Category: Actief Linkse Studenten

  • Studeren én werken: geen individuele keuze, maar noodzaak. Samen strijden voor gratis en degelijk onderwijs!

    Scholieren en studenten protesteren tegen verhoging inschrijvingsgeld eind 2014.
    Scholieren en studenten protesteren tegen verhoging inschrijvingsgeld eind 2014.

    In een recent opiniestuk in De Standaard pleitte hoofddocent sociaal recht van de KU Leuven Yves Stevens ervoor enkel studenten die goede cijfers halen toe te staan een studentenjob uit te oefenen. Dit wereldvreemde standpunt kwam er naar aanleiding van nieuwe regelgeving die studenten toelaat 475 uur per jaar te werken, in plaats van de vroegere vijftig dagen. Heel wat studenten hebben dat geld van die studentenjob nu eenmaal nodig, het laatste jaar werden op een studentenaantal van ongeveer 232.000 ongeveer 71.000 beurzen aangevraagd en 47.500 toegekend, iets meer dan 14.200 studenten ontving in 2015 een leefloon. Het armoedecijfer voor jongeren tussen 16 en 24 jaar is op vijf jaar gestegen van 15 naar 19%.

    Standpunt door Koerian, ALS-Gent

    Heel wat studenten en hun gezinnen hebben met andere woorden moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. In een systeem waarin inschrijvingsgelden steeds hoger worden, syllabi handenvol geld kosten en koten schier onbetaalbaar zijn, is een studentenjob voor velen geen overbodige luxe. Professor Stevens zou het voor duizenden gewone en kansarme studenten onmogelijk maken hun traject verder te zetten. Studenten uit rijkere milieus, die zo’n studentenjob niet nodig hebben, zouden ongestoord verder kunnen studeren, of ze nu goede cijfers halen of niet. Ondanks alle goede bedoelingen (studenten meer tijd geven om te studeren, gekoppeld aan betaalbaar onderwijs, …) komt het voorstel van Stevens in de praktijk neer op het creëren van elite-onderwijs.

    In een niet zo heel ver verleden kon je voor eisen voor een democratisch onderwijs ook nog bij de Vlaamse Vereniging van Studenten en haar diverse regionale studentenraden terecht. In reactie op het voorstel van professor Stevens stelde VVS-voorzitter Jonathan Hooft echter onder andere: “In de ideale wereld bereiden universiteiten studenten voor op de arbeidsmarkt, maar dat gebeurt nu amper, dus die werkervaring kan absoluut het verschil maken. Werkgevers zijn echt niet op zoek naar afgestudeerden die nog nooit een bedrijf van dichtbij zagen.” Op deze manier wordt volledig meegegaan in een neoliberale logica waarbij onderwijs enkel ten dienste staat van de bedrijfswereld.

    Hooft stelt verder “[…]studenten moeten gewoon leren om een balans te vinden voor zichzelf.”Alsof voor de duizenden studenten die de eindjes amper aan elkaar kunnen knopen een evenwichtige studie-werk balans een individuele keuze is. Voor de geneeskundestudent die zijn of haar inschrijvingsgeld en huur zelf bijeen moet zien te scharen en gebonden is aan flexibele studentenjobs met een onzeker statuut is een dergelijke balans een onbetaalbare luxe. Deze uitspraken passen in een ondertussen lange reeks uitlatingen waarmee de VVS aangeeft mee te stappen in een wel erg neoliberale logica. Zo liet de vereniging zich eind 2014 nog ontvallen maatregelen om studenten die zwak scoren uit te sluiten van universiteiten te steunen.

    Actief Linkse Studenten is het volmondig eens met het vaak aangehaalde standpunt dat de eerste taak van een student studeren is. Om dit mogelijk te maken, pleiten wij voor gratis onderwijs, een volwaardig studentenloon en gratis en kwaliteitsvolle universiteitskoten. Enkel zo kunnen gelijke kansen op een volledige ontplooiing van ieders talenten, los van socio-economische achtergrond of thuissituatie worden gegarandeerd. Zou dit teveel kosten? Luxleaks leerde ons dat 62 miljard Belgische euro’s op Luxemburgse rekeningen geparkeerd staan, de Panamapapers brachten duizenden illegale Belgische rekeningen aan het licht. Met dit geld kan een dergelijk democratisch onderwijs ruimschoots worden gerealiseerd. Volgens de neoliberale logica zijn de kapitalen van een handvol rijken echter belangrijker dan de toekomst van honderduizenden studenten. Terwijl de 800 miljoen euro besparingen op onderwijs scholen, universiteiten en studenten in moeilijke papieren brengen, lopen rijke bankiers met miljarden weg.

    Om een gratis en kwaliteitsvol onderwijs te garanderen, zullen we moeten strijden tegen de neoliberale logica van afbraak van ons onderwijs. Studenten en personeel zullen dit samen moeten doen. In 2014 stonden Actief Linkse Studenten en Scholieren al aan de basis van acties tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld in Gent. Verdere strijd zal nodig zijn. Studenten, scholieren en personeelsleden moeten zich organiseren als onderdeel van de geplande acties na de zomer: nationale betoging op 29 september en staking op 7 oktober. Bespaar niet op onze toekomst! Doe mee, contacteer ons via als@socialisme.be

  • Zomerkamp 2016: grote goesting om de wereld te veranderen

    Foto: Tim
    Foto: Tim

    Het enige minpuntje aan het bijzonder geslaagde zomerkamp van de Actief Linkse Studenten en LSP kwam vanuit Frankrijk waar Wales een verdiende overwinning boekte op de Rode Duivels. Het drukte even de sfeer aan het begin van het kamp, maar dit werd nadien meer dan goed gemaakt. Aan ‘grinta’ (goesting om erin te vliegen) ontbrak het alleszins niet op dit zomerkamp.

