Category: Blokbuster

Van Rostock tot Gouden Dageraad

Twintig jaar na het racistische geweld tegen asielzoekers in het Duitse Rostock, zijn de beelden van aanvallen en fysiek geweld tegen migranten en mensen met een ‘foute’ huidskleur of andere ‘afwijkingen’ terug. Het EK leverde niet enkel fraai voetbal op, maar bracht ook beelden van door extreemrechts beïnvloede supporters in Oost-Europa. In Griekenland haalt de neonazistische partij Gouden Dageraad 6,9% van de stemmen, wat het zelfvertrouwen van de militanten versterkt en hierdoor ook het aantal gewelddaden.

Artikel door Geert Cool uit de zomereditie van ‘De Linkse Socialist’

Rostock. Geweld leidt ook tot protest

Eind augustus wordt de 20ste ‘verjaardag’ van de racistische aanslagen in Rostock herdacht. In 1992 vielen groepen extreemrechtse militanten met stenen en zelfgemaakte bommen een appartement waar asielzoekers woonden aan. Enkele honderden racisten chargeerden, buurtbewoners en politie reageerden niet of amper.

De neonazi’s kenden begin jaren 1990 een groeiende steun onder jongeren die als gevolg van het neoliberale beleid steeds meer uit de boot vielen. In Oost-Duitsland betekende de herinvoering van het kapitalisme dat een kleine minderheid rijk werd en een grote meerderheid in werkloosheid en miserie terecht kwam. Het was een vruchtbare voedingsbodem voor racisme en extreemrechts. Dat uitte zich in groei voor extreemrechtse partijen bij verkiezingen en op straat.

Het geweld in Rostock was schokkend, het was het ergste racistische geweld in Duitsland sinds het einde van de Wereldoorlog. Voorheen werd bijna niet gereageerd op racistisch geweld, maar de gruwel van Rostock vormde een keerpunt. Duizenden jongeren en werkenden kwamen de straat op om aan antiracistische activiteiten deel te nemen. Wij reageerden doorheen Europa met een campagne voor een internationale Blokbuster-betoging in Brussel in oktober 1992. Uiteindelijk waren er zowat 40.000 aanwezigen op de betoging van ‘Jongeren tegen Racisme in Europa’.

Doorheen het antiracistische protest benadrukten wij de noodzaak van actieve mobilisatie om extreemrechts geen ruimte te geven en de verdediging van een sociaal programma dat antwoordt op de voedingsbodem van extreemrechts, samengevat in de slogan ‘jobs, geen racisme’. De afgelopen 20 jaar werd iedere grote neonazibetoging in Duitsland met acties beantwoord. De ontwikkeling van de linkse partij ‘Die Linke’ heeft het bovendien moeilijker gemaakt voor extreemrechtse partijen om electoraal te scoren.

Mobilisatie en politiek alternatief nodig

De antiracistische beweging na het geweld in Rostock ging in ons land samen met de schok van de electorale doorbraak van het toenmalige Vlaams Blok. We kunnen een aantal lessen trekken uit de acties en discussies van toen.

Op basis van massale mobilisaties was het mogelijk om de ergste uitwassen van racistisch en extreemrechts geweld te stoppen. Ook in ons land waren daar campagnes voor nodig, zo kwam het in 1996-97 in Brugge tot fysiek geweld tegen antifascisten en andersdenkenden. Mobilisaties kunnen dat indijken omdat er geen brede steun voor dergelijke gewelddadige politieke koers bestaat, ook niet onder de kiezers van extreemrechts.

Daarnaast bleek dat de electorale opkomst van extreemrechts onstabiel is. In Duitsland verdwenen verschillende radicale rechtse partijen grotendeels van het toneel omdat de oppositie tegen het beleid een actieve stem kreeg met ‘Die Linke’. Als links er echter niet in slaagt om een consequente oppositie te voeren en een alternatief op het falende kapitalisme te populariseren, blijft de dreiging van extreemrechts steeds op de voorgrond treden.

Oost-Europa: geweld is niet verdwenen

In Oost-Duitsland is het aantal gewelddaden afgenomen – in 2010 waren er volgens officiële cijfers in heel Duitsland 750 gevallen van fascistisch geweld. Dat is 15% minder dan in 2009 maar nog altijd twee incidenten per dag. De voedingsbodem voor geweld en racisme blijft echter aanwezig. Dat is zeker ook het geval in de rest van Oost-Europa.

Naar aanleiding van het EK Voetbal kwamen er berichten over groepen neonazistische hooligans in zowel Polen als Oekraïne. Spelers met een donkere huidskleur werden uitgejouwd en er waren ook beelden van eerdere nationale competitiewedstrijden waarbij hooligans de Hitlergroet brachten of migranten fysiek aanvielen. Het geweld richt zich niet enkel tegen mensen met een foute huidskleur, ook holebi’s worden onder vuur genomen. Het is in deze regio quasi onmogelijk om een Gay Pride te organiseren, in Rusland staan er zelfs boetes op het ‘propageren’ van homoseksualiteit.

Omwille van de kwalijke reputatie van Poolse en Oekraïense supporters pleitten sommigen ervoor om het EK niet in die landen te laten doorgaan. De kop in het zand steken, doet het probleem niet verdwijnen. Het EK bood een kans om ook onder supporters de discussie over racisme te voeren. Niet zoals VB-kopstuk Dewinter, die twitterde dat het maar eens moest gedaan zijn met “al dat gezaag over racisme op EK in Oekraïne”. Ook niet met moralistische argumenten; een symptoom van een rot systeem veroordelen volstaat niet om de rottigheid aan te pakken. Wel kan het EK worden aangegrepen om een campagne te voeren waarbij wordt duidelijk gemaakt dat racisme door de 1% rijksten wordt gebruikt om haar winsten te beschermen door de 99% armsten te verdelen.

Gevaar in Griekenland: de opmars van Gouden Dageraad

De dreiging van gewelddadige extreemrechtse groepen blijft niet beperkt tot Oost-Europa. De diepe crisis in Griekenland zorgt voor een verspreiding van het probleem. Bij de verkiezingen van 17 juni kon Gouden Dageraad min of meer standhouden met 6,9% en 18 verkozenen (een verlies van drie zetels). De partij liet zich na de vorige verkiezingen in mei opmerken met forse uitspraken en gewelddaden. Partijleider Nikos Mihaloliakos ontkende op televisie het bestaan van de holocaust, zijn collega parlementslid Ilias Kasidiaris viel live op televisie politieke tegenstanders fysiek aan.

Maar het geweld ging ook verder. In bepaalde wijken worden fysieke campagnes tegen migranten gevoerd. In de westelijke havenstad Patras was er een aanval op een verzamelplaats van migranten, waarbij aanhangers van Gouden Dageraad met brandbommen gooiden. Dat vertoont veel gelijkenissen met het geweld 20 jaar geleden in Rostock.

