Category: Blokbuster

  • Haalt Pegida Vlaanderen zijn eerste actie?

    2 februari in Wenen. Duizenden antifascisten betogen. Pegida krijgt amper 250 aanhangers op de been. Als dit in Wenen kan, moet het ook in Antwerpen mogelijk zijn.
    2 februari in Wenen. Duizenden antifascisten betogen. Pegida krijgt amper 250 aanhangers op de been. Als dit in Wenen kan, moet het ook in Antwerpen mogelijk zijn.

    Het zag er veelbelovend uit voor het Vlaams Belang. Een lokale betoging tegen ‘islamisering’ in Dresden, een stad waar amper migranten wonen, groeide rond de jaarwisseling uit tot een hype. De betoging zelf werd groter en bracht tot 25.000 mensen op de been. De tegenbetogingen waren al snel veel groter en binnen het organiserende Pegida doken problemen op. Enkele initiatiefnemers bleken nogal aangebrand te zijn.

    Maar het Vlaams Belang zag er even een gouden kans in om op de golf van Pegida mee te surfen en het antimigrantenprotest naar ons land te brengen. Waar het Vlaams Belang vandaag amper nog aan de bak komt, genoot Pegida even van een enorme mediabelangstelling. Daar was het voor het Vlaams Belang natuurlijk ook om te doen. Het duurde niet lang of ‘Pegida Vlaanderen’ werd opgezet.

    De problemen die Pegida in Duitsland kende, bleken ook bij ons te bestaan. Na Voorpost-militant Hans Dubois heeft nu ook Wim Van Rooy ontslag genomen als woordvoerder van Pegida Vlaanderen. Die groep is toe aan de derde woordvoerder op een maand tijd en dan moet de eerste actie nog komen.

    De eerste geplande actie eind januari werd door het stadsbestuur van Antwerpen verboden. Wij formuleerden daar bedenkingen bij, een betogingsverbod is een gevaarlijk precedent. (zie: http://www.socialisme.be/nl/21682/betogingsverbod-in-antwerpen-is-een-gevaarlijk-precedent). Hierop werd een nieuwe datum geprikt op 23 februari. De verlenging van het terreurniveau 3 zorgde ervoor dat ook deze nieuwe datum niet werd behouden. Voorlopig kondigt Pegida aan dat het op 2 maart zal betogen. Er wordt aan toegevoegd dat dit sowieso zal gebeuren, met of zonder toelating van de stad Antwerpen.

    Mogelijk kan de opstelling van N-VA-burgemeester De Wever deels verklaard worden door de moeilijke evenwichtsoefening die zijn eigen partij moet maken in zijn verhouding tot Pegida. Een interne nota verklaarde dat de uitgangspunten en eisen van Pegida niet onredelijk zijn, maar dat N-VA’ers toch werden aangemoedigd om niet aan Pegida Vlaanderen deel te nemen omdat het weleens kan geleid worden door dubieuze figuren. Lees: het zal tegen ons gebruikt worden als we op een actie van het Vlaams Belang zijn.

    Het uitstel zorgt er alleszins voor dat het momentum verloren is gegaan. Pegida is in Duitsland uit elkaar gevallen. In ons land had de eerste mobilisatie tegen Pegida Vlaanderen bijzonder groot kunnen worden, er was immers een uitstekende oproep van Hart boven Hard die breed gedragen werd. Voor de tweede tegenactie was het enthousiasme al iets beperkter. Het uiteenvallen van Pegida in Duitsland en het wel erg openlijke Vlaams Belang karakter van Pegida Vlaanderen dragen daartoe bij.

    Het betekent echter niet dat we de actie van Pegida Vlaanderen zomaar mogen laten passeren. We mogen geen ruimte geven aan racisten die een haatmars tegen migranten willen organiseren. Onder de 176 mensen die op Facebook aangaven dat ze naar de actie van Pegida Vlaanderen zullen gaan, vinden we niet alleen Vlaams Belangers maar ook radicalere elementen. Vaste waarde op dergelijke acties is de Nederlandse neonazi Ben van der Kooi, ooit veroordeeld wegens brandstichting aan een moskee, die op zijn facebookpagina het bericht ‘Drie moslimstudenten vermoord door Amerikaan’ opleukt met volgende mededeling: “Maar drie? Dat schiet niet op hé. Alles beter als nul natuurlijk.” Laten we dit soort figuren zomaar onze straten innemen?

    Een tegenactie is dus nodig. We hopen dat een naar 2 maart aangepaste oproep van Hart boven Hard breed verspreid zal worden. Het is mogelijk om van de tegenmobilisatie een succes te maken. Blokbuster zal alleszins mobiliseren onder jongeren en dit onder het motto ‘Tegen haat en terreur: solidariteit’. Mogelijk zal Pegida Vlaanderen zijn eerste actie niet halen, maar in afwachting dat het initiatief volledig van het toneel verdwijnt, moeten we onze mobilisatie verder opvoeren!

  • 12 maart: anti-NSV betoging in Gent. Tegen haat en terreur: solidariteit

    betogingantifaOp 12 maart organiseert de Nationalistische Studentenvereniging (NSV) haar jaarlijkse haatmars, deze keer in Gent. NSV is de officieuze studentenclub van het Vlaams Belang met een sympathie die loopt van N-VA tot Gouden Dageraad. Het gamma aan neofascistische, rechts-populistische en andere rechtse reactionaire stromingen is groter geworden, waardoor NSV net als het Vlaams Belang een beetje in de verdrukking komt. Daarom zijn ze echter niet minder gevaarlijk. Hun betoging zal ook dit jaar weer allerhande neofascistische organisaties en individuen aantrekken die hopen voor één avond de Gentse straten over te nemen. Dit dient als voorbereiding voor de ‘conservatieve revolutie’ waar de NSV op haar website van droomt. Enkel een massale tegenbetoging kan deze reactionairen terugbrengen tot hun ware proporties en in de marge duwen waar ze thuishoren.

    => Facebook evenement

    Tegen alle oorlog en uitbuiting!

    Als voorwendsel voor haar haatmars grijpt de NSV dit jaar de betrokkenheid van de NAVO en de EU in de oorlogen in Oekraïne en Syrië aan. Het is slechts een excuus om te betogen tegen migranten, tegen vakbondsmilitanten en tegen links. Maar ook het verzet tegen de oorlogszuchtige politiek is hypocriet.

    Het Vlaams Belang stond vooraan om te supporteren voor de oorlog in Afghanistan en Irak. Filip Dewinter, vaste klant op de jaarlijkse NSV-betoging, organiseerde in 2003 nog een tegenactie tegen een anti-oorlogsbetoging en dit onder de veelzeggende slogan: “Bush heeft gelijk”. Deze oorlogen en het beleid van de corrupte elite die aan de macht kwam met steun van het westen, hebben mee de basis gelegd voor de opkomst van reactionaire krachten als de Taliban en IS. Wie de oorlogen ontvlucht, moet hier niet op de gastvrijheid van de racistische NSV en co rekenen.

