Op 15 december bezochten we met drieën verschillende stakingspiketten in het centrum van Brussel. Op het eerste piket spraken we met verschillende arbeiders van Cofely (een bedrijf dat tot de Suez groep behoort).

Verslag door Alex, foto’s door Sebastian

We spraken aan Cofely met verschillende strijdbare arbeiders waaronder Alexandre. “Alles hangt af van wat er vandaag zal gebeuren, zoniet zal er een staking tot de finish nodig zijn. Het argument (van Bart De Wever) dat er geen alternatief bestaat op de besparingen is volledig verkeerd. Hij zegt dit enkel omdat hij werkt voor VOKA. Er is een nood aan massale investeringen, de staat moet weer bepaalde bedrijven in handen nemen. Privatiseringen leiden tot ontslagen en een verlaging van de koopkracht van de bevolking.

“Om weerwerk te bieden is het nodig dat alle partijen van de echte linkerzijde zich verenigen. We dienen uit het kapitalisme te stoppen zoniet gaan we dezelfde weg blijven inslaan. Het geld moet gezocht worden waar het zit en bedrijven die winst maken moeten genationaliseerd worden.”

Een beetje verder aan een andere ingang kwamen we Mike tegen.

“De regering zal enkel maar kleine toegevingen doen, niets fundamenteel. Vandaag is nog maar een begin. Van mij mag deze regering vallen. De grootste schouders moeten de zwaarste lasten dragen. We dienen terug over te gaan tot nationaliseringen, privatiseringen hebben ons enkel problemen opgeleverd (kijk maar naar de openbare gebouwen die we verkocht hebben en nu terug huren en wat ons dat kost).

“Om de strijd uit te breiden hebben enkel de regionale stakingen te weinig effect. We dienen ergens een zwaartepunt te leggen.

“Ik denk dat we moeten gaan naar een situatie waar er op internationaal niveau eerlijkere belastingen worden gehoffen (zoals een vermogenswinstbelasting). We moeten gaan naar een Europa dat niet het Europa van de rijken is.”

Denk je dat er naast een vakbond ook een politiek wapen nodig is, een strijdpartij waar iedereen welkom is?

“Ja, zoiets is nodig, PVDA gaat momenteel in deze richting. We zullen zien of dit voldoende is.”

Aan het Hilton hotel, niet ver van Rogier stond eveneens een piket. De delegatie was nieuw en zowel ACV als ABVV was er vertegenwoordigd. We spraken met Tchouateu en Marius.

“Onze staking is goed opgevolgd, ook de kamermeisjes zijn afwezig. ISS (het kuisbedrijf) heeft echter de staking gebroken door extern kuispersoneel te sturen dat niets met Hilton te maken heeft. Een van de verantwoordelijken heeft tevens een staker geïntimideerd omdat hij iemand aan het overtuigen was om te staken zonder deze fysiek tegen te houden. De directie heeft verder kamers ter beschikking gesteld van werknemers om er speciaal voor de staking te kunnen overnachten. Er worden verder in de hotelsector steeds vaker studenten ingezet die dan stage lopen en helemaal niet betaald worden. Vatel (een internationale hotelschool) is een van deze scholen die eigenlijk gratis arbeidskrachten levert. Vaak worden deze studenten dan achteraf ook de kaders.”

Wat denken jullie van de huidige situatie?

“Wij gaan blijven verder strijden tot er belangrijke toegevingen worden afgedwongen. We moeten gaan naar een 48 urenstaking en opnieuw beginnen met regionale stakingen. Geld moet gezocht worden waar het zit, bij de grote multinationals, het grootkapitaal en de speculanten.”

Bij het Belfius gebouw waren nog enkele BBTK leden aanwezig. Ook hier was de staking een succes. Belangrijk was hier dat ook de externe informaticadienst betrokken geweest is bij de acties en aanwezig was bij de vergaderingen.

In de Nieuwstraat kwamen we enkele stakers van shoppingcentrum Innovation tegen:

“In Inno heb je een syndicale vertegenwoordiging aangezien dit een groot bedrijf is. Uiteraard heb je dat niet in alle verschillende winkels. Aangezien het niet eerlijk is dat ons bedrijf gesloten wordt en alle omringende niet, trachten we de winkeliers te overhalen om de winkels te sluiten of vormen we een soort piket waarbij we mogelijke klanten overtuigen vandaag niet te winkelen. Voor een volgende staking zal het nodig zijn dat er meer mensen naar de piketten zelf opdagen en niet gewoon thuis blijven, zodanig dat we een grotere actie kunnen voeren in de Nieuwstraat.”

De opmerkelijke neutraliteit van de Brusselse politiediensten op 8 december stak toch wel af tegen de houding die ze deze keer aannamen. Een van de stakers kreeg een proces verbaal aangesmeerd omdat hij een winkel gesloten heeft. Aan de achteringang (enkel voor leveranciers is) van de Innovation werden stakers door een snel wegrijdende fietser besproeid met methyleenblauw. Deze laffe streek is duidelijk politiek gemotiveerd, want deze ingang wordt enkel gebruikt voor leveranciers en is normaal geen toegang

tot de winkel.

Wetenschappelijk onderzoek ligt, net zoals cultuur of onderwijs, in het vizier van de regering Michel I. Maar het begin van de verstikking van de federale wetenschappelijke instellingen (FWI) dateert al van langer geleden en vorige regeringen hebben wat dat betreft geen lessen te geven aan de nieuwe rechtse regering.

Verslag door Valérie

Op maandag 15 december, om 7u30 hebben een dozijn werknemers van de FWI in Ukkel (de Koninklijke Sterrenwacht van België, het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie en het Koninklijk Meteorologisch Instituut) aan de ingang van de Ruimte Pool afgesproken rond een vuurkorf om onder andere de algemene beleidsnota van de staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid, Mev. Elke Sleurs (N-VA) te bespreken. Deze vermeldt:

“Door wederom vertrouwen te schenken aan de privésector wil ik haar participatie in de financiering van het wetenschapsbeleid opnieuw aanmoedigen.”

“Ook een meer bescheiden vorm van fondsenwerving als crowdfunding kan een kans bieden… “

Een totaal van 500 mensen werken op het plateau van Ukkel, waarvan 300 contractuelen. We schatten dat ongeveer 10% van het personeel in staking was. Hoewel de mobilisatiegraad laag mag lijken, is het echter lang geleden dat ze zo hoog is geweest, en het was ongeveer 30 jaar geleden dat men op het plateau van Ukkel nog een stakingspiket gezien had!

De ‘piketisten’ werden aangemoedigd door toeterende auto’s en het bezoek van een dozijn mensen, waaronder één van de directeurs die ons verzekerd heeft dat hij volgende keer ons vervoegt indien de uitvoering van het project van Mev. Elke Sleurs (dat niettemin nogal vaag blijft) schadelijk voor de FWI blijkt. Dit viel niet in dovemansoren, en we zullen hem op tijd aan zijn uitspraak herinneren! Hieronder enkele foto’s van het het piket; de belangrijkste eisen van de stakers op de Ruimte Pool verschenen in een folder die vrijdag 12 december op onze werkplaats verspreid werd om het personeel tot staking op te roepen:

“We willen dat onze lonen, onze pensioenen, onze welvaart, onze middelen en arbeidsvoorwaarden behouden, verzekerd, verbeterd en geharmoniseerd worden; dat onze instellingen met internationale reputatie door de federale overheid actief ondersteund worden.

“Wij zijn solidair met de gedeelde eisen van alle werknemers en uitkeringsgerechtigden.

“Wij weigeren de onzekere toestand van onze banen, het vooruitzicht van een armzalig pensioen, de verpulvering en de versnippering van de onderzoekstructuren, de privatisering van onze beroepsactiviteiten, de salamitactiek en de ontmanteling van de openbare diensten.”

Een reeks foto’s door Thomas (Gent).

De frontale aanval op onze verworvenheden door de regeringen Michel en Bourgeois werd op maandag 15 december van antwoord gediend met een algemene staking die overal ter lande grote delen van de economie plat heeft gelegd. Zo werd de Antwerpse haven hermetisch afgesloten door verscheidene stakersposten met vakbondsleden en –afgevaardigden uit de petrochemische industrie en dokwerkers. De productie in talrijke bedrijven werd grondig verstoord of volledig stopgezet.

