Opnieuw dreigingen met jobverlies bij VW-Vorst

Zaterdagmorgen brachten verschillende kranten in België en Duitsland het nieuws dat Volkswagen een vijfde van haar personeel in België, Spanje en Portugal wil ontslaan. Deze besparing is een gevolg van het “akkoord” dat de directie van VW in Duitsland heeft afgesloten met de vakbondstop: de Duitse werknemers van Volkswagen moeten voortaan langer werken voor hetzelfde loon, in ruil voor het behoud van de werkgelegenheid. Doordat hierdoor meer wagens zullen geproduceerd worden in Duitsland, moeten de andere Europese fabrieken fors inleveren.

Tim Joosen

In de artikels in de Belgische kranten De Tijd, De Standaard, L’Echo en Het Nieuwsblad wordt verwezen naar een interview met de personeelsdirecteur van VW met een aantal Duitse kranten, waarin wordt gesproken over mogelijks 2400 afdankingen, waarvan een duizendtal in Vorst. Dit cijfer past binnen de 500 tot 1500 ontslagen in Vorst waarover al enkele maanden geruchten de ronde doen. De directie van het bedrijf weigert voorlopig te reageren, en zal op de internationale ondernemingsraad van 17 november het exacte aantal ontslagen kenbaar maken, en wáár die precies zullen vallen.

Deze nieuwe saneringsronde past in de strategie winstmaximalisatie die het bedrijf doorvoert. De verkoop van de automerken die Volkswagen bezit gaat al enkele jaren in stijgende lijn: het voorbije kwartaal verkocht het merk 1,4 miljoen auto’s, een stijging van 7,1% tegenover vorig jaar.

Tegelijkertijd blijft het bedrijf megawinsten scoren: het voorbije kwartaal steeg de winst met 89,5% tot 991 miljoen euro! De nettowinst kwam wel een pak lager uit, doordat het bedrijf 668 miljoen euro uittrok om een zware herstructurering in Duitsland te financieren. Met die herstructurering beoogt het management tegen 2008 een nettowinst van 5,1 miljard euro te kunnen behalen!

De manier waarop de internationale directie van VW tot dit cijfer wil komen is het personeel van verschillende vestigingen tegen elkaar opzetten, om zo de uitbuitingsgraad op te drijven. In Duitsland bedreigde Volkswagen haar arbeiders zo lang met ontslagen, dat de vakbondsleiding uiteindelijk een fikse verhoging van de werkweek goedkeurde, zonder loonsverhoging, van 28,8 naar 35 uur. Ondertussen gaat de bedrijfsleiding verder met het verspreiden van geruchten over mogelijke ontslagen, om zo de druk op haar arbeiders te verhogen.

De vraag die zich stelt is welke strategie tegenover deze patronale agressie moet worden naar voren gesteld. De vakbondsleiding in België roept op om “zo braaf mogelijk” te zijn, en hoopt op die manier ontslagen in Vorst te vermijden. De vakbond probeert te wijzen op de enorme voordelen die de vestiging in Vorst biedt op het gebied van productiviteit en flexibiliteit. Daartegenover misbruikt de directie elk teken van zwakte vanuit vakbondszijde om hardere eisen naar voren te stellen.

Het voorbeeld van Renault Vilvoorde heeft aangetoond dat makke vakbonden geen garantie zijn op het behoud van de werkgelegenheid. Het belangrijkste argument voor de Renault-directie om enkele jaren geleden net de “voorbeeldige” vestiging in Vilvoorde te sluiten, was dat ze daar het minste verzet verwachtte. Speelt VW vandaag hetzelfde vuile spelletje, en zijn de ballonnetjes die worden opgelaten over jobverlies enkel een middel om de strijdbaarheid van de vakbonden – of het gebrek daaraan – te testen?

Opnieuw stelt de nood aan de uitbouw van een sterke syndicale tegenmacht op Europees niveau. Enkel op die manier kan de verdeel-en-heers strategie van multinationals zoals Volkswagen worden doorbroken. In plaats van de hoofden in het zand te stoppen in de hoop dat de dreiging zo ongemerkt zal voorbijgaan, is een strijdbaar actieplan nodig tegen de ontslagen die Volkswagen op 17 november zal aankondigen, waar die ook mogen vallen!