    Noch de NAVO noch enige andere imperialistische kracht heeft de belangen van de werkende bevolking voor ogen. Hun interventies dienen enkel de eigen politiek-economische belangen. Door de crisis van het kapitalistische systeem worden de belangenconflicten scherper en worden ze vaker gewapenderhand uitgevochten. Wij verzetten ons tegen elke oorlog maar ook tegen het systeem dat oorlogen creëert!

    Dat NSV revolutionaire bewegingen zoals in Egypte en Tunesië in 2011 aan buitenlandse imperialistische inmenging toeschrijft om ze gelijk te schakelen met wat in Syrië en Libië gebeurde, met name burgeroorlogen gevolgd door een militaire interventie, geeft aan hoe neergekeken wordt op massabewegingen van onderuit.

    Tegen de asociale besparingslogica! Wij eisen een echte toekomst!

    Ook in eigen land worden conflicten harder door de crisis. We maken een ongeziene aanval mee om werkenden en jongeren te doen betalen voor de crisis van het systeem. Onder andere de besparingen in het onderwijs en de verhoging van het inschrijvingsgeld passen in dat kader.

    Opnieuw kiezen de NSV en andere rechtse krachten kant tegen onze belangen in. Zo trok de moederpartij van de NSV, Vlaams Belang, naar het ABVV hoofdkwartier in Brussel om tegen de stakingsacties te protesteren. KVHV-militanten kwamen in Gent ook intimideren aan de stakerspost aan het St Pietersstation en het studentenpiket voor de Blandijn.

    Dat de toegang tot een hogere opleiding beperkt wordt of dat een groeiende groep tot armoede wordt veroordeeld, vinden de rechtse reactionairen duidelijk geen probleem. Meer nog, het protest daartegen vinden ze problematisch. Wij verzetten ons tegen de asociale besparingslogica en eisen een plan van publieke investeringen die jongeren en werkenden een echte toekomst biedt!

    Tegen racisme, seksisme, homofobie en alle verdelende haat! Jobs, geen racisme!

    Om het asociale beleid erdoor te krijgen, heeft het establishment belang bij verdeeldheid onder de gewone werkenden, uitkeringstrekkers en jongeren. Reactionair rechts probeert daarom verdeeldheid in de hand te werken of te versterken. Op cynische wijze gebruiken ze bijvoorbeeld aanslagen in Frankrijk om alle migranten of alle moslims over eenzelfde kam te scheren en de gebeurtenissen te recupereren voor een politiek die geen antwoord biedt op terrorisme, eerder het tegendeel.

    Wij veroordelen de brutale terreur zoals die in Parijs en elders. Het is een uitdrukking van een reactionair opbod. Het besparingsbeleid zorgt ervoor dat een groeiende laag van de bevolking totaal uit de boot valt, wat de ruimte voor allerhande reactionaire, extremistische stromingen vergroot, zeker indien de arbeidersbeweging onvoldoende een offensief en collectief alternatief biedt. De uitzichtloosheid, werkloosheid en het gebrek aan middelen voor onderwijs, huisvesting, ontspanning worden niet veroorzaakt door migranten, maar door de speculanten, bankiers en andere kapitalisten.

    In plaats van gezamenlijke strijd van onderuit tegen de 1% rijksten te stimuleren, richt extreemrechts zich op verdeeldheid onder de 99% armsten. Het zijn niet enkel migranten of moslims die onder vuur worden genomen. Inzake homofobie of afkeer van vrouwenrechten vinden rechtse reactionairen van allerhande slag elkaar probleemloos. Wij verzetten ons tegen iedere vorm van verdeeldheid, zowel racisme, homofobie als seksisme. Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons in de strijd tegen dit systeem en zijn inherente groeiende ongelijkheid.

    Wij staan voor:

    • Actief en eengemaakt verzet van onderuit tegen alle rechtse reactionaire stromingen!
    • Neen aan racisme, seksisme, homofobie, … Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons!
    • Stop het besparingsbeleid. Jobs, geen racisme! Voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting en
      gratis onderwijs voor iedereen!
  • Anti-NSV betoging. Stop de rechtse conservatieven en hun verdelende haat!

    antinsvbetogingDe vreselijke terreur bij Charlie Hebdo in Frankrijk wordt door verschillende rechtse conservatieven gebruikt om verdeeldheid en haat te zaaien. Voor hen zijn niet de bankiers die met hun speculatie de crisis vorm gaven een probleem. Ook de oorlogszuchtige politici die wereldwijd vernieling en ellende aanrichten zien ze niet als een probleem. Neen, het zijn de migranten of nog de vakbondsleden die voor hun levensstandaard opkomen, vrouwen die baas over eigen buik willen zijn, holebi’s die zichzelf willen zijn, mensen met een andere huidskleur of een andere religie. De verdeeldheid die rechtse conservatieven stimuleren is een obstakel voor eengemaakte strijd van onderuit voor een betere toekomst.

    Niet in ons belang!

    Er zijn tal van conservatief-rechtse groeperingen met een divers karakter. Van KVHV over Jong N-VA tot NSV. Deze groepen kunnen niet over dezelfde kam geschoren worden. KVHV en N-VA doen zich aanvaardbaarder voor dan NSV, maar zodra hun maskers vallen, kan NSV terrein terugwinnen. Op basis van het protest tegen migranten in Duitsland zijn NSV, Vlaams Belang en co dat nu al aan het voorbereiden.

    De defensieve positie waarin NSV zit, geeft bovendien ruimte voor de ontwikkeling van radicalere standpunten en praktijken zonder dat daar direct veel aandacht voor is. Binnen NSV lopen de standpunten uiteen van steun aan N-VA tot sympathie voor de gewelddadige Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad. Het ziet er naar uit dat de radicale stroming de bovenhand haalt. Dit kan ook hier tot gewelddadige uitspattingen leiden. Voorlopig houden ze het nog bij meetings en standpunten, maar het is niet uitgesloten dat ze verder zullen gaan en naar het voorbeeld van Gouden Dageraad ook fysiek geweld zullen gebruiken. NSV stelt voorstander te zijn van een  ‘conservatieve revolutie’ waarbij melancholisch wordt gedroomd over hoe de geschiedenis er had uitgezien indien de ideologie van de conservatieve revolutie “niet onder het mom van denazificatie de kop was ingedrukt.”

    Rechts in actie tegen onze levensstandaard

    De afgelopen maanden werd het asociale karakter van de rechtse conservatieven helemaal duidelijk. Zo was er de steun van onder meer KVHV aan de verhoging van het inschrijvingsgeld aan de universiteiten. Maar er waren ook de acties tegen de stakersposten en de vakbondsmilitanten die opkomen tegen de regelrechte aanval op de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking.

