Category: Blokbuster

De Brusselse afdeling van de National Union of Journalists van Groot-Brittannië en Ierland hield dinsdag een discussie over hoe journalisten met extreem-rechts moeten omgaan. Op de bijeenkomst waren er drie sprekers: Tim Lezard, de voormalige voorzitter van de journalistenbond NUJ; Alberto D’Argenzio, correspondent van het Italiaanse Il Manifesto; en Geert Cool namens Blokbuster. Het geheel werd voorgezeten en ingeleid door Aidan White, algemeen-secretaris van de Internationale Federatie van Journalisten (IFJ). De Brusselse correspondent van The Times moest op het laatste ogenblik verstek geven omdat hij naar Zwitserland moest om te berichten over de arrestatie van Polanski.

Het debat was interessant en werd druk bijgewoond door journalisten vanuit verschillende landen. De toon werd meteen gezet bij de inleiding waarin werd gesteld dat journalisten geen neutrale positie innemen. Dat werd aangevuld met de stelling dat journalisten ook vanuit hun positie als vakbondsleden moeten nagaan welke standpunten en posities ze innemen tegenover extreem-rechts.

De voormalige voorzitter van de NUJ, Tim Lezard, nam een duidelijke positie in tegen extreem-rechts en stelde dat zijn vakbond alle journalisten die weigeren om over extreem-rechts te berichten zal ondersteunen, maar dat het niet aan de vakbond is om aan haar leden te zeggen wat en hoe ze moeten schrijven of verslag uitbrengen. Hij pleitte ervoor om extreem-rechts niet als een normaal gegeven te beschouwen en liet zich kritisch uit over het geplande debat tussen Nick Griffin (BNP) en Gordon Brown (Labour) op de BBC.

De tweede spreker was Alberto D’Argenzio van de progressieve krant Il Manifesto in Italië. D’Argenzio bracht een beeld van de moeilijke omstandigheden waarin kritische journalisten moeten werken in Italië. Ze worden voortdurend tegengewerkt vanuit de regering en krijgen amper de kans om onthullingen op brede schaal te brengen. Zo verwees de spreker naar een controversiële documentaire die het scherm niet haalde of nieuwsberichten die amper worden opgepikt, de krant waar hij zelf voor schrijft kent slechts een relatief beperkte oplage.

De laatste spreker was Geert Cool van Blokbuster die een korte schets bracht van de opmars van het VB alsook wees op het verschil met formaties als LDD of de Nederlandse rechts-populistische formaties die elkaar in snel tempo afwisselen. Tegen de achtergrond van een algemeen ongenoegen en een politiek vacuüm is er een ruimte voor extreem-rechts, ook al betekent dit niet dat een klassiek fascisme zoals in de jaren 1920 en 1930 voor de deur zou staan. Journalisten kunnen anti-fascistische campagnes versterken of verzwakken. Het tekort aan middelen voor onderzoeksjournalistiek zorgt er steeds meer voor dat persberichten klakkeloos worden overgenomen en sensatiejournalistiek de norm wordt. In een tijdperk dat toegang tot informatie op een nooit geziene schaal zou kunnen plaatsvinden, lijkt de informatie die effectief wordt verspreid steeds beperkter. In de strijd tegen extreem-rechts kan journalistiek een hulp vormen, maar uiteindelijk zullen we de strijd op syndicaal en politiek vlak moeten voeren tegen een systeem dat leidt tot tekorten en daarmee een voedingsbodem creëert voor extreem-rechts.

In de discussie waren er heel wat vragen en opmerkingen vanuit verschillende oogpunten. Zo stelde een Pakistaanse correspondent die pas in Europa was dat hij geschokt was door het gebrek aan kritische journalistiek in Europa en dat journalisten meer “media-activisten” zouden moeten worden. Een Britse journalist vertelde hoe hij als student het slachtoffer werd van fysiek geweld door de BNP. De meest gestelde vraag van de avond was echter hoe journalisten concreet moeten berichten over extreem-rechts. De aanwezigen waren het eens dat ze deze formaties niet als gewone doorsnee partijen kunnen beschouwen, maar het feit dat journalistiek op zich de voedingsbodem niet wegneemt leidt uiteraard tot frustraties en/of twijfel. Journalistiek zal inderdaad niet volstaan, er moet ook een alternatief worden uitgebouwd: een actieve oppositie tegen het neoliberale beleid. Dat moet zowel op syndicaal vlak gebeuren – en in die zin is het organiseren van journalisten in een eigen vakbond die discussies aangaat en het opneemt voor haar leden een belangrijk gegeven – als op politiek vlak. Dat laatste zien we bij de recente Duitse verkiezingen waar de NPD opnieuw verder terrein verloor, het bestaan van Die Linke is daarbij een cruciaal element.