Ondanks de incidenten bleef Gouden Dageraad stabiel bij de verkiezingen. De partij kan op een groeiende actieve kern rekenen en geniet een grote steun onder politieagenten. Er wordt gedreigd om niet enkel migranten aan te pakken, maar ook holebi’s en andersdenkenden. Voor de verkiezingen verklaarde parlementslid Panagiotaros: “Als Gouden Dageraad in het parlement geraakt, zullen we aanvallen uitvoeren op ziekenhuizen en crèches om er de migranten en hun kinderen op straat te zetten zodat er plaats is voor de Grieken.” In plaats van de ware verantwoordelijken voor het neoliberale besparingsbeleid van de tekorten aan te pakken, keert de partij zich tegen migranten.

Het gevaar wordt best ernstig genomen. De brede betrokkenheid bij de campagne van Syriza en het actieve verzet tegen het besparingsbeleid moet gepaard gaan met een verdediging van de beweging tegen extreemrechts geweld. De linkerzijde en syndicalisten moeten antifascistische comités in de wijken en op de werkvloer opzetten om tegen extreemrechts geweld in te gaan en tegelijk de strijd tegen het neoliberale beleid te organiseren.

Wat is het gevaar bij ons?

Waar extreemrechts in een meer defensieve positie zit, wat het geval is voor het Vlaams Belang, kan dat iets tijdelijk zijn. De snelle terugkeer van het Front National in Frankrijk kan tellen als waarschuwing. Iedere vooruitgang van extreemrechts bij verkiezingen sterkt ook het zelfvertrouwen van die neofascisten die een stap verder willen gaan en hun gewelddadige politiek op straat willen opleggen.

Naarmate de crisis dieper wordt, neemt de afkeer tegen de gevestigde politici en hun beleid toe. Als het ongenoegen niet leidt tot actief verzet met betogingen, campagnes, stakingen,… die een politiek verlengstuk krijgen in een brede democratische politieke kracht, dan is er ruimte voor extreemrechts om te scoren. Het besparingsbeleid leidt tot tekorten op vlak van werkgelegenheid, huisvesting, openbare diensten,… Naar beneden schoppen naar wie het nog slechter heeft, biedt geen antwoord op de tekorten. Daarvoor is een actieve strijd tegen het beleid van de 1% aan de top nodig. Zoiets vergt meer tijd, maar het organiseren van de lagen die vandaag al tot actief verzet bereid zijn is een goed begin.

De antiracistische campagne Blokbuster beperkt zich niet tot verontwaardiging over racisme. Onze actieve strijd tegen de als gevolg van de crisis groter wordende voedingsbodem voor racisme, homofobie, seksisme en geweld, impliceert dat we opkomen voor een alternatief op het kapitalisme. Voor ons is dat democratisch socialisme, een samenleving waarin de behoeften van iedereen centraal staan en niet de winsten van enkelen.

Vrijdagvoormiddag kwamen een 60-tal betogers samen om te protesteren tegen extreemrechts. De kleine groepering Solidarité Unitaire wou in de Waalse hoofdstad betogen en haar boodschap van haat en verdeeldheid verspreiden. Uiteindelijk werd die bijeenkomst niet toegelaten. De verschillende organisaties die tot een tegenactie opriepen, hielden wel vast aan hun protest. Op korte termijn slaagden ze er in om 60 mensen te mobiliseren voor een actie op een ochtend in een weekdag terwijl alle media ook hadden bericht over het verbod van deze tegenbetoging.

Verslag en foto’s door Nico

Solidarité Unitaire is opgezet door twee voormalige verantwoordelijken van het Front National die recent nog naar Frankrijk trokken om de campagne van Marine Le Pen te gaan ondersteunen. Ze proberen zich socialer voor te doen dan wat doorgaans het geval is bij extreemrechts. Zo beweert de groep gekant te zijn tegen besparingen, tegen de jacht op de werklozen,… Maar tegelijk wordt dat enkel aangegrepen om migranten te stigmatiseren. Zo stelt de groep als enige antwoord op “het besparingsbeleid van het financiële dictaat van Europa” het voorstel om “de migratiekost te verminderen zodat een kapitaal voor onze burgers wordt vrijgehouden.” Wij denken dat geen zondebok moet gezocht worden, maar dat de echte verantwoordelijken voor de sociale en economische crisis moeten aangepakt worden. De crisis is niet de schuld van migranten, maar van speculanten!

In de context van de huidige crisis is het mogelijk dat een aantal mensen zich vergissen over tegen wie ze zich moeten richten. Er is de mogelijkheid dat extreemrechts een zekere steun krijgt en op de bestaande frustratie tegenover de vele tekorten (werk, huisvesting, kinderopvang) kan inspelen of ook op de woede tegenover het establishment (waaronder de gevestigde partijen).

De beste manier om ervoor te zorgen dat er voldoende middelen zijn om in de sociale noden te voorzien, is niet door ons te laten verdelen in een strijd voor de kruimels die eventueel van de kapitalistische feestdis vallen. We moeten met jongeren en minder jongeren, werkenden en werklozen, migranten en mensen van Belgische afkomst, mannen en vrouwen,… samen strijden om toegang te hebben tot alle rijkdommen die wij produceren en die ons worden ontnomen.

Dat betekent concreet dat we opkomen voor een samenleving waarin de sleutelsectoren van de economie uit de private handen worden gehaald om onder de democratische controle van de arbeiders te worden geplaatst. We willen dit debat voeren, ook in het kader van antifascistische acties. De actie in Namen was alvast geslaagd met een aanwezigheid van activisten van de Jeunesses Ouvrières Chrétiennes (de tegenhanger van de KAJ), Jeunes FGTB (ABVV-Jongeren), CSC (ACV), PTB (PVDA), PSL (LSP) of nog een lokale groep verontwaardigden.

Het was dit academiejaar bijzonder stil bij de NSV. Er waren amper activiteiten in Antwerpen en de extreemrechtse studenten waren niet zichtbaar aanwezig. Daar willen ze nu blijkbaar verandering in brengen. Op 27 maart is er een controversiële meeting met Udo Voigt, voormalige voorzitter van de aangebrande extreemrechtse NPD uit Duitsland. Duitse hotels weigeren Voigt, het Duitse parlement onderzocht mogelijkheden om de NPD te verbieden, bij een inval bij NPD-militanten deze week werden 24 van hen opgepakt. Kan Udo Voigt zomaar in een zaal van de Antwerpse universiteit spreken?

Terwijl de NSV de meeting aankondigde, oordeelde de Duitse politie dat het nuttig was om bij 33 vermoedelijke aanhangers van de NPD een inval te houden. Er werden pistolen en honkbalknuppels gevonden naast een hele voorraad nazipropaganda. Maar liefst 24 militanten werden opgepakt. Onder hen ook figuren die eerder naar ons land kwamen, zoals Alex Reitz die te gast was op het ‘jongerencongres’ van de groupuscule N-SA in Oostkamp in oktober 2009.

Vorig jaar was er in Duitsland heel wat opschudding toen bekend werd dat een groep neo-nazi’s jarenlang zorgde voor terreur en moorden. De zogenaamde Nationalsozialistischer Untergrund (NSU) kreeg jarenlang steun van NPD-militanten en verantwoordelijken. Rolf Wohlleben werd opgepakt. Hij zou eind jaren 1990 de drie daders hebben geholpen bij het onderduiken en later zou hij hen van geld, wapens en munitie hebben voorzien. Wohlleben wordt medeplichtig geacht aan een zestal moorden. De man vervulde verschillende functies bij de NPD. Hij was afdelingsvoorzitter, perswoordvoerder en stelde zich verkiesbaar. Ook Patrick Wieschke, lid van de nationale leiding, speelde mogelijk een rol bij de aanslagen.

Het is al langer bekend dat de NPD banden heeft met neonazi’s. In 2009 organiseerden ze in Gera een concert waarop meer dan 4000 neonazi’s present waren. Daarnaast hielden ze meerdere malen herdenkingen voor het nazi kopstuk Rudolf Hess. De foto hiernaast toont Udo Voigt die een toespraak houdt op een dergelijke herdenking voor Rudolf Hess.

Dat de NPD plat racistisch is en tevens het naziverleden probeert goed te praten en de misdaden ontkent, leidt tot heel wat tegenstand. De NPD houdt zich minder dan andere extreemrechtse formaties in. Toen Obama werd verkozen stelde de partij dat dit het resultaat was van “de Amerikaanse alliantie van negers en joden.”

Udo Voigt is geen onbesproken figuur en heeft al meerdere veroordelingen wegens racisme op zak. Enkele jaren terug ontkende hij op de televisiezender ARD dat er zes miljoen joden zijn omgekomen in de vernietigingskampen van de nazi’s. Hij had er vorig jaar ook geen problemen mee om poserend op een moto op een verkiezingsposter te staan met de dubbelzinnige slogan “Gas Geben!”.

In Duitsland wordt de NPD niet aanvaard en is al verschillende keren gepoogd de partij te verbieden. Op een Duitse universiteit zou men er niet aan denken om een voormalige voorzitter van die partij een platform te geven. Er zijn zelfs Duitse hotels die Voigt als klant weigeren omwille van zijn aangebrande standpunten. Het zou ons verwonderen dat de Antwerpse universiteit wel toelating geeft aan een meeting met Voigt in haar lokalen. Voigt kan hier rekenen op steun onder meer gewelddadige neonazi’s en fascisten. Krijgen dergelijke personen vrijspel op de UA op 27 maart?

Een eerdere internationale meeting van NSV kon niet aan de unief doorgaan. Drie jaar geleden haalden de NSV’ers Nick Griffin naar Antwerpen. De topman van de British Nationalist Party mocht echter niet in een zaal van de unief spreken. Zal zijn Duitse collega Udo Voigt dat wel mogen? We hopen alvast van niet en sturen een open brief naar de rector om op deze meeting te wijzen met de vraag om de infrastructuur van de unief niet ter beschikking te stellen voor deze meeting.

Het Vlaams Belang staat in de peilingen onder druk, de partij komt amper nog aan 10%. Aan de universiteiten is de NSV, de studentenclub van het Vlaams Belang, minder zichtbaar actief. Dat kan het idee versterken dat het niet langer nodig is om een actieve mobilisatie te voeren. Is het niet beter om de NSV te negeren en zo te vermijden dat ze aandacht krijgen? Die vraag komt meermaals terug en we doen bijgevolg een poging om er kernachtig op te antwoorden.

Negeren of niets doen tegen de NSV-betoging is voor ons geen optie. Het betekent immers niet dat de NSV zou afdruipen en bijgevolg niet meer zou betogen. Integendeel, het ontbreken van een antwoord op hun betoging zou net aangegrepen worden om een stap verder te kunnen gaan in het domineren van de straten van een studentenstad. Dat hebben we doorheen de 20 jaar dat Blokbuster actief is al meermaals aan de lijve ondervonden.

Waar extreemrechts zich actief op straat manifesteerde en er weinig of geen reactie op kwam, werd steeds verder gegaan. In het geval van Brugge in 1997 escaleerde dit zelfs tot fysiek geweld tegenover tegenstanders en uiteindelijk zelfs een granaataanslag. In datzelfde jaar was er geen anti-NSV betoging toen de NSV door Antwerpen betoogde, Blokbuster stond toen nog te zwak in die stad. Dat jaar waren er heel wat problemen met extreemrechts dat de hele avond amok maakte en migranten en andersdenkenden aanviel.

Het doel van de anti-NSV betoging is ook om te vermijden dat de ruimte voor extreemrechts op straat zoveel mogelijk wordt ingeperkt. Sommigen pleiten ervoor om in gelijk welk geval tot een volledige blokkade over te gaan. Wij denken dat een volledige blokkade, waardoor extreemrechts niet kan betogen, meer vereist dan enkele honderden hoofdzakelijk jonge betogers. Een stad letterlijk bezetten vereist meerdere duizenden betogers met zowel een betrokkenheid van omwonenden als de arbeidersbeweging in het algemeen. Zoniet dreigt een blokkade al snel te ontaarden tot een kat-en-muis spel met de politie waarbij er enkel aandacht is voor de bijhorende confrontaties en arrestaties. Voor ons staat directe actie gelijk met massale actie waarvan het directe karakter een rechtstreekse afgeleide is van de massale deelname en betrokkenheid.

Dit betekent niet dat we enkel de keuze hebben tussen ofwel massale acties met tienduizenden aanwezigen ofwel niets doen. Met enkele honderden betogers kunnen we wel degelijk een impact hebben. We maken duidelijk waar die NSV-betogers voor staan, waardoor hun leugens en propaganda amper ingang vinden. We beperken tevens de mogelijkheid dat ze nadien de volledige binnenstad onveilig maken. De NSV’ers trekken door een studentenbuurt waar ze amper steun vinden en doorgaans zelfs actieve tegenkanting. Daarna worden ze meteen direct op de bus gezet.

Gezien het weinig actieve karakter van NSV moesten we tijdens de campagne in Leuven meermaals uitleggen waar die groep voor staat. Maken we zo geen onnodige publiciteit voor hen? Het feit dat veel studenten via de campagne voor de anti-NSV betoging voor het eerst kennis maken met de NSV maakt meteen dat de drempel om bij die club te gaan veel hoger ligt. Je moet al heel zwaar naar extreemrechts overhellen om net toenadering te zoeken tot een club die op haar betogingen ook dubieuze Hitler-aanbidders uit Blood&Honour op de been brengt. Dergelijke figuren zullen zich niet baseren op wat onder bredere lagen leeft om zich bij de NSV te engageren, onder bredere lagen is er namelijk amper steun voor dergelijke opvattingen.

Wij denken dat de beste optie voor antiracisten en antifascisten momenteel bestaat uit een actieve mobilisatie rond een positief politiek platform waarbij wordt gereageerd op bekommernissen die leven onder bredere lagen van de bevolking (zoals de crisis, werkloosheid, tekort aan huisvesting,…). We willen tevens duidelijk maken dat extreemrechts geen antwoorden heeft en de uitbouw van een echt antwoord op de crisis van het kapitalisme actief wil bestrijden door de 99% van de bevolking die onder de knoet wordt gehouden door de 1% rijksten te verdelen. ‘Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons’, is een van onze slogans samen met ‘Jobs, geen racisme’.