    Opkomen tegen asociale maatregelen die de gewone werkenden willen laten opdraaien voor een crisis die zij niet veroorzaakt hebben, is not done voor hen. Aan het Gentse St Pietersstation werd een stakerspost door KVHV-militanten aangevallen die onder meer met waterballonnen een stakersvuur probeerden te doven. Later volgde een actie van Jong N-VA in aanwezigheid van Siegfried Bracke tegen hetzelfde piket. Vlaams Belang trok naar het ABVV hoofdkwartier in Brussel om tegen de stakingsacties te protesteren. Er waren ook internetinitiatieven van KVHV en de liberale jongeren om tegen de stakingsacties te protesteren. Aan de Gentse universiteit werd een offensief ingezet om de Actief Linkse Studenten uit te sluiten, terwijl ALS het voortouw nam om onder scholieren en studenten het verzet tegen zowel de verhoging van het inschrijvingsgeld als de rest van het besparingsbeleid te organiseren.

    Voor de rechtse conservatieven kan het niet dat twee mensen van hetzelfde geslacht elkaar graag zien, maar dat een groeiende groep tot armoede wordt veroordeeld vinden ze geen probleem. Meer nog, het protest daartegen vinden ze problematisch.

    Tegenover hun haat: onze solidariteit

    De barbaarse aanslag op Charlie Hebdo leidde tot een massale beweging van onderuit in Frankrijk. Het is een uiting van woede tegenover haat en verdeeldheid. Collectieve acties werken verenigend, dit zagen we eerder in ons land ook toen de stakingsbeweging onder meer de culturele sector en de jongeren met zich meetrok. Onder druk van de omvang van deze beweging probeerde het establishment het protest rond de aanslag op Charlie Hebdo te recupereren door zelf vooraan op te stappen en door verzoenende taal te spreken.

    De niet aflatende zoektocht naar steeds meer winsten, invloed en prestige voor een kleine minderheid in de samenleving zorgt ervoor dat de verzoenende taal niet gepaard kan gaan met een verzoenend beleid. Dat zou immers bestaan uit het voorzien van degelijke jobs, betaalbare huisvesting en goede openbare diensten zodat iedereen toekomstperspectieven zou hebben. Het besparingsbeleid zorgt ervoor dat een groeiende laag van de bevolking uit de boot valt en geen toekomst ziet. Extremistische reactionaire stromingen, van IS tot neonazi’s en conservatieve katholieken, woekeren op de frustraties daarover, zeker wanneer de arbeidersbeweging onvoldoende een offensief en collectief alternatief aanbiedt.

    Hetzelfde zien we op internationaal vlak met imperialistische oorlogen om grondstoffen, prestige en invloed. Deze oorlogen hebben niet geleid tot meer welvaart of meer veiligheid. De ‘oorlog tegen de terreur’ die werd opgestart door de rechtse Amerikaanse president Bush heeft geleid tot meer terreur. Reactionaire groepen als ISIS of Al Qaeda hebben er zich door kunnen versterken en ze gebruiken die positie om zich te keren tegen de werkenden en jongeren die de eerste slachtoffers van hun aanslagen en geweld zijn.

    Tegenover hun haat plaatsen wij onze solidariteit en strijd voor een betere toekomst.

    Verzet van onderuit opbouwen!

    We verzetten ons tegen iedere vorm van verdeeldheid, zowel racisme, homofobie als seksisme. De terugkeer van conservatieve extremisten die de klok honderden jaren willen terugdraaien, mogen we niet lijdzaam laten passeren. Er is actief verzet nodig.

    50 jaar na de moord op Malcolm X is meer dan ooit duidelijk dat racisme en verdeeldheid in het kapitalisme ingebakken zitten. Zijn slogan ‘You can’t have capitalism without racism’ is nog steeds actueel. De crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Pogingen om tegen racisme in te gaan zonder de oorzaken van die ongelijkheid te bestrijden, zijn tot mislukken gedoemd.  Wij staan voor een strijdbaar antiracisme dat ook ingaat tegen het kapitalisme.

    Begin maart zullen we de jaarlijkse haatmars van NSV beantwoorden met een betoging tegen alle rechtse reactionairen en hun verdelende haat.

    • Actief en eengemaakt verzet van onderuit tegen alle rechtse conservatieve stromingen!
    • Neen aan racisme, seksisme, homofobie, … Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons!
    • Crisis: het probleem is de bankier, niet de migrant. Stop het besparingsbeleid. Jobs, geen racisme! Voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting en gratis onderwijs voor iedereen!

     12 maart. Anti-NSV betoging in Gent: ‘Tegen terreur en haat: solidariteit’!

  • NEEN aan Pegida in ons land. Steun de tegenmobilisatie!

    hartbovenhardwake
    De antifascistische campagne Blokbuster roept op om massaal op straat te komen tegen de poging om de antimigrantenbeweging Pegida ook naar ons land te halen. We wezen eerder al op de pogingen om Pegida hier naar Duits voorbeeld georganiseerd te krijgen. De afgelopen weken waren er in Dresden grote betogingen van  die groep tegen de ‘islamisering’ van wat ze het ‘avondland’ noemen. Dit werd in de rest van Duitsland opgenomen door allerhande extreemrechtse groeperingen om eveneens acties op te zetten. Maar deze bleven telkens erg beperkt. Er kwamen stilaan ook steeds grotere tegenacties.

    Betoging tegen Pegida in Dresden. Lees ook onze analyse over Pegida en de strijd ertegen.
    Betoging tegen Pegida in Dresden. Lees ook onze analyse over Pegida en de strijd ertegen.
    De aankondiging van een eerste actie van Pegida in Antwerpen op 26 januari kreeg heel wat mediabelangstelling. Pegida kan hier rekenen op steun in extreemrechtse kringen. Zo liet het KVHV er zich al lovend over uit en ook bij het Vlaams Belang is er heel wat steun. Meteen kwam er ook een oproep voor een tegenactie. Hart boven Hard roept op voor een wake voor vrede en verdraagzaamheid. Het is belangrijk dat meteen wordt gereageerd zodat we direct kunnen duidelijk maken dat het antimigrantenprotest veel kleiner is dan de tegenactie.

    In de nasleep van de aanslagen in Parijs probeert conservatief rechts een nieuwe hetze tegen moslims op te zetten. Ook de Antwerpse burgemeester De Wever ging aanvankelijk mee in die retoriek. De kans dat zijn voorstel om het leger in te zetten om politietaken te vervullen in de praktijk zal ingezet worden om de betoging van de Vlaamse aanhangers van Pegida te stoppen is dan ook miniem.

    Op het establishment moeten we niet rekenen voor antwoorden op sociale spanningen. De verzoenende taal van de wereldleiders en de uitspraken in eigen land tegen racisme, gaan niet gepaard met een beleid dat sociale problemen en spanningen kan wegnemen. Integendeel. Het besparingsbeleid zorgt ervoor dat een groeiend deel van de bevolking uit de boot valt en creëert de voorwaarden voor meer problemen, wat ook in geweld tot uiting kan komen. Als het hypocrisie regent in Parijs, druppelt dit door tot in de Wetstraat.