    Er was een grote honger naar ideeën, ervaringen en verdere verfijningen van onze benadering. Volgens de eens te meer uitmuntende en zichzelf overtreffende kookploeg was er ook een grote fysieke honger. Doorheen de week namen een 100-tal mensen aan het kamp deel.

    Het zomerkamp begon met een weekend waarop traditioneel ook heel wat werkenden afkomen. De thema’s en discussies werden hieraan aangepast, onder meer met een meeting over het verzet tegen het rechtse afbraakbeleid van de regering-Michel I. Opmerkelijk in de discussies op het weekend was dat deze veelal vertrokken vanuit een erg actieve deelname aan strijd en de uitbouw van bewegingen.

    Na het weekend volgden de jongerendagen waarin onder meer op de ABC’s van het marxisme werd ingegaan en vervolgens een dag in het teken van onze centrale campagnes werd gesteld. De politieke achtergrond van onze campagnes – onder meer tegen discriminatie (racisme, homofobie, seksisme), tegen besparingen of nog tegen imperialisme en tegen TTIP – werd geschetst maar ook de campagnes zelf werden uitgewerkt. Zo werd een rollenspel gehouden met vaak voorkomende argumenten en reacties rond discriminatie.

    Tussendoor was er voldoende ruimte voor ontspanning: voetbal kijken en spelen, een revolutionaire zangavond, wandelen in de bossen en uiteraard ook feesten tot in de vroege uurtjes. De politieke batterijen zijn terug opgeladen, de zomercampagne kan starten!

    Enkele foto’s door Julie
    Camp d'été - Zomerkamp // Photos de Julie N

  • Ugent. Verhoging inschrijvingsgeld voor éénjarige ManaMa’s en postgraduaten afgevoerd na protest

    onderwijs-300x160Na een aantal studentenacties aan het rectoraat heeft de Ugent de verhoging van het inschrijvingsgeld voor éénjarige Master-na-Masters (ManaMa) en postgraduaten afgevoerd. Dit betekent dat de ManaMa’s aan de faculteiten Economie, Politieke en Sociale Wetenschappen, Letteren en Wijsbegeerte gevrijwaard zijn. Tweejarige masters en de masters Data-analyse en Milieusanering worden wel nog steeds duurder. Er komen voor deze laatste wel overgangsmaatregelen voor studenten die de opleiding al hebben aangevat.

    Artikel door Koerian, student UGent

    Eerder dit semester kondigde de Ugent aan dat het de inschrijvingsgelden voor ManaMa-opleidingen wilde verhogen, dit tot een bedrag tussen de 1730 en de 5300 euro. Bij gebrek aan financiering van de Vlaamse overheid wilde de universiteitsbureaucratie de reguliere bachelors en masters meer fondsen geven, door die voor ManaMa’s en postgraduaten af te schaffen.

    De maatregel past in het project van deze regering om een elite-onderwijs te creëren, waarbij gewone studenten enkel via leningen hoger onderwijs kunnen volgen. Na het verhogen van de algemene inschrijvingsgelden, was dit een testcase voor verdere besparingen. Door telkens een klein deel van de vakgroepen en studenten aan te pakken, wil men hen tegen elkaar opzetten en veralgemeend protest vermijden.

    Al gauw na het aankondigen van de maatregel werd een protestactie opgezet. Met een honderdvijftigdtal studenten werd naar het rectoraat getrokken. De actie werd vooral gedragen door studenten uit verschillende ManaMa’s. Eenmaal daar wist vicerector Freddy Mortier ons te vertellen dat er nu eenmaal keuzes moeten gemaakt worden en dat buitenlandse universiteiten onze richtingen als rommel zien, wegens te goedkoop. Een paar weken later vond na een beperkte mobilisatie een gelijkaardige actie plaats, opnieuw aan het rectoraat. De rector kwam ons vertellen dat haar handen gebonden waren door de Vlaamse regering. Zowel de vicerector als de rector maakten de visie van de universiteit op onderwijs pijnlijk duidelijk: een luxe voor zij die er het geld voor hebben. De acties waren met slogans als “Betaal onze ManaMa met geld uit Panama” strijdbaar.

    Matthias Van der Heyden, studentenvertegenwoordiger in de Raad van Bestuur van de Ugent, deed na de acties een voorstel in die Raad van Bestuur om de prijsverhoging af te voeren, ofwel om de maatregel uit te stellen dan wel overgangsmaatregelen te voorzien. Toen het ernaar uitzag dat het voorstel op steun van andere raadsleden kon rekenen, liet voorzitter Sas van Rouveroij (Open VLD) het tegen de regels in, van de agenda halen. Hiertegen volgde nog een kleine actie aan het rectoraat.

    Onder de studenten was er heel wat enthousiasme voor de acties en het was duidelijk dat er veel potentieel was om een beweging tegen besparingen uit de bouwen. Er was echter geen programma dat verder gingen dan het afvoeren van de prijsverhoging van de ManaMa’s. Door de link te maken met algemene besparingen op onderwijs hadden we sterker gestaan. De rector had de verantwoordelijkheid voor haar besparingen niet zomaar kunnen afschuiven op de Vlaamse regering. Bovendien was het makkelijk geweest om andere delen van de universiteit die zwaar worden getroffen door de besparingen, zoals het Ugentpersoneel en kleinere vakgroepen zoals Arabistiek en Slavistiek, mee te betrekken. De regering-Bourgeois bespaarde reeds 400 miljoen euro op onderwijs, en meer besparingen zullen volgen. Er zal daarbij kosten noch moeite worden gespaard om faculteiten, universiteiten en studenten tegen elkaar uit te spelen. Een studentenbeweging die nu al sterk staat, had een belangrijke rol kunnen spelen in de mobilisatie naar het actieplan dat vanaf 29 september door de vakbonden wordt ontrold, en waarin het personeel van de openbare diensten een belangrijke rol zal spelen.