15 maart: anti-NSV betoging in Leuven

De Staatsveiligheid mag in haar laatste rapport dan wel stellen dat de activiteiten van extreemrechts in ons land zijn afgenomen, het gevaar is daarom niet geweken. De afgelopen maanden zagen we doorheen Europa een nieuwe golf van fascistisch geweld. De aanslagen van Anders Breivik in Noorwegen kregen navolging met onder meer een schietpartij in Firenze (Italië) eind december. In Duitsland maakte de overheid bekend dat er in 2010 750 gevallen van fascistisch geweld werden geregistreerd, dat zijn er gemiddeld twee per dag!

Artikel door Mathias (Gent) uit de februari-editie van ‘De Linkse Socialist’

In ons land zijn er kleine groepjes van gewelddadige neonazi’s actief. Die houden zich vooral bezig met het organiseren van concerten op geheim gehouden locaties. Eén keer per jaar nemen ze deel aan een publieke manifestatie die op voorhand wordt aangekondigd. Dat is de NSV-betoging die dit jaar in Leuven plaats vindt. De NSV (Nationalistische Studentenvereniging) is de studentenclub van het Vlaams Belang.

De jaarlijkse NSV-betoging is een trekpleister voor zowel VB-kopstukken als dubieuze neo-nazi’s. Op de editie van vorig jaar werden zowel Filip Dewinter als Tomas Boutens (die wegens zijn betrokkenheid bij Blood&Honour uit het leger werd gezet) opgemerkt. De militanten van NSV stoppen amper weg waar hun ideologische voorkeur ligt. Zo hield NSV-Antwerpen eind 2010 een bijeenkomst met een Italiaanse neonazi die er, onder instemming van zijn publiek, verklaarde dat zij “de fascisten van de 21ste eeuw” zijn.

De ‘socialistische’ burgemeester van Leuven, Tobback senior, laat traditiegetrouw de NSV-betoging toe in zijn stad. Vanuit de hoek van de traditionele ‘linkse’ partijen moet geen actief antifascistisch verzet verwacht worden. Partijen zoals SP.a hebben het te druk met het organiseren van het asociale beleid om zich te bekommeren om de strijd tegen extreemrechts.

De afgelopen jaren probeerde de NSV zich aan de universiteiten voor te doen als een aanvaardbare en studentikoze club. Dat is een façade waarvan straatvechters en neofascisten zich bedienen om sterker te staan met hun racisme, openlijk geweld, homofobie,… De façade dient enkel om erkend te geraken aan de universiteiten, wat ook lukte in Leuven, Gent en Antwerpen. Hierdoor kunnen deze neofascisten gebruik maken van infrastructuur en subsidies van de universiteiten. Deze subsidies kunnen ze aanwenden om toiletpapier te kopen waarmee ze naar mensen-zonder-papieren gooien met de mededeling dat dit het enige papier is dat ze hier kunnen krijgen. Bovendien aarzelen NSV-militanten niet om geweld te gebruiken. In oktober 2009 chargeerde een groep van 15 gemaskerde extreemrechtse militanten op een bijeenkomst van de Actief Linkse Studenten in Antwerpen. De aanval miste doel, de geweldenaars moesten afdruipen. Onder die geweldenaars bevond zich ook de huidige voorzitter van NSV-Antwerpen.

Gelukkig bestaat er in ons land een traditie van protest tegen extreemrechts. Ieder jaar opnieuw is er een anti-NSV betoging die steevast meer betogers op de been brengt dan extreemrechts. Hiermee wordt de extreemrechtse betoging geïsoleerd en krijgen die militanten geen vrij spel om in een studentenstad hun racisme en geweld bot te vieren. Blokbuster neemt al jaren het voortouw in het antifascistisch verzet. We maken van de tegenbetogingen gebruik om met jongeren en werkenden de discussie aan te gaan over hoe racisme ingang kan vinden en hoe we daartegen kunnen ingaan.

De crisis van het kapitalisme leidt in zowat alle landen tot een harde kuur van besparingen en aanvallen op de levensomstandigheden van de bevolking. De gewone bevolking wordt kaal geplukt zodat de bankiers en grote aandeelhouders hun riante bonussen en recordwinsten kunnen veilig stellen. Racisme, seksisme en homofobie leiden tot verdeeldheid onder de slachtoffers van dit beleid. Het maakt eengemaakt verzet moeilijker, waardoor het ongenoegen langer passief blijft of zelfs helemaal niet tot uiting komt.

Racisme en extreemrechts kunnen inspelen op de crisis om de gevolgen ervan af te schuiven op gemakkelijke zondebokken zoals migranten. Een tijdelijke electorale neergang betekent niet dat er geen ruimte meer is voor racisme. In Frankrijk worden de gevolgen van de crisis als een belangrijke reden voor de hernieuwde steun voor Marine Le Pen en het FN aangehaald. In Hongarije halen de neofascisten van Jobbik, een partij met een openlijke privémilitie in de vorm van de Hongaarse Garde, tot 20% in de peilingen. Op een rotte ondergrond kan extreemrechts als een schimmel groeien. Dat kan enkel bij gebrek aan een sterke linkse oppositie met een duidelijk socialistisch alternatief.

Op 15 maart organiseren we in Leuven een anti-NSV betoging onder de slogan “Jobs, geen racisme”. We willen het protest tegen extreemrechts koppelen aan het verzet tegen het besparingsbeleid (zoals de algemene staking van 30 januari) en bewegingen zoals Occupy en de indignado’s. Malcolm X stelde al: “You can’t have capitalism without racism”. Om racisme te bestrijden, moeten we ons ook tegen het kapitalisme richten. En daartoe is het noodzakelijk om de 99% van de bevolking te verenigen tegen de werkelijke vijand: de 1% die verantwoordelijk is voor een uitzichtloos systeem van miserie, werkloosheid, oorlog.

Op 15 maart organiseert de NSV, de Nationalistische Studentenvereniging, haar jaarlijkse haatmars. Ze selecteert daarvoor om beurten een van de Vlaamse studentensteden. In 2012 is Leuven aan de beurt.

Zoals elk jaar organiseert Blokbuster, op veilige afstand van de NSV, een tegenbetoging. We willen samen met andere organisaties jongeren en Leuvense wijkbewoners op straat brengen met een duidelijke boodschap tegen racisme en fascisme en voor een samenleving waar de reële sociale problemen worden aangepakt.

Aan de hand van onderstaande platformtekst willen we een duidelijk standpunt in de strijd tegen extreemrechts bediscussiëren.

Extreemrechts is een reëel gevaar

Op 22 juli 2011 werden er twee bloedige aanslagen gepleegd in Noorwegen; in Oslo ging een bom af in de regeringswijk en daaropvolgend vond er een schietpartij plaats op een kamp van de jeugdafdeling van de sociaaldemocratische Noorse Arbeiderspartij op het eilandje Utoya. De trieste balans van deze aanslagen: 77 doden en zeker 96 gewonden. Het feit dat de dader, de 32-jarige Anders Breivik, de aanslagen pleegde uit overtuiging van zijn extreemrechtse ideeën, doet de vraag rijzen wat het gevaar is van extreemrechtse individuen en groeperingen.

