Vlaamse ambtenaren: strijdbaarheid loont

Na de succesvolle stakingsweek en afsluitende betoging kwam het niet tot een akkoord met de Vlaamse regering. Minister Bourgeois was bereid om toegevingen te doen, de beloofde middelen werden verdievoudigd. Maar wat op tafel lag, was nog steeds ontoereikend en er werd besloten om de acties verder te zetten. Nu is er een nieuw voorstel met een lineaire loonsverhoging van 2%.

Sinds 17 maart wordt actie gevoerd door de Vlaamse ambtenaren. Aanvankelijk was enkel een actieweek vooropgesteld, maar na afloop van die week was het duidelijk dat de acties zouden doorgaan indien de minimumgrens van 2% loonsverhoging niet zou worden aanvaard. De oorspronkelijke eis was 5% opslag.

Dat de stakers bij de Vlaamse regering weinig gehoor zouden vinden, kwam niet als een verrassing. Waar Bourgeois nog toegevingen wou doen, lag dit bij minister-president Kris Peeters moeilijker. De onverkozen minister-president zal ook wel het standpunt gelezen hebben van de patroonsfederatie Unizo waar hij voor zijn politieke loopbaan in actief was. Unizo wou de stakingsacties zelfs via gerechtelijke weg laten verbieden, maar liep een blauwtje op bij de Gentse rechtbank. Unizo schreeuwt hoe onrechtvaardig de staking wel niet is. Voor Peeters is het dan ook moeilijk om veel toegevingen te doen. Zo zien we meteen wat voormalig CD&V-voorzitter Schouppe bedoelde toen hij stelde dat zijn partij zich wat socialer moest opstellen…

De succesvolle actieweek met onder meer blokkades van de waterwegen en een nationale betoging toonden een enorme strijdbaarheid van de ambtenaren. Bourgeois stelde een lineaire koopkrachtverhoging van 1% voor, maar die toegeving volstond niet. De strijdbaarheid bleef overeind en na de betoging van vrijdag wou de minister verder gaan. De vakbonden stelden dat ze niet onder de minimumgrens van 2% konden gaan. Daarnaast eisten ze voor de 20% laagste lonen een extra opslag van 3%.

De basis eiste na de acties een echte loonsverhoging. Het uiteindelijke voorstel van de ministers Bourgeois en Peeters omvat een lineaire loonsverhoging van 2% en een daling van de werknemersbijdrage voor de maaltijdcheques.

Dit voorstel maakt duidelijk dat de strijdbaarheid van de afgelopen week lonend was. Na de privésector worden nu ook bij de overheid toegevingen afgedwongen op basis van strijd! Bovendien maakte de strijdbaarheid op de acties zelf duidelijk dat er een groeiend ongenoegen is waarmee ook in de komende maanden rekening zal moeten worden gehouden!