Your cart is currently empty!
Staking van onbepaalde duur bij Arcelor Mittal in Algerije
Sinds 20 juni zijn duizenden arbeiders van het staalbedrijf Arcelor Mittal in Hel-Hadjar, in de buurt van de stad Annaba in het noord-oosten van Algerije, in staking. Aanleiding is een discussie over de lonen. De stakers eisen onder meer een loonsverhoging tussen 13% en 20%.
Arcelor Mittal is het grootste staalbedrijf ter wereld. Het is, afgezien van de olie- en gassector, de belangrijkste buitenlandse investeerder in Algerije. Het bedrijf verwierf in oktober 2001 70% van het voormalige staatsbedrijf El-Hadjar, het overheidsbedrijf SIDER behield 30% van de aandelen. De arbeiders gingen nu in staking omdat ze willen dat de regering het bedrijf opnieuw nationaliseert of toch minstens een meerderheid van de aandelen verwerft.
De fabriek is een van de grootste industriële sites van het land. Er wordt 750.000 ton staal per jaar geproduceerd, er werken ongeveer 7.200 arbeiders. De staking werd unaniem goedgekeurd op een personeelsvergadering met 5.000 aanwezigen. Een arbeider stelde dat 95% van het personeel in staking is gegaan. Hij vervolgde: “We staken tot onze eisen worden ingewilligd.” Eerder dit jaar werd al eens negen dagen gestaakt toen de cokes-afdeling werd gesloten waarbij er met afdankingen werd gedreigd.
Algemene woede
De afgelopen maanden was er ongenoegen over de stijgende prijzen, de slechte huisvesting en de wijd verspreide werkloosheid in het land. Er waren verschillende stakingen en protestacties van onder meer dokters, leraars, ambtenaren, industrie-arbeiders,… Loonsverhogingen waren een centrale eis bij deze acties. Deze acties hebben anderen ertoe aangezet om hun eisen ook offensiever naar voor te brengen door middel van acties. Dat is zeker het geval na een aantal overwinningen, zoals bij de acht dagen van nationale staking van het spoorpersoneel in mei.
De 10.000 personeelsleden van het nationale spoorbedrijf SNTF eisten hogere lonen en begonnen aan een staking van onbepaalde duur die uiteindelijk acht dagen duurde. De meeste spoorarbeiders krijgen lonen onder het minimumloon (van 150 euro per maand). Deze spoorstaking was de grootste sinds de formele onafhankelijkheid van Algerije in 1962. De regering was bang dat het conflict uitbreiding zou kennen in andere sectoren en gaf toe met een belofte om de lonen 20% te verhogen. Het persagentschap Reuters stelde na de staking dat deze toegeving zou kunnen leiden tot meer stakingen in het land.
Voor een hernationalisatie! Haal de private en publieke bedrijven uit de handen van het kapitalistische en bureaucratische wanbeheer!
De stakers van Arcelor Mittal kregen solidariteitsberichten en steun van de arbeiders van de SNVI fabriek in Rouiba (Algiers) alsook van arbeiders uit heel wat andere bedrijven. Dat sterkt hen om de strijd verder te zetten.
Het CWI steunt deze staking en denkt dat het bedrijf moet worden genationaliseerd, maar dan wel onder de controle van democratisch verkozen vertegenwoordigers van de arbeiders die verantwoording verschuldigd zijn aan het personeel. Dit kan verbonden worden aan gelijkaardige maatregelen in andere sectoren waar er momenteel gelijkaardige problemen zijn. Het zou de volledige economie onder een democratische socialistische planning kunnen plaatsen. Dat zou een enorme stimulans betekenen voor de gewone werkenden die een beslissende rol zouden kunnen spelen in de economie en de enorme middelen van het land ten dienste van de belangen van de meerderheid van de bevolking plaatsen. Arbeiderscontrole en –beheer is bovendien noodzakelijk om een einde te maken aan het wanbeheer en de corruptie van de de maffieuze toplui in de overheidsbedrijven vandaag.