Verslag door een ABVV-militant bij BASF

Helemaal aan de grens met Nederland, ter hoogte van de Noordlandbrug, vormden een 40-tal mensen van ABVV en ACV op BASF een piket, aangevuld met enkele werknemers van onderaannemers. Traditioneel zijn het voornamelijk de militanten en afgevaardigden die aanwezig zijn op een piket, maar het viel op dat er deze keer ook een aantal arbeiders gevolg hadden gegeven aan de oproep van de vakbonden om actief deel te nemen aan de actie. Dit is 1 van de elementen die aantonen dat er nog potentieel is om de beweging uit te breiden. Ook de solidariteitsbezoeken van o.a. LSP en PVDA werden goed onthaald door de stakers, het zorgde voor extra discussie over hoe het verzet verdergezet kan en moet worden nu het 1-ste actieplan met een hoogtepunt afgerond is.

De directie van BASF had alle middelen uit de kas gehaald om de impact van de staking te minimaliseren en werkwilligen te paaien. Arbeiders van de vroege ploeg, die maandag normaal om 6u beginnen te werken, werden verleid met premies van 250 euro om reeds vanaf 22u op het bedrijf aanwezig te zijn en er te slapen tot hun shift zou beginnen. Deze “geste” – feitelijk een niet wettelijk voordeel toegekend aan een deel van de werknemers – heeft als voornaamste doel het “kopen” van sympathie voor de werkgever, en het ondermijnen van de steun voor de stakers. Alleen al de beloofde premies zou BASF naar verluidt een slordige 100.000 euro kosten. Blijkbaar vindt de werkgever nog gemakkelijk enveloppes met geld als zijn winsten in gevaar komen door een groeiend verzet tegen het besparingsbeleid onder het personeel.

Om hun ongenoegen hierover tot uitdrukking te brengen, hadden een aantal vakbondsmilitanten reeds op zondag om 21u verzameld voor een kort, symbolisch piket wanneer de bussen met arbeiders van de nachtploeg én de inslapers van de vroege ploeg op het bedrijf arriveerden. Hoewel het niet de bedoeling was om deze bussen de toegang tot de site te ontzeggen, had de directie reeds voor een deurwaarder gezorgd. Toen was al duidelijk dat ze kozen voor de weg van de confrontatie.

Het eigenlijke piket startte om 4u maandagmorgen, net als de andere piketten op de Scheldelaan. Van de bussen die rond 5u30 de niet-inslapers van de vroege shift vervoerden, werden enkel lege bussen doorgelaten opdat deze de werknemers van de nachtshift naar huis konden brengen. De overige bussen werden nog enkele uren geblokkeerd. De werkwillige medewerkers die in een dagregime werken, keerden onverricht ter zake terug naar huis. Het bleef verder rustig aan het piket tot ongeveer 14u. Toen arriveerden de bussen van de late shift, vergezeld van een deurwaarder met een dwangbevel om de blokkade op te heffen op straffe van 1.000 euro per deelnemer aan de blokkade. De directie bleek onbereikbaar… Deze provocatie van de werkgever was echter onnodig omdat het piket toch rond 15u ontbonden zou worden, wat dan ook gebeurde. Het enige wat de directie heeft bereikt met deze zet is het bemoeilijken van het overleg met de vakbondsvertegenwoordigers in de komende weken.

Ondanks de tegenacties van de werkgever heerste er een goede en strijdbare sfeer aan het piket. Er is zeker nog potentieel om de steun en deelname aan stakingsacties te vergroten onder het BASF-personeel. Als we hierin kunnen slagen in de komende maanden zal het voor de directie een pak moeilijker worden om de impact van de staking te minimaliseren. Cruciaal hierin is een ambitieus tweede actieplan, én personeelsvergaderingen op de werkvloer om de talrijke twijfelaars over de streep te trekken.

In Leuven trokken onze militanten onder meer naar Inbev, stadskantoor, gevangenis, Inno en andere.

In Luik was er een ploeg militanten van Sozialistische Alternative (SAV) uit het nabijgelegen Aken aanwezig op de staking. Ze maakten een fotoverslag van hun deelname aan de staking.

Enkele foto’s door Mitchel.

Na de algemene repetitie op 8 december was ook de algemene staking van 15 december erg geslaagd in Waals Brabant. We trokken naar piketten in Nijvel en omgeving. Ons pamflet waarin we een tweede actieplan voorstellen en ook onze stakingskrant werden goed onthaald. Het idee van een 48-urenstaking als hoogtepunt van een tweede actieplan dat groter en harder is, werd vaak gezien als wat nodig is om de strijd verder te zetten.

Verslag door Baptiste, foto’s door Elise en Arthur

Er werden heel wat wegblokkades opgeworpen, waarbij ronde punten en toegangswegen voor industriezones werden afgezet. Door de goede mobilisatie was het ook mogelijk om grote invalswegen naar de stad te blokkeren. Er werd sterk gemobiliseerd bij bedrijven als Logistics Nijvel, Twin Disc en Valio Vache Bleue.

We spraken met Hassan, afgevaardigde van ABVV Horval bij Vache Bleue.

Hoe verliepen de mobilisatie, de discussies en de organisatie van de staking op je werkvloer? Was er een personeelsvergadering?

“De mobilisatie is erg goed, zeker onder de arbeiders die het grootste deel van het personeel in het bedrijf vormen. Er waren verschillende personeelsvergaderingen waarop we uitlegden wat de gevolgen van de regeringsmaatregelen op het dagelijkse leven van de mensen zijn. Het gaat over de lonen, de loopbaan, de gezondheidszorg, … Na die uitleg was het gemakkelijker om mensen mee te krijgen om in actie te komen en om uit te leggen wat het belang van een staking is. De staking is voor ons een wapen om al die regeringsmaatregelen te stoppen.”

Denk je dat de regering fundamentele toegevingen zal doen? Moeten we deze regering wegstaken?

“Deze regering kan niet landen. We moeten de strijd na deze algemene staking verderzetten om de regering weg te staken. Tegelijk moeten we de krachten links van de PS ondersteunen om te bouwen aan een alternatief.”

Wat denk je van het argument van Bart De Wever dat er geen alternatief op het besparingsbeleid mogelijk is?

“Er is een alternatief. Zoek het geld waar het zit, bij de grote fortuinen, de banken, de financiële wereld, …”

Hebben we naast de vakbond ook een politiek wapen nodig in handen van de arbeiders? Een strijdpartij waar iedereen welkom is?

“Absoluut. Naast het syndicale werk, dat onafhankelijk moet gebeuren van elke politieke partij, hebben we nood aan een partij die de bekommernissen van de werkenden opneemt. Dat is niet meer het geval met de PS die meer bezig is met de jacht op de werklozen dan met onze belangen. We hebben een politiek programma nodig dat de syndicale eisen opneemt.”

De besparingen gebeuren eenzijdig op de kap van de werkenden. Is dat niet typisch voor het kapitalistische systeem in crisis waarin enkel de winsthonger telt? Moeten we dat niet vervangen door een democratische planeconomie? Welke samenleving is er nodig?

“Een samenleving waar de 1% rijksten de 99% anderen uitbuiten, is niet normaal. Als linkse militant kan ik dat niet aanvaarden. We hebben een samenleving nodig waar de rijkdom op een correcte wijze wordt herverdeeld.”

Enkele foto’s uit verschillende delen van Henegouwen (Charleroi, Mons, Cuesmes, St Ghislain).

Foto’s van het piket aan Audi in Vorst en enkele onderaannemers. Fotoreportage door Navid.

Aan de Kringwinkel van Geel stond een piket. We spraken er met een ACV-afgevaardigde.

Interview door Mathias (Kempen)

Denk je dat deze regering fundamentele toegevingen zal doen? Indien niet, waar heen met de staking, moeten we de regering dan doen vallen?

“Neen, dat denk ik niet. Het zal van de vakbond afhangen wat we nu gaan ondernemen. Ik reken op een sterk nieuw actieplan.”

Hoe kunnen we de strijd na januari verder opbouwen indien nodig? Wat denk je van het idee van een tweede actieplan met meeting, betoging, regionale stakingen en 48-urenstaking?

“Een staking van 48u zien wij zeker zitten. Een 2^de betoging zou ook zeer positief zijn. Wij zijn ook bereid om onze poorten 48u te sluiten.”

De regering zegt ons dat er geen alternatief is op het besparingsbeleid. Wat denk je daarvan? Welk alternatief is er en hoe kunnen we daar geraken?

“Neen, er zijn zeker wel alternatieven. Het zou goed zijn als de rijkste schouders ook eens voor de crisis betalen.”

Hoe verloopt de mobilisatie, discussie en organisatie van de staking op je werk? Hebben jullie personeelsvergaderingen gehad? Hoe zullen jullie de staking van vandaag evalueren?