    Als antwoord op het antimigrantenprotest kunnen we inspiratie halen uit de massale beweging van onderuit die we in Frankrijk zien. Miljoenen Fransen kwamen op straat tegen haat en voor vrije meningsuiting. Collectieve acties werken verenigend en gaan daarmee in tegen de pogingen om verdeeldheid te versterken, wat de bedoeling van extreemrechts en Pegida is. Het verenigende effect van collectieve acties zagen we eerder ook bij het protest tegen het asociale beleid in ons land.

    Blokbuster roept op om aan de actie op 26 januari deel te nemen en het verzet tegen verdelende haat te koppelen aan een positief alternatief. De 50 jaar geleden vermoorde Amerikaanse activist Malcolm X stelde reeds dat racisme en verdeeldheid in het kapitalisme ingebakken zitten. Zijn slogan ‘You can’t have capitalism without racism’ is nog steeds actueel. De crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Blokbuster koppelt een strijdbaar antiracisme aan de strijd voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting, openbare diensten, … In onze strijd voor een betere toekomst geldt dat alles wat ons verzwakt, ons verdeelt.

    Protestwake op 26 januari  om 18u30 aan het Steen in Antwerpen

    Facebook evenement

    [divider]

    Oproep van Hart boven Hard

    ‘Als Pegida een manifestatie houdt tegen de islam, laat ons dan bewijzen dat Antwerpen daadwerkelijk een stad is van iedereen, ongeacht afkomst of religie,’ klinkt het bij HART BOVEN HARD Antwerpen.

    Hart boven Hard Antwerpen organiseert op 26 januari in Antwerpen een wake die staat voor vrede en verdraagzaamheid. ‘Zo willen we op een passende en positieve manier een signaal geven dat in onze samenleving iedereen zijn plaats heeft en krijgt, vanuit gelijkwaardigheid,’ zegt Ciska Hoet, woordvoerster van Hart boven Hard Antwerpen.

    Aanleiding voor de organisatie van de wake is de oproep van de Duitse anti-islambeweging om maandag 26 januari in Antwerpen op straat te komen. ‘De wake is een onmiddellijk en duidelijk antwoord aan diegenen die verdeeldheid en haat willen zaaien op basis van afkomst of religie. We willen niet dat het Duitse Pegida geïmporteerd wordt in Antwerpen,’ klinkt het.

    IEDEREEN UITGENODIGD!

    Hart boven Hard nodigt alle verenigingen en burgers die kiezen voor een warme, vreedzame en solidaire samenleving uit aan deze wake deel te nemen.

  • Vlaamse aanhangers van Pegida roeren zich

    Protest tegen Pegida in Keulen
    Protest tegen Pegida in Keulen

    Nadat de rechtse reactionairen van KVHV uithaalden naar wie opkomt voor zijn of haar levensstandaard en dus in staking ging tegen het asociale beleid, vonden ze nog plaats voor wat afkeer tegen migranten. Walen, vrouwen, holebi’s, migranten, vakbondsleden, werklozen, studenten die geen hoger inschrijvingsgeld willen betalen, … De ‘zwarte’ lijst van vijanden van de zelfverklaarde ‘Vlaamse elite’ wordt steeds langer.

    De Duitse beweging ‘Pegida’ die duizenden mensen mobiliseerde tegen de ‘islamisering’, dient uiteraard als voorbeeld voor extreemrechts in ons land. Het Vlaams Belang was er als eerste bij om dit te ondersteunen, maar de partij kreeg al gauw navolging. Ook het KVHV, de kweekvijver van de N-VA, beroept zich op Pegida. En er circuleert zelfs al een ‘Vlaamse Pegida’ op Facebook. Als extreemrechts in ons land zich op Duitse voorbeelden beroept, is waakzaamheid geboden.

    Het KVHV stapt met haar steun aan de Pegida-beweging in het verhaal van de ‘islamisering’ van het ‘avondland’. Pogingen om het protest af te doen als het werk van de ‘gewone man’ komen nogal vreemd over van een studentenclub die zichzelf uitdrukkelijk als elitair voordoet. Moest het KVHV enige bekommernis hebben voor wat de gewone man in ons land wil, dan zouden ze zich niet ledig houden met het aanvallen van stakersposten zoals ze dit deden aan het station Gent St Pieters.

    Ook is het vreemd dat wordt geprobeerd om de ‘patriottische Europeanen tegen de islamisering van het avondland’ af te doen als een gematigde groepering die zich “bewust distantieert van elke vorm van totalitarisme”. Neen, dit is een beweging die gestimuleerd door het racisme in de gevestigde media en mee aangestuurd door allerhande extreemrechtse en populistische elementen een zekere mobilisatie kon bekomen in één Duitse stad. Vervolgens sprongen doorheen Duitsland, en daarbuiten, allerhande rechtse extremisten op de kar in de hoop overal een beweging tegen migranten te kunnen opzetten. Maar elders blijft het protest beperkt of uit het zich enkel in geweld, denk maar aan de aanvallen op moskeeën in Zweden.

    Het protest tegen Pegida begint stilaan vorm te krijgen. Maandag waren er grote betogingen met alles samen zowat 50.000 aanwezigen, een pak meer dan wat Pegida op de been kreeg. Toch is er nog heel wat werk aan de winkel om het verzet tegen racisme te koppelen aan strijd tegen het hele besparingsbeleid dat leidt tot tekorten waarop verdeeldheid gemakkelijker ingang vindt. Het is belangrijk om tegen racisme in te gaan omdat het de arbeidersbeweging verzwakt. De sociale problemen worden niet gecreëerd door mensen met een bepaalde huidskleur of religie, maar als gevolg van hoe het huidige systeem functioneert. Daar in verspreide slagorde tegen ingaan, verzwakt ons.

    Er wordt gesteld dat Pegida is ontstaan door de afkeer tegenover de misdaden van Islamitische Staat in Syrië en tegen de erg marginale steun voor dergelijke groepen onder migranten in West-Europa. Dat Koerdische protesten in Duitsland door IS-aanhangers werden aangevallen, werd gebruikt om het gevaar van extremisten in Duitsland naar voor te brengen. Ongetwijfeld is er een ontwikkeling van extremisme. Hopelijk zal dit niet dezelfde vormen aannemen als het racistische geweld in Duitsland, met meer dan 120 doden sinds 1990. Hopelijk zal dit niet ontwikkelen tot groepen als de nazistische NSU die racistische moorden pleegde waarbij bescherming van bovenaf werd gesuggereerd.

