die knoeiers op de Reyerslaan.
Dat ik voor deze démarche mijn mosterd in het verre Afrika ging halen, en niet bij de totalitaire strapatsen van onze Duitse oosterburen, ligt voor de hand. Bij de NVA loopt het vol met ex-zwarten. Over de Tweede Wereldoorlog en zijn ontknoping zwijgen deze kartelgenoten liever. Behalve Bart De Wever, een specialist van de periode, om te zeggen dat het Vlaamsnationalisme nooit wat met antisemitisme of racisme te maken heeft gehad. En als dat misschien – in uitzonderlijke gevallen – wel zo was, dan waren die Vlaamse idealisten er door de nazi’s bijgelapt. Waarop De Wever weer met een kruiwagen vol nepgeld breed glimlachend over de taalgrens trekt. Met in zijn zog: een groepje in gele NVA-regenjassen gestoken slachtoffers van de repressie, derde generatie (de yuppiegeneratie, die naast amnestie zijn geld terugwil – als door de figuur van Christus geïnspireerd politicus bekijk ik de zaken lichtjes anders, al zitten er onder de Franstaligen – zo moet ik toegeven – inderdaad veel Farizeeërs: zij bezoedelen de federale tempel met hun niet-objectieve geldstromen).
Binnen het kartel noemen we zoiets – kruiwagengewijs de Franstalige gemeenschap een speldenprik toedienen – vrije meningsuiting. Al neem ik aan dat sommige landgenoten aan dit soort humor aanstoot kunnen nemen. Vooral dan de qua denkvermogen soms minder begiftigde Franstaligen, die hun eigen financiële verantwoordelijkheden overigens blijven ontlopen. Mag ik daaruit afleiden dat, naast taalkennis, rekenen – waarmee we bedoelen: optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en af en toe een breuk – ook al niet tot de sterkste punten van de andere gemeenschap behoort?
Toch wil ik de Vlamingen geruststellen. De Franstaligen in dit land kunnen weliswaar geen gebenedijd woord Nederlands, en zijn amper in staat tot elementaire rekenkunde, maar dat betekent nog niet dat ze met de machete in de hand klaarstaan om op uw voordeur te kloppen, desgewenst uw woning binnen te dringen, en op basis van taalcriteria en stamboom u en uw familie als de betere varkensworst in reepjes te snijden.
Ook zie ik ze niet hele Vlaamse dorpen, zoals Sint-Niklaas of Roeselare, onder het luidkeels zingen van de Marseillaise – het nationale volkslied – samendrijven op het marktplein, ontdoen van waardevolle voorwerpen zoals trouwjuwelen en iPods, om vervolgens tot het dagelijkse werk van villen en snijden van de slager om de hoek over te gaan. Tenzij misschien in het geval van Elio Di Rupo, maar van een Franstalige socialist kan je alles verwachten. Da’s het slechtste van alle mogelijke werelden (hij draagt ook een strikje, wat helemaal een kaakslag voor Vlaanderen is).
Kortom, beste Vlamingen, ik heb me weer eens aan een mopje gewaagd, met die verwijzing naar Radio Mille Colinnes. En zelfs dat hebben ze over de taalgrens, voor de zoveelste keer, niet gesnapt. Het wordt stilaan tijd dat we ook de splitsing van het federale gevoel voor humor op het menu van een grote staatshervorming zetten.
Een ex-formateur waakt voor u,
Yves Leterme, ridder voor Vlaanderen, met 800.000 voorkeurstemmen.
Lommel pakt uit met verbod neo-nazi activiteiten
In Lommel bevindt zich een herdenkplaats voor gesneuvelde Duitse soldaten. Dat trekt neo-nazi’s aan om allerhande acties te houden, eerder dit jaar kwam Blood&Honour nog tot in Limburg afgezakt om de gesneuvelde nazi-soldaten te eren. Eén van hen kwam zelfs verkleed als Hitler-lookalike wellicht niet wetende dat het nog wat vroeg was voor carnaval. De bijeenkomst van de neo-nazi’s leidde tot ongenoegen en verzet. Het gemeentebestuur was er niet mee opgezet, maar wist niet goed wat het kon doen. Gelukkig was er ook het AFF dat het gemeentebestuur had aangeschreven om aan te dringen op een verbod van neonazistische activiteiten. Binnenkort komt er een dergelijk reglement. Dat zal het voor de neo-nazi’s natuurlijk niet onmogelijk maken om zich te organiseren, maar het maakt het toch moeilijker.