    De huidige toegeving is erg belangrijk. Het toont aan dat strijd loont. Dat zelfs relatief kleine protestacties een besparingsmaatregel kunnen terugdringen, moet studenten het vertrouwen geven om zich verder te organiseren rond offensieve eisen, voor meer investeringen in onderwijs, voor een volledige afschaffing van het inschrijvingsgeld, voor gratis koten en degelijke voorzieningen. De strijd rond deze maatregel is echter nog niet afgelopen. De ManaMa’s van de rechtenfaculteit, die veelal tweejarig zijn, zullen wel duurder worden. De kans dat de universiteit haar besparingsmaatregel toch nog, gefaseerd, doorvoert is bovendien groot. Waakzaamheid en verdere acties zullen nodig zijn.

    Laat deze overwinning de basis zijn om een sterke studentencampagne op te bouwen. Een campagne die via democratische actiegroepen op elke faculteit kort op de bal kan spelen, elke poging tot besparingen tegenhoudt en een offensief en duidelijk politiek programma naar voor schuift. Een campagne die verder gaat dan protestacties, maar via muurkranten, algemene vergaderingen etc., structuren en steun opbouwt die een langdurige strijd kunnen dragen. Een dergelijke beweging die de link kan maken met scholieren en studenten en personeel aan andere universiteiten kan een grote uitdager worden voor het besparingsbeleid. Laat de betoging van 29 september en de staking van 7 oktober een startmoment zijn om een ééngemaakte strijd tegen besparingen op onderwijs af te trappen.

    Een vergadering van academisch personeel van de vakgroep Conflict en Ontwikkeling heeft alvast besloten een groot piket te plaatsen op 7 oktober, waarop les zal worden gegeven over de effecten van het besparingsbeleid en waar zal worden besloten over verdere acties.

  • Betoging tegen gevechtsvliegtuigen. Investeer in een degelijke toekomst, niet in oorlog

    ppics40

    Regen en hagel tussen de meer zonnige perioden door, konden de betogers gisteren niet stoppen om hun woede tegen de aankoop van dure gevechtsvliegtuigen op straat te tonen. De media hadden het over 2.000 aanwezigen, de organisatoren spraken van 3.000 of 3.500. Alleszins was er effectief veel volk voor een geslaagde betoging. Terwijl er overal tekorten zijn en wij zogezegd boven onze stand leven, is er wel geld voor oorlog en oorlogsmachines zoals de F35’s die de regering wil aankopen. De miljarden die daaraan uitgegeven worden, dienen onder meer om oorlog te voeren in Syrië in het kader van de ‘oorlog tegen terreur’ die sinds 2001 vooral geleid heeft tot meer terrorisme, fundamentalisme en vluchtelingenstromen als gevolg van deze ellende. Ons standpunt is duidelijk: investeer in een degelijke toekomst voor iedereen, niet in vernietigende oorlogen.

    => Lees hier onze oproep voor de betoging

    Een sfeerbeeld van onze delegatie:

     

     

    Foto’s door PPICS:
    Betoging tegen gevechtsvliegtuigen // PPICS

    Foto’s door Jean-Marie:
    Betoging tegen gevechtsvliegtuigen // Foto's: Jean-Marie

    Foto’s door Liesbeth:
    Betoging tegen gevechtsvliegtuigen // Foto's door Liesbeth

  • Wereldwijd defensiebudget van 1766 miljard dollar

    betoginggevecht

    Armoede de wereld uithelpen kost volgens het netwerk voor Duurzame Ontwikkeling van de VN ongeveer 1400 miljard dollar per jaar. Dat is minder dan de wereldwijde uitgaven voor defensie. Het kapitalisme investeert liever in oorlog en vernietiging dan in de opbouw van een menswaardig leven voor iedereen. Deze nefaste logica zit ingebakken in dit systeem.

    De wereldwijde militaire uitgaven liepen de voorbije jaren door de crisis en besparingen wat terug in Noord-Amerika en Europa, maar in Azië, het Midden-Oosten en Afrika was er een toename. Vooral China, Rusland en Saoedi-Arabië investeerden meer in defensie. In 2014 was er in Saoedi-Arabië een stijging van de uitgaven met maar liefst 17%. Dit is onder meer toe te schrijven aan de militaire interventie van Saoedi-Arabië in buurland Jemen waar het een sectaire oorlog voert tegen de sjiitische bevolking. In Europa dringt de NAVO aan op een verhoging van de middelen voor defensie.

    Ook in ons land is er beslist om meer aan wapens uit te geven. Tussen 2019 en 2030 wordt maar liefst 9,2 miljard euro extra voorzien. Zo komen er 34 nieuwe F35-gevechtsvliegtuigen die elk ongeveer 150 miljoen euro kosten. Samen is dat meer dan 5 miljard euro. De VS dringt bij NAVO-lidstaten aan om nieuwe gevechtsvliegtuigen te kopen die de nieuwe generatie kernwapens kunnen vervoeren. De vliegtuigen komen van het grootste wapenbedrijf ter wereld: Lockheed Martin. In 2014 was dat bedrijf goed voor 3,6 miljard dollar winst. Maar liefst 80% van de omzet van Lockheed Martin is afhankelijk van de Amerikaanse overheid. Jaarlijks wordt tot 14 miljoen dollar uitgegeven aan lobbywerk gericht op verhogingen van defensiebudgetten.