“Binnen het bedrijf valt het hier goed mee. De winkel is open want dat was afgesproken met directie. De volgende keer wordt alles dicht gesmeten, sommigen wilden het nu al volledig dicht. Als de vakbond gaat voor een tweede actieplan dan zullen we ervoor zorgen dat de poorten volledig dicht zijn. In Heist is nu alles al afgesloten. Alleen de bedienden zijn niet enthousiast om mee te staken.”

Aan de Scheldelaan verzamelden militanten uit de petrochemie maar ook dokwerkers. De Scheldelaan werd afgesloten. Om de media ook wat beelden te gunnen, werd door de vakbond een autowrak aangekocht en in brand gestoken. Enkele foto’s door correspondenten.

Een LSP-ploeg trok onder meer naar Turnhout, Geel en Westerlo. Een fotoreportage door Mathias.

Fotoreportage door MediActivista

In St-Gillis trokken we onder meer langs Schindler, Brico, MIVB en de NMBS (Zuid-station). Een reeks foto’s door Ammar.

Met enkele Limburgse LSP-leden kwamen we tussen in de nationale staking. De wil om te staken is enorm groot. Mensen vrezen de grote impact van de asociale maatregelen.

Verslag door Stefanie, foto’s door Orhan

De zwakste schouders dragen nu de zwaarste lasten

De industrieterreinen in Genk zijn afgesloten, niet voor de individuele bedrijven maar heel grote zones worden afgesloten. De piketten worden bevolkt door leden van de drie vakbonden. De woede van de mensen is groot. Vandaag wordt enkel de gewone bevolking getroffen. “Het geld moet gezocht worden waar het zit,” is een vaak gemaakte commentaar. “Als iedereen eerlijke belastingen zou betalen, zijn er geen besparingen nodig,” is een andere. Bij de mensen is het duidelijk: deze regering zal niet wijken. Volgens de stakers is er wel een alternatief, meneer De Wever.

Bij het piket van Chiyoda, een bedrijf dat onder andere laminaatparket maakt, is de strijdbaarheid groot. Ze zijn erg blij dat politiek geëngageerde mensen hun piket komen versterken.

Studenten en personeel: één front

De Actief Linkse Studenten namen het initiatief voor een solidariteitspiket van studenten aan PXL in Hasselt. Op 24 november, met de regionale staking, deden we reeds een solidariteitsactie met de staking. De slogan “studenten en personeel één front tegen de besparingen” werd door vele studenten én personeel gesteund.
Vandaag passeerden maar weinig studenten aan het piket. Velen van hen zijn dan ook afhankelijk van het openbaar vervoer. Met de studenten die naar school gingen, werd de discussie over staken gevoerd. Er is bereidheid om na de Kerstvakantie naar meer acties te gaan en meer studenten te betrekken.

Ook het personeel van de PXL organiseerde een piket. Het feit dat studenten ook piket stonden, kon op veel enthousiasme rekenen. Het personeel wil bij toekomstige acties samenwerken met de Actief Linkse Studenten om meer personeel en studenten te bereiken en grotere acties te organiseren. Studenten en personeel, samen sterk!

Afsluiten deden we op de actie van Hart boven Hard in Hasselt.

Een reeks foto’s uit Brugge (gevangenis, Pemco, station, Hart boven Hard), Zeebrugge en Oostende (station en De Lijn). Foto’s door Jonas en Pol.

Met enkele leden van LSP-Keerbergen hebben we piketten bezocht in Mechelen en Heist-op-den-Berg. In Mechelen, hebben we de piketten bezocht van de NMBS, De Lijn, en CG Power Systems. Aan alle piketten werden we vriendelijk ontvangen en we konden we volgende indrukken noteren.

Verslag door Tim, foto’s door Wilfried

Bij De Lijn in Mechelen is geen enkele bus buitengereden op 15 december. De voornaamste zorg is het snoeien in de ritten van de lijn en dan vooral de vermindering van de bussen op zondag. Hierdoor lopen de chauffeurs niet enkel hun zondagspremie mis (200 € bruto) maar is er ook een vermindering van het aanbod aan de reizigers. Er is zelfs sprake van enkel te rijden tussen 10u en 19u op een zondag. Door de verhoging van prijzen vreest men nog meer reizigers te verliezen waardoor dan weer meer bussen geschrapt kunnen worden. Het bedrijf wordt klaargemaakt voor verdere privatisering in de toekomst. Men hoopt terug schot te krijgen in het sociaal overleg.