Donderdag voerde Blokbuster campagne aan Pukkelpop met anti-racistische stickers en pamfletten. De reacties van de festivalgangers waren uiterst positief! Na een halfuur werd ons echter zowel door de organisatie van Pukkelpop als door de lokale politie de boodschap gegeven dat we gearresteerd zouden worden als we hiermee doorgingen. Het recht om politieke campagnes te voeren op de openbare weg werd nochtans al meermaals door onder meer de Raad van State bevestigd.

Persbericht van Blokbuster

Ondanks verschillende aanvragen, kregen wij geen stand en werd ons zelfs gezegd dat er geen stands meer waren. Andere organisaties als de Wereldwinkel en de ABVV-Jongeren kregen wel een stand op de camping. Wordt Blokbuster als anti-racistische campagne geviseerd omdat we het verband durven leggen tussen de groei van extreem-rechts en het beleid van de traditionele partijen?

Deze schending van de vrije meningsuiting gebeurt in de marge van een festival georganiseerd door een parlementslid van de SP.a (Chokri Mahasinne) in een stad met een SP.a-burgemeester. Toeval?

Blokbuster legt zich uiteraard niet neer bij deze willekeur en zal het recht om haar mening te verspreiden afdwingen. Komende zaterdag zullen we in de buurt van Pukkelpop opnieuw campagne voeren. Indien de organisatoren zich wensen uit te spreken tegen Blokbuster, zullen ze ons moeten laten oppakken. Dat zullen we in voorkomend geval aangrijpen voor een campagne voor het recht op vrije meningsuiting naast een juridische procedure.

Blokbuster

Blokbuster is een anti-racistische campagne die al jarenlang consequent strijd voert tegen extreem-rechts en racisme. Onze campagne kent verschillende actieterreinen op nationaal en internationaal vlak. We organiseren protestacties tegen het VB en aanverwanten, reageren tegen fascistisch geweld, betuigen solidariteit met internationale acties. Vorig jaar trok Blokbuster bijvoorbeeld met een 70-tal Belgische jongeren naar een anti-fascistische blokkade in Keulen waarmee een Europese anti-islambijeenkomst van onder meer het VB werd verhinderd.

Wij staan voor geweldloze acties en campagnes. Op tal van festivals verspreiden we onze stickers en pamfletten onder jongeren. Voor onze stickers vragen we een vrije bijdrage om de acties te financieren. Hierdoor kunnen we onafhankelijk van subsidies, bedrijven,… acties opzetten. Met dergelijke campagnes wordt de brede steun van jongeren voor onze acties geconcretiseerd.

Net als de vorige jaren en net als op tal van andere festivals wilden we dit jaar opnieuw campagne voeren aan de camping van Pukkelpop. We dienden een aantal aanvragen in, maar er werd ons gemeld dat er geen stands meer werden toegelaten. Dat is spijtig, een festival mag niet alleen om de muziek en de commercie draaien maar heeft ook een bredere sociale en maatschappelijke functie. Als een grote groep jongeren bijeenkomt, biedt dit mogelijkheden om ook in te gaan op maatschappelijke thema’s. Daar heeft een anti-racistische campagne als Blokbuster zeker een plaats.

Net als de vorige jaren kregen we van de aanwezige jongeren heel veel goede reacties. Dat maakt duidelijk dat het genieten van muziek te combineren valt met discussies over maatschappelijke problemen.

Lees ook

Standpunten van Blokbuster over de strijd tegen extreem-rechts:

• Extreem-rechts: een schimmel op een rot systeem. Vecht mee voor een ander systeem!
• Brochure: Fascisme, wat het is en hoe het te bestrijden

Afgelopen weekend was een neo-naziconcert gepland in Franstalig België. De exacte locatie was niet duidelijk, het extreme karakter wel. De organisatie van het gebeuren was in handen van de Hammerskin Nation. Dat is een gewelddadige neo-nazigroepering die aanleunt bij de traditionele vleugel van Blood&Honour. Onder druk van protest moest het concert uitwijken, naar het oosten van Frankrijk.

Vorige week reeds werd bekend dat er plannen waren voor een concert in ons land. Een bericht daaromtrent van het AFF (Anti-Fascistisch Front) werd via het Franstalige Résistances verder verspreid met heel wat aandacht hiervoor in zowat alle Franstalige media.

Het contrast met de doorgaans quasi totale onverschilligheid in de Nederlandstalige media is groot. Mogelijk zit het grote aantal neo-nazibijeenkomsten in Vlaanderen daar voor iets tussen? Al moeten we opmerken dat het intussen alweer even geleden is dat er een poging was om de internationale neo-naziscène naar Vlaanderen te halen. Blood&Honour Vlaanderen kent moeilijke tijden en lijkt niet in staat om internationaal het voortouw te blijven nemen.