Gepensioneerden steeds meer met armoede geconfronteerd
20% van de 65-plussers leeft onder de armoedegrens van 822 euro per maand, het minimumpensioen bedraagt 811 euro. Dat maakt het volgens de ouderenorganisatie Okra moeilijk om een actief sociaal leven op te nemen. Uitstapjes of andere activiteiten worden onbetaalbaar: "We moeten vaststellen dat veel bejaarden het zich om financiële redenen niet kunnen veroorloven om aan te sluiten bij een ouderenorganisatie." Zeker december is een moeilijke maand met de feestdagen.
Wij vinden het niet normaal dat dit neoliberale systeem niet eens een aangename oude dag kan garanderen voor mensen die heel hun leven hebben gewerkt. Dit neoliberalisme is niet menselijk, en er is verzet tegen nodig! Jong en oud: één front!
Duitsland: discussie over lonen topmanagers
In Duitsland is er opnieuw discussie over de toplonen van managers. Aanleiding is de bekendmaking van het jaarloon van de topman van Porsche, Wiedeking. Die verdiende zo maar even 68 miljoen euro! Hoeveel VW-arbeiders daarmee aan het werk zouden kunnen zijn gebleven, weten we niet. Maar het zullen er toch wel heel wat zijn. Verschillende Duitse politici pleitten voor een maximumgrens voor de toplonen. Zelfs CDU-kanselier Merkel haalde uit naar de inhaligheid van topmanagers, "Als het falen van topmensen met geweldige afkoopsommen wordt verguld, dan ondergraaft dat het vertrouwen in het sociale evenwicht van ons land". De gewone arbeiders zien hun reële inkomen dalen, terwijl de bazen steeds meer krijgen.
VB: heibel om voorzitterschap
Het Vlaams Belang is op sommige vlakken steeds meer een partij als alle andere geworden. Als het aankomt op het verdelen van goedbetaalde postjes en interne afrekeningen om de machtsverhoudingen in de partij te wijzigen, zie je amper nog een verschil tussen het VB en andere traditionele partijen. Het VB beweert grote kuis te willen houden in het politieke establishment, maar het heeft nu al de manieren overgenomen van dat establishment. Het nieuwste dispuut is ontstaan rond de voorzittersverkiezingen. Vanhecke verklaarde zichzelf te willen opvolgen, wat negatief werd onthaald door Dewinter en Annemans. Die laatste wees zelfs op "manipulatie". Het feit dat Vanhecke aan De Morgen liet weten dat hij mogelijk kandidaat zou zijn, verergerde de situatie enkel maar voor hem. Mogelijk zou ook Dewinter kandidaat willen zijn. Als er voor de voorzittersfunctie al hard zal gevochten worden, zal dat voor de Europese verkiezingen zeker ook het geval zijn. Een Europarlementszitje is zowat het best betaalde pluche van alle parlementen. Daarom werd Karel Dillen destijds opgevolgd door zijn zoon Koen Dillen (zo bleef de vetpot in de familie). Ook Vanhecke zetelt in het Europees parlement om er een royaal loon te incasseren. Na het overlijden van Karel Dillen en de wijzigende machtsposities in het VB, zou er wel eens een felle discussie kunnen ontstaan over de Europese vetpotten…
CIA vernietigde video van terreurondervraging
De CIA vernietigde videotapes die in 2002 werden gemaakt van verhoren van terreurverdachten. De reden is evident: op de tapes zou te zien zijn hoe de CIA gebruik maakt van marteltechnieken om de ondervraagden tot bekentenissen te dwingen. Eén van de gebruikte technieken was "waterboarding": een verhoortechniek die de betrokkene de indruk geeft dat hij verdrinkt. De ondervragers binnen de betrokkene op zijn rug vast en leggen een vod op zijn mond waarna zijn gezicht wordt overgoten met water tot het in zijn longen komt. In 2005 nog stelde een CIA-topman dat dit soort ondervragingstechnieken verantwoord zou zijn, mensenrechtenorganisaties betwisten dit. En nu verdwijnen plots de videotapes van dit soort ondervragingen? Dat lijkt ons net iets té toevallig…