Sociaal bloedbad bij Opel erger dan eerst aangekondigd

Nadat de directie de afgelopen dagen allerhande geruchten liet verspreiden en alle communicatie aan de vakbonden overliet (die dan spijtig genoeg verschillende posities innamen), wordt nu wel duidelijkheid gecreëerd. De directie komt terug op haar eerdere aankondiging dat 1.400 jobs moeten verdwijnen. Het zijn er namelijk meer: 2.200. Hierdoor zouden nog zo’n 2.400 arbeiders overblijven. De fabriek wordt dus gehalveerd.

De onduidelijkheid over de toekomst van Opel zorgde reeds voor heel wat ongenoegen onder de arbeiders. De afgelopen dagen waren er verschillende spontane acties en leek het voor de vakbonden moeilijk om de situatie nog onder controle te houden. Daarbij was het opvallend dat er onderlinge twisten waren over de impact van de beslissingen van de directie. Het ACV stelde dat 120.000 wagens op jaarbasis een halvering van het personeelsbestand betekent en had het over mogelijk 2.400 jobs die verdwijnen, ABVV’er Rudi Kennes vond het vertrouwen in de directie terug en stelde dat het voor 90% zeker is dat er nog een derde model komt.

Feit blijft echter dat er zowat een halvering van GM-Antwerpen komt. Nadat de directie vorige week voor alle communicatie naar de vakbonden verwees, werd nu toch een beslissing meegedeeld. Naast de tijdelijke arbeiders die al deels verdwenen zijn, moeten er nog eens 1.681 arbeiders en 180 bedienden weg. Tegen het zomerreces zal de nachtploeg op halve krachten draaien. Daarna volgen de andere ploegen: na de zomer volgt de tweede shift, begin volgend jaar de derde shift. Hierdoor zou de halvering van het aantal arbeiders realiteit moeten worden.

Op dit ogenblik is enkel zekerheid over 2 modellen die goed zijn voor 125.000 exemplaren op jaarbasis (althans in een optimistisch scenario). Voor het derde model is er nog steeds geen zekerheid. In feite bevestigen deze cijfers wat reeds kon afgeleid worden uit vorige mededelingen. Toen was sprake van 120.000 auto’s, het blijken er nu 5.000 meer te zijn. Maar dat zal het verschil niet maken. We blijven met een realiteit dat een fabriek die 250.000 auto’s per jaar aankan, op de helft van haar capaciteit zal draaien.

Wat dit zal betekenen op langere termijn, blijft onduidelijk. De toekomst van GM-Antwerpen lijkt absoluut niet verzekerd te zijn. Er wordt bovendien nu reeds begonnen met het afdanken van de tijdelijke werknemers die vooral in de nachtploeg werken. Vorige week was er een uitbarsting in die ploeg (onder meer omwille van de aanhoudende onzekerheid) waarbij een aantal wagens werden vernield. Dat werd aangegrepen om de versnelde afbouw van de nachtploeg naar voor te brengen. Alleen lijkt het er op dat dit zal betekenen dat de tijdelijken zonder enige vergoeding zullen moeten vertrekken.

Zolang GM het bij een dergelijke beperkte productie in Antwerpen houdt, is de toekomst van de fabriek absoluut onzeker. De mogelijkheid van nieuwe afdankingen (bijvoorbeeld bij een tegenvallende verkoop van de modellen die naar Antwerpen komen, of bij een discussie over nieuwe modellen) blijft reëel. Antwerpen zal als grote fabriek die slechts op de helft van haar mogelijkheden draait immers een makkelijk doelwit worden voor verdere besparingen en zelfs een eventuele sluiting.