Dag aan dag verslag van de “staking van de eeuw.” 30 december 1960

Op het einde van de tweede stakingsweek zijn er 45.000 betogers in Charleroi en duizenden in andere steden. In Brussel komt het tot incidenten waarbij een werkloze arbeider die niet eens betoogde, werd gedood door een kogel. De sfeer wordt grimmiger nu een eerste dode is gevallen. De algemene staking wint terrein, ook de ABVV-Gewesten van Ronse, Turnhout en Aalst roepen de algemene staking uit.

Deze rubriek op socialisme.be is gebaseerd op het boek “De opstandige en revolutionaire algemene staking van 60-61” door Gustave Dache. Meer achtergrond vind je hier.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Dag aan dag verslag:

  • 19 december
  • 20 december
  • 21 december
  • 22 december
  • 23 december
  • 24 december
  • 25 december
  • 26 december
  • 27 december
  • 28 december
  • 29 december

[/box]

Met 45.000 betogers is de betoging in Charleroi vandaag de grootste. Het is meteen ook de grootste betoging in Charleroi sinds lange tijd. De betogers zingen de Marseillaise omwille van het refrein van dit lied: “Grijp naar de wapens, burgers, en vorm jullie bataljons”. De arbeiders roepen “Leve de republiek” en eisen een “Mars op Brussel”. De lokale ABVV-voorzitter, Arthur Gailly, benadrukt de nationale eenheid van de beweging: “Kameraden, er is maar één patronaat, er is maar één Société Générale, er moet slechts één arbeidersklasse zijn.” Op dat punt verschilt Gailly van Renard met wie hij een machtsstrijd voert in het ABVV. De spanningen tussen Gailly en Renard verklaren waarom Renard op geen enkele betoging in Charleroi als spreker aanwezig was. Wel aanwezig op 30 december is de Antwerpse socialist Jos Van Eynde. Hij wordt constant onderbroken met de roep “naar Brussel, naar Brussel”. Dat klinkt dermate luid dat Van Eynde er moet op ingaan. Hij sluit zijn toespraak als volgt af: “Indien op een dag deze mars op de hoofdstad beslist is, zullen de Vlaamse en Waalse arbeiders broederlijk en verenigd betogen voor hetzelfde doel dat waarachtig is.”

Maar het hoofdpunt uit het nieuws van 30 december 1960 komt spijtig genoeg uit Brussel. Daar is er een incident waarbij een dode valt. François Vandertrappen, een 30-jarige werkloze arbeider die niet eens mee betoogde, komt om het leven als gevolg van een kogel die van vlakbij wordt afgevuurd door een jonge provocateur. Die gebruikt als excuus dat hij een rijkswachter wilde beschermen. Vreemd genoeg zou deze provocateur nadien worden vrijgesproken.

Het nieuws van de dode in Brussel leidt tot woedende reacties op alle andere betogingen en bijeenkomsten. Ook wordt erg negatief gereageerd op de beslissing van de Socialistische Gemeenschappelijke Actie om in Brussel geen acties meer te organiseren tot 4 januari.

In Vlaanderen kent de staking een verdere uitbreiding. Ook de ABVV-gewesten van Ronse, Aalst en Turnhout roepen de algemene staking uit. Er zijn opnieuw grote betogingen met 20.000 deelnemers in Antwerpen, 15.000 in Binche en maar liefst 25.000 in Mechelen. Dat is wellicht de grootste betoging ooit in Mechelen. Tegelijk wordt de repressie opgedreven, in Menen worden 10 stakers opgepakt en in Deerlijk een volledig stakingspiket. Op 30 december zijn er volgens de rijkswacht 270 sabotagedaden: 82 in Henegouwen, 60 in de provincie Luik, 30 in het Brabantse, 25 in de provincie Namen, 25 in Oost-Vlaanderen, 16 in West-Vlaanderen, 13 in Limburg, 12 in de provincie Antwerpen en 7 in de provincie Luxemburg. Ze brengen 208 arrestaties teweeg.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop