Voor het behoud van de sociale zekerheid: actie nodig!

De rooms-blauwe regeringsonderhandelaars willen minstens bepaalde aspecten van de sociale zekerheid aanpakken. Omdat de overheidsinkomsten dalen door de vele cadeaus aan het patronaat (via onder meer de “notionele intrestaftrek”), wordt bij de arbeiders en hun gezinnen gezocht naar middelen om dat goed te maken. De transfers van arm naar rijk worden zo verder opgedreven. Met de druk van een begrotingstekort wordt een aanval voorbereid.

Geert Cool

Het communautaire debat wordt aangewend om op basis van een verdeel-en-heerspolitiek een harder neoliberaal beleid te voeren. Diegenen die een splitsing van de sociale zekerheid eisen, doen dit niet om de sociale verworvenheden uit te breiden maar om er sneller komaf mee te maken. Het patronaat wil onder meer besparen op de pensioenen, meer flexibiliteit voor de arbeiders, beperking in de tijd van werkloosheidsuitkering, verdere privatiseringen in de gezondheidszorg,…

De sociale zekerheid werd afgedwongen door arbeidersstrijd en komt voort uit een traditie van collectieve strijd en organisatie. Vandaag is de sociale zekerheid al in sterke mate uitgehold. De privé-sector is aan een opmars bezig in de gezondheidszorg waardoor niet het verstrekken van zorgen, maar het maken van winst centraal komt te staan. De film “Sicko” van Michael Moore wordt hierdoor ook bij ons steeds meer realiteit.

Bij de pensioenen zien we dat de hoogste 20% van de pensioenen gemiddeld 16 keer zo groot zijn als de laagste 20%, reden daarvoor is de gedeeltelijke privatisering via het uitbouwen van de tweede en derde pijler van de pensioenen. Resultaat van deze privatiseringsoperatie: vandaag zijn 23% van de gepensioneerden arm, tegenover 12% in 1980.

De aanvallen op de sociale zekerheid zullen het aantal armen verder doen toenemen. Nu reeds is 15% van de Belgen arm. Onder de werkenden is dat volgens recente cijfers zo’n 3%. In Duitsland zorgden opeenvolgende aanvallen op de lonen en de sociale zekerheid er reeds voor dat bijna 10% van de werkenden onder de armoedegrens terecht kwamen. Staat ons een zelfde lot te wachten?

Het zal nodig zijn om te antwoorden op de aanvallen. Er zal verzet nodig zijn van de arbeiders en hun gezinnen. De oproep voor een nationale militantenconcentratie, zoals door ABVV-voorzitter De Leeuw naar voor werd gebracht op de Antwerpse militantenbijeenkomst van 24 oktober, is een goed initiatief. Om te komen tot een echte mobilisatie, zal het nodig zijn om een duidelijk programma met argumenten naar voor te brengen waarin wordt uitgelegd wat de geplande aanvallen op de sociale zekerheid betekenen. Ook zal die militantenconcentratie moeten gezien worden als een eerste stap in het opbouwen van een krachtsverhouding om de confrontatie aan te gaan.

Bovendien zal de discussie over een politiek verlengstuk niet verdwijnen. Zowat alle traditionele partijen steunden destijds het Generatiepact en laten zich nu meesleuren in een communautair opbod. Als we een partij willen die de belangen van de arbeiders en hun gezinnen actief verdedigt, zullen we zelf moeten bouwen aan zo’n partij. Het Comité voor een Andere Politiek (CAP) kan daar mee een aanzet toe geven.

16 november: militantenconcentratie aan de Heizel

De actie zal doorgaan op de Heizel in Auditorium 2000 en dit vanaf 10u. Het einde is voorzien rond 12u30. De Heizel is bereikbaar met metro 1A (richting Koning Boudewijn – halte Heizel). Deze metrolijn passeert via het Centraal Station. Er wordt gerekend op minstens 1.000 aanwezigen.