Your cart is currently empty!
Witte woede houdt aan
Het personeel van de non/social profit ligt al jarenlang onder vuur. Na jaren van neoliberaal beleid kent de sector een chronisch gebrek aan middelen waarbij op het personeel wordt gerekend om de sector overeind te houden. Momenteel grijpen de patroons in de privé de crisis aan om voor “loonmatiging” te pleiten en ook de overheid gebruikt dit argument in de sociale sector.
In een periode van economische crisis is het belang van de sociale sector en de sociale zekerheid nog groter. Maar de werkgevers en de politici zien dit niet zo. Zij stellen dat iedereen zijn of haar verantwoordelijkheid moet nemen om te besparen op het personeel en de gebruikers van de sociale sector.
De afgelopen jaren was harde strijd nodig om enkele sociale kruimels af te dwingen bij zowel de federale regering als de regionale regeringen. Wat de afgelopen jaren door de witte woede werd afgedwongen, volstond niet om de wachtlijsten weg te werken en het bood geen fundamenteel antwoord op het gebrek aan middelen.
Nu willen regering en patronaat nog een stap verder gaan. Terwijl de vorige IPA’s (Interprofessioneel Akkoord) doorgaans weinig impact hadden op de akkoorden in de sector, is dat nu wel het geval. De voorziene eenmaking van het arbeiders- en bediendenstatuut (lees: harmonisatie naar beneden) komt hard aan in de sector.
Totnutoe was er in de sector eerder sprake van een harmonisatie naar boven: afschaffing van de carensdag voor arbeiders, gegarandeerd maandloon in geval van ziekte, opzegtermijnen zoals bij bedienden na vijf jaar anciënniteit in de federale gezondheidszorg,… Het IPA dat de regering nu wil opleggen, zet dat allemaal op de helling. Voor arbeiders die deze voordelen nog niet genieten, worden in het IPA slechts erg kleine stappen vooruit voorgesteld terwijl het statuut van bedienden naar beneden wordt getrokken.
Bovendien sluit de loonnorm van 0,3% ieder perspectief van vooruitgang uit. Het opdrijven van de flexibiliteit op de werkvloer, onder meer door een personeelstekort, wordt niet gecompenseerd in de lonen.
In heel wat onderdelen van de sociale sector is de syndicale traditie vrij recent. De afgelopen jaren heeft deze traditie zich stilaan opgebouwd op basis van een betrokkenheid van onderuit en met offensieve mobilisaties. We zullen daar verder moeten op bouwen over de verschillende onderdelen van de non/social-profit heen om op basis van een actieplan te vermijden dat de werkenden moeten betalen voor de crisis.