Pakistan haalt vandaag steeds meer de media bij ons. Dat komt vooral door de opmars van de reactionaire Taliban in de Noordwestelijke Grensprovincie en de toename van de sociale, religieuze en regionale spanningen in het land. Tegen die achtergrond waren er toch honderdduizenden betogers op 1 mei. Het land kent ook een traditie van arbeidersstrijd. De linkse socialisten namen op veel plaatsen in het land, ook in de Noordwestelijke Grensprovincie, mee het voortouw.
Er waren honderdduizenden betogers die in het land 1 mei vierden. Er waren arbeiders uit verschillende sectoren, van verschillende nationaliteiten en etnische of religieuze achtergronden die samen betoogden. De arbeiders toonden hun arbeiderseenheid in de praktijk en verwierpen daarmee de politiek van haat en communalisme. Ze verwierpen ook het neoliberale beleid van de huidige regering en eisten betere levensvoorwaarden.
De Trade Union Rights Campaign (TURCP), een vakbondsrechtencampagne opgezet door de Socialist Movement Pakistan (SMP) nam actief deel aan de activiteiten op 1 mei. Er waren activiteiten in alle vier de provincies en in alle belangrijke steden. We maakten een speciaal 1 mei pamflet in twee talen. Ook was er een speciale mei-editie van het blad “Socialist”. Een overzichtje van enkele activiteiten.
Provincie Sindh
In de provincie Sindh organiseerde TURCP verschillende activiteiten in steden als Karachi, Mir Pur Khas, Mehar en Larkana. In een aantal steden was TURCP de enige organisatie die activiteiten organiseerde op 1 mei. Ons pamflet verscheen ook in de Sindhi taal.
In Mir Pur Khas was er een gezamenlijke activiteit van TURCP met 14 vakbonden en sociale bewegingen. Er was een conferentie waarop meer dan 250 aanwezigen waren. Eerst wilden we een betoging organiseren, maar de PPP-regering in Sindh legde een verbod op. Er mochten geen protestbetogingen plaatsvinden waarop de lokale autoriteiten weigerden toelating te geven voor de optocht. Anderzijds werd door dezelfde autoriteiten wel toelating gegeven aan de arbeidersvleugel van de PPP om een “officiële” 1 mei optocht te houden. Daar waren er slechts enkele tientallen aanwezigen. Wij organiseerden de grootste 1 mei activiteit in de stad ondanks alle moeilijkheden. Onze provinciale organisator, Hameed Chanah speelde een centrale rol in het organiseren van de conferentie. De sprekers veroordeelden het verbod op 1 mei activiteiten en eisten een verhoging van het minimumloon met een strikte doorvoering van de minimumlonen in de private sector.
In Mehar was er maar één activiteit op 1 mei, deze van TURCP met zowat 300 aanwezigen. De meeste vakbonden in de stad namen deel aan onze publieke meeting die werd voorgezeten door de lokale TURCP-organisator Ghulam Mustafa Jatoi.
In Tharri Mahabat organiseerden we een 1 mei activiteit waarop veel arbeiders van Beri Mazdoor (een sigarettenfabriek) aanwezig waren. Deze arbeiders gingen de afgelopen zes maanden twee keer in staking, telkens met een overwinning als gevolg. De vakbond op deze fabriek werd opgezet door leden van TURCP die verder het voortouw blijven nemen in het opzetten van een vakbond in een regio waar feodale structuren vandaag nog de norm zijn.
In de havenstad Karachi organiseerden we met vier andere vakbonden een meeting met meer dan 400 aanwezigen. Drie leden van TURCP spraken op deze meeting en hadden het over de nood aan een sterke vakbeweging. We kwamen ook tussen op andere activiteiten van verschillende vakbonden in de stad.
In Larkana organiseerden we een bijeenkomst in het grootste publieke ziekenhuis van de regio waar TURCP-leden de vakbond van het personeel organiseren. Er waren meer dan 100 aanwezigen. We trokken ook naar andere 1 mei activiteiten in de stad. Tenslotte kwamen we ook tussen op activiteiten in andere steden en dorpen in Sindh.
Provincie Punjab
Dit is de grootste provincie van het land en we waren aanwezig op activiteiten in alle grote steden. In Faisalabad, de derde grootste stad van het land en het centrum van de textielindustrie, organiseerden we een publieke meeting waarop bijna 2.000 textielarbeiders aanwezig waren. De centrale spreker op deze meeting was Khalid Bhatti, internationaal secretaris van TURCP. Leiders van de lokale textielbonden beschreven de verschrikkelijke omstandigheden waarin de textielarbeiders moeten werken. Ze moeten 12 tot 16 uur per dag werken en worden soms maandenlang niet betaald. Toen ze daartegen protesteerden, dreigden de directies om de fabrieken te sluiten. De woede tegenover het patronaat en de regering is groot. De lonen liggen zelfs onder het minimumloon en de PPP-regering doet daar niets tegen. De textielarbeiders zullen nationale acties opzetten tegen de regering. Khalid Bhatti sprak ook op meetings van andere vakbonden, waaronder de spoorvakbond.
In Sahiwal organiseerden we een bijeenkomst in het stadscentrum waarop zes vakbonden uit de publieke en private sector aanwezig waren. Er waren 300 activisten op de meeting. In Muzafar Gar namen we deel aan een gezamenlijke meeting met onder meer de vakbonden waarop 700 arbeiders en boeren aanwezig waren, waaronder heel wat vrouwen. In Bahawalpur organiseerden we een meeting met 100 aanwezigen en in Rahim Yar Khan een meeting met 230 aanwezigen.
In Lahore namen TURCP-leden deel aan de vier belangrijkste 1 mei bijeenkomsten van de vakbonden. De belangrijkste meeting trok enkele duizenden aanwezigen. In Islamabad namen we deel aan de publieke meeting van de vakbonden.
Noordwestelijke Grensprovincie
Hier waren er weinig 1 mei activiteiten. De provincie ligt onder vuur door de opmars van de Taliban. De opkomst van religieus extremisme en de snelle Talibanisering in de provincie maakten het moeilijk om in een aantal steden en regio’s activiteiten op te zetten. Toch slaagden de vakbonden en de TURCP er in om activiteiten te organiseren in Peshawar, Mardan, Charsadah, Nowsheherah en Boven Dir.
De belangrijkste activiteiten vonden plaats in de provinciale hoofdstad Peshawar waar enkele duizenden arbeiders deelnamen aan de 1 mei bijeenkomst. Wij namen deel aan de centrale bijeenkomst en de publieke meeting van verschillende vakbonden. Onze pamfletten kregen er goede reacties en een lid van TURCP sprak vanop het podium.
In Mardan, de tweede grootste stad van de provincie, namen we deel aan een gezamenlijke meeting waarop 150 arbeiders aanwezig waren. De arbeiders, vakbondsmilitanten, politieke activisten,… zullen hun strijd tegen het religieus extremisme verder zetten. De aanwezigen in Mardan eisten degelijke diensten en levensomstandigheden voor de families uit de conflictzone. Er zijn duizenden mensen die op de vlucht slaan omdat ze hun huis moesten verlaten door de opmars van de Taliban of militaire operaties van het Pakistaanse leger.
In Dir organiseerde TURCP een kleine meeting. Deze stad en de regio is in de greep van het religieus extremisme. In een aantal gebieden wordt er hard gevochten met militaire operaties tegen de Taliban. We proberen in deze moeilijke omstandigheden toch activiteiten te organiseren, ondanks constante bedreigingen van de Taliban en andere religieuse extremistische groepen.
Balochistan
In de provincie Balochistan tenslotte namen we deel aan de centrale bijeenkomst en meeting van alle belangrijke vakbonden. Daarbij waren er enkele duizenden aanwezigen. We kwamen ook tussen in een aantal andere steden. De activiteiten op 1 mei stonden onder druk, eerder werden drie nationalistische leiders vermoord in de regio Turbat. De hele provincie lag hierop plat door aanhoudende protestacties en stakingen de afgelopen twee weken. De situatie blijft erg volatiel in deze provincie die hard te lijden heeft onder de confrontaties tussen nationalisten en de staat.