    Vandaag wordt veel technologisch onderzoek gericht op toepassingen in de wapensector, dat is immers een groeiende en bloeiende industrie waar grote winsten geboekt worden. De omvang van de defensiebudgetten geeft aan dat er veel middelen beschikbaar zijn. Als deze zouden gebruikt worden in de strijd tegen armoede en voor een betere toekomst voor iedereen, zou dit een groot verschil maken. De cijfers van wat mogelijk is met de middelen voor slechts één F35-gevechtsvliegtuig in ons land bevestigen dat; er kunnen bijna 300.000 gezinnen van groene stroom voorzien worden, 150 jeugdhuizen mee gebouwd worden, 8.333 jobs gecreëerd worden, 47 basisscholen gebouwd worden, …

    Maar dit zal niet zomaar gebeuren. “Het kapitalisme draagt de oorlog in zich zoals de wolk het onweer in zich draagt,” wist Jean Jaurès al voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Om de beschikbare middelen, werkkrachten en technologische know-how in de defensiesector in te zetten voor het verbeteren van de levensvoorwaarden van iedereen, is een breuk met het kapitalisme nodig. Een socialistische samenleving waarin de sleutelsectoren van de economie onder publieke controle en beheer staan, maakt een reconversie van de defensiesector met behoud van tewerkstelling mogelijk.

  • Niet investeren in oorlog, maar in bestrijding van ellende

    betoging24april

    De mobilisatie naar de betoging van 24 april tegen de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen door de Belgische regering (ter waarde van enkele miljarden) heeft begin maart nog aan belang gewonnen. De Verenigde Staten vroegen België toen officieel om deel te nemen aan de militaire operaties in Syrië, voorheen werd enkel in Irak gebombardeerd. Dergelijke bloedige interventies hebben de regio in chaos ondergedompeld en doen miljoenen mensen vluchten.

    België in imperialistische oorlog

    Albert Einstein zei dat waanzin erin bestaat om steeds hetzelfde te doen, maar een ander resultaat te verwachten. Dit gaat ook in deze kwestie op. De bombardementen, vernielingen, het inzetten van militairen, ‘pragmatische’ allianties met krijgsheren en reactionaire religieuze leiders, het inzetten van drones, … het duwde landen als Afghanistan en Irak verder het moeras in.

    Vernielingen, de afwezigheid van perspectieven en het gevoel van bezetting vormen een ideale voedingsbodem voor zelfverklaarde ‘verzetsstrijders’ vanuit erg reactionaire hoek. De Britse krant The Guardian berichtte over het doelgerichte uitschakelen van 41 terroristen in Pakistan die met een drone aangevallen werden. De krant merkte op dat er ook 1.147 burgerslachtoffers vielen, ‘collateral damage’ heet dat. Je moet al erg wereldvreemd zijn om te denken dat dit niet zal gebruikt worden in de propaganda van religieuze fundamentalisten.

    De federale regering besliste om tussen 2019 en 2030 maar liefst 9,2 miljard euro extra in defensie te investeren. Het gaat onder meer om de aankoop van 34 gevechtsvliegtuigen, de beruchte F35’s. Daarnaast ook twee fregatten, zes mijnenjagers en zes drones. De uitgaven voor defensie zouden oplopen tot 1,3% van het BBP tegen 2030, maar de NAVO eist dat het tot 2% stijgt. Het geld voor slechts één van die F35’s volstaat om een jaar lang 3.750 extra leerkrachten aan te werven. Het toont waar de prioriteiten van deze regering liggen…

    Voor de behoeften van de gewone mensen is er geen geld. Maar voor oorlogsavonturen die de vluchtelingencrisis en het gevaar op terrorisme versterken, zijn er blijkbaar wel middelen. Toch voor zover dit de economische belangen en de toevoer van olie dient.

    De vijand van mijn vijand: niet noodzakelijk mijn vriend!

    De westerse machten springen met hun voeten vooruit in het oorlogsmoeras. Hun strategie is die van de brandweerman die zelf pyromaan is. We verzetten ons tegen alle imperialistische en militaire interventies in het Midden-Oosten. Maar dit betekent niet dat we Assad, Rusland of Iran steunen. Die regimes vonden elkaar op dezelfde basis als de machten van de NAVO: de uitbuiting en onderdrukking van de bevolking.

    Enkel gezamenlijke strijd van de werkenden en armen in de regio over etnische en religieuze grenzen heen kan tot stabiliteit leiden. Daartoe moeten we de beschikbare middelen en de rijkdom uit handen van de elite halen zodat het mogelijk wordt om iedereen een degelijke toekomst te bieden door te investeren in gezondheidszorg, onderwijs, wetenschappelijk onderzoek, … De massa’s moeten hiervoor zelf het initiatief nemen, niet om de top van de piramide van kapitalistische uitbuiting te vervangen maar om het volledige systeem te bestrijden. We kunnen ons vertrouwen enkel stellen in de energie en de woede van de massa’s tegen de crisis, de oorlog en de hongersnood.

    Dat is waarom de Actief Linkse Studenten en LSP oproepen om op 24 april mee te betogen tegen de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen en tegen alle imperialistische avonturen, maar ook tegen de logica waarop de heerschappij van oliebedrijven, corrupte elites en de wereld van Wall Street gebaseerd is. We zijn niet veroordeeld tot het ondergaan van dit systeem van ongelijkheid en uitbuiting, we kunnen strijden voor een andere wereld, een wereld waarin het kapitalisme naar de prullenmand van de geschiedenis wordt verwezen!

  • Volgende stap in verhoging inschrijvingsgeld: tot 5.300 euro voor Master-na-Master

    Vorig academiejaar werd geprotesteerd tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld. Dat bleek slechts een eerste stap te zijn, nu wordt voor de ManaMa al verder gegaan.
    Vorig academiejaar werd geprotesteerd tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld. Dat bleek slechts een eerste stap te zijn, nu wordt voor de ManaMa al verder gegaan.

    De Vlaamse overheid weigert om de meeste Master-na-Master (ManaMa) opleidingen te blijven financieren. Dit kadert uiteraard in het besparingsbeleid. Het tekort aan publieke financiering maakt dat universiteiten op zoek gaan naar andere bronnen. Het inschrijvingsgeld dreigt een enorme sprong te maken. Eens dit voor de ManaMa’s is doorgevoerd, kan het als precedent gebruikt worden.