    IS, Taliban en co zijn reactionaire rechtse groeperingen. Voor een antwoord hierop moeten we niet op de rechterzijde rekenen, integendeel. Ook in ons land waren er acties van Koerden tegen het geweld van IS. Enkel radicaal links was op die acties aanwezig, en dan nog niet eens alle linkse organisaties en partijen. Waar groeperingen als IS en Taliban bestaan, zijn het niet de rechts-liberalen die ertegen in verzet gaan. Het Pakistaanse establishment bijvoorbeeld heeft jarenlang samengewerkt met de Taliban. Neen, het zijn linkse militanten en het is de arbeidersbeweging die de strijd tegen dergelijke reactionaire rechtse groeperingen organiseert.

    Diegenen die op internationaal vlak de islamofobie voor het eerst gestimuleerd hebben (want laat ons daar duidelijk in zijn, dat is niet extreemrechts bij ons dat zoals het Vlaams Blok destijds in het eerste 70-puntenprogramma amper of zelfs niet over de islam sprak), zijn diegenen die na de val het Oostblok een nieuw vijandsbeeld nodig hadden. Ze konden daarvoor beroep doen op de monsters die ze zelf mee gecreëerd hadden in het Midden-Oosten, denk maar aan de Taliban, om zeker na de aanslagen van 11 september 2001 in de VS een haatcampagne tegen alle moslims te beginnen. Het oude racisme tegen ‘gastarbeiders’ en ‘vreemdelingen’ werd van een nieuw laagje vernis voorzien, plots waren het de ‘moslims’. Het is in de nasleep van de neoconservatieve campagne tegen moslims dat ook extreemrechts op die kar sprong en er zowat zijn core-business van maakte.

    Dat er na decennia van propaganda tegen migranten enerzijds vooroordelen ontwikkelen bij een deel van de bevolking en er anderzijds radicalisering is bij een kleine groep migrantenjongeren, is niet verwonderlijk. Dit heeft niets met religie of cultuur te maken, het heeft niets met afkomst of huidskleur te maken. Het  zijn uitingen van een samenleving in crisis waarbij groeiende delen van de bevolking volledig uit de boot vallen en het establishment er alle baat bij heeft dat de discussie niet over haar rol gaat maar over migranten, werklozen of andere groepen. Deze crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Pogingen om tegen racisme in te gaan zonder de oorzaken van die ongelijkheid te bestrijden, zijn tot mislukken gedoemd.  Wij staan voor een strijdbaar antiracisme dat ook ingaat tegen het kapitalisme. Zoals de 50 jaar geleden vermoorde Malcolm X al stelde: ‘You can’t have capitalism without racism’.

  • Strijdbare antifascistische betoging op 9 november

    Artikel door Morgane (Charleroi) uit de november/december-editie van ‘De Linkse Socialist’

    15566578700_8e0aa82ed1_z
    Foto door MediActivista

    Op 9 november trokken 600 betogers door de straten van Brussel om neen te zeggen aan extreemrechts geweld en om op te komen voor een sociaal alternatief.

    De context van de betoging

    In april vorig jaar lanceerden de Griekse antifascistische comités een oproep voor een Europese actiedag tegen de groei van extreemrechts. De sociale situatie in Griekenland is rampzalig: de bevolking ondergaat al jarenlang een hard besparingsbeleid waardoor de jongerenwerkloosheid bijvoorbeeld al lange tijd meer dan 50% bedraagt.

    De gewelddadige neonazipartij Gouden Dageraad slaagt er tegen deze achtergrond in om een zekere steun te vinden. Dat versterkt het vertrouwen om over te gaan tot geweld tegen moslims, Roma’s of nog tegen syndicalisten. De neonazi’s pleiten voor ‘oplossingen’ die de woede van de bevolking niet richt tegen de echte verantwoordelijken voor de crisis maar tegen zondebokken.

    Elders in Europa ziet het er niet beter uit, zo haalt het extreemrechtse Front National in Frankrijk hoge scores in verkiezingen en peilingen. De diepe politieke crisis waarbij de gevestigde partijen hun autoriteit verliezen, speelt daar uiteraard ook een rol in.

    De ontwikkeling van extreemrechts is direct verbonden met de crisis en de sociale problemen. We worden steeds tegen elkaar uitgespeeld, onder meer om werk of huisvesting te vinden. Extreemrechts zet mensen ertoe aan om zich eerder tegen hun buren te keren dan tegen de verantwoordelijken, het patronaat en het volledige establishment.

    Blokbuster besloot samen met JOC-Brussel (Jeunes Organisés et Combatifs, tegenhanger van KAJ), USE (Unions Syndicale Etudiante – zeg maar het ABVV van de franstalige studenten) en Jeunes-FGTB om gehoor te geven aan de oproep van de Griekse antifascistische comités. Zestien organisaties ondertekenden het platform en maakten van de actiedag een succes.

    Goede mobilisatie, jongeren in verzet!

    De betoging was bijzonder geslaagd. Niet alleen in aantal deelnemers maar ook wat de strijdbaarheid betreft. Veel jongeren, scholieren en studenten, kwamen betogen tegen extreemrechts maar ook tegen alle vormen van rechts populisme, waaronder ook dat van N-VA. Maar het was geen pure jongerenbetoging, er waren syndicalisten, werkenden, werklozen en ook een opmerkelijke delegatie van Koerdische militanten.

    Langs het parkoers spraken we omstaanders aan om de betoging toe te lichten, we trokken door de volkse Marollen. Dat leverde veel goede reacties op en sommigen vervoegden de betoging.

    Niet de eerste actie…

    Elk jaar organiseert Blokbuster in maart een betoging tegen de studenten van het Vlaams Belang, de NSV. Dit jaar waren er ongeveer 500 betogers in Antwerpen, waaronder ook een goede delegatie Franstaligen met onder meer militanten van de JOC. Vlak na de Europese verkiezingen van 25 mei was er in Brussel een betoging met ongeveer 2.500 aanwezigen toen Marine Le Pen naar het Europees Parlement kwam. De oproep van JOC voor deze betoging ging viraal op de sociale media.

    Sindsdien werd ook nog geprotesteerd tegen een meeting van neonazi’s in ons land, op 4 oktober. Ook toen gaven antifascisten aan dat we geen ruimte willen laten aan extreemrechts, we betoogden met 400 door de hoofdstad.

    De verschillende antifascistische mobilisaties gaven aan dat er een potentieel is om het verzet op te bouwen op straat en in de wijken.

    … en er zullen er nog volgen!

    In Griekenland werd hard gestreden tegen het besparingsbeleid, maar dit heeft jammer genoeg nog niet tot overwinningen geleid. Het ontbrak aan de juiste oriëntatie en stoutmoedige strategie. Op basis van de frustraties die dit teweegbrengt, kan Gouden Dageraad terrein winnen.

    De situatie in ons land is nog niet zo ver als in Griekenland, maar we moeten waakzaam blijven. We ondergaan al enkele jaren besparingsmaatregelen, zowel die van de vorige regering als de harde besparingen vandaag.

