Nigeria. Ramp met pijpleiding in Lagos was vermijdbaar

Voor de tweede keer op een jaar tijd werd de deelstaat Lagos in Nigeria geraakt door een grote vuurzee als gevolg van een barst in een olieleiding. Voor de zoveelste keer zijn bij een dergelijke brand omvangrijke vernielingen aangebracht. Nu was het op 26 december in de wijk Abule-Egba in Lagos.

Segun Sango vanuit Lagos

Dit incident heeft nogmaals aangetoond hoe ongevoelig de regering staat tegenover de bevolking en de verzuchtingen van de gewone man in de straat. Dat wordt versterkt door de niet waargemaakte beloftes van de regering, beloftes die meestal volgen na een zoveelste ramp, om voor de nodige mechanismen om te vermijden dat een dergelijke vuurzee kan ontwikkelen.

Met rapporten en ooggetuigenverslagen werden de relevante overheden, waaronder de politie en de lokale regering, op de hoogte gebracht van het feit dat er een lek was en dat er een deel van de pijpleiding zwaar toegetakeld was. Er werd gewaarschuwd dat er een gevaar was toen twee trucks olie kwamen opladen van op het getroffen punt.

Met de Democratic Socialist Movement (DSM) keuren we het niet goed dat olie gestolen wordt uit lekken van pijpleidingen. Maar het grote aantal dodelijke slachtoffers op 26 december is een uitdrukking van de wanhopige situatie waarin veel Nigerianen zich bevinden als gevolg van het tekort aan brandstof.

Zoals meestal het geval is in de drukke commerciële metropool Lagos, waar de meerderheid van de bevolking een inkomen heeft dat per dag wordt betaald, leidde het tekort aan brandstof tot wanhoop aangezien het de levenssituatie van de bevolking bedreigde. Dat werd versterkt door het plaatsvinden van verschillende feesten waarbij gewoonlijk wat extra wordt uitgegeven.

Benzine blijft een essentieel gegeven voor het transport, zeker bij gebrek aan een modern treinsysteem in het land. De meeste huizen en winkels zijn afhankelijk van stroomgeneratoren omdat het elektriciteitsnet niet stabiel is, ook al werden naar verluidt miljarden geïnvesteerd in de elektriciteitssector.

Als de regering vooruitziend was geweest, kon deze ramp worden vermeden. De veiligheidsdiensten krijgen ieder jaar een aanzienlijk deel van de begroting toegekend, maar ze hebben in dit geval niet opgetreden ondanks de waarschuwingen door de lokale bevolking.

Deze ramp heeft ook aangetoond dat de regering loog toen het stelde dat de privatisering en de liberalisering van de oliesector zou leiden tot betere levensstandaarden en meer dienstverlening. Het enige dat verbeterd is, zijn de winsten van de regering en haar vrienden bij de multinationals. Zoals eerder het geval was in de luchthavensector, heeft de privatisering geleid tot minder diensten, compromissen op het vlak van veiligheid en een reeks ongevallen.

Ondanks het feit dat Nigeria de zevende grootste olieproducent ter wereld is en een immens inkomen verwerft op de internationale markt als gevolg van de crisis in het Midden Oosten, blijft het land afhankelijk van de import van geraffineerde olie voor binnenlands gebruik. De vier olieraffinaderijen in het land liggen volledig plat ondanks het feit dat de regering van Obasanjo beweerde dat het 700 miljoen dollar had uitgegeven voor het onderhoud van de raffinaderijen zodat deze zouden kunnen worden heropgestart.

Ondanks verschillende rampen rond barsten in de pijpleidingen, is de regering niet in staat gebleken om een degelijke controletechnologie te installeren waardoor onmiddellijk kan opgetreden worden bij lekken. Net Nigeriaans Nationaal Petroleumbedrijf (NNPC) blijft ook in gebreke op dat vlak.

Tegenover deze achtergrond stelt de DSM:

• De volledige verantwoordelijkheid voor de ramp van 26 december ligt bij de regering en de NNPC
• Er moet onmiddellijk voor alle slachtoffers van de ramp toegang zijn tot gratis en degelijke medische behandeling die moet worden aangeboden door de regering die door de olieverkoop toch over voldoende middelen beschikt
• De NNPC moet volledige compensaties betalen aan alle slachtoffers van de ramp, in het bijzonder aan diegenen wiens huizen, kantoren of winkels in vlammen opgingen
• Tegenover de privatisering en de commercialisering van de oliesector, moet deze sector samen met andere sleutelsectoren genationaliseerd worden en onder democratische arbeiderscontrole en –beheer worden geplaatst zodat de enorme winsten kunnen gebruikt worden voor de welvaart van de bevolking en voor een ontwikkeling van infrastructuur
• De DSM steunt het idee dat de arbeiders en hun gezinnen hun lot in eigen handen moeten nemen door te bouwen aan een politiek platform dat gewapend is met een programma gericht op een verandering van het regime en van het systeem. Dat betekent bijvoorbeeld dat wordt ingegaan tegen de verschillende traditionele partijen bij de komende verkiezingen en dat wordt gekozen voor arbeiderskandidaten en arbeiderslijsten