    Artikel door Koerian (Gent)

    Officieel wordt gesteld dat er meer geld naar de reguliere bachelor- en masteropleidingen moet gaan, waardoor er geen middelen zijn voor een reeks ManaMa’s en postgraduaatsopleidingen. Bij gebrek aan financiering door de overheid dreigen deze opleidingen nu erg duur te worden. De Gentse universiteit publiceerde al de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s in 2016-2017. (1) Afhankelijk van kortingen die richtingen aan de studenten geven, gaat het om bedragen van 1.730 tot 5.330 euro! Als alle faculteiten het voor het organiseren van de manama’s nu zonder steun van de universiteit moeten stellen, is de kans groot dat studenten de volle pot moeten betalen.

    Deze maatregel past in de verdere neoliberalisering van de universiteiten en hogescholen. Vorig jaar werden de reguliere inschrijvingsgelden al fors opgetrokken, nu vormen de ManaMa’s een testcase om nog een stap verder te gaan. Het probleem van de onderfinanciering wordt naar de studenten doorgeschoven, met een element van verdeel-en-heers door eerst de ManaMa’s aan te pakken. Het enige alternatief hierop is het afdwingen van meer publieke middelen voor alle opleidingen, ook voor ManaMa’s.

    In België leeft 15,5% van de bevolking in of op de rand van armoede. Voor hen is 5.330 euro neertellen voor een jaar studeren onmogelijk. Ingenieurs die zich verder willen specialiseren, farmaciestudenten die de industrie inwillen, of studenten in een van de 45 andere master-na-masteropleidingen die de Ugent momenteel aanbiedt, dreigen een zware financiële kater en schulden op te lopen tenzij ze over rijke ouders beschikken natuurlijk. Hoeveel talent zal hierdoor onbenut blijven? Ook kan dit bijdragen aan de discussie over het schrappen van richtingen. Er is de voortdurende dreiging om voor het bedrijfsleven minder interessante studierichtingen te schrappen.

    De verhoging van de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s dreigt de toegang tot het onderwijs te beperken tot wie het zich kan veroorloven. Dit ligt in het verlengde van de algemene verhoging van het inschrijvingsgeld en de meerjarenbesparing van 800 miljoen euro op het onderwijs. Het aantal studenten in het hoger onderwijs is de afgelopen jaren sterk toegenomen, het aantal personeelsleden volgde de stijging niet. Bovendien is er een grote publicatiedruk waardoor individuele begeleiding van studenten onmogelijk wordt. In plaats van te investeren in hoger onderwijs, bespaarde de regering-Bourgeois 50 miljoen euro in 2015 en dit jaar nog eens 80 miljoen. Het leidde op 18 maart tot een protestactie van het personeel. “Investeren in hoger onderwijs is investeren in de toekomst”, stelden de vakbonden op die actie. De regering doet het tegenovergestelde: besparen op onderwijs en dus besparen op de toekomst.

    We gaan stilaan meer in de richting van het Angelsaksische model van hoge inschrijvingsgelden en een grote invloed van grote bedrijven. In Engeland bijvoorbeeld betalen studenten 12.000 pond per jaar aan private universiteiten. De grote meerderheid gaat een lening aan om dit te kunnen betalen. Het zorgt ervoor dat jongeren jarenlang moeten afbetalen (als ze al een job vinden!) en niet in staat zijn om bijvoorbeeld een huis te kopen. Grote bedrijven maken winsten op de kap van de studenten en de gemeenschap. Studenten gaan gebukt onder een schuldenberg. In de VS bedroeg de schuldenberg in 2014 al 810 miljard euro! Gemiddeld studeerden 7 op de 10 Amerikaanse studenten in 2012 af met een lening. Gemiddeld moest elke student 22.000 euro afbetalen. Jongeren die nog aan hun leven moeten beginnen, starten meteen in het rood met een studieschuld als blok aan het been.

    Het gebrek aan publieke investeringen in onderwijs zullen de ongelijkheid verder versterken. Nu al scoort het Vlaamse onderwijs slecht inzake sociale ongelijkheid. Amper 6% van de kinderen van geschoolde arbeiders gaat studeren, 64% van hen zetten hun studies voortijdig stop. Enkel een volledig gratis en kwaliteitsvol onderwijs kan hier soelaas bieden, een onderwijs met voldoende personeel voor kwaliteitsvol onderzoek en lesgeven, waar iedereen kan studeren wat hij of zij wil.

    De nieuwe verhoging van de inschrijvingsgelden voor ManaMa’s moet bestreden worden. Het is het resultaat van besparingen op onderwijs. Daartegenover plaatsen we de nood aan meer publieke middelen. Als er 9,2 miljard euro extra kan uitgegeven worden aan defensie, onder meer voor de aanschaf van gevechtsvliegtuigen, zijn er blijkbaar wel middelen. Het is een politieke keuze om wel in oorlog, maar niet in onderwijs te investeren. We verzetten ons tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld en de besparingen. Wij eisen een publieke herfinanciering van het onderwijs tot 7% van het BBP.

     

    (1) Zie: http://www.ugent.be/nl/studeren/masteropleidingen/studiekosten/studiegeldmaster/studiegeldmanama20162017.htm

  • Tegen repressie. Een radicaal plan van publieke investeringen en democratische controle op de politie!

    Betoging tegen repressie en politiegeweld vorig jaar in Brussel.
    Betoging tegen repressie en politiegeweld vorig jaar in Brussel. Foto: MediActivista

    Op 15 maart wordt op initiatief van de JOC (Franstalige tegenhanger van KAJ) voor het vijfde jaar op rij een betoging tegen politiegeweld georganiseerd. De afgelopen maanden kwamen er veel gevallen van politiegeweld en racisme naar boven, onder meer in Antwerpen, Brussel, Luik en Gent. De politici ondernemen niets om het probleem aan te pakken, integendeel.

