De Algemene Centrale van het ABVV verwerpt het ontwerp van IPA

Persbericht van de AC dat gisteren werd verstuurd

De Algemene Centrale van het ABVV beëindigt vandaag zijn raadplegingen over het ontwerp van interprofessioneel akkoord 2011-2012.

Na een grondige informatieronde en een breed democratisch debat wordt de voorgestelde tekst verworpen door een betekenisvolle meerderheid.

Vanaf het begin waren een aantal zaken al duidelijk voor onze centrale, de grootste arbeiderscentrale van het ABVV.

• De solidariteit kwam veel te weinig tot haar recht : niets over het minimumloon en een welvaartskoppeling voor sociale uitkeringsgerechtigden die beperkt blijft tot 2011 (zonder garanties voor de slachtoffers van arbeidsongevallen).
• De vrijheid van onderhandelen werd op de helling gezet door het opleggen van een maximale loonmarge van 0,3% in 2012. Dit terwijl verscheidene sectoren en ondernemingen hun rendabiliteit hebben hersteld en beloningen uitkeren aan de aandeelhouders, ten koste van een loonmatiging voor de werknemers (of door bonussen voor te stellen, patronale ‘liberaliteiten’ die gepaard gaan met een jacht op zieke werknemers en slachtoffers van arbeidsongevallen; zie de CAO 90).
• Het is juist dat de index werd gered en dat de brugpensioenen werden verlengd, maar de automatische koppeling van de lonen aan de reële levensduurte kan op termijn in gevaar komen. Bovendien werd opnieuw bevestigd dat het (anti-)generatiepact als uiteindelijke doel heeft de brugpensioenstelsels uit te hollen.
• Daartegenover was er zeker vooruitgang voor het arbeidersstatuut. Zo onder meer het behoud van de vergoeding voor economische werkloosheid op 75%. Maar het zou geduurd hebben tot 2014 vooraleer de schandalige discriminatie van de carensdag verdween. De bruto berekening van het vakantiegeld voor arbeiders ging op termijn neerwaarts en werd netto gecompenseerd op kosten van de sociale zekerheid. De opzegtermijnen werden verlengd, maar wel veel te langzaam. Is dit werkelijk een harmonisering naar boven, of gaat het naar beneden, zo vroeg men zich tijdens de raadplegingen af.

Met deze verwerping door een meerderheid van de Algemene Centrale van het ABVV richten onze militanten ook een waarschuwing tot het patronaat en de regering.

• Raken aan de index, aan de brugpensioenen en aan de vrijheid van onderhandelen beschouwen wij als een oorlogsverklaring.
• De zwaksten in de samenleving zonder uitzicht op sociale vooruitgang laten, betekent dat de crisis die veroorzaakt werd door de banken en het financiële systeem moet betaald worden door diegenen die er geen enkele verantwoordelijkheid voor dragen.
• Een antisociale staatshervorming (waarvan bijvoorbeeld de werknemers in de dienstencheques het slachtoffer worden) die gepaard gaat met een soberheidspolitiek, leidt tot het afbouwen van onze solidariteitsmechanismen: de federale sociale zekerheid, het arbeidsrecht, de collectieve arbeidsovereenkomsten en de openbare diensten. Dit verplicht er ons toe een actieplan op touw te zetten om werknemers te informeren, te sensibiliseren en te mobiliseren.