De ophef rond de mogelijke bijeenkomst van de gewelddadige neo-nazi’s van Hammerskin Nation in Wallonië zorgde ervoor dat moest worden uitgeweken naar Frankrijk, het concert zou plaats gevonden hebben in de buurt van Nancy. Tot de bijeenkomst werd overal in Europa opgeroepen, het AFF zag berichten op Hongaarse websites maar even goed bij Brugse neo-nazi’s.

De snelle reactie van het AFF en de steun van Résistances zorgde ervoor dat de bijeenkomst niet in ons land kon plaatsvinden. Dat is op zich een goede zaak. Anderzijds moeten we natuurlijk aandachtig zijn voor mogelijke ontwikkelingen als het opzetten van radicale groepen neo-nazi’s zoals de Hammerskins. Die hebben een bijzonder kwalijke reputatie en de geprogrammeerde muziekgroepen brachten songs met teksten die wel bijzonder donkerbruin aangebrand zijn. Het feit dat er geprobeerd werd om dit zootje ongeregeld in ons land te laten verzamelen, wijst er op dat er minstens een paar aanspreekpunten of organisatoren van de Hammerskins in ons land actief zijn.

De Hammerskins hebben een lange geschiedenis van buitensporig geweld die tot verschillende veroordelingen heeft geleid in de VS. Muziekgroepen die mee aan de basis stonden van de concerttraditie van de Hammerskins in de VS stonden nu geprogrammeerd voor optredens in Europa. Blijkbaar wil de groepering nu meer voet aan grond krijgen in Europa.

Er mag dan al een komen en gaan zijn van allerhande kleine neo-nazistische groeperingen in ons land, waakzaamheid is en blijft geboden. De economische crisis en bijhorende sociale polarisatie zorgen voor een reservoir aan radicaliserende jongeren die totaal vervreemd raken van de samenleving en soms open staan voor gewelddadige groepjes als de Hammerskins. Het neo-nazistisch geweld van de afgelopen maanden in pakweg Rusland moet een waarschuwing zijn. Dit geweld kan dichterbij komen, de acties van kleine door neo-nazi’s geïnspireerde groepjes jongeren die Roma-zigeuners aanvielen in Belfast de afgelopen dagen zijn daar een voorbeeld van.

> Meer info op de site van het AFF

Bij problemen met extreem-rechtse relschoppers zijn volgens de politie minstens 15 arrestaties verricht. Onder de opgepakten een aantal Nederlandse activisten van Voorpost. Een linkse jongere werd in de Naamsestraat hard aangepakt door een vijftal extreem-rechtse militanten. Waarom werd hij aangevallen? De jongen heeft dreadlocks. Al wie niet in het plaatje van de “arische strijders” past en een beetje “anders” is, was een potentieel slachtoffer van fascistisch geweld.

De media hadden het vrij eenzijdig over problemen na de linkse anti-NSV betoging. Wellicht leverde dat spectaculaire beelden op: een waterkanon dat een klein groepje jongeren honderd meter verder drijft, kan altijd wel mooi in beeld worden gebracht. De balans van de Leuvense nacht toont echter een ander beeld. Het klopt dat er beperkte problemen waren na de anti-NSV betoging, maar uiteindelijk werden er meer extreem-rechtse relschoppers opgepakt dan anti-fascisten.

In de binnenstad zaaide een groepje van de extreem-rechtse knokploeg urenlang problemen. Een jong lid van Comac (jongerenbeweging van de PVDA) werd zelfs op straat in elkaar geslagen door 5 extreem-rechtse figuren. De jongere bevindt zich nog steeds in het ziekenhuis met onder meer een gebroken kaak. Blokbuster en LSP zijn het niet altijd eens met de standpunten van Comac, maar uiteraard kan het slachtoffer op onze volledige solidariteit rekenen.

Bovendien maakt dit soort incidenten duidelijk dat het nodig is om te mobiliseren zodat dergelijke gewelddadige neo-fascisten geen vrijspel krijgen. In ons verslag van de anti-NSV betoging merkten we reeds op dat het niet slim was van de ordediensten om de studentenbetoging niet in de studentenbuurt te laten eindigen terwijl extreem-rechts dat wel kon. Dat heeft geleid tot de problemen aan het station na afloop van de betoging omdat veel jongeren terug naar hun kot of naar een café wilden trekken langs de Bondgenotenlaan, die hermetisch was afgesloten. En het heeft ook geleid tot de aanwezigheid van kleine extreem-rechtse knokploegen in de studentenbuurt.

Het alternatief van extreem-rechts beperkt zich tot het in elkaar slagen van al wie er een beetje anders uit ziet. Dat maakt anti-fascistisch verzet meer dan ooit noodzakelijk! We hopen alvast dat de succesvolle anti-NSV betoging een aanzet zal vormen om ook volgend jaar in Antwerpen een strijdbare betoging te kunnen houden!