    Artikel door Boris uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Het verstikkende klimaat na de vreselijke aanslagen in Parijs werd door de rechtse regering aangegrepen als een nieuwe kans om het repressieve beleid verder op te voeren en om de democratische rechten af te bouwen. De bevolking van Molenbeek en zeker de moslimgemeenschap in die gemeente werden gestigmatiseerd. De regering aarzelt niet om de racistische kaart te spelen tegen vluchtelingen uit Afghanistan, Syrië en Irak, terwijl die mensen op de vlucht gaan voor chaos en oorlog.

    Het enige antwoord van de rechtse politici, maar ook van de officiële linkerzijde, op de kwestie van de veiligheid bestaat uit steeds meer repressie. Ze willen meer zwaarder bewapende agenten op de straten van de armste gemeenten van Brussel en in Vilvoorde. Dit repressieve antwoord kan in het beste geval een gevoel van veiligheid en sociale controle opleveren, maar zelfs dit antwoord botst op een gebrek aan middelen.

    In de wijken rond de Brusselse kanaalzone is er een sociale woestijn met werkloosheidscijfers die onder de jongeren oplopen tot 45 à 50%. De desindustrialisering van de stad heeft daar een grote rol in gespeeld. De kinderen en kleinkinderen van migranten die naar hier kwamen als gastarbeiders, zowat de helft van de Brusselse jeugd, worden hier hard door geraakt.

    Het beleid van de rechtse regering leidt tot sociale afbraak, ongelijkheid op school, discriminatie, sociale uitsluiting en de marginalisering van een deel van de bevolking. Het creëert een explosieve cocktail waarbinnen problemen van kleine criminaliteit en overlast ontwikkelen. Het is ook een ideale voedingsbodem voor een groei van reactionaire groepen van allerhande slag. Collectieve acties in de arme wijken, naar het voorbeeld van die op de werkvloer, zijn nodig om in te gaan tegen racisme en tegen de invloed van reactionairen zoals religieuze fundamentalisten.

    Racistische politiecontroles, zoals die van de acteur Zouzou Ben Chikha in Gent, of racistische beledigingen en politiegeweld zullen onze veiligheid niet verbeteren. Het leidt integendeel tot een klimaat van geweld en het versterkt de vervreemding van de samenleving onder jongeren die ermee te maken krijgen.

    Dit geweld blijft grotendeels onbestraft. Recent werden enkele agenten voor het Europees Hof van de Rechten van de Mens veroordeeld nadat ze door Belgische rechtbanken waren vrijgesproken voor het toebrengen van slagen aan minderjarigen. Wat gebeurt er met de klachten bij het Comité P dat toezicht houdt op de politie? Vaak wordt geen enkel gevolg gegeven aan die klachten. Bovendien benadrukken zelfs de VN dat het Comité P geen onafhankelijk orgaan is.

    Sociale bewegingen worden evenmin met rust gelaten. Agenten worden samen met deurwaarders ingezet om stakersposten te breken. De praktijk van politieprovocateurs in betogingen komt steeds vaker voor. Onze ordedienst moest tijdens een betoging tegen de komst van Marine Le Pen naar Brussel in september vorig jaar nog enkele gemaskerde agenten vragen om de betoging te verlaten. Het strijdbare en vreedzame karakter van onze betoging zorgde ervoor dat die provocateurs geen rellen konden uitlokken.

    Om het probleem van politiegeweld aan te pakken, moeten we de controle op de politie weghalen bij de politici die een repressief opbod voeren, machtsmisbruik ongestraft laten en de ordediensten zelfs inzetten tegen onze stakersposten en betogingen. Er is nood aan een democratische controle door de gemeenschap en de georganiseerde arbeidersbeweging. Enkel dan kunnen we ervoor zorgen dat de politie efficiënt ingezet wordt in het belang van de meerderheid van de bevolking.

    Een op de vier Afro-Amerikaanse kinderen die in de VS geboren wordt, belandt ooit in de gevangenis. De linkse Amerikaanse presidentskandidaat Bernie Sanders verklaarde dat dit enkel kan opgelost worden door die jongeren een degelijke job en kwaliteitsvol onderwijs te bieden. Er is een sociaal antwoord nodig op sociale problemen. Een massaal programma van publieke investeringen in scholen, sociale huisvesting, … zou toelaten om de tekorten aan te pakken en zou duizenden degelijke jobs creëren. Het zou iedereen een toekomstperspectief bieden.

    -> 15 maart om 18u aan Brussel Noord: betoging tegen politiegeweld

  • NSV probeert opnieuw ALS-meeting te verstoren in Leuven

    Deze vier NSV'ers waren naar eigen zeggen 'geïnteresseerd' in een discussie over Bernie Sanders... Natuurlijk is dat nonsens, ze kwamen provoceren.
    Deze vier NSV’ers waren naar eigen zeggen ‘geïnteresseerd’ in een discussie over Bernie Sanders… Natuurlijk is dat nonsens, ze kwamen provoceren.

    De NSV – Nationalistische Studentenvereniging, extreemrechtse studenten verbonden met het Vlaams Belang – dacht vorige donderdag de ALS-meeting over de verkiezingen in de VS en de opgang van de linkse beweging rond Bernie Sanders te kunnen verstoren. Vorig jaar probeerden ze hetzelfde ­te doen tijdens een meeting over Grieken­land.

    Artikel door Peter Delsing

    Het is sprekend dat de NSV­ eerder dat jaar een spreker van Gouden Dageraad, de openlijk fascistische parti­j in Griekenland die gelinkt is aan de ­moord op Pavlos Fyssas (een linkse rappe­r), had uitgenodigd voor een debat. Ze kwamen toen met fototoestellen in de aanslag, probeerden de zaal binnen te stormen en zetten ­een video op internet. Dat maakte meteen hun echte bedoelingen duidelij­k: deelnemers aan een linkse meeting intimideren en de meeting zelf proberen te verstoren.