    Bij de laatste verkiezingen heeft het Vlaams Belang klappen gekregen. Dat is natuurlijk positief, maar het kan ook de druk op de leiding om zich aanvaardbaar op te stellen beperken en dus de deur open zetten voor radicalere elementen. Verder zorgt de komst van de neonazi’s van Gouden Dageraad en NPD (Nationaldemokratische Partei Deutschlands) in het Europees Parlement voor een zekere dynamiek in deze kringen.

    Op 8 november was er nog een tweede neonazimeeting in ons land. Opmerkelijk detail: op deze meeting tekende ook Vlaams Belanger Rob ‘Klop’  Verrecyken present. Na de laatste Europese verkiezingen verloor hij zijn job als parlementair medewerker, maar hij vond onderdak bij de Duitse NPD-verkozene Udo Voigt. Verreycken dreigde even met een tegenactie op 9 november, waarvoor hij symbolen van Gouden Dageraad gebruikte. Van een tegenactie hebben we niets gemerkt, maar aan de vooravond ging Verreycken maar al te graag met een verkozene van Gouden Dageraad naar de meeting van de marginale neonazi’s van Autonome Nationalisten, het laatste geesteskind van Chris Berteryan die zijn vorige avontuur met Odal Actiecomité voortijdig moest afbreken wegens een celstraf na criminele feiten.

    We moeten de politieke voedingsbodem waarop extreemrechts groter kan worden bestrijden. Door van het syndicale actieplan met de regionale en nationale staking een succes te maken en het volledige besparingsbeleid effectief te bestrijden, kunnen we een alternatief naar voor schuiven. Als we er niet in slagen om te winnen, zal de ruimte voor frustratie en extreemrechts groeien. Dat moeten we vermijden.

    Een brede antifascistische beweging maakt het mogelijk om de verschillende acties met elkaar te verbinden. De betoging van 9 november was een goede stap in die richting. Er zullen er andere volgen, onder meer met de anti-NSV betoging in Gent in maart 2015.

  • Foto’s van de antifascistische betoging in Brussel

    karim
    Foto: Collectif Krasnyi

    Dat antifascisme in ons land meer dan ooit nodig is, bleek nog toen zaterdagavond voor de tweede keer opeen maand tijd een neonazimeeting met spreker van Gouden Dageraad in ons land plaats vond. Het Anti-Fascistisch Front was er bij en bracht een verslag en maakte meteen ook bekend dat Vlaams Belanger Rob Verreycken op de avond aanwezig was. Rob Klop die nog dreigde met een actie tegen de antifascistische betoging van zondag, blijkt nu aan de slag te zijn als medewerker van NPD-verkozene Udo Voigt. Een gekende Vlaams Belanger die zich out als neo-nazi, wat heeft VB-voorzitter Van Grieken daarop te zeggen? (Zie eveneens een artikel van AFF).

    Zondag werden de neonazi’s van antwoord gediend in een strijdbare betoging. Jong en oud, veteranen uit de antifascistische strijd en jonge scholieren, doorwinterde vakbondsmilitanten, progressieve migrantengroepen,… Het beeld van de betoging was erg divers en toch vrij eensgezind, een uitdrukking van een nieuwe dynamiek op antifascistisch vlak. Hieronder enkele foto’s vanop de betoging.

    Foto’s door MediActivista

    Foto’s door Collectif Krasnyi
    Overzicht van deze foto’s

    Foto’s door Sebastian

    Foto’s door PPICS

  • Geslaagde antifascistische betoging in Brussel

    15564061429_29230c6a81_z

    Verslag overgenomen vanop blokbuster.be

    Amper enkele dagen na de grote vakbondsbetoging werd vandaag opnieuw betoogd in Brussel. Honderden jongeren en syndicalisten trokken op in een betoging die kaderde in een Europese actiedag tegen extreemrechts, een initiatief dat vertrok vanuit de Griekse antifascistische comités. De datum van 9 november was niet toevallig gekozen, op die dag in 1938 vond Kristalnacht plaats.

    76 jaar geleden werd een excuus ingeroepen om in nazi-Duitsland op grote schaal Joodse winkels, huizen en synagogen te vernietigen. Het was een verdere stap in de opbouw van de naziterreur tegen Joden en al wie het nazi-project in de weg stond, in de eerste plaats de georganiseerde arbeidersbeweging. Het doel van de nazi’s was een ultra-kapitalisme waarin geen enkele tegenspraak geduld werd. Daartoe werd de arbeidersbeweging met de grond gelijk gemaakt. Als het van neonazi’s vandaag afhangt, gebeurt dat opnieuw.

    Gouden Dageraad en co leggen de verantwoordelijkheid voor de crisis niet bij de speculanten, niet bij de bankiers, niet bij de grote bedrijven die belastingen via Luxemburg en elders ontduiken, niet bij de grote bedrijven die in ons land alleen op 240 miljard euro cash zitten zonder het te investeren. Neen, voor hen zijn de migranten verantwoordelijk en is er bijgevolg geen klassenstrijd nodig maar verzet tegen migranten.

    Vandaag is er klassenstrijd. De andere kant voert die bewust met een nooit geziene aanval op onze verworvenheden. Wij beginnen langs onze kant de strijd ook te organiseren met donderdag een fenomenale betoging. We voeren niet alleen actie om Michel I weg te krijgen, heel het besparingsbeleid moet weg. De anti-werknemersregering moet niet vervangen worden door een andere anti-werknemersregering, maar door een arbeidersregering. In onze strijd voor een andere samenleving zijn racisme, seksisme en al wat ons verdeelt obstakels. Geen ruimte laten aan deze obstakels is onderdeel van onze strijd.

    Vandaag maakten we duidelijk dat we internationaal ‘No Pasaran’ zeggen tegen extreemrechts. Het geweld van Gouden Dageraad maar even goed het verdelende rechtse populisme of extreemrechts bij ons werden geviseerd. Gouden Dageraad dreigt ook hier, gisteren was er een meeting van neonazi’s in ons land. Maar er was ook VB’er Rob Verreycken die dreigde met tegenactie en daarvoor symbolen van Gouden Dageraad gebruikte. Met een straatvechter aan hoofd van VB zal het daar niet beter worden, zelfs indien we vandaag niets merkten van de actie van Verreycken.

    De betoging werd gedragen door verschillende organisaties die de afgelopen maanden meermaals de handen in elkaar sloegen voor gezamenlijke initiatieven. Het doel is dan ook om tot een sterkere antifascistische coördinatie te komen. De betoging vandaag heeft daar aan bijgedragen.