Eerst en vooral willen we alle aanwezigen bedanken om deel te nemen aan deze anti-NSV betoging. Hiermee kunnen we laten zien dat de anti-fascisten numeriek nog altijd met veel meer zijn dan de extreem-rechtse studenten en hun medestanders van onder meer Voorpost (ordedienst) en zelfs Blood&Honour dat telkenmale opnieuw aanwezig is op de NSV-betoging.

We begrijpen de woede van velen op deze betoging tegenover het feit dat openlijke neo-nazi’s zomaar kunnen betogen. We delen de bezorgdheid van diegenen die daar zo snel mogelijk een einde aan willen maken. Alleen denken we dat dit niet zal lukken door een confrontatie te organiseren waarbij er rellen ontstaan met extreem-rechts of met de politie.

Om extreem-rechts te verslaan, zullen we steun moeten zoeken onder brede lagen van de bevolking wiens belangen evenzeer recht tegenover die van neo-fascisten staan. Hen zullen we niet overtuigen door in de val van extreem-rechts te lopen om via een confrontatie “links tegen rechts” de wijken kort en klein te slaan. Onze actiemethode mag ons niet isoleren van bredere lagen.

We hopen dat de betogers deze redenering begrijpen en niet overgaan tot rellen en/of confrontaties. Wij willen een gedisciplineerde maar strijdbare betoging waarbij iedere deelnemende organisatie en iedere betoger zijn of haar eigen boodschap naar voor kan brengen. Met Blokbuster en de Actief Linkse Studenten staan wij voor een anti-fascisme dat ingaat tegen het neoliberale beleid dat mee een voedingsbodem vormt voor de electorale groei van extreem-rechts en pleiten daarom voor een links alternatief.

Laat je stem horen met deze anti-NSV betoging, toon aan de Leuvense bevolking dat we geen fascisten in onze stad aanvaarden. Jobs, geen racisme!

Op 26 maart organiseert de NSV (Nationalistische Studenten Vereniging) haar jaarlijkse betoging, ditmaal in Leuven. De NSV is een neo-fascistische studentenorganisatie met heel wat gewelddaden op haar palmares. Tijdens en na haar betoging trekt de NSV de stad in en pakt migranten, holebi’s en andersdenkenden fysiek aan. De NSV is de officieuze kweekvijver van het Vlaams Belang. De kaders van het Vlaams Belang hebben zich gevormd binnen de NSV. Filip Dewinter was bijvoorbeeld vroeger de voorzitter van NSV-Antwerpen.

Door Stefanie (Leuven)

Is de strijd tegen extreem-rechts minder belangrijk als het VB stemmen verliest door de opkomst van populistisch rechts met onder meer de Lijst-Dedecker? Wij denken van niet. Waar het VB vroeger de stoottroepen onder controle kon houden door jobs uit te delen en nieuwe verkiezingsoverwinningen voor te spiegelen, zal dit vandaag moeilijker zijn. Dat kan een aantal groupuscules, zoals NSV en andere neo-fascistische groepen (zoals Blood&Honour dat doorgaans ook deelneemt aan de NSV-betoging), ertoe aanzetten om meer gespierd uit de hoek te komen.

Wij roepen op om deel te nemen aan de anti-NSV betoging. Dat moet volgens ons een geweldloze en talrijke betoging worden. Met onze numerieke sterkte kunnen we een duidelijke boodschap naar voor brengen. We willen aantonen dat de meerderheid van de bevolking niet wil dat fascisten zomaar hun gewelddadige politiek op straat kunnen voeren. Daarnaast willen we bouwen aan een linkse oppositie tegen het rechtse beleid.

De voedingsbodem voor extreem-rechts en rechtse populisten, is het ongenoegen over de neoliberale anti-sociale politiek van de traditionele partijen, helaas ook die van “links”. De patroons willen hun crisis op onze schouders afwentelen. Iedere dag gaan honderden jobs verloren. De snelle groei van de werkloosheid zal de competitie voor een job nog doen toenemen. Als er geen links alternatief is op het jobverlies, is een toename van racisme niet uitgesloten. Het is het gedroomde scenario voor extreem-rechts.

De economische crisis leidt ertoe dat een steeds grotere laag het huidige systeem in vraag begint te stellen. Dat betekent evenwel niet dat links automatisch hiervan zal profiteren. De afkeer tegenover het neoliberale beleid kan ook rechtse krachten versterken indien deze zich kunnen profileren als “anders” of als “rebels”. Bovendien leidt de crisis tot meer tekorten en een hardere strijd voor die tekorten. In de neerwaartse spiraal voor onze lonen en levensomstandigheden, kan een verdeel-en-heerspolitiek een zekere impact hebben.

