(Kern-)energie in publieke handen!

De reactorvaten van Tihange 2 en Doel 3 vertonen scheurtjes waardoor de veiligheid mogelijk in het gedrang komt. Toch wil de regering bij monde van het door de nucleaire industrie gedomineerde Federale Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) de centrales mogelijk terug opstarten. De politici schuiven iedere verantwoordelijkheid van zich af. Doel 3 is 30 jaar oud, de vooropgestelde levensduurte van de kerncentrales bij het opstarten ervan, en ook Tihange 2 is 29 jaar oud.

Doel 1 en 2 dateren al van 1975 maar blijven voorlopig open tot 2015. De levensduurte van 30 jaar werd door de regering Verhofstadt verlengd tot 40 jaar, Tihange 1 zal 50 jaar open blijven. De beslissing daartoe werd genomen door de regering Di Rupo die in juli dit jaar aankondigde dat Tihange 1 tien jaar langer dan in 2003 voorzien open blijft. In ‘ruil’ voor die tien extra jaar zouden Doel 1 en 2, zoals voorzien door de regering Verhofstadt, in 2015 sluiten.

Nu blijkt dat er na 30 jaar veiligheidsproblemen opduiken. De verantwoordelijkheid voor veiligheidsproblemen vanaf 30 jaar kan niet enkel bij de aannemers gelegd worden. Zij hadden bij de bouw van de centrales een levensduurte van 30 jaar voor ogen. De verantwoordelijkheid ligt bij de private bedrijven die miljardenwinsten maken door het langer openhouden van de centrales en de politici die dat mogelijk maakten.

Dat bijzonder risicovolle zaken als kernenergie aan de winsthonger van de private sector worden overgelaten, is onbegrijpelijk. Electrabel verdient jaarlijks tot bijna 2 miljard euro aan het langer openhouden van de kerncentrales. De Nationale Bank schat de nucleaire rente op 770 tot 920 miljoen euro per jaar, energieregulator CREG kwam uit op 1,75 tot 1,95 miljard euro. Het is weinig verwonderlijk dat Electrabel er alles aan doet om de kerncentrales langer open te houden, ook na 2015.

Vandaar is er sinds 2003 (en eigenlijk had het ook al vroeger gemoeten) niet geïnvesteerd in alternatieven voor de kerncentrales die eerst vanaf 2005 en vervolgens vanaf 2015 zouden sluiten. Er wordt nu met een stroomtekort gedreigd om ook na 2015 de goudmijn van de kerncentrales te kunnen benutten. Dat dit ten koste gaat van de openbare veiligheid, is geen argument. De risico’s zijn voor de gemeenschap, de winsten voor de grote aandeelhouders.

De goedkope energieproductie leidt niet tot een goedkopere factuur, integendeel. Zowel de energieproducten als de distributeurs vragen steeds meer waardoor onze factuur steeds zwaarder wordt.

Zowel voor onze veiligheid als voor onze portemonnee moet de volledige energiesector dringend volledig in publieke handen komen!