Voor een regularisatie van alle mensen-zonder-papieren !

Recent haalden enkele verklaringen van geneesheren en verpleegkundigen die in het gesloten centrum van Vottem hebben gewerkt de media. Ze verklaarden dat de meest elementaire rechten in het centrum nog minder nageleefd worden dan in (andere) gevangenissen.

Jean Peltier

De campagne CRACPE (die acties organiseert tegen gesloten centra) schreef hoe in deze “deportatiecentra” het verzet van de asielzoekers tegen hun uitwijzing wordt gebroken, “zo worden elke dag personen die rebelleren in isolement en in de cel gestoken. De avond voor de uitwijzing worden de personen systematisch in de cel geplaatst. Personen bij wie de wanhoop tot zelfmoordpogingen leidt, bevinden zich eveneens in de cel…

“De uit te wijzen mensen worden aan de polsen gehandboeid en soms ook volledig vastgebonden voordat ze gedwongen op het vliegtuig worden geplaatst, soms met een helm om de slagen te dempen… Slagen worden toegebracht op het lichaam, zoals vele medische verklaringen en klachten bevestigen…

“Eind november 2006 hebben vier cipiers de plaatsing van opgesloten zieke personen en psychologisch zieke personen in de cellen, zonder enige vorm van zorg, gedurende enkele dagen, zelfs weken, aangeklaagd. In maart getuigden twee verpleegkundigen over de injecties van gevaarlijke neuroleptica en het mondelinge toedienen van tranquillisers om de ‘inwoners’ te kalmeren.”

De gesloten centra vormen geen uitzondering op het Belgische migratiebeleid. Het quasi stopzetten van de legale migratie en de toenemende beperkingen op het asielrecht duwen de mensen die vluchten voor dictatuur, oorlog, ellende,… in toenemende mate in de illegaliteit, de onzekerheid op de (zwarte) arbeidsmarkt en in de armen van de huisjesmelkers.

De gesloten centra hanteren volledige willekeur, wat de angst opdrijft en alle mogelijkheden van verzet breekt. De gesloten centra en de uitwijzingen ‘vermenselijken’ is een illusie. De enige oplossing voor de mensen-zonder-papieren is een algemene regularisatie zodat ze uit de clandestiniteit en de onzekerheid kunnen treden, elementaire rechten kunnen krijgen en, door de schuld van het gevoerde beleid, geen drukkingsmiddel meer kunnen betekenen voor de lonen, de werkzekerheid en de arbeidsvoorwaarden van wie wel papieren heeft.