Wij willen op 26 maart in Leuven betogen onder de slogan “Jobs, geen racisme”. Extreem-rechts heeft geen antwoord op de economische crisis, werkloosheid of armoede. We moeten bouwen aan een kracht die een socialistisch antwoord biedt.

Extreem-rechts loopt er gefrustreerd bij aan de Antwerpse universiteit. Om die frustraties uit te werken, viel een groep van een 20-tal aanhangers van diverse extreem-rechtse groeperingen gisteravond een bijeenkomst van de Actief Linkse Studenten binnen. De extreem-rechtse studenten vatten plaats in de zaal van de universiteit waar later de ALS een meeting wou houden over de strijd tegen fascisme.

Het waren alle gekende figuren van extreem-rechts onder de Antwerpse studenten die zich lieten zien. De NSV’ers namen het voortouw met in hun rangen onder meer Tom Van Grieken, VB-gemeenteraadslid in Mortsel en vooral gekend als straatvechter. De NSV’ers brachten ook een zatte student mee, mogelijk een vriend van voormalig voorzitter Serpieters die ook nog eens aanwezig was? In het kielzog van de NSV’ers waren er enkele leden van KVHV en zelfs enkele tengere aanhangers van wat ze zelf het “autonoom verzet” noemen, een poging om onder neo-nazi’s een zogenaamd “zwart blok” op te zetten.

Dit weinig aangename gezelschap weigerde de zaal te verlaten en de meeting te laten plaatsvinden. Met toeters en geschreeuw wilden ze de meeting naar eigen zeggen “volgen”. Dat is natuurlijk nonsens, het was een pure provocatie en dat gaf de NSV-verantwoordelijke ook met die woorden toe aan een politievertegenwoordiger die meteen ter plaatse was. Op hetzelfde ogenblik hield het extreem-rechtse KVHV verderop in het gebouw een meeting met onder meer Jurgen Verstrepen en Bruno Valkeniers, bijgevolg was er politie-aanwezigheid rond het gebouw.

De provocateurs weigerden de zaal te verlaten en hoopten wellicht op een fysieke confrontatie. Op de ALS-bijeenkomst waren we met een 20-tal, maar hadden we al snel een aantal aanwezigen weg geleid. Onder hen een 80-jarige weerstander die reeds meer dan 60 jaar actief is in de strijd tegen fascisme. Ook een jong koppel met een pasgeboren baby hield de nodige afstand. Wij gingen niet in op de provocatie en vroegen de extreem-rechtse militanten om de zaal te verlaten zodat onze bijeenkomst zou kunnen plaatsvinden.

We hebben onszelf gehergroepeerd in een andere zaal waar de meeting met wat vertraging alsnog plaatsvond. Spijtig genoeg was dat niet aan de Antwerpse universiteit, bij volgende meetings zullen we ons beter moeten voorbereiden om een aanwezigheid van extreem-rechtse provocateurs onmogelijk te maken. Het is een waarschuwing voor alle studenten en personeelsleden voor wat er gebeurt als extreem-rechts zeggenschap heeft. Het begint met meetings van de Actief Linkse Studenten onmogelijk te maken, maar zal verder gaan met het onmogelijk maken van studentenorganisaties en nadien ook vakbondsbijeenkomsten. We moeten ons daartegen verzetten door het organiseren van studenten en personeel om te verhinderen dat extreem-rechts ook maar de minste zeggenschap krijgt of kan afdwingen.

Het hoofdpunt van de discussie op de meeting ging over de noodzaak van de uitbouw van een politiek instrument voor de arbeidersbeweging. Tegen de achtergrond van de economische crisis is er een groeiende polarisering en radicalisering. Dat zal zich niet rechtlijnig vertalen in een versterking en opbouw van een sterke linkse kracht in de vorm van een nieuwe arbeiderspartij, maar het potentieel daarvoor is zeker aanwezig. De Actief Linkse Studenten baseren zich op de actieve oppositie van bredere lagen van de arbeiders en jongeren tegen het neoliberale beleid om de noodzaak van een nieuwe arbeiderspartij te verdedigen en tegelijk op te komen met een duidelijk socialistisch programma.

Extreem-rechts wil met haar provocaties linkse bijeenkomsten aan de Antwerpse universiteit onmogelijk maken. Dat is een onderdeel van de fascistische methode om het politieke terrein te bezetten en iedere tegenstand de mond te snoeren. Uiteraard aanvaarden wij dat niet. De afgelopen weken was er een verhoogde activiteit van de Actief Linkse Studenten onder Antwerpse studenten. Tegelijk was de NSV zo goed als onzichtbaar, qua publieke aanwezigheid is er daar een verzwakking tegenover het vorige semester. Dat is de oorzaak voor de frustraties bij extreem-rechts en de poging om de Actief Linkse Studenten te intimideren.

