Stad Antwerpen zet willekeurig vervolgingsbeleid verder

Nu de verkiezingen achter de rug zijn, gaat de stad Antwerpen terug over tot de repressieve orde van de dag. Oppositiestemmen worden in de kiem gesmoord met allerhande repressieve regels. Ook Blokbuster kreeg nogmaals met deze gang van zaken te maken. Op 9 en 15 juli beslisten twee “sanctionerende ambtenaren” om zeven keer een administratieve boete van telkens 120 euro op te leggen.

De administratieve boetes worden opgelegd aan Geert Cool, de verantwoordelijk uitgever van onze affiches. Hij werd deze week op de hoogte gebracht van de beslissingen die overigens weinig duidelijk waren. Er was in de beslissingen sprake van een eerdere kennisgeving met een aangetekend schrijven, maar dat schrijven is nooit op de bestemming geraakt. Bijgevolg moesten we het met de beslissingen doen om een beeld te vormen van de vermeende inbreuk.

Dat is geen makkelijke opdracht. Er wordt niet vermeld om welke affiches het gaat, waar ze werden aangebracht en op welke wijze de verantwoordelijkheid voor het vermeend wildplakken bij Geert Cool kon worden gelegd. De beslissingen lezen dus als een puzzel waarbij we zelf alle stukjes bijeen moeten leggen om meer te weten. Het zou gaan om feiten die werden vastgesteld tussen begin februari en midden april. Vermoedelijk gaat het dus om meerdere affiches en op meerdere plaatsen in Antwerpen. Een telefonisch contact met de sanctionerend ambtenaar bracht geen opheldering op dit vlak.

Aangezien de beslissingen werden gestuurd naar iemand die nooit enige affiche heeft aangebracht op plaatsen waar dit niet mag, vermoeden we dat de stadsdiensten van oordeel waren dat de verantwoordelijkheid van een verantwoordelijk uitgever van een affiche verder gaat dan de inhoud van de betreffende affiche. Op welke basis die veronderstelling wordt gemaakt, staat niet in de beslissingen. Ook dit onderdeel van de puzzel moeten we zelf zoeken en we vermoeden dat er hier een fopstukje in het geheel werd verstopt: voor dit deel van de puzzel kunnen we lang zoeken naar een juridisch antwoord maar we zullen het niet vinden.

Om het geheel wat aan te kleden, werd in vier van de zeven gevallen een zeven pagina tellend document opgesteld. In de drie andere gevallen lukte dat op één pagina. De zeven pagina’s staan vol met juridisch klinkende taal en frasen waarbij zelfs het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens erbij wordt gehaald. Deze frasen dienen om te rechtvaardigen dat een stad een administratieve sanctie kan opleggen. Waarom in dit specifiek geval een sanctie werd opgelegd en op welke basis dit gebeurt, dat laat de stad Antwerpen in het midden. Wel wordt gesuggereerd dat beter met een commercieel bedrijf kan worden samengewerkt, de sanctionerend ambtenaar heeft alvast de tarieven bij Decaux en Eurybia mee (is dit geen vorm van sluikreclame?).

Het opleggen van administratieve boetes voor in totaal 840 euro is absurd als je weet dat er geen enkele juridische basis voor is. Bovendien – en dan wordt het totaal absurd – is dit niet de eerste keer dat een Antwerps sanctionerend ambtenaar overgaat tot een dergelijke beslissing. Tegen een vorige (identieke) beslissing werd door onze verantwoordelijk uitgever beroep aangetekend voor de Politierechtbank te Antwerpen. De stad Antwerpen reageerde niet op dit beroep tot de rechtbank zelf vroeg of het dossier van de rol mocht worden geschrapt waarop de raadsman van de stad Antwerpen laconiek meedeelde dat dit effectief mocht gebeuren met als mededeling: “Dit betekent dus dat niet verder wordt aangedrongen in de hangende zaak”.

Nu dwingen de sanctionerende ambtenaren ons om opnieuw naar de Politierechtbank te stappen door beroep aan te tekenen en hierna zullen ze opnieuw wachten tot de rechtbank het initiatief neemt om – met instemming van de stad Antwerpen – de zaak te schrappen. Dit is een juridische versie van – beleefd uitgedrukt – met onze voeten rammelen. We aanvaarden deze mengeling van Kafkaiaanse repressie en absurd surrealisme niet. We tekenen beroep aan en eisen meteen een vergoeding wegens tergend en roekeloos geding.

Over de grond van de zaak misschien nog deze bemerking. Op de anti-NSV betoging probeerde een groep agenten in burger mee te betogen en daarbij deden ze zelfs rode vestjes van de organisatoren aan. Wie zegt dat deze agenten in hun ijver niet zijn overgegaan tot het aanplakken van affiches op plaatsen waar dit niet mocht? Misschien kan de stad Antwerpen de factuur van de dienst Gemeentelijke administratieve sancties gewoon intern doorschuiven naar de dienst Veiligheid?