Your cart is currently empty!
Haïti: naar een bezetting onder het mom van “humanitaire” hulp?
Het is moeilijk om te weten wat er sinds de aardbeving in Haïti echt gebeurt in dat land. De camera’s zijn vertrokken en het land wordt overgeleverd aan allerhande winsthongerige kapitalisten. Het land werd in de feiten onder voogdijschap geplaatst waardoor de imperialisten onder het mom van humanitaire hulp gebruik kunnen maken van de situatie om hun zakenbelangen te versterken.
Er zijn op dit ogenblik vluchtelingenstromen in het land als gevolg van het regenseizoen. De stedelijke zones van het land zijn nog steeds grote sloppenwijken waar duizenden mensen op puinhopen in tentjes leven. De eerste regen toonde meteen de kwetsbaarheid van de bevolking. De mogelijkheden van grondverzakkingen kan volledige gebouwen doen instorten. Bovendien is er ook een gevaar van de ontwikkeling van ziektes als gevolg van de vochtigheid. Er is maandenlang geprobeerd om de meest gevaarlijke plaatsen te ontruimen. Als gevolg hiervan leven 1,3 miljoen mensen in 460 vluchtelingenkampen. Zowat 250.000 mensen leven in “geïmproviseerde” kampen.
Humanitaire “business”
De samenwerking tussen het imperialisme en de corrupte heersende klasse van Haïti leidt ertoe dat de heropbouw en de hulp aan de bevolking voor 90% wordt verricht door NGO’s. In een dergelijke noodsituatie denken velen misschien dat dit positief is. Maar op langere termijn is het nefast voor de bevolking. De NGO’s gebruiken uiteraard slechts een deel van de opgehaalde steun effectief voor de heropbouw van het land, ze moeten hun eigen werking ook financieren.
Daarnaast zijn er veel NGO’s die als denkmantel worden gebruikt door bedrijven die lokaal willen tussen om de controle op de regio te verwerven. Dat is bijvoorbeeld het geval met het programma “cash for work” (geld voor werk) waarmee 400 mensen worden tewerkgesteld aan een loon dat nog onder het minimumloon ligt (minder dan 5 dollar per dag!). Er zijn ook voedselgiften die door de VN zijn opgekocht en aan de bevolking worden doorverkocht om de markt terug op gang te trekken.
De conferentie voor de heropbouw van Haïti eind maart in New York beloofde 5,5 miljard dollar te investeren op drie jaar tijd, bijna 10 miljard op 5 tot 10 jaar en een schorsing van de schulden gedurende vijf jaar. Die hulp wordt besteed aan een heropbouwplan waarvan slechts enkele elementen reeds duidelijk zijn. De prioriteit gaat uit naar het opnieuw instellen van de staatsorganen zoals politie, leger en gerecht. Zaken als openbare diensten en huisvesting zijn van ondergeschikt belang en worden eerder aan de private sector overgelaten. De Canadese hulp werd al gebruikt om een nieuwe gevangenis te bouwen. Het openbare telecommunicatiebedrijf werd geprivatiseerd en voor een appel en een ei verkocht aan een Vietnamees bedrijf.
Imperialistische inmenging op lange termijn
De hulp aan Haïti wordt beheerd door een commissie die 18 maanden lang in volledige vrijheid kan beslissen over het toekennen van de middelen. Deze commissie wordt mee voorgezeten door de vroegere Amerikaanse president Bill Clinton en de huidige Haïtiaanse premier Jean-Max Bellerive. Er zitten 16 leden in de commissie, waaronder 9 buitenlanders. Na 18 maanden zal de voorlopige commissie worden omgevormd tot de “Autoriteit voor de ontwikkeling van Haïti”. Het mandaat van die organisatie zal nog verschillende jaren lopen. Er wordt voorrang gegeven aan bedrijven die willen investeren in de meest winstgevende sectoren: landbouw, toerisme, bouw en publieke werken.
Verzet tegen de bezetting
Er waren al verschillende betogingen met honderden aanwezigen. Maar de erg precaire levensomstandigheden maken het moeilijk om de strijd te organiseren. Er zijn acties die oproepen voor het ontslag van het staatshoofd en de intrekking van de noodwet die president Préval toelaat om langer aan de macht te blijven zonder verkiezingen. De studenten en scholieren eisen de heropbouw van scholen en universiteiten, daklozen protesteren tegen hun levensomstandigheden en tegen het racistisch geweld door buitenlandse soldaten. De arbeidersbeweging moet terug heropgebouwd worden samen met de jongeren en de armen om een einde te maken aan het imperialisme en kapitalisme.