Dit voorval zullen wij aangrijpen om te protesteren en om de ware aard van extreem-rechts bekend te maken. Ons antwoord bestaat niet uit een kat-en-muisspelletje, maar uit mobilisatie. Ook op de anti-NSV betoging in Leuven op 26 maart willen we vanuit Antwerpen met een sterke delegatie deelnemen om met meer anti-fascistische jongeren te betogen dan wat extreem-rechts kan verzamelen. Dat kan de basis vormen voor een succesvolle campagne voor de anti-NSV betoging van volgend jaar in Antwerpen. Werk daaraan mee, contacteer ons via antwerpen@socialisme.be.

Naar aanleiding van de anti-fascistische betoging afgelopen zondag in het Nederlandse Maastricht stuurde Blokbuster vandaag een protestbrief naar het gemeentebestuur van Maastricht. Aanleiding was de beslissing van de burgemeester om zo’n 300 anti-racisten urenlang vast te houden zonder enige procedure of rechtsgrond. Terwijl de anti-racisten omsingeld waren door de politie, kon extreem-rechts betogen door de stad.

Protestbrief en enkele foto’s van de betoging

Geachte,

Afgelopen zondag werden we met een grote groep anti-racisten in uw stad vastgehouden zonder enige vorm van verantwoording, laat staan mogelijkheid tot wederwoord. We werden zonder enige informatie urenlang opgesloten op een stukje plein aan de oevers van de Maas.

De stad Maastricht staat bekend omwille van haar Europese rol. We wisten reeds dat het vrije verkeer van diensten wordt gebruikt om onze lonen te ondermijnen en dat het vrije verkeer van personen niet geldt voor mensen-zonder-papieren. Maar blijkbaar geldt het vrije verkeer van personen blijkbaar ook niet in de stad Maastricht zelf.

We vinden het nogal hypocriet dat Westerse regeringen kritiek geven op landen die het niet zo nauw nemen met democratische rechten en mensen arresteren zonder enige vorm van procedure, terwijl ze zelf net hetzelfde doen. Er is geen enkele administratieve procedure gevolgd ten aanzien van de betrokken actievoerders die tegen hun wil urenlang zonder enige voorzieningen (sanitair, drinken, eten,…) op een stukje Maasoever werden vastgehouden. De beslissing om ons daar in detentie te houden, werd volgens de agenten die ons tegenhielden door u genomen.

Wij protesteren tegen dit soort maatregelen die eerder aan Guantanamo Bay doen denken, dan aan wat moet doorgaan voor een democratische rechtsstaat. De agenten die ons tegenhielden, stelden dat we niet gearresteerd waren. Tegelijk beschikten we evenwel niet over onze vrijheid om te gaan en staan waar we willen. Blijkbaar bestaat er in Maastricht zoiets als “een beetje gearresteerd” zijn: wel in detentie worden genomen, maar zonder het een arrestatie te noemen.

Dit is een inbreuk op het democratisch recht om te manifesteren en dient enkel om betogers te intimideren en potentiële betogers af te schrikken. Wij zullen er niet aan twijfelen om dit optreden van uwentwege voor een breder publiek aan te klagen.

Hoogachtend,

Geert Cool namens Blokbuster

Enkele foto’s die ons werden toegestuurd door een anti-racist uit Maastricht

Gisteren werd in Maastricht een betoging gehouden van het extreem-rechtse Voorpost, waartoe in ons land ook verschillende VB-parlementsleden behoren. Een anti-fascistische tegenbetoging door de stad moest voorkomen dat extreem-rechts vrije baan kreeg. Zowat 400 anti-fascisten betoogden, tegenover 300 aanhangers van Voorpost die vooral uit ons land kwamen.

Verslag door Geert – Foto’s volgen later

De betoging van Voorpost was officieel tegen het drugbeleid, maar het was duidelijk dat dit slechts een excuus was om te proberen een mobilisatie op te zetten vanuit Vlaanderen, Nederland en Duitsland om zo tot een grote betoging te komen. Eerder deed extreem-rechts gelijkaardige pogingen in Nederlands Limburg. De zwakte van extreem-rechts in Nederland wordt er verborgen achter de deelname van neo-nazi’s uit Vlaanderen en Duitsland. Op de Voorpost-betoging kwam wellicht een meerderheid uit Vlaanderen. Naast Voorpost mobiliseerde ook onder meer de NSV (studentengroep van het VB).

