In de Franse presidentsverkiezingen lijkt de strijd tussen de conservatieve kandidaat Sarkozy en de ‘progressieve’ Ségolène Royal de inzet van de campagne te worden. Sarkozy was onder meer de aanstoker van rellen in de Franse voorsteden met verwijten tegenover jongeren uit die buurten. Royal van de PS liet al onder meer weten dat er een harde aanval zal komen op het onderwijspersoneel. We spraken over de Franse presidentsverkiezingen met Alex Rouillard, lid van Gauche Révolutionnaire in Frankrijk.
In België worden de Franse presidentsverkiezingen van mei 2007 voorgesteld als een strijd tussen Sarkozy en Royal. Wellicht is het wat ingewikkelder dan dat?
Alex Rouillard: “Integendeel, het is eenvoudiger. Frankrijk kent sinds enkele jaren een rechtse regering. Er werd een extreme neoliberale politiek gevoerd die leidde tot protest en verzet van de jongeren en de arbeiders. In die context is het logisch dat er een polarisatie plaats vindt tussen een verderzetting van die politiek en de zoektocht naar een kandidaat die in staat is om zich ertegen te verzetten.”
Is Ségolène Royal een mogelijk alternatief op het huidig beleid?
“Ondanks pogingen daartoe, zijn er geen kandidaten die voortkomen vanuit de strijdbewegingen van de voorbije periode. Ségolène Royal hoopt te scoren als tegenstander van Sarkozy, maar niet op basis van haar eigen politieke standpunten. Zich electoraal verzetten tegen Sarkozy, dat is het centrale punt van haar programma.”
Ségolène is dus niet links genoeg. Maar in 2002 werd hetzelfde gezegd van Jospin en haalde radicaal-links een goede score, waarop Le Pen naar de tweede ronde kon gaan…
“Als Jospin in 2002 een slecht resultaat behaalde, kwam dit door het beleid dat hij voerde. Dat beleid was niet links en de arbeiders hebben hem bijgevolg niet gesteund. Le Pen slaagde er in om een deel van het ongenoegen naar zich toe te trekken, maar in de tweede ronde ging hij er niet op vooruit. Bij die verkiezingen haalde radicaal-links meer dan 10%, maar dat werd niet gebruikt om een alternatief op te bouwen. Vandaag is Royal niet erg anders dan Jospin. Het belangrijkste verschil is dat de regering nu officieel een rechtse regering is en die moet bijgevolg de gevolgen dragen van het beleid van de afgelopen jaren. Daar tegenover is er een gebrek aan een kandidaat die met een anti-kapitalistisch programma naar voor komt en er in slaagt om verschillende partijen en bewegingen te verenigen in de opbouw van een alternatief. Met een dergelijke kandidatuur, zou het voor Royal veel moeilijker zijn om de afkeer tegenover Sarkozy naar zich toe te trekken en het zou niet Le Pen zijn die met het ongenoegen gaat lopen.”
Gauche Révolutionnaire neemt zelf niet deel aan de presidentsverkiezingen.
“Wij hebben niet genoeg middelen om op te komen. We zijn voor een kandidaat die de arbeiders en jongeren kan verenigen tegen het neoliberale beleid. Maar geen enkele kracht die zich verzet tegen het neoliberalisme of zichzelf anti-kapitalistisch noemt, heeft echt geprobeerd om tot een dergelijke kandidatuur te komen.
“Het centrale probleem is niet zozeer een versnippering van de stemmen links van Royal, maar eerder de afwezigheid van een kandidatuur die extra stemmen kan binnenhalen. Een dergelijke kandidatuur zou erop gericht zijn om de acties en bewegingen tegen Sarkozy of Royal voor te bereiden. Wie het ook haalt, er komt een rechts beleid met aanvallen op de arbeiders en hun gezinnen. Het is de afwezigheid van een nieuwe arbeiderspartij die Royal en Sarkozy toelaat om het politieke debat te domineren.
“Noch de LCR (Ligue Communiste révolutionnaire) noch LO (Lutte Ouvrière) wilden een eenheidskandidaat. Nochtans is het belangrijk dat de krachten die door de jongeren, arbeiders en zelfs het patronaat als anti-kapitalistisch worden gezien, een goede score halen.”
Jullie roepen dus op om voor LCR en LO te stemmen?
“Ja, we roepen op om in de eerste rond op hen te stemmen. Maar tegelijk roepen we op om die electorale steun om te zetten in een actieve mobilisatie voor toekomstige strijdbewegingen die zich verzetten tegen de neoliberale aanvallen van de volgende regering.
“Sommigen zullen voor Royal stemmen om Sarkozy tegen te houden. We begrijpen de bezorgdheid die aan de basis van een dergelijke stem ligt en we willen uiteraard niet dat Sarkozy versterkt uit de verkiezingen komt, maar we geloven niet in een politiek van het minste kwaad. Ook op dat vlak zal het belangrijk zijn om arbeidersstrijd voor te bereiden, wat ook het scenario voor de tweede ronde zal zijn. Doorheen arbeidersstrijd kan de noodzaak van een onafhankelijke partij van arbeiders en jongeren worden verdedigd. Het gebrek aan een dergelijke partij is een belangrijk gegeven in deze verkiezingen.”