Enkele uren voor de aanslag zette Breivik een 1500 bladzijden tellend manifest online waarin hij zijn politieke ideeën uit de doeken doet. Daarin spreekt hij zich uit tegen het “cultureel marxisme” en de islam. Hij toonde ook grote bewondering voor de Nederlander Geert Wilders en zijn Partij van de Vrijheid, die volgens hem “de enige echte partij voor conservatieven is”. Achteraf bleek dat hij dit manifest ook naar een 1000-tal e-mailadressen had gestuurd. In België ontvingen enkele Gentse leden van de NSV alsook de VB-parlementsleden Tanguy Veys en Chris Janssens het manifest in hun mailbox. Francesco Speroni, fractieleider van de Italiaanse Lega Nord in het Europees Parlement en voormalig minister onder Berlusconi, verklaarde dat Breivik “de christelijke westerse beschaving verdedigt”.

Ook in ons land is de dreiging van extreemrechtse en neonazistische elementen reëel. Het is immers nog niet zo lang geleden dat de groep neonazi’s van Blood & Honour werden opgepakt omwille van hun poging voor het opzetten van een gewapende bende. Hun amateuristische aanpak leidde snel tot het mislukken van deze onderneming en een politie-inval maakte er dan ook een einde aan. Maar intussen bleek toch maar dat er in ons land gewapende neonazi’s rondliepen.

Jobs, geen racisme

De NSV is een kweekvijver voor toppolitici van het Vlaams Belang. Zelfs al is hun stemmenaantal de laatste tijd geslonken, dan nog is het gevaar reëel dat racisme en de roep naar “orde” in tijden van crisis gehoor vinden bij een deel van de bevolking.

De crisis heeft de werkloosheid terug de hoogte ingejaagd. De concurrentie om een job te vinden is moordend. Frustraties nemen toe. De illusie dat migranten onze jobs inpikken en er meer werk zou zijn als zij verdwijnen, kan in die omstandigheden aan invloed winnen.

Voor patroons en speculanten is dat een gedroomd scenario. Ze grijpen de crisis aan om te “rationaliseren” en te “herstructureren”. Als het moet dreigen ze te verhuizen naar lagelonenlanden of koudweg te sluiten. Als de arbeiders op de werkvloer bovendien de schuld bij elkaar leggen en niet bij het winstbejag van het patronaat, kunnen de patroons vrij hun gang gaan.

Er is een schrijnend gebrek aan degelijke en betaalbare huisvesting. De concurrentie om de overblijvende woningen neemt toe, de prijzen stijgen navenant. Hele wijken vallen ten prooi aan huisjesmelkers en speculanten. Verkrotting, werkloosheid, armoede en samenlevingsproblemen gaan er dikwijls hand in hand.

Ondanks de enorme ellende die zich opstapelt bij een groot deel van de bevolking discussieerden politici drie jaar over een staatshervorming. De aandacht wordt verschoven van de reële problemen naar het communautaire gekibbel. Alle partijen lijken bereid om de volgende jaren twintig miljard te besparen op kap van de Belgische bevolking. De discussie gaat er enkel over hoe deze besparingen zullen worden verdeeld over de verschillende beleidsniveaus.

In deze context kan extreemrechts verder blijven teren op een aanwezig ongenoegen. In veel Europese landen scoren rechtspopulistische tot neofascistische organisaties in verkiezingen. Bij gebrek aan een geloofwaardig alternatief worden delen van de bevolking verleid door de populistische slogans van extreemrechts. Onder de slogan ‘jobs, geen racisme’ – een slogan die we centraal willen plaatsen in de anti-NSV-betoging – zou een echt alternatief kunnen worden aangeboden.

Voor een menselijk asielbeleid: pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers!

Vandaag neemt de repressie tegen vluchtelingen toe. De burgemeester van Schaarbeek schrok er niet voor terug om gezinnen met kinderen te laten verwijderen uit het station. Er is niet alleen een enorm tekort aan duizenden kwaliteitsvolle opvangplaatsen, maar ook aan een sociaal beleid op vlak van onderwijs, woningen, gezondheidszorg, openbare diensten etc. om zowel allochtoon als autochtoon dezelfde kansen te bieden.

Ondanks de vijftien procent armen in ons land is er ook een minderheid van rijken. Extreemrechts heeft hier duidelijk geen probleem mee en is er vooral op uit de verschillende segmenten van de onderdrukten tegen elkaar uit te spelen. Migratie- en vluchtelingenstromen zijn een direct gevolg van de manier waarop het kapitalisme leidt tot scherpe uitbuiting, onmenselijke arbeids- en leefomstandigheden en oorlogen om controle over grondstoffen en afzetmarkten. Dat probleem kan enkel grondig worden aangepakt indien de oorzaken worden weggenomen. Ondertussen is een humaan asielbeleid nodig om de slachtoffers van dit systeem op te vangen.

NSV: racistisch, fascistisch en gewelddadig. Geen erkenning aan de KuLeuven

De NSV schuwt er niet voor om haar ideeën met geweld kracht bij te zetten. Migranten en asielzoekers, holebi’s en andersdenkenden lopen reëel gevaar wanneer de NSV haar troepen de straat op stuurt. Wij willen dat niet zomaar accepteren en roepen alle jongeren en werkenden op dezelfde avond op straat te komen. Wij roepen op voor een massale, geweldloze mobilisatie om aan te tonen dat de overgrote meerderheid van de studenten en wijkbewoners niet gediend is bij een extreemrechtse intimidatiemars door de straten van Leuven. We eisen van de Leuvense universiteit om de erkenning van de NSV niet goed te keuren en dus haar gebouwen niet open te stellen voor racistische haatactiviteiten.

• Geen haatmars door Leuven, No Pasaran
• Stop de erkenning van de NSV en andere racistische organisaties aan de KuLeuven
• Jobs, Geen Racisme: voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting en gratis onderwijs voor iedereen
• Stop de repressie tegen vluchtelingen. Pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers

Op zaterdag 8 oktober is er net over de Franse grens, in Rijsel, een antifascistische betoging. Aanleiding is een optocht van diverse Franse en Belgische extreemrechtse groeperingen en hooligans. Er is een oproep van diverse linkse en syndicale organisaties om tegen te betogen. Blokbuster zal eveneens aanwezig zijn op de antifascistische betoging.

Afgelopen weekend was er in ons land opnieuw een neonazistisch concert van Blood&Honour. Ondanks de heisa rond het opzetten van een Waalse afdeling van die groepering, bleek het concert uiteindelijk gewoontegetrouw opnieuw in Vlaanderen door te gaan. Meer bepaald bleek een voor een feest van de motorclub gereserveerde zaal in Eernegem (deelgemeente van Ichtegem) een dekmantel voor een paar tientallen neonazi’s uit binnen- en buitenland. Het AFF sprak van een 150-tal aanwezigen.

Eerder werden de extreemrechtse militanten in Kuurne, nabij Kortrijk, de deur gewezen. Daar was een zaal gereserveerd voor een ‘benefiet voor kankerpatiënten’. Het is veelzeggend dat de neonazi’s er niet in slagen om in eigen naam een zaal te krijgen. Het is ook opvallend dat ze verschillende zalen lijken te reserven in de hoop toch ergens terecht te kunnen.

In de provincie Henegouwen had de procureur des konings van Charleroi alle politiediensten gevraagd om de zalen te inventariseren waar het concert mogelijk kon plaatsvinden. Die optie leek hierdoor uitgesloten. Maar zoals steeds konden neonazi’s terecht in Vlaanderen, al langer dan vandaag fungeren wij als verzamelplaats voor Hitler-aanhangers die elders niet terecht kunnen voor hun activiteiten.

Een ander deel van de neonazistische scène, ook al zullen ongetwijfeld ook aanhangers van Blood&Honour van de partij zijn, blaast komende zaterdag verzamelen in Rijsel. Daar is er een betoging van het “Troisième Voie” ondersteund door de “Autonome Nationalisten” maar ook pakweg Nation uit ons land of de ‘Vlaamse identitairen’ van Opstaan uit Noord-Frankrijk. Een brede coalitie van vakbonden en organisaties roept op tot een tegenbetoging. Wij zullen daar aanwezig zijn met een delegatie.

Afspraak: zaterdag 8 oktober om 15u voor de markt van Wazemmes in Lille (20 minuten wandelen van het station Lille Flandres)

Op 22 juli werden er twee bloedige aanslagen gepleegd in Noorwegen; in Oslo ging een bom af in de regeringswijk en daaropvolgend vond er een schietpartij plaats op een kamp van de jeugdafdeling van de sociaaldemocratische Noorse Arbeiderspartij op het eilandje Utoya. De trieste balans van deze aanslagen: 77 doden en zeker 96 gewonden. Het feit dat de dader, de 32-jarige Anders Breivik, de aanslagen pleegde uit overtuiging van zijn extreemrechtse ideeën, doet de vraag rijzen wat het gevaar is van extreemrechtse individuen en groeperingen.

Artikel door Mathias (Antwerpen) uit de septembereditie van ‘De Linkse Socialist’

Enkele uren voor de aanslag zette Breivik een 1500 bladzijden tellend manifest online waarin hij zijn politieke ideeën uit de doeken doet. Daarin spreekt hij zich uit tegen het “cultureel marxisme” en de islam. Hij toonde ook grote bewondering voor de Nederlander Geert Wilders en zijn Partij van de Vrijheid, die volgens hem “de enige echte partij voor conservatieven is”. Achteraf bleek dat hij dit manifest ook naar een 1000-tal e-mailadressen had gestuurd. In België ontvingen enkele Gentse leden van de Nationalistische Studenten Vereniging (NSV) alsook de VB-parlementsleden Tanguy Veys en Chris Janssens het manifest in hun mailbox. Francesco Speroni, fractieleider van de Italiaanse Lega Nord in het Europees Parlement en voormalig minister onder Berlusconi, verklaarde dat Breivik “de christelijke westerse beschaving verdedigt”.

Door deze gebeurtenissen zijn verschillende extreemrechtse partijen over heel Europa al onder vuur komen te liggen. Zo wordt in Nederland gediscussieerd of Geert Wilders mee verantwoordelijk is voor het klimaat waarin Anders Breivik zijn misdaden kon begaan. Volgens Wilders “speelt links een vals politiek spelletje” en vervolgens nam hij uitdrukkelijk afstand van Breivik om hem te omschrijven als een “verknipte idioot” en een “waanzinnige”. In België distantieerde het Vlaams Belang zich onmiddellijk. VB-voorzitter Bruno Valkeniers antwoordde op de vraag of zijn partij Breivik had geïnspireerd: “die man is geen geestesgenoot, hij is geestesgestoord”.

De houding van deze partijen is hypocriet. Ze ontdoen zich snel van elke verantwoordelijkheid door te stellen dat dit het werk is van een “waanzinnige” of “geestesgestoorde” enkeling. Aan hun ideeën ligt het volgens hen zeker niet. Moesten de aanslagen gepleegd zijn door islamfundamentalisten, ze zouden er als de kippen bij zijn om alle moslims te veroordelen. Zij zijn niet de enigen met deze reflex, al gauw werd Anders Breivik bestempeld als een “gek” of “psychiatrisch gestoord”. Dat is gemakkelijk om niet verder te moeten gaan zoeken naar oorzaken van het geweld. Ondertussen stelde de Nederlandse hoogleraar forensische psychiatrie Hjalmar van Marle na het doornemen van Breiviks manifest en levensgeschiedenis dat niets wijst op een persoonlijkheidsstoornis. Ook gevangenispsychiater Johan Baecke kwam tot die conclusie.

Door de huidige crisis van het systeem en de sociale problemen die het met zich mee brengt, is het niet verbazingwekkend dat een groeiende laag van de bevolking totaal vervreemd geraakt van de huidige maatschappij. Als er dan geen linkse kracht met een duidelijk antwoord op het toneel verschijnt, kunnen rechts-populistische en zelfs extreemrechtse formaties deze politieke leemte opvullen. De electorale successen en de ideeën van deze organisaties kunnen op hun beurt een klimaat creëren waarin sommige individuen een stap verder zetten en geweld gebruiken tegen andersdenkenden en allochtonen. Dit betekent niet dat we partijen als het Vlaams Belang verantwoordelijk achten voor het Noorse geweld. Maar het bestaan ervan en de internationale contacten, onder meer via internet, hebben wel een rol gespeeld in het versterken van het zelfvertrouwen van Breivik.

Wat is de dreiging bij ons?

Ook in ons land is de dreiging van extreemrechtse en neonazistische elementen reëel. Het is immers nog niet zo lang geleden dat de groep neonazi’s van Blood & Honour werden opgepakt omwille van hun poging voor het opzetten van een gewapende bende. Hun amateuristische aanpak leidde snel tot het mislukken van deze onderneming en een politie-inval maakte er dan ook een einde aan. Maar intussen bleek toch maar dat er in ons land gewapende neonazi’s rondliepen.

Hoewel organisaties zoals Blood & Honour of Combat 18 een reële dreiging kunnen vormen, komt het grootste gevaar vooral van geïsoleerde figuren. Figuren zoals Hans van Temsche en Timothy McVeigh, die moorden begingen vanuit een extreemrechts gedachtegoed, tonen dit aan. De aanslagen van Anders Breivik zijn hiervan de recentste bevestiging. Op het internet vinden dergelijke ‘losgeslagen elementen’ geestesgenoten waardoor ze verder radicaliseren. Ook Anders Breivik was op allerhande neonazistische websites, zoals nordisk.nu, actief. Via het internet onderhield hij contacten met buitenlandse organisaties zoals de English Defence League. In eigen land was hij zeven jaar lid van de racistische Vooruitgangspartij.

