10.000 betogers in Brussel

Op donderdag 12 juni werd de actieweek voor koopkracht afgesloten met een mobilisatie in Brussel, Waals Brabant en Vlaams Brabant. Na de geslaagde mobilisaties eerder deze week, werd ook de afsluiter een succes met 10.000 aanwezigen op de betoging, ondanks het verschrikkelijke weer op dat ogenblik. De vakbonden hadden aanvankelijk 3.000 aanwezigen voorop gesteld.

Nico Moon

De verschillende vakbonden kwamen apart samen aan hun lokalen om in groep naar het Anneesensplein te trekken. Van daaruit werd geen gezamenlijke betoging gehouden met eisen voor meer koopkracht.

Onze militanten uit Brussel werden ondersteund door leden en sympathisanten uit de provincies Vlaams en Waals Brabant en ook enkele militanten uit andere regio’s. We verdeelden ons pamflet rond koopkracht en hadden heel wat discussies met betogers. Naast de verdediging van de index en het verhogen van de lonen, was er ook heel wat discussie over het feit dat de beweging hier niet mag stoppen. De regering zal zeggen dat er geen ruimte is om iets aan de koopkracht te doen, enkel door strijd zullen we zaken afdwingen.

De regen maakte het soms moeilijk om pamfletten te verspreiden of ons blad te verkopen. Toch probeerden we dit en verkochten we 53 exemplaren van ons maandblad en haalden we daarnaast zo’n 40 euro steun op. Het was vooral in de cafés rond de betoging dat we ons materiaal konden verspreiden.

Deze mobilisatie heeft nogmaals voor een verrassing gezorgd bij zowel de traditionele partijen, de media als de vakbondsleidingen. De basis heeft een week lang getoond dat er een actiebereidheid is rond de koopkracht. Het volstaat niet om enkel te zeggen hoe erg de situatie is, de arbeiders weten dat al. Nu mag er niet gewacht worden tot de regering initiatieven neemt. Er moet onmiddellijk gewerkt worden aan een actieplan. Heel wat betogers stelden dat er minstens nood is aan een actiedag met een oproep voor een algemene staking. En het fabeltje dat er geen middelen zijn, pakt ook niet meer: veel betogers wezen er in discussies op dat het patronaat recordwinsten boekt en wel middelen heeft om haar topmanagers fenomenale lonen toe te kennen. Nu wordt het tijd dat onze lonen de stijgende levensduurte volgen!