Extreem-rechts belooft ons een sociale hel

Op 4 oktober houdt het Front National een nationale meeting in Molenbeek rond het thema “Molenbeek: paradijs of multiculturele hel”. Het doel is duidelijk: migranten aanwijzen als de verantwoordelijken voor alle problemen – onveiligheid, werkloosheid, slechtere levensomstandigheden,… Tegenover de patronale aanvallen hebben de arbeiders en hun gezinnen nood aan eenheid en solidariteit. Voor het FN, en ook het Vlaams Belang waarmee het FN nauwe banden onderhoudt, is verdeeldheid echter het belangrijkse electorale propagandathema.

Door Aisha, LSP/MAS Brussel

Velen voelen reeds de gevolgen van de economische crisis. Alles wordt duurder: inkopen doen, huren, vervoer, energie,… De lonen en de uitkeringen volgen echter niet. Integendeel, onzekere en slecht betaalde jobs werden steeds meer de norm. Dat wordt versterkt door massale afdankingen en de afbouw van wat overblijft van de openbare diensten. In Brussel heeft de directie van De Post aangekondigd dat de helft van de postkantoren de deuren zal sluiten voor eind 2009.

Daartegenover blijft de regering zich bezig houden met het communautaire opbod, op de koopkrachtproblemen komt er geen echt antwoord. De beperkte maatregelen die werden aangekondigd, zullen de problemen niet oplossen. We moeten ons richten tegen het neoliberale beleid van privatiseringen, patronale cadeaus en aanvallen op de arbeidsvoorwaarden. Dat is het beleid waar alle traditionele partijen voor staan. Maar het is ook het beleid dat extreem-rechtse partijen als het FN en het Vlaams Belang op een nog agressievere wijze willen voeren.

FN: partij van de arbeiders of van het patronaat?

Het Front National heeft zich ontdaan van haar vroegere voorzitter die geld had verduisterd. De partij beweert de echte verdediger van de belangen van de arbeiders te zijn. Nochtans kiest de partij steeds de kant van het patronaat. Toen de beweging rond koopkracht begon, stelde het FN dat de bedrijven “gehandicapt zijn door de hoge loonkosten.” Over de fenomenale winsten voor de grote bedrijven wordt gezwegen.

In juni kwamen 80.000 mensen op straat om meer koopkracht te eisen. Op 6 oktober volgt een nieuwe actiedag. Daarbij is er solidariteit tussen arbeiders uit de privé en de openbare diensten, tussen Franstaligen en Nederlandstaligen, tussen Belgen en migranten. Samen wordt gestreden voor onze belangen. De vakbonden vormen een instrument waarmee de arbeiders de strijd voor hun levensstandaard kunnen aangaan. En dus willen het FN en het VB de bonden muilkorven, ze stellen dat de vakbonden verantwoordelijk zijn voor het “lamleggen van de economische ontwikkeling” en daardoor ook voor de werkloosheid. Het FN richt zich tegen de strijdbare instrumenten van de arbeiders om te vermijden dat er een echte oppositie zou komen tegen het asociale beleid.

Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons

Extreem-rechts voert propaganda rond de thema’s onveiligheid en migratie. Het zal er voor ons op aankomen om het verband tussen de bestaande onveiligheid en de groeiende sociale miserie duidelijk te maken.

We hebben nood aan reële loonsverhogingen en meer middelen voor onderwijs, gezondheidszorg en openbare diensten. De traditionele partijen zullen dat niet verwezenlijken, zij staan niet aan de kant van de arbeiders en hun gezinnen.