    We weigerden hen dan ook de toegang­. Als ALS weigeren we te aanvaarden dat een meet­ing kan worden geïntimideerd door extreemrechts en dat we moeten wachten op openlijk racisme en geweld alvorens er maatregelen worden genomen. Overigens, toen de NS­V-betoging in Leuven op 26 november wer­d afgelast door de verhoogde terreurdrei­ging kwamen enkele NSV’ers op een benef­iet voor vluchtelingen, die georganiseer­d was door Comac, ALS en andere organisa­ties, om fysiek geweld toe te passen. Ze begonnen er een schermutseling maar werden kordaat naar de uitgang begeleid door de organisatoren. In ­Gent kwam het eveneens extreemrechtse KVHV ook intimideren op een benefiet voor vluchtelingen. Waar extreemrechts dus opduikt op linkse bijeenkomsten is het niet om te discussiëren, wij kennen overigens hun extremistische standpunten en zijn er niet in geïnteresseerd. Er tekent zich een terugkerend patroon af: extreemrechts komt in groep om de discussie te verstoren of geweld te plegen.

    Aangezien de NSV’ers niet wilden vertrekken­, zagen we ons afgelopen donderdag verplicht van locatie te veranderen. Zo kon de meeting met alle aanwezigen – maar zonder de NSV’ers met hun linten – in alle ­rust en inhoudelijk worden verdergezet.

    Erkenning NSV heeft deur opengezet voor recente incidenten

    Helaas bevestigen deze gebeurtenissen wat ALS had voorspeld op het moment dat NSV – tegen ons protest in – door de officiële studentenorganen werd erkend. Ze zijn niet groot maar de erkenning heeft hen het vertrouwen gegeven om naar buiten te komen, stap voor stap, met steeds openlijker intimiderende en fascistische methodes. Terwijl vroeger – voor hun opname in de studentenorganen – de bunkermentaliteit gold, heeft hun erkenning de NSV het gevoel gegeven dat ze “aanvaardbaar” zijn en dat ze telkens een stap verder kunnen gaan. Afgedekt door het feit dat ze, zoals ze zelf zeggen, een “erkende vereniging” zijn.

    Een progressieve studentenorganisatie hoeft niet te tolereren dat elk van haar publieke meetings wordt geviseerd door een delegatie georganiseerde fascisten, onder het mom van de “vrije meningsuiting” en de “vrijheid van vereniging”. Voor de openlijke verdedigers van de eliminatie van die door de arbeidersbeweging bevochten rechten geldt nu eenmaal niet wat er voor andere, democratische organisaties geldt. Daarom voerde ALS in het verleden debatten met ultraliberalen, sociaaldemocraten, groenen of andere marxistische stromingen, maar niet met diegenen die met geduw en getrek, gebeuk op deuren en verbale dreigementen elke democratische discussie proberen uit te sluiten.

    Toen NSV vorig jaar niet binnengeraakte op de ALS-meeting over Griekenland stalen ze een stapel pamfletten en probeerden ze langs de achterdeur binnen te stormen, bij wijze van hun “deelname aan het debat”. Zoiets zal in deze kringen wel gelden als “doorslaggevende argumenten”. Of was deze poging tot intimidatie en diefstal van politiek materiaal hun bijzondere discussiemethode? We denken niet dat de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie dit in gedachten had toen een meerderheid het NSV in de subsidieorganen opnam. Die beslissing heeft echter de deur opengezet naar de steeds driestere praktijken die we het laatste jaar hebben gezien.

    Vorig jaar kwam de NSV er met dit soort methodes niet in. Ook nu konden ze het lokaal enkel binnendringen door de kopstukken van hun toenmalige gewelddadige raid – we dienden de deuren te barricaderen als antwoord op hun “politieke overtuiging” – thuis te laten en pas in het lokaal hun ware kleuren te tonen. De Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie (Loko) heeft NSV toen gewaarschuwd. Maar vandaag herhalen ze hun intimiderende tactieken die geen enkele andere organisatie toepast. De reden is niet ver te zoeken: dit is de politieke methode van extreemrechts, verheerlijkers van welbekende, bruin aangebrande regimes die het hen hebben voorgedaan en waar ze zich nog steeds door laten inspireren om hetzelfde vandaag nog eens over te doen, als we hen met de democratische en sociale krachten in de maatschappij niet stoppen.

    ALS heeft een diametraal tegengestelde maatschappijopvatting tegenover de NSV, dat dweept met openlijk fascistische en gewelddadige organisaties in het buitenland en historische fascisten in het binnenland, zoals Joris Van Severen van Verdinaso. We denken niet dat de NSV nu plots een breed interesseveld heeft ontwikkeld het laatste jaar. In de zin dat ze met groot vertoon, en het bestormen van KUL lokalen, op elk van onze publieke activiteiten willen aanwezig zijn. ALS wordt er als consequent linkse en actieve antifascistische organisatie uitgepikt omdat we een duidelijk palmares van succesvolle antifascistische activiteit hebben opgebouwd en steeds initiatieven nemen om de verspreiding van racisme, seksisme, holebihaat en neoliberale afbraak tegen te gaan. Nog storender voor extreemrechts, dat niet moet hopen om ooit een meerderheid achter zich te krijgen met haar asociale ideeën, is dat we een politieke oriëntatie hebben op de arbeidersbeweging en de syndicale strijd met de strijd van jongeren voor degelijk onderwijs en degelijke jobs verbinden.