    Blokbuster bedankt de organisaties die de actie vandaag mee mogelijk maakten en/of steunden: JOC Bruxelles (Jeunes Organisés et Combatifs), Jeunes FGTB Charleroi-Sud Hainaut, USE (Union Syndical Etudiante), Initiative solidarité à la Grèce qui résiste, ALS (Actief Linkse Studenten), CADTM (Comité pour l’annulation de la dette du tiers monde), SAF (Steunpunt Antifascisme), AFF (Anti-Fascistisch Front), Jeunes FGTB, LSP (Linkse Socialistische Partij), Fewla (soutien à la lutte du peuple mapuche), Syndicalisten tegen Fascisme, BBTK-SETCa BHV Hôpitaux, groupe Réagis de la FGTB de Bruxelles, JAK (Jonge Antikapitalisten), Comac. We bedanken ook uitdrukkelijk de mooie Koerdische delegatie die vorige week nog mee aan de basis lag van de grote betoging van solidariteit met het Koerdische verzet in Kobanê tegen de barbaarse IS.

    Deze betoging in Brussel was een geslaagde stap in de opbouw van een sterker antifascisme in ons land. We zullen hier verder op bouwen!

    Reportage van VRT Nieuws

    Enkele foto’s van de betoging door PPICS:

  • Wat gebeurde er op Kristalnacht 1938?

    kristallnachtOp zondag 9 november is het 76 jaar geleden dat een gewelddadige en grootschalige pogrom tegen Joden werd georganiseerd in nazi-Duitsland, dat op tegen dat moment in 1938 ook al Oostenrijk omvatte. De aanval werd doorgevoerd door de paramilitaire Sturmabteiling (SA) van Hitler met de steun van fascistische aanhangers. De nazi’s gaven deze nacht de naam ‘Kristalnacht’ (nacht van het gebroken glas) naar de hoeveelheid gebroken ruiten in de straten waar zich huizen en winkels van Joden bevonden. Antifascisten hebben het vaak over de ‘Pogrom Nacht’ (“Reichspogromnacht’).

    Deze gebeurtenis wordt gezien als de echte start van de systematische moord op zes miljoen mensen tijdens de holocaust. Op 9 november 1938 werden ongeveer 100 Joden vermoord en zowat 30.000 anderen werden opgepakt en in concentratiekampen opgesloten. 7.500 Joodse winkels, handelszaken en andere gebouwen zoals weeshuizen werden vernield of ernstig beschadigd. Zowat 1.400 synagogen en gebedshuizen ondergingen hetzelfde lot.

    Kristalnacht vormt het officiële begin van de holocaust, maar de terreur tegenover Joden, Roma, holebi’s en andere ‘ongewensten’ (waaronder ook syndicalisten, socialisten en communisten die zich tegen Hitler verzetten) was al langer bezig. Toen Hitler begin 1933 aan de macht kwam, begonnen de nazi’s de Roma al in concentratiekampen op te sluiten en was er een campagne van gedwongen sterilisatie. Hetzelfde gebeurde met mensen met een beperking of mensen met een donkere huidskleur.

    Nadat de nazi’s in 1933 de macht in handen kregen, waren boycots en aanvallen tegen Joden gemeengoed. Dit gebeurde al van in 1933 en het ging gepaard met officiële pogingen om Joden te overtuigen om het land te verlaten.

    Tegen oktober 1938 hadden de nazi’s stappen gezet om ‘buitenlandse’ Joden uit Duitsland uit te wijzen. Daartoe werden bijvoorbeeld 12.000 Poolse Joden over de grens met Polen gezet, waar de Poolse regering hen de toegang weigerde. Onder de groep die in het niemandsland tussen de twee landen vastzaten, bevonden zich de ouders van een 17-jarige Jood die in Parijs woonde, Herschel Grynszpan. Op 7 november trok Grynszpan naar de Duitse ambassade en eiste hij om de ambassadeur te mogen spreken. Hij schoot vijf keer op een Duitse diplomaat, Ernst vom Rath, die zwaar gewond achter bleef.

    Voor de nazi’s die al lang uitkeken naar een excuus om de Joden op grote schaal aan te vallen, kwam de actie van Grynszpan goed uit. Leidinggevende nazi’s waren voorzichtig om openlijk op te roepen tot een pogrom – dat zou diplomatieke gevolgen hebben. Maar het was duidelijk dat er weinig nodig was om de anti-Joodse hysterie tot ontploffen te brengen. De vonk die het vuur aan de lont stak, kwam met het nieuws van de dood van vom Rath. Dit nieuws bereikte de nazileiding die een avondmaal nuttigde ter herdenking van de mislukte poging tot staatsgreep in 1923. Op het etentje sprak de nazi minister van Propaganda Joseph Goebbels. Hij stelde aan de aanwezigen dat het niet slim zou zijn om betogingen in naam van de partij te organiseren, maar dat de partij niet zou optreden tegen spontane betogingen. De boodschap was duidelijk: er werd groen licht gegeven om een pogrom uit te voeren.

    Amper twee uur later begonnen de eerste groepen met sloophamers en bijlen hun vreselijke geweldcampagne. Joodse eigendommen werden vernield of in brand gestoken. Een Duitse brandweerman in Laupheim beschreef hoe hij niet uit de kazerne mocht vertrekken om een brand in een naburige synagoge te blussen. Pas toen een lokale nazi vreesde dat de brand ook zijn huis zou treffen, mochten de brandweerlui uitrukken. Nadien beschreef hij hoe de “brandstichters nadien in hun bruine uniformen [die van de SA] het resultaat van hun vernielingen kwamen bewonderen.”

    In Wenen werden alle 94 synagogen of Joodse gebedshuizen vernield. Een ooggetuige die een Joods weeshuis beheerde in Dinslaken in Duitsland herinnerde nadien hoe een 50-koppige groep het huis vernielde. Toen zij met de kinderen probeerde te vluchten en bescherming bij de politie zocht, werden ze opgepakt en terug gestuurd om de verwoestingen te aanschouwen. Een steeds terugkerend element in de ooggetuigenverslagen is het feit dat de Joden hun huizen enkel mochten verlaten om toe te kijken hoe hun huizen, winkels en synagogen werden verwoest.

    De terreur stopte hier niet. Nog voor de stoottroepen van de SA op straat werden los gelaten, had Reinhard Heydrich van de Veiligheidspolitie al bevel gegeven dat alle archieven in de synagogen in beslag moesten genomen worden. De volgende dagen en weken werden die documenten gebruikt om alle gezonde Joodse mannen “die te oud” waren op te pakken. Ze werden naar lokale gevangenissen gebracht en nadien naar concentratiekampen als Dachau en Buchenwald. De komende horror werd hier al duidelijk. Honderden Joodse mannen lieten het leven in deze kampen vooraleer de meerderheid van de gearresteerden vrijgelaten werd onder voorwaarde dat ze Duitsland zouden verlaten nadat ze al hun bezittingen en geld aan de nazi’s hadden afgestaan.

    Ondanks een officieel bevel van Goebbels om het geweld op 11 november te stoppen, gingen de nazi’s gewoon door met hun campagne tegen de Joden. Er werd een collectieve boete van 1 miljard mark opgelegd aan de Joodse gemeenschap en dit als straf voor de dood van vom Rath. Zes miljoen mark van de verzekeringen werd aan de overheid uitbetaald in plaats van aan de slachtoffers die hu  huis of winkel vernietigd zagen. De slachtoffers moesten betalen voor hun eigen onderdrukking.

