Enkel de linkse kandidaten Besancenot, Laguiller en Bové kennen de realiteit van het leven van de arbeiders. Dat betekent natuurlijk niet noodzakelijk dat ze het beste geplaatst zijn om onze belangen te verdedigen, maar ze staan wel dichter bij de realiteit dan de miljonairs die niet weten wat het betekent om op het einde van de maand moeite te hebben om rond te komen.
Stephane Ramquet
Een overzicht van de Franse presidentskandidaten op het vlak van hun inkomsten, is veelzeggend.
De extreem-rechtse kandidaat Jean-Marie Le Pen moest in 2006 1.643 euro betalen in het kader van een belasting op grote fortuinen. Hij beschikt over eigendommen ter waarde van 1,37 miljoen euro en een aandelenportefeuille waarvan de waarde onbekend is. Zijn loon als europees parlementslid bedraagt zowat 6.700 euro per maand. Is dit de grote vriend van de arbeiders? Aan zijn eigendommen en aandelen te merken, staat hij eerder dicht bij het patronaat…
De conservatieve kandidaat Nicolas Sarkozy is de rijkste kandidaat. Hij moest in het kader van de vermogensbelasting 1.988 euro betalen op basis van een vermogen van 1,13 miljoen euro. Als minister verdient Sarko maandelijks 14.000 euro bruto. De sociaal-liberale Ségolène Royal van de “socialistische” partij moest in het kader van de vermogensbelasting 862 euro betalen. Samen met haar partner François Hollande bezit ze een vermogen van 900.000 euro. Ze hebben een appartement van 120 m² in Hauts-de-Seine, een huis in de Alpen en een huis in Deux-Sèvres. Als voorzitter van de regionale raad van Poitou-Charente trekt Royal 5.227 euro bruto.
François Bayro, de “centrum”-kandidaat, werd niet aan een vermogensbelasting onderworpen. Hij beschikt wel over een vermogen van 607.000 euro en als parlementslid krijgt hij maandelijks 6.892 euro bruto.
Aan de andere kant van het sociale spectrum vinden we Olivier Besancenot (LCR) met een maandelijks inkomen van 1.100 euro netto. Besancenot is postbode. Hij bezit samen met zijn partner een klein appartement van 55 m², maar dat appartement is nog niet afbetaald.
De antiglobalistische kandidaat José Bové verdient maandelijks 1.220 euro en krijgt zijn loon van een landbouwgroepering. Arlette Laguiller (LO) heeft een pensioen van de Post ter waarde van 2.276 euro.
De andere kandidaten (met uitzondering van jagerskandidaat Nihous) leven van het loon dat ze krijgen voor de uitoefening van hun verkozen mandaat: de extreem-rechtse Villiers, de groene Voynet, burgemeesterskandidaat Schivardi en Buffet van de PCF. Daarbij moet wel opgemerkt worden dat Buffet een deel van haar wedde afdraagt aan de partij.
De arbeiders en de jongeren hebben nood aan een echt politiek verlengstuk. De levensloop van Royal geeft overigens aan dat de PS niet langer aan de kant van de arbeiders staat. LCR en LO vergissen zich als ze zich voordoen als dé nieuwe arbeidersformatie. Er zal nood zijn aan een nieuwe arbeiderspartij waarin brede lagen van de arbeiders, jongeren, werklozen,… actief zijn en die een rol speelt in strijdbewegingen. In afwachting van een dergelijke ontwikkeling, zouden wij in Frankrijk natuurlijk wel stemmen voor de radicale linkse kandidaten.
Een goede score voor Besancenot en Laguillet zou een weerspiegeling vormen van een breed verwerpen van het kapitalisme. Om effectief komaf te maken met dat systeem, zal een verkiezing onvoldoende zijn. We moeten de strijd nu reeds voorbereiden, ons organiseren en bouwen aan een echte revolutionaire organisatie. Onze zusterorganisatie Gauche Révolutionnaire (GR) bouwt aan een dergelijke kracht.
Noot : In Frankrijk is er een vermogensbelasting doorgevoerd op alle netto vermogens boven de 760.000 euro (dat was toch de grens op 1 januari 2007). Er wordt ongeveer 1% vermogensbelasting betaald (met een belastingsschaal tussen 0,55% en 1,8%).