Bij GC Power Systems was er een piket waar alle vakbonden broederlijk naast elkaar stonden. De stakingsbereidheid was zeer groot aangezien enkel het hoger kaderpersoneel en noodzakelijk onderhoudspersoneel aan het werk was. Dit bedrijf heeft recent een grote herstructurering ondergaan, verlies van 200 banen in 2012, en er wordt op grote schaal gemaakt van technische werkloosheid. Men wil verder gaan met acties indien de regering niet overgaat tot overleg.

In Heist-op-den-Berg waren piketten gezet bij de ingangen van het industriepark aan de Schoorstraat. Na overleg tussen stakers en politie, was beslist dat auto’s werden tegengehouden maar fietsers and voetgangers mochten door. Als een gevolg hebben verscheiden werkwilligen beslist om terug te keren.

Foto’s door Joris

Foto’s door René Andersen

In Luik kregen de ploegen van LSP versterking van militanten van onze Duitse zusterorganisatie SAV uit Aken. Hieronder een een eerste reeks foto’s uit Luik vanop enkele industriezones en ook de brouwerij van Jupiler. Foto’s door Cathy.

Met een ploegje trokken we opnieuw langs enkele piketten die we ook op 24 november bezochten alsook een paar nieuwe piketten. Na een bezoek aan de depot van De Lijn aan de Vaartkaai waar een stevig piket stond terwijl er geen werkwilligen waren, bezochten we het piket van de stadsreiniging in Merksem. Daar werd al wat vuurwerk afgeschoten, het leek even nieuwjaar.

Verslag door Geert, foto’s door Liesbeth

Bij Milcobel in Schoten werden we eens te meer bijzonder warm onthaald. “Zeg zeker dat dit het beste piket is”, werd ons nog meegegeven. En het was effectief een goed piket. Nu was niet enkel het eigen bedrijf afgezet maar ook dat ernaast, een paar militanten van de buren kwamen mee piket staan. Een lokale bakker zorgde ervoor dat het piket soms meer op een buffet leek en de barbecue draaide al vroeg warm.

Hierna bezochten we de Lidl in Deurne Zuid, een piket op nauwelijks een paar honderd meter van het huis van De Wever en wellicht het dichtste piket bij dit hol van de leeuw. Het was een moedig piket, de vorige keer was er maar een winkel van Lidl in Antwerpen dicht en nu al twee. De beweging groeit verder aan! Heel wat klanten toonden begrip voor de actie, anderen waren meegesleurd door de indoctrinatiecampagne in de gevestigde media.

Aan de sluis van Wijnegem stonden Vlaamse ambtenaren van verschillende departementen. Het piket van ACOD was levendig en strijdbaar. “Tot in januari”, stelden ze toen we vertrokken. De beweging zal hier niet stoppen, er zal een nieuw actieplan nodig zijn. Dat was ook het standpunt dat aan andere piketten leefde. We zijn nu zover gegaan, nu gaan we niet opgeven.

Eindigen deden we op een stakerslunch van het gemeentepersoneel van Stabroek. Daar waren we uitgenodigd om te spreken. Een twintigtal stakers genoten er van lekkere soep, pannenkoeken, croque-monsieurs en ander lekkers. Ook in sectoren die weinig traditie hebben om te staken, groeit het verzet.

Gratis bestaat niet, luidt het steeds weerkerende motto van de N-VA als het erop aankomt om onze verworvenheden af te bouwen. Vandaag trok een klein groepje N-VA-provocateurs naar het piket aan het station Gent St-Pieters om er ‘werkwilligen’ een gratis rit met een minibus aan te bieden. Om het gratis vervoer was het niet echt te doen, om de mediabelangstelling des te meer. Zelfs parlementsvoorzitter Bracke kwam er zich mee moeien. Die man moest blijkbaar niet werken vandaag. Maar bon, positief als we zijn houden we het erop dat ook N-VA de voordelen van gratis openbaar vervoer inziet. Hopelijk beperken ze dit niet tot stakingsdagen, maar wordt het voortaan een eis voor elke dag.

In de distributiesector werd opnieuw goed gestaakt vandaag. Decathlon aan de Noorderlaan in Antwerpen lag volledig plat. Aan Ikea in Wilrijk stond in tegenstelling tot de provinciale staking een groot piket waarbij af en toe de A12 werd afgezet. Een reeks foto’s door Jente.