    Iedere eigendom van Joden die het land waren ontvlucht, werd in beslag genomen. Er kwamen een reeks wetten die volgens Hermann Göring tot doel hadden om “alle nodige maatregelen te nemen om de Jood uit de Duitse economie te elimineren.” Er kwamen beperkingen van wat Joden mochten doen, een rijbewijs werd verboden, het bezit van een auto, Joodse kinderen mochten niet meer naar ‘Duitse’ scholen,… Er waren steeds meer discussies over een ‘eindoplossing’ voor de Joodse kwestie, zelfs indien nog niet expliciet werd gezegd wat dit zou omvatten.

    De nazi-versie van het fascisme was een extreme vorm van kapitalisme waarin elke mogelijkheid van de arbeiders om zich te organiseren of om democratische rechten uit te oefenen met de grond gelijk gemaakt werd. De kleinburgerij – de failliete winkeliers, ontgoochelde militaire officiers, boeren maar ook die lagen die volledig uit de boot vielen – vormde de basis voor de massabeweging van de nazi’s. Ze werden tot het nazisme aangetrokken na de crash van 1929 die volgde op het trauma van de Eerste Wereldoorlog, de crisis in de Duitse samenleving en het mislukken van de Duitse revolutie in 1918-1923.

    Het was begin jaren 1930 nog mogelijk om Hitler te stoppen. Daartoe hadden de socialistische en communistische arbeiderspartijen de strijd samen moeten organiseren. Dat gebeurde niet, de nazi’s konden de macht grijpen via verkiezingen en ze gingen over tot het afschaffen van democratische rechten en tot het breken van de arbeidersorganisaties. De plannen van Hitler voor een nieuwe oorlog met Rusland werden gesteund door de Duitse kapitalisten die toegang wilden tot grondstoffen en superwinsten wilden boeken op basis van slavenarbeid. Rechtse politici vanuit de hele wereld zagen in Hitler aanvankelijk een antwoord op arbeidersstrijd, dat was onder meer het geval met de voormalige Britse premier Winston Churchill.

    Ondanks de Kristalnacht en ondanks de holocaust en alle horror van het fascisme, zijn de voorstanders van het fascisme niet volledig verdwenen. Net zoals in het Duitsland van de jaren 1920 zorgen de financiële crisis en het falen van het kapitalisme om te voorzien in werk en huisvesting voor iedereen, ervoor dat extreemrechts en zelfs fascistische krachten een zekere steun kunnen uitbouwen. Samen met de weigering van veel vakbondsleiders en de traditionele arbeiderspartijen om een alternatief naar voor te schuiven, zorgt dit ervoor dat rechtse populisten, racistische en fascistische organisaties op bestaande woede en frustratie kunnen inspelen. In Griekenland, waar Gouden Dageraad sterk staat, roepen antifascisten op tot Europees protest op 9 november. Deze actiedag en de betogingen zullen een stap zijn in de uitbouw van een brede antifascistische en antiracistische beweging die ervoor kan zorgen dat er nooit nog een Kristalnacht plaatsvindt.

  • Extreemrechts laat terug van zich horen. Tijd voor actie!

    Artikel door Alex (Antwerpen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Foto: MediActivista

    Zoals sommigen al gemerkt hebben, heeft extreemrechts zijn activiteit de laatste maanden opgedreven. Zo werden de lokalen van het ABVV in Antwerpen en van de JOC (Jeunes Organisés et Combattifs) in Brussel beklad met neonazistische slogans en affiches. Ook hielden ze op 4 oktober een meeting van neonazistische krachten in België met sprekers zoals Europese parlementairen van het Griekse Gouden Dageraad en de voorzitter van de Italiaanse neofascistische beweging Casapound. De mobilisatie hiertegen, die uiteindelijk een succes was met 400 aanwezigen, zorgde ervoor dat de locatie van de meeting geheim werd gehouden. De neonazi’s kwamen in Antwerpen bijeen.

    Gouden Dageraad is een gewelddadige groep neonazi’s die overgaat tot aanvallen op migranten, moslims en Roma in de straten en op de markten van Athene of nog op de vakbondsmilitanten en de burgers die in actie komen met betogingen of stakersposten. Casapound is een Italiaanse beweging die opkomt voor “het fascisme van de 21ste eeuw”. Het gaat om een model voor heel wat extreemrechtse bewegingen in Europa. Casapound beroept zich op Mussolini en probeert straatmilities op te zetten. De groep is bijzonder gewelddadig en ging in 2006 over tot een aanval op scholieren tijdens een betoging voor democratisch onderwijs. De organisatie heeft een ‘leider’, komt op voor een ‘etnische natie’, … Er wordt gemaskerd naar buiten getreden om de grootste vuiligheid terug uit de vuilnisbak van de geschiedenis boven te halen.

    Waar komt hun activiteit vandaan?

    Deze vernieuwde activiteit is zeker niet abnormaal. Sinds de Europese verkiezingen voelen de neonazi’s zich gesterkt door de vijf verkozenen die ze in het Europese Parlement behaalden. Groepen als Nation en Autonome Nationalisten proberen er gebruik van te maken om zich te versterken.

    Ook de belabberde toestand van de economie en het uitblijven van een oplossing voor de economische crisis vergroot de rekruteringsbasis voor hun ideeën in heel Europa en België. Dit kan op termijn een reëel probleem worden als we hen de vrije loop laten gaan.

    De electorale neergang van het Vlaams Belang mag ons niet in slaap wiegen. Bij de jongeren van het VB, de NSV (Nationalistische Studentenvereniging), is er heel wat sympathie voor Gouden Dageraad. Met Tom Van Grieken komt er bovendien een straatvechter aan het hoofd van die partij. Dat de Leuvense Studentenraad geen probleem heeft met een NSV-lid in de Subsidiecommissie is dan ook opmerkelijk. Het ‘aanvaarden’ van extreemrechts zal hen niet stoppen.

    9 november: actief verzet tegen extreemrechts!

    We moeten als antifascisten onze krachten bundelen, mobiliseren en verschillende acties organiseren om de strijd aan te gaan tegen de opkomst van extreemrechts in België en Europa. Daarom dat we op 9 november deelnemen aan de Europese actiedag tegen extreemrechts waartoe opgeroepen is door de Griekse antifascistische comités. De betoging van 9 november in Brussel geniet de steun van onder meer JOC-Brussel, Jeunes FGTB, USE, Initiatief voor Solidariteit met de Grieken die zich verzetten.

    9 november is niet zomaar een datum, deze datum is gekozen omdat dit de dag is dat er door de nazi’s in 1938 een pogrom werd uitgevoerd waar verschillende joodse winkels en synagogen in brand werden gestoken, de beruchte Kristalnacht. Daarom afspraak 9 november in Brussel. Zien we u daar ook?

    Facebook evenement

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop