Meten is weten. Voor een publiek plan van massaal testen!

Terwijl de bazen van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) aandringen op een heropstart van alle bedrijven begin mei, blijft het screeningsbeleid op het moment van schrijven zo sterk achter dat zelfs bewoners en personeel in de rusthuizen niet allemaal getest kunnen worden! Een groot deel van de besmettingen (tot 60% volgens sommige experts) wordt nochtans veroorzaakt door mensen met weinig of geen symptomen. Een massale en systematische screening is een bepalende factor om de Covid-19 epidemie in te dammen en de veiligheid van de bevolking te garanderen. De vertraging van de regering op dit vlak is criminele nalatigheid!

Artikel door Clément (Luik) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

De federale regering wilde ons geruststellen door een plan aan te kondigen om vanaf midden april meer tests te doen in woonzorgcentra en het aantal beschikbare tests te verhogen. De eerste resultaten van die campagne zijn hallucinant: uit de eerste 14.000 testen bleek dat 13% van het personeel en 20% van de bewoners besmet is. Op dit ogenblik zijn de woonzorgcentra goed voor meer dan de helft van de corona-doden in ons land.

Hoe komt het dat we meer dan maand moesten wachten vooraleer met die tests begonnen werd op mensen van wie geweten was dat ze het grootste risico lopen? Hoe komt het dat een systematische screening nog steeds niet op de agenda staat voor zorgwerkers in het algemeen, maar ook voor personeel in de supermarkten en meer algemeen voor al wie aan het werk is? Hoe kunnen we spreken over een exit-strategie voordat iedereen die aan het werk moet, getest is?

Er is nood aan een strategie van systematische en massale testen, waarbij diegenen die aan het werk zijn en wie terug aan het werk gaat, getest wordt. Dit moet op basis van een publiek plan gebeuren.

Bescherming versus winst

De logica van de winst is een obstakel voor de bescherming van werkenden. De regering bevestigt echter de keuze voor de vrije markt.

Tijdens de eerste maanden was er radiostilte van de farmaceutische en chemische industrie, een  belangrijke sector in België, maar die niet van plan is haar winst in gevaar te brengen door haar productie te heroriënteren. Er was nog meer stilte van bedrijven die testprocedures ontwikkelen, maar die van plan zijn om daar goed aan te verdienen door hun patenten voor zichzelf te houden. Er wordt enkel opgetreden tegen wie te ver gaat en tests van onduidelijke kwaliteit aan woekerprijzen verkoopt op onder meer het internet.

De tests worden gecontroleerd in laboratoria voor klinische biologie die, ondanks toeleveringsproblemen, blijven werken aan nieuwe processen om het gebrek aan reagentia deels te compenseren. Volgens de Belgische beroepsvereniging van medische bio-pathologen kunnen deze laboratoria hun capaciteit opvoeren tot enkele duizenden tests per dag. Toch werken Philippe De Backer en de regering niet aan een plan om alle beschikbare reagentia ter beschikking van openbare laboratoria te stellen. Private laboratoria willen immers een graantje meepikken en maken grote winsten door zelf op commerciële basis tests te doen.

Is het normaal dat de oplossing van de productie van meer tests overgelaten wordt aan diegenen die eerst meer dan een maand weigerden om de gezondheid van de bevolking centraal te stellen? Ondertussen wordt de publieke sector en de non-profit sector, die nochtans voorop lopen in de zoektocht naar oplossingen, verwaarloosd.

De vrije markt schaadt onze gezondheid. Wij eisen dat de voorraden en productielijnen die nodig zijn voor een massaal programma van testen opgeëist worden zodat voldoende productie opgestart wordt om stelselmatig mensen te testen.