Panama voert harde repressie tegen sociale onrust – stakingsrecht bedreigd

In Panama is er heel wat sociale onrust waarbij ook de werven van het bedrijf waartoe Jan De Nul behoort in actie gingen. De acties van de Panamese bouwvakkers kwam er om betere loon- en arbeidsvoorwaarden te eisen. Er werd vier dagen gestaakt tot de directie dreigde om de stakende arbeiders af te danken. De regering keurde alvast een beperking van het stakingsrecht goed.

ACV Bouw wijst op haar website op het harde conflict in Panama. De regering van Panama gaat bijzonder ver met het invoeren van ondemocratische beperkingen op het recht op collectieve actie. Met een nationale wet (wet nummer 30) wordt het recht op vereniging, het recht om te staken en het recht om te betogen aan banden gelegd. De internationale bouwvakkersbond BWI wil een internationaal syndicaal antwoord naar voor brengen. Er wordt een oproep gedaan om het anti-vakbondsgeweld te stoppen en de wet nummer 30 in te trekken.

Jan de Nul maakt deel uit van een consortium dat ook in Panama actief is. Het bedrijf haalde heel wat winsten uit contracten die betrekking hadden op het verbreden en uitdiepen van het kanaal van Panama. Het bedrijf stelde dat het geen hinder ondervindt van het sociaal conflict in Panama.

De repressie tegen syndicalisten is erg groot. ACV-Bouw schrijft op haar site: “Op de werven van het consortium brak begin juli een staking uit. De Panamese bouwvakkers, lid van de vakbond ‘SUNTRACS’, legden het werk neer om te protesteren tegen de loon- en arbeidsvoorwaarden. Eisen van de stakers zijn: meer loon, betalen van overuren, hygiënische was- en slaapgelegenheden, veilige werkomstandigheden. De staking werd massaal opgevolgd. Na 4 dagen gingen alle arbeiders echter opnieuw aan het werk omdat gedreigd werd alle stakende werknemers te ontslaan. Tijdens de actie werden alle toegangen tot de werven gecontroleerd door politie en moesten werknemers zich identificeren, dit met de bedoeling de stakingsleiders te kunnen arresteren. De volgende dagen werden meerdere vakbondsverantwoordelijken van ‘SUNTRACS’ aangehouden. Een aantal van hen bevinden zich nog steeds in de gevangenis.”

Er wordt terecht gevreesd dat deze repressieve aanpak van strijdbare syndicalisten slechts een voorbode is voor meer repressie en geweld. De afgelopen weken vielen er bij protestacties in het land 9 doden en honderden gewonden, minstens 300 betogers en stakers werden gearresteerd. Met de wet nummer 30 wil de regering deze repressie verder opdrijven en officialiseren.

Onder de slachtoffers onder meer landarbeiders van bananenplantages die protesteren tegen de nieuwe wet die de werkgevers de mogelijkheid biedt om stakende werknemers onmiddellijk af te danken en te vervangen door andere. De betogende arbeiders werden onthaald op traangas. Bij confrontaties met de politie vielen minstens twee doden.

Het regime van president Ricardo Martinelli kreeg eerder dit jaar ook al met protest af te rekenen. Martinelli kwam in juli 2009 aan de macht en voert een openlijke rechtse koers met aanvallen op het recht om actie te voeren, besparingen op de sociale zekerheid en onderwijs, belastingshervormingen voor de rijken,… Martinelli is eigenaar van een supermarktketen en kan op directe steun vanuit de VS rekenen. Hij dringt er steevast bij Obama op aan om sneller en verder te gaan met vrijhandelsakkoorden tussen de VS en Panama.

De arbeidersbeweging moet de situatie in Panama effectief opvolgen en indien nodig overgaan tot solidariteitsacties. We kunnen alvast beginnen met de repressieve aanpak van strijdbare syndicalisten in Panama bekend te maken en aan te klagen.