Scoutsjongen mag blijven. Een zwaluw maakt de lente niet…

Alle gevestigde partijen lijken het eens te zijn: het asielbeleid kan niet strikt genoeg zijn. De discussie wordt steevast beperkt tot cijfers waarbij een daling van het aantal erkende vluchtelingen als ‘positief’ wordt bestempeld. Als de mensen achter de cijfers een gezicht krijgen, blijkt dat beleid onmenselijk te zijn. Nu een uitzondering is ingeroepen om een scoutsjongen te laten blijven, doet staatssecretaris De Block (Open Vld) er alles aan om te benadrukken dat dit geen precedent vormt.

Een 20-jarige jongen uit Kameroen die al sinds 2008 in ons land verbleef en onder meer actief was bij de scouts in Boortmeerbeek, wordt dan toch niet het land uitgezet. De jongen werd eerder opgesloten in het gesloten centrum in Merksplas. Daarover bevestigt de jongeman nu: “Het leven in Merkplas was erg moeilijk. Het was zoals in een gevangenis: ik lag met veel mensen in één kamer en kon moeilijk slapen door al het lawaai.”

Er werd geprotesteerd door vrienden en sympathisanten. Staatssecretaris De Block gaf uiteindelijk toe aan de druk en besloot dat de jongen in ons land mag blijven tot zijn studies zijn afgewerkt. Wat daarna gebeurt, is niet duidelijk. Kortom, de onzekerheid blijft bestaan. Wat indien de jongen na het voltooien van zijn opleiding niet meer op dezelfde media-aandacht kan rekenen? Wordt hij dan wel terug gestuurd?

De beslissing om de scoutsjongen te laten blijven toont aan dat protest kan helpen. De Block benadrukt evenwel dat dit zeker geen precedent vormt maar een uitzonderlijke beslissing in uitzonderlijke omstandigheden. Oppositiepartij N-VA sprak zich uit tegen de beslissing om de jongen te laten blijven. In een poging om extra stemmen van het Vlaams Belang over te winnen, heeft de partij van Bart De Wever zich de afgelopen maanden sterker geprofileerd als tegenstander van een menselijk asielbeleid. N-VA-parlementslid Smeyers verklaarde zeer tegen de zin van de lokale N-VA-afdeling in Boortmeerbeek: “Ik kan mij inbeelden dat er nog veel soortgelijke gevallen zullen zijn die zich onheus behandeld voelen door wat mevrouw De Block nu doet. Dit is echt een gevaarlijk precedent.”

Dat er nog veel zo’n gevallen zijn, klopt jammer genoeg. Achter de vele afwijzingen gaan vaak menselijke drama’s schuil. De wanhopige acties van mensen-zonder-papieren aan de VUB geven aan dat geen enkele gevestigde partij bereid is om de belangen van deze groep van de bevolking te verdedigen. Voor N-VA en co moet het asielbeleid liefst een technische kwestie van cijfers blijven, de menselijke drama’s die erachter zitten zijn hun zorg niet.

Wij staan voor een ander asielbeleid dat vertrekt vanuit de belangen van de meerderheid van de bevolking. Dat begint met de vaststelling dat niemand vlucht voor zijn of haar plezier, maar vaak uit noodzaak. Het bestrijden van die noodzaak moet de allereerste prioriteit zijn. Vandaar dat wij zeggen: pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers. Daarnaast pleiten we voor een algemene regularisatie zodat mensen-zonder-papieren niet gedwongen worden om gelijk welke job aan gelijk welk zwart loon te aanvaarden. Dat versterkt vandaag de ontwikkeling van een steeds groeiende lageloonsector.