    We denken dat het een grote vergissing was om NSV in de officiële organen van de KU Leuven te erkennen. Voor openlijke intimidatiecampagnes van extreemrechts is op een campus of elders geen plaats. Moeten wij migranten- of buitenlandse studenten binnenkort waarschuwen dat extreemrechts gedoogd wordt aan de KU Leuven en hun ideeën en praktijken gedekt worden door een officiële erkenning? Als dit soort intimiderende praktijken tegen ALS zouden werken zal de NSV een stap verder gaan en binnenkort ook dezelfde “aanwezigheidspolitiek” kunnen voeren op bijeenkomsten van andere linkse, feministische, holebi- of migrantenverenigingen. Met alle gevolgen van dien. Of: hoe formele claims van “vrije meningsuiting” en “vrijheid van vereniging” – zonder naar de inhoud van de praktijken te kijken die ermee gepaard gaan in het geval van extreemrechts, bij uitstek de ontkenners van deze rechten – dreigen uit te monden in het exacte tegendeel, als er niet tegen ingegaan wordt door brede mobilisatie en protest.

    Wij zullen niet toegeven aan deze methodes en mobiliseren samen met andere linkse organisaties naar de solidariteitsmars op 17 maart, als protest tegen het extreemrechtse en neonazi allegaartje dat de NSV op dat moment naar Leuven wil brengen. De solidariteitsmars van Gastvrij Leuven legt de nadruk op de verdeel-en-heers politiek van extreemrechts en de rechtse regering en de nood aan eenheid van studenten, scholieren en werkende mensen tegen de groeiende tekorten als gevolg van neoliberale afbraak en crisis. De NSV viseert op haar betoging oorlogsvluchtelingen als oorzaak van sociale problemen die in de werkelijkheid worden veroorzaakt door imperialistisc­he oorlogen en besparingen. Daarmee proberen ze racisme en haat te zaaien en stimuleren ze het geweld dat in Duitsland en Noord-Frankr­ijk al werd gepleegd op asielcentra en v­luchtelingenkampen.

    Naar het voorbeeld van Gastvrij Gent willen we met Gastvrij Leuven tonen dat een meerderheid niet akkoord gaat met de ideeën en methodes van extreemrechts en wil bouwen aan een sociale politiek voor de meerderheid van de bevolking. No pasaran! Doe mee met ALS en mobiliseer mee naar 17 maart om een links en sociaal alternatief uit te bouwen, gebaseerd op solidariteit en strijd voor een maatschappij zonder racisme, asociale afbraak en extreemrechtse uitsluiting en intimidatie.

    -> Facebook evenement voor de solidariteitsmars van 17 maart

    gastvrijleuven

  • Betoging in Gent: “strijd tegen racisme is een sociale strijd”

    gent21

    Het was een krachtig antwoord op de haat van extreemrechts. Met meer dan 1000 betogers was de actie van GastvrijGent een pak groter dan de extreemrechtse optocht in het centrum van de stad. Nochtans had Voorpost nationaal gemobiliseerd, er waren zelfs delegaties uit Nederland. Een tiental extreemrechtse betogers werd opgepakt. Verder was ook de partijleiding van het Vlaams Belang aanwezig, met naast Dewinter ook VB-voorzitter Tom Van Grieken.

    gent14De kleurrijke betoging van GastvrijGent kreeg in tegenstelling tot de extreemrechtse haatmars heel veel positieve reacties van omwonenden. De betoging trok naar de asielboot die binnenkort de deuren opent. Deze asielboot zal uitgebaat worden door private bedrijven (G4S en Corsendonck Hotels). Private winsten maken op de kap van menselijke ellende, het is een schande! Eerst de opvang afbouwen om dan vast te stellen dat er een probleem is en de deur openzetten voor de privé, het is een praktijk die in veel openbare diensten wordt toegepast.

    LSP-woordvoerder Bart Vandersteene stelde: “Gisteren betoogden meer dan 1.000 Gentenaars voor een solidaire houding tegenover oorlogsvluchtelingen. De voorzitter van Voorpost vertelde op TV dat onze sociale zekerheid dat niet aan kan. Op die manier hoopt hij schrik te zaaien onder de bevolking rond de toekomst van ons sociaal systeem en hoopt hij een breder draagvlak te creëren voor racistische ideeën. Alle klassieke partijen hebben meegewerkt aan de afbouw van de sociale zekerheid en bestoken ons al vele jaren met de mededeling dat deze niet meer betaalbaar is. Kletskoek natuurlijk, er is wel geld genoeg voor oorlogstuig en cadeaus aan grote bedrijven, het is dus een kwestie van prioriteiten in deze samenleving. Daarom is de strijd tegen racisme vooral een sociale en geen morele strijd.”

    Opmerkelijk detail: toen we met de vakbonden opkwamen tegen de besparingen op de sociale zekerheid, was extreemrechts nergens te bespeuren. Het was wellicht te druk bezig met het bestrijden van de vakbonden om nog tijd over te hebben voor een verzet tegen het asociale beleid. Het Vlaams Belang kwam amper tien jaar geleden nog met een erg neoliberaal economisch programma naar buiten. Dat gebeurde op een congres in Gent. De partij pleitte toen zelf voor een afbouw van de sociale zekerheid en steeds meer cadeaus aan de grote bedrijven. Voor de verdediging van onze sociale zekerheid is extreemrechts dus allesbehalve goed geplaatst.

    jmvkleinProtest tegen extreemrechts is belangrijk. De vluchtelingencrisis en het gebrek aan antwoord hierop door de gevestigde partijen leidt tot een opmars van racistische voorstellen, ook onder de gevestigde partijen. Dit versterkt extreemrechts en het leidde in verschillende buurlanden al tot gewelddadige acties tegen vluchtelingen. Dergelijk geweld willen wij meteen in de kiem smoren door het geen ruimte te laten. Met een actieve mobilisatie willen we tegelijk alternatieven naar voor schuiven: tegen besparingen op sociale diensten, tegen oorlog in het Midden-Oosten, voor werk en huisvesting. Op sociale problemen moet een sociaal antwoord komen.

    Hieronder nog twee fotoreeksen van het protest in Gent:

    1/ Foto’s door Jean-Marie:
    GastvrijGent // foto's door Jean-Marie

    2/ Foto’s door PPICS:
    GastvrijGent // Tweede reeks van PPICS

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop