Op de Limburgse betoging voor koopkracht afgelopen maandag spraken we met twee arbeiders bij Alro NV, een metaalbedrijf waar ongeveer duizend mensen werken. We vroegen hen naar de reden waarom ze actie voerden en hun standpunt over de opstelling van de secretaris van ABVV-metaal, Herwig Jorissen, die zich tegen de staking had uitgesproken.
Waarom wordt deze actie gehouden?
Op deze manier is deze actie nutteloos. Ik ben zeker niet tegen het doel op zich, maar dit is niet efficiënt. Met hoeveel staan we hier? Een paar honderd man. Ze lachen ons gewoon uit. Een nationale actiedag met een duidelijk ordewoord en sterke mobilisatie in de bedrijven was veel beter geweest. Dan was een massale actie echt wel mogelijk geweest. Vandaag de boel platleggen, zou bij ons alvast geen probleem geweest zijn. Nu proberen ze het afkoelingsscenario. Ofwel ga je tot het einde, ofwel doe je geen actie. Kijk waar we aan het wandelen zijn… In de achterbuurten van Hasselt waar geen kat komt (nvdr. op dat moment langs een of andere parking). Nu houden ze ons gewoon aan het lijntje.
Jullie zijn lid van het ABVV Metaal. Wat denken jullie over Jorissen?
Wel, het is dankzij onze vriend Herwig Jorissen dat ons bedrijf bijvoorbeeld niet volledig plat lag. Een tijdje terug besliste hij, zonder de achterban te raadplegen, om de ABVV Metaal te splitsten. Dat was pijnlijk. We zien nu dat ook de metaal, wat toch vaak de voortrekkers waren bij acties, daardoor nu sterk verzwakt wordt. Vandaag mochten in de metaal bijvoorbeeld enkel de effectieven met de acties meedoen. Binnen de metaal rijzen er steeds meer vragen bij de figuur van Jorissen. Er is een toenemend ongenoegen bij de achterban.
Wat denken jullie van de beslissing van de regering om miljarden in Fortis te pompen?
Het lukt het de regering wel om op twee dagen vele miljarden voor de banken tevoorschijn te toveren, maar geld voor de arbeiders zou er dan weer niet zijn. Het kapitaal wordt beschermd, niet de arbeiders. Ze lijken niet te beseffen dat gewone mensen ook geld nodig hebben. Met twee werkenden kom je tegenwoordig nog niet toe en ondertussen wordt de index verder afgebouwd. In de Metaal bijvoorbeeld zijn er tegenwoordig de all-in akkoorden. In Nederland bestaan ze al een tijdje, maar nu zie je ook in België de voedselbanken als paddestoelen uit de grond komen.
Ook de zogenaamde volksvertegenwoordigers staan niet aan onze kant en werken gewoon mee voor het huidige beleid. Kijk bijvoorbeeld naar het Generatiepact. Ze wisten dat het slecht was voor de mensen, en toch keuren ze het goed. Frank Vandenbroucke zei toen: “Als je niet naar links kijkt, kijk je naar rechts”. Hij vergeet daarbij gemakshalve dat de SP.a wel rechts van ons staat…