VB-personeelslid Rob Verrecyken, die deel uitmaakt van de Europese ploeg van het VB, stelde op voorhand reeds op zijn blog: “Houzee Voorpost, en ik zal er zijn!” Hij voegde er aan toe: “Als de zaak verboden wordt, moeten we zeker gaan én ergens op het grondgebied van Maastricht stevig demonstreren. Vrije mensen beslissen zelf waar en wanneer ze hun mening uiten door te betogen, en laten dat niet afhangen van linkse schreeuwers, burgemeestertjes of een busje agentjes.” Voorpost kon betogen, maar kon niet op voorhand bekendmaken waar het zou betogen. Daarmee maakte het meteen duidelijk dat de mobilisatie volledig van buitenaf kwam.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Voorpost-Nederland in 2005. Hier wordt nog openlijker een neo-nazistisch standpunt ingenomen dan bij de Belgische afdeling van Voorpost.
[/box]

De Voorpostbetoging had als doel om de werking van Voorpost in Nederland te versterken. In ons land is Voorpost de ordedienst van het Vlaams Belang en telt deze organisatie een aantal parlementsleden onder haar actieve kern. Voorpost-militanten raakten reeds meermaals betrokken bij gewelddadige confrontaties, maar dat vindt de partijleiding absoluut geen probleem. In Nederland bestaat Voorpost vooral uit marginale neo-nazi’s die eerder bij andere onderdelen van de extreem-rechtse fauna en flora in dat land actief waren. De vele Nederlandse groupuscules blinken vooral in marginaliteit uit en lijken enkel efficiënt te zijn als ze elkaar bestrijden. Toch is er een potentieel voor extreem-rechts, de hoge scores van rechts-populisten als Wilders, Verdonck en eerder Fortuyn maakten dat duidelijk. Door een Nederlandse versie van Voorpost uit te bouwen, hopen delen van het VB wellicht om op termijn een Nederlandse versie van het VB te kunnen opzetten. Dat zou de “heel-Nederlandse” stroming (die opkomt voor het weinig populaire idee van een groot Dietsland waarin Vlaanderen en Nederland verenigd zijn) moeten versterken.

De tegenbetoging sprak zich niet uit over het drugbeleid in Nederland, maar wel tegen de poging van extreem-rechts om de straten in te nemen. Er was opgeroepen tot een tegenbetoging door AFA (Anti-Fascistische Actie). Er waren zowat 400 betogers, voornamelijk anarchisten uit Nederland, Duitsland en België. Wij trokken met een 15-tal Blokbusters naar Maastricht om er samen te betogen met Offensief en een groepje van SAV uit Aken (Duitsland).

De optocht was strijdbaar, maar op een bepaald ogenblik kwam het tot kleine schermutselingen aan een brug. Het was voorspelbaar dat een groepje tegenbetogers zou proberen aan de andere kant van de Maas te raken en dat de politie dit zou verhinderen. Een poging om daar door te breken, was nutteloos. Wij denken niet dat het radicaal is om een robbertje te vechten met de politie. Een sociale kracht uitbouwen die in staat is om verandering te bekomen, is veel radicaler. Maar dan is er nood aan een benadering waarmee aansluiting wordt gezocht bij bredere lagen van de bevolking. Dat is waarom wij niet geloven in gemaskerde betogingen die de doorsnee bevolking meer afschrikken dan iets anders. Los daarvan vinden we het natuurlijk positief dat er anti-fascistische acties plaatsvinden en dat is voor ons ook het belangrijkste bij de betoging van 1 maart. Er was een strijdbare optocht en een campagne die verhinderde dat Voorpost zomaar kon betogen in Maastricht. Extreem-rechts kon nog net bussen laten aanvoeren met buitenlandse betogers die even door de stad wandelden om vervolgens zo snel mogelijk terug te worden afgevoerd.

De anti-fascistische betoging eindigde aan haar vertrekpunt aan de oevers van de Maas. Daar werd de volledige betoging omsingeld door oproerpolitie die het de betogers verbood om van hun stukje Maas-oever te komen. Zonder enige voorzieningen (sanitair voor vrouwen bijvoorbeeld) werden we enkele uren vastgehouden zonder officieel vastgehouden te worden. We waren volgens de agenten niet opgepakt, maar we konden ook nergens heen. We werden urenlang van onze vrijheid beroofd zonder enige mogelijkheid tot antwoord op onder meer juridisch vlak. In de praktijk werden we wel gearresteerd, maar om de administratie daaromtrent te vermijden werden we als een kudde vee bijeengedreven en vastgehouden. Blokbuster spreekt zich daar ten stelligste tegen uit. We zullen ook formeel protest aantekenen bij de Maastrichtse burgemeester voor deze illegale vrijheidsberoving die ons te beurt viel.

Blokbuster, Offensief en SAV vormden een rood blok in een voornamelijk zwarte tegenbetoging. Wij verdedigden de noodzaak van een strijdbaar socialistisch alternatief op de kapitalistische crisis. Emil van Offensief mocht vanop het podium spreken en er was een zekere openheid voor onze opvattingen. Er werden 34 exemplaren van Offensief verkocht, naast wellicht een tiental exemplaren van Socialistisch Links. We verdeelden het pamflet voor de anti-NSV betoging in Leuven en zullen er nu alles aan doen om van die anti-fascistische betoging een succes te maken.

In de aanloop naar de anti-NSV betoging van 26 maart organiseren we een aantal lokale bijeenkomsten. Hierbij een overzichtje:

• zaterdag 7 maart: Kortrijk 16u, café Textielhuis
• woensdag 11 maart: Turnhout 13u
• donderdag 12 maart: Leuven 20u, MTC 0016
• donderdag 12 maart: Gent Vorming over de geschiedenis van de anti-fascistische strijd. 19u30, studentenhuis Therminal
• dinsdag 17 maart: Antwerpen 19u30, R010 (Rodestraat)
• woensdag 18 maart: Gent Anti-kapitalistische jongerendag met onder meer discussie over anti-fascisme
• vrijdag 20 maart: Mechelen 20u
• zaterdag 21 maart: Antwerpen Lokale scholierenactie. 15u

Dit jaar organiseert de NSV (Nationalistische Studenten Vereniging) op donderdag 26 maart haar jaarlijkse betoging, deze keer in Leuven. De NSV is de officieuze studentenorganisatie van het Vlaams Belang (VB).

Pamflet van Blokbuster en Actief Linkse Studenten

De slogan van haar betoging – "Vlaams – sociaal & nationaal" – is pure hypocrisie. Welk Vlaanderen bedoelt ze? De NSV en het VB zijn verre van sociaal. Ze zijn tegen migranten, tegen Walen maar ook tegen Vlaamse arbeiders. Hun politiek van verdeel-en-heers moet de werkende bevolking verzwakken, om ons een nog harder anti-sociaal beleid door de strot te rammen. Wat publiek is, willen ze uitverkopen aan de patroons. Pensioenfondsen, ziekteverzekering en werkloosheidsuitkeringen willen ze naar de beurs brengen. Dat dient toch alleen maar om het “profitariaat” in stand te houden, luidt hun redenering. Ze zijn solidair met wie afdankt, niet met diegenen die ontslagen worden! Ze willen rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden. Als die er komt, kunnen patroons naar willekeur afdanken en uitbuiten, bij sociale conflicten draaien de vakbonden toch op voor de kosten. Onder “nationaal” verstaan ze “solidarisme”, namelijk wat goed is voor de patroon, is dat ook voor de arbeiders. Ze grijpen daarmee terug naar hun oude slogan: "werken baat, staken schaadt".

De voedingsbodem voor dergelijke opvattingen en groeperingen, is het ongenoegen over de neoliberale anti-sociale politiek van de traditionele partijen, helaas ook die van “links”. De patroons willen hun crisis op onze schouders afwentelen. Iedere dag gaan honderden jobs verloren. De snelle groei van de werkloosheid zal de competitie voor een job nog doen toenemen. Als er geen links alternatief is op het jobverlies, is een toename van racisme niet uitgesloten. Het is het gedroomde scenario voor extreem-rechts.

Al decennia doet de NSV dienst als reservoir voor VB-mandatarissen. Kopstukken als Dewinter, Vanhecke en Valkeniers, komen rechtstreeks uit haar rangen. De NSV pakt radicaler uit en maakt gebruik van openlijk geweld en racistische praktijken. Wie een andere huidskleur heeft of er andere ideeën op na houdt, stelt zich bloot aan een pak slaag. Drie jaar geleden in Leuven hebben de fascistische demonstranten het appartement van iemand die anti-fascistische slogans riep kort en klein geslagen. In de rangen van het VB weet men gespierde acties te appreciëren. Zo verklaarde Wim Van Dijck (parlementariër van VB – provincie van Leuven): "Als de NSV zich een plaatsje wil veroveren aan de campussen, zullen er hier en daar wel eens klappen moeten vallen".

We mogen de NSV de kans niet geven om dit ideeëngoed uit te dragen in een intimidatiemars door Leuven. Traditioneel zullen ook andere fascistische groepjes zoals Blood & Honour deelnemen. Een massale tegenbetoging kan deze fascistische groepjes isoleren en hun vertrouwen breken. Om dit mogelijk te maken werd een geweldloos, maar strijdbaar platform voor een tegenbetoging opgericht. Help ons deze haatoptocht van neonazi’s door onze wijken van antwoord dienen en betoog samen met ons onder de slogan: "Het is niet aan ons om de crisis te betalen: jobs, geen racisme!". Help ons mee van deze campagne een succes te maken!

26 maart: anti-NSV betoging. 20u, Damiaanplein Leuven.