Dergelijke ‘internetnazi’s’ komen ook bij ons voor. Zo werd klacht ingediend tegen iemand die zich “Jan zonder vrees” noemt (maar blijkbaar wel vrees heeft om zijn eigen naam bekend te maken). Hij stelde in een commentaar op vandaag.be voor om iedereen met een boerka neer te schieten, “Het zal rap gedaan zijn daar met dienen zever want steeds maar weer kogelgaten repareren in uw gordijn, dat wordt ge toch beu op de duur.”

Sociale context beantwoorden

De traditionele partijen dragen indirect mee verantwoordelijkheid voor al deze drama’s. Terrorisme komt niet uit de lucht vallen. Het is een gevolg van de sociale situatie, de maatschappij, waarin het voortkomt. Het neoliberale beleid van de afgelopen decennia waarbij de welvaartstaat systematisch werd afgebouwd, zorgde voor een groeiende kloof tussen arm en rijk. Hierdoor vallen steeds meer mensen uit de boot. Dit kan bij geïsoleerde mensen leiden tot radicalisering. De huidige besparingen als gevolg van de crisis zullen dit enkel verergeren.

Bovendien wordt racisme mee gestimuleerd door gevestigde partijen. Figuren als Merkel, Sarkozy en Cameron maakten er gebruik van om de aandacht af te leiden van de crisis en hun besparingsbeleid. In een maatschappij waarin er enorme tekorten zijn aan betaalbare woningen, goed betaalde en stabiele jobs, leefbare pensioenen,… dient het gepraat over het “falen van de multiculturele maatschappij” om de fundamentele crisis van het systeem, het kapitalisme, te verdoezelen.

Onze strijd tegen extreemrechts en tegen racisme is gekoppeld aan een strijd tegen het kapitalisme. Tevens willen we door middel van actief verzet met betogingen, acties en campagnes aantonen dat extreemrechts slechts een kleine geïsoleerde groep organiseert. Met onze acties willen we vermijden dat extreemrechtse ideeën als aanvaardbaar worden beschouwd. Daarom verzetten we ons ook tegen de erkenning van NSV (de studentenclub van het Vlaams Belang) aan de universiteiten. Vorig jaar hebben de jongerenorganisaties van de traditionele partijen er nog alles aan gedaan om de Gentse correspondenten van Breivik een officiële erkenning met bijhorende subsidies te bezorgen.

Blokbuster staat al jaren vooraan in de antifascistische strijd en maakt zich op om ook de komende maanden acties te organiseren. Begin maart 2012 is er een nieuwe anti-NSV betoging, deze keer in Leuven. We willen niet gewoon eenmalig betogen, maar de betoging aangrijpen voor een campagne onder studenten, scholieren en werkenden.

In onze actieve strijd komen we op voor een socialistisch alternatief. Als we racisme en extreemrechts geweld willen bestrijden, moeten we de maatschappelijke voedingsbodem ervan aanpakken. Dit betekent de huidige ongelijkheid en onzekerheid aanpakken door investeringen in de sociale zekerheid, het herverdelen van het werk, degelijke lonen en uitkeringen, betaalbare huisvesting,… We strijden kortom tegen een systeem waarin de economische winstbelangen van een kleine minderheid sociale afbraak voor de meerderheid met zich mee brengen.

Wil je meewerken aan de campagne in Leuven? Neem contact op via leuven@socialisme.be!

8 maart 2012: anti-NSV betoging in Leuven

Pamflet dat op Marktrock werd verspreid

Op vrijdag 22 juli bracht de extreemrechtse terrorist Anders Breivik tientallen jongeren van de Noorse Arbeiderspartij om het leven, nadat hij een bomaanslag pleegde in het centrum van Oslo. Het ongeloof en de afschuw was massaal. Dit was het werk van een losgeslagen eenzaat, maar Breivik stond niet los van gebeurtenissen in de maatschappij. Hij onderhield contacten met extreemrechtse groepen als de English Defense League en verwees naar figuren als Geert Wilders uit Nederland, die stelde dat er “geen gematigde islam bestaat”.

Reeds jaren lang worden minderheden geviseerd door extreemrechtse en populistische partijen. Zij teren op de angst voor de toekomst bij een groot deel van de bevolking. Dat gevoel wordt gevoed door jarenlange besparingen in onze sociale voorzieningen, het gebrek aan betaalbare woningen, en de veralgemening van lage lonen, die ons geen stabiele toekomst meer bieden.

Racisme werd, schandalig genoeg, ook gestimuleerd vanuit de traditionele partijen. Figuren als Merkel (Duitsland), Sarkozy (Frankrijk) en Cameron (Engeland) maakten er allen gebruik van om de aandacht af te leiden van de crisis en de besparingen die ze doorvoerden. In een maatschappij waarin er enorme tekorten zijn aan betaalbare woningen, goed betaalde en stabiele jobs, leefbare pensioenen,… dient het gepraat over het “falen van de multiculturele maatschappij” om de fundamentele crisis van het systeem, het kapitalisme, te verdoezelen.

Rellen in Londen

Recent zagen we een uiting van de wanhoop die groeit in de rellen die zich van Londen naar andere Engelse steden uitspreidden. Deze rellen zijn volgens ons geen manier om de samenleving te veranderen. De verantwoordelijkheid voor deze uitbarsting, echter, ligt bij de rechtse en neoliberale politici die met hun jarenlange afbraak en besparingen het sociale weefsel compleet vernielden.

Ze tonen de woede en uitzichtloosheid van een “verloren generatie”, ongeacht etnische afkomst, die met massale werkloosheid en armoede wordt geconfronteerd, die jeugdcentra zag sluiten,… Jongeren wiens toegang tot hoger onderwijs tot zo goed als nul werd herleid, door de verhoging van de inschrijvingsgelden tot 9000 pond per jaar. Daarnaast zijn er de racistische politiecontroles van vooral Aziatische en zwarte jongeren.

De vakbonden dienen campagnes te organiseren waarbij de strijd van werkenden tegen de afbraak in de openbare diensten, wordt gekoppeld aan jongerenmarsen voor werk en tegen racisme. Er is ook een grote, nieuwe arbeiderspartij nodig met een socialistisch programma om een perspectief te kunnen bieden op verandering van de maatschappij.

Anti-NSV betoging in Leuven – we moeten ons organiseren!

Degelijke jobs en diensten voor iedereen, geen racisme!

Het komende academiejaar zullen de extreemrechtse studenten van NSV opnieuw in Leuven betogen. Het NSV heeft een verleden van racisme en aanvallen op andersdenkenden, linksen en migranten. Een aantal Gentse NSV’ers kreeg het manifest van Breivik per mail aan, enkele uren voor die zijn aanslagen pleegde.

We willen opnieuw een vreedzame en zo massaal mogelijke anti-NSV betoging organiseren. Dit om aan te tonen dat de meeste Leuvenaars en studenten geen boodschap hebben aan de haatzaaierij van het NSV.

We willen een strijdbaar, sociaal programma voor jobs, huisvesting en de verdediging van onze openbare diensten naar voren brengen. Dit als antwoord op de voedingsbodem voor de extreemrechtse en racistische partijen. Doe mee met de campagne!

Contacteer ons als je wil meewerken: leuven@socialisme.be

De schok van de moorden in Noorwegen blijft nazinderen. Velen stellen zich vragen over het gevaar van extreem-rechtse zonderlingen of neo-nazistische groeperingen. Anders Breivik is niet de eerste extreem-rechtse figuur bij wie de stoppen doorslaan met dood en vernieling als gevolg. Eerder was er ook bijvoorbeeld Hans Van Themsche bij ons of Timoty McVeigh in de VS in 1995. Voor anti-racisten is het belangrijk om een correcte inschatting van het gevaar te maken.

Geert Cool, lees hier een eerder artikel over Noorwegen

Naar aanleiding van de Noorse gebeurtenissen riep de Nederlandse populist Geert Wilders op om te stoppen met de “politieke spelletjes” waarbij werd gewezen op de positieve houding van Anders Breivik tegenover Wilders. Moest het om een doorgeslagen islamfundamentalist hebben gegaan, Wilders zou de eerste zijn geweest om alle moslims te veroordelen. Voor sommigen zal de verleiding groot zijn om een gelijkaardige redenering te volgen als het om een doorslagen rechts-extremist gaat. Wij denken dat dit geen correct beeld biedt van het gevaar van extreem-rechts.

Tegen de achtergrond van een samenleving in een diepe systeemcrisis is het logisch dat een groeiend deel van de bevolking geen enkele band of verantwoordelijkheid voelt tegenover de samenleving. Het gebrek aan een georganiseerd collectief antwoord vanuit de arbeidersbeweging laat ruimte voor allerhande populisten en extreem-rechtse formaties die met een populistische retoriek groot worden bij verkiezingen. Dat kan op zijn beurt losgeslagen individuen stimuleren om een stap verder te gaan en hun afkeer tegenover de samenleving op gewelddadige wijze te uiten.

Die stimulans blijkt bijvoorbeeld uit reacties van VB-kiezers in de lezersrubriek van Gazet van Antwerpen waar verschillende brieven stonden in de trant van “het doel van Anders Breivik was correct, maar de methode niet.” Openlijk steun geven aan Anders Breivik kan natuurlijk niet, dat betekent politieke zelfmoord. Maar wel is het duidelijk dat Breivik zich optrok aan zijn internationale contacten met extreem-rechts, waaronder ook contacten in ons land. Onder de 1000 mensen die het manifest van Breivik in de elektronische brievenbus kregen, bevond zich VB-parlementslid Tanguy Veys alsook een opvallende delegatie van Gentse NSV’ers. Elders werd gesuggereerd dat Breivik banden had met het extreem-rechtse internetblad ‘Brussels Journal’.

Dit wil niet zeggen dat Veys en de NSV verantwoordelijk zijn voor het Noorse bloedbad, net zomin als het Vlaams Belang verantwoordelijk was voor het bloedbad dat door partijlid Hans Van Themsche in Antwerpen werd aangericht. Dat er totaal losgeslagen figuren zijn die voor hun moorddadig optreden beroep doen op extreem-rechtse standpunten, is een uitdrukking van een dieper liggend maatschappelijk fenomeen waar de extreem-rechtse verkiezingsresultaten een andere uitdrukking van zijn.

Het gevaar van neo-nazi’s is reëel. Ook in ons land was er een tijdlang een poging van neo-nazi’s in en rond het leger om een gewapende groep op te zetten. Die poging om Blood&Honour uit te bouwen ten einde in staat te zijn om aanslagen te plegen, was gedoemd om te mislukken. Een politie-inval en gerechtelijke vervolging liet even op zich wachten, maar door het amateuristische karakter van Blood&Honour en de interne tegenstellingen was dit slechts een kwestie van timing. Anderzijds moet worden vastgesteld dat deze groep wel degelijk over wapens beschikte en ideologisch heel wat raakvlakken had met wat Anders Breivik nu naar voor bracht. Ook Blood&Honour verwees graag naar het voorbeeld van Timothy McVeigh die in 1995 in Oklahoma een bloedbad aanrichtte in naam van de verdediging van het ‘blanke ras’.

Het grootste gevaar komt op dit ogenblik, in West-Europa althans, niet zozeer van georganiseerde groepen. Het zijn vooral losgeslagen eenzaten die een bedreiging vormen. Dat bleek met Van Themsche en nu opnieuw met Anders Breivik. Een verdere afbouw van de sociale zekerheid, waartoe wordt gepleit door alle traditionele partijen, zal het nog moeilijker maken om mensen met psychologische problemen te detecteren en een passende begeleiding aan te bieden zodat ze op termijn in de samenleving kunnen blijven functioneren. Het besparingsbeleid zorgt voor een verdere verscherping van maatschappelijke tegenstellingen en sociale problemen. Een groeiend deel van de bevolking valt uit de boot, een ander deel is bijzonder bang om uit de boot te vallen. Dat kan bij individuen die totaal los van de samenleving staan leiden tot een radicalisering die nog kan versterkt worden door stoere praat op het internet.

Het is in dat kader dat we de internet-bedreigingen van iemand die de schuilnaam ‘Jan Zonder Vrees’ gebruikt ernstig moeten nemen. Erik De Bruyn (Rood!) diende klacht in tegen deze figuur na verschillende oproepen tot geweld. De anonieme internaut stelde onder meer voor om iedereen met een boerka neer te schieten: “Het zal rap gedaan zijn daar met dienen zever want steeds maar weer kogelgaten repareren in uw gordijn, dat wordt ge toch beu op de duur.”

Wij denken dat het nodig is om de strijd tegen extreem-rechts op een actieve manier te voeren. Door campagnes en acties wordt de drempel om actief te worden bij extreem-rechts hoger. Bovendien draagt het ertoe bij dat extreem-rechts niet als een normale aanvaardbare politieke kracht wordt gezien. Al jarenlang spelen wij een centrale rol in het organiseren van anti-NSV betogingen in de studentensteden. We verzetten ons tevens tegen de erkenning van NSV aan de universiteiten, afgelopen jaar hebben de vertegenwoordigers van de traditionele partijen er alles aan gedaan om de Gentse correspondenten van Anders Breivik aan de universiteit te erkennen.

Begin maart 2012 komt er opnieuw een anti-NSV betoging, ditmaal in Leuven. Misschien is dat een goede gelegenheid om het protest tegen extreem-rechts geweld in de kijker te zetten. Dat moet worden gekoppeld aan een sociaal programma van verandering. Verontwaardiging tegenover geweld is belangrijk, maar het volstaat niet om geweld te stoppen. Als we toelaten dat het huidige systeem in stand blijft en een sociaal slagveld aanricht, dan zal er onvermijdelijk een toename van geweld en sociale problemen zijn. Daarom koppelen wij onze verontwaardiging en afschuw aan een positief programma van sociale veranderingen: het einde van de dictatuur van de markten, investeringen in sociale zekerheid, werk voor iedereen door het beschikbare werk te verdelen, degelijke lonen en uitkeringen,… Contacteer ons als je wil meewerken aan de campagne voor de anti-NSV betoging in Leuven: info@blokbuster.be.