Het werd een bewogen Paasweekend voor de partij van Jean-Marie Dedecker. De goede resultaten in de opiniepeilingen zorgden eerder reeds voor een toestroom van een te groot aanbod van figuren die zichzelf reeds als parlementslid zagen. Dit ging gepaard met de nodige spanningen. Daar werd nog een schep bovenop gedaan toen LDD-kamerlid Van de Velde zich scherp uitliet over enkele collega’s. Dedecker greep meteen in.
De logica van Dedecker doet soms vreemd aan. Naar aanleiding van de lijstvorming in zijn partij verklaarde hij in De Standaard: “Het is doordat ik zo democratisch ben dat ik op het einde toch zélf moet trancheren.”
De man heeft het overigens nooit over “de partij” maar enkel over “mijn partij” en nog meer over “ik”. Le parti, c’est moi. Helemaal ongelijk heeft hij niet, de score van LDD is vooral een uitdrukking van de populariteit van Dedecker zelf. De rest van LDD mag daarvan mee profiteren omdat de man moeilijk zelf alle behaalde zetels kan innemen.
Deze interne verhoudingen werden nog eens duidelijk gemaakt door Dedecker toen LDD-kamerlid Rob Van de Velde had uitgehaald door ondervoorzitter Ivan Sabbe en Antwerps lijsttrekker Jurgen Verstrepen. Sabbe is voormalig topman van Lidl in ons land en heeft naar eigen zeggen een louter adviserende functie bij LDD, hij benadrukt overigens dat hij “gratis” voor LDD werkt. Een partijmilitant kan je hem dus niet noemen, de man geeft enkel advies. Verstrepen lag al meermaals onder vuur, ook bij zijn vorige partij en bij zijn tientallen vorige “projecten”. Ook nu is hij weer met tal van internetprojecten bezig die allemaal aan LDD worden gefactureerd en tegelijk als enige doel hebben om de persoon van Verstrepen zelf in de spotlight te zetten. De man ziet zichzelf duidelijk erg graag.
Van de Velde had in een interview met De Standaard iets te openlijk kritiek gegeven op Sabbe en Verstrepen. Resultaat: Dedecker greep zelf in om Van de Velde een bolwassing te geven, hij had volgens Dedecker een “beginnersfout” gemaakt. “Soms moet vader eens met sterke hand de troepen tot de orde roepen”, verklaarde hij. De “vaders” van de VLD hadden het indertijd niet moeten proberen met Dedecker zelf. De partijleden worden meteen ook duidelijk gemaakt wat hun rol is, het is immers Dedecker alleen die uiteindelijk beslist. En dat “doordat ik zo democratisch ben”, aldus de brulboei van Oostende. Wat dit met democratie te maken heeft, ontgaat ons totaal.
Ook inhoudelijk staat LDD voor een aantal kromme redeneringen. Dedecker beweert op te komen voor de kleine man en stelt zelfs “sociaal” te zijn, terwijl hij in werkelijkheid voor een hard liberaal en asociaal beleid staat dat ingaat tegen de belangen van de werkenden, werklozen, gepensioneerden,… Langer werken, de werkloosheiduitkering in de tijd beperken, de richtlijn-Bolkestein nog uitbreiden,… Het kan allemaal niet ver genoeg gaan voor LDD en toch blijft Dedecker beweren dat hij voor een sociaal alternatief staat. Of zou hij “doordat hij zo sociaal is” net voor een asociaal beleid staan?