Media: journalistiek of hooliganisme?

Vandaag was het weer prijs in een editoriaal commentaar in de Gazet van Antwerpen. Onder de titel “Heethoofden doen Volkswagen crashen” worden alle registers nogmaals open getrokken. Geen vooroordeel wordt onaangeroerd gelaten. Of dit soort artikels onder de term journalistiek kan geklasseerd worden, is ons onduidelijk.

Een voorbeeld: “De knokploegen van de Waalse vakbond FGTB Metal hebben met ongemeen veel brutaliteit de montageketting lam gelegd en de fabriek gesloten. 3.000 werknemers werden gegijzeld door agressieve heethoofden.” Knokploegen? Agressieve heethoofden? Ongemeen veel brutaliteit? Over welke Volkswagenvestiging in Vorst heeft de broodschrijver Marc Balduyck het hier eigenlijk?

Bijna 2 maanden na alle grote beloftes van directie en regering, blijkt dat de arbeiders van VW vandaag nog steeds over geen enkele zekerheid beschikken. Noch de arbeiders die blijven, noch de bruggepensioneerden. Maandenlang al worden de arbeiders aan het lijntje gehouden. De directie slaagde erin om de arbeiders terug aan het werk te krijgen vooraleer er een sociaal plan op tafel lag dat definitief was. Zelfs bij Ford-Genk in 2003 werd er pas terug aan de slag gegaan toen het sociaal plan af was.

De druk van regering en directie om terug aan het werk te gaan, was erg groot. Nochtans blijkt nu dat alle beloftes die toen gemaakt werden gemakkelijk terug kunnen worden ingetrokken. Er werd zelfs opnieuw met de volledige sluiting van Vorst gedreigd. Dit is geen louter hooliganisme meer tegenover de arbeiders, het is bovendien een duidelijk geval van recidive (terug hervallen in hetzelfde kwaad).

En dan komt een broodschrijver van de Gazet van Antwerpen ons eens zeggen dat het ongenoegen in VW beperkt is tot enkele “ongemeen brutale” “herrieschoppers” die uiteraard allemaal Franstalig en van ABVV-Metaal zijn. Het Franstalige ABVV-metaal wel te verstaan, want ook Herwig Jorissen vervoegt het koor van de verontwaardiging tegenover de stakende VW-arbeiders. De auteur in GVA stelt letterlijk: “Volkswagen heeft al herhaaldelijk bewezen dat het bereid is om zijn Belgische werknemers een kans te geven.” De herhaaldelijke dreigementen om te sluiten, noemt hij blijkbaar “kansen geven” aan de “werknemers”?

Het gaat hier niet om “hooguit 100 oproerkraaiers van de Waalse FGTB Metal” die het aan de montageketen voor het zeggen hebben. Het gaat hier om een patronale arrogantie die totaal geen rekening houdt met de onzekerheid waarin het de arbeiders onderdompelt en die niet bereid is om garanties te bieden op een toekomst voor Vorst. Dat de traditionele politici en zelfs bepaalde vakbondsleiders dat zomaar aanvaarden en zelfs goedpraten, zegt veel over de kant die zij kiezen.

Dit is geen discussie over Vlamingen tegen Walen, of van de ene vakbond tegenover de andere. Het ongenoegen onder de VW-arbeiders is sterk verspreid over verschillende groepen en categorieën van arbeiders. Wie dat ongenoegen probeert af te doen als het werk van enkele “heethoofden” of “oproerkraaiers” begeeft zich op het pad van het journalistieke hooliganisme. En tenslotte nog een boodschap voor Marc Balduyck, FGTB Métal schrijf je met een accent op de e.