Your cart is currently empty!
Tag: Wouter Beke
-
Sociale sector: protest houdt aan
Wouter Beke blijft provoceren tegen de sociale sector. Eerst kondigde hij besparingen aan, vervolgens deed hij alsof zijn neus bloedde toen de besparingen concreter werden met afdankingen. Hij beweerde dat de miljoenen die de CAW’s moeten besparen gevonden kunnen worden in overhead- en managementkosten. Is de minister zo wereldvreemd dat hij niet beseft dat het chronische gebrek aan middelen die kosten al tot een minimum beperkt heeft?
De CD&V’er deed er nog een schep bovenop door recent aan te kondigen dat de Vlaamse regering wel middelen vrijmaakt voor een app rond gezond eten. Op zich is daar niets mis mee. Maar 550.000 euro uitgeven voor een app is wraakroepend als ongeveer hetzelfde bedrag bespaard moet worden bij CAW Antwerpen als onderdeel van de algemene besparing. Het betekent minder psychologische en schuldhulpverlening voor armoede. Mensen zullen hun hulpverlener verliezen, maar kunnen ondertussen wel gezonde recepten opzoeken.
De maatregelen van de Vlaamse regering zetten mensen op straat. Dat gebeurt zowel figuurlijk als letterlijk. Er vallen ontslagen. Zo verdwijnen bij de vzw Sam, de organisatie die straathoekwerk ondersteunt, een 20-tal van de 54 jobs. Daaronder ook Joost Bonte, een pionier van het straathoekwerk in ons land. De directies van de 11 Vlaamse CAW’s zien geen andere optie dan hun aanbod beperken, ook al zijn er wachtlijsten. Dit betekent dat mensen helemaal uit de boot zullen vallen. Het kan honderden mensen extra letterlijk op straat doen terechtkomen.
In Knack (18.2) schreef Ann Peuteman: “Als onze politici er niet voor zorgen dat die straathoekwerkers, psychologen en sociaal werkers sterk staan, goed worden ondersteund en de waardering krijgen die ze verdienen, zullen meer en meer mensen afdwalen in de richting van depressies, burn-outs, suïcide, verslaving, misdaad ook. Een erg efficiënte besparing lijkt zoiets niet.” Voor de extra politie en camera’s op straat zullen er nadien ongetwijfeld wel middelen gevonden worden.
De besparingen op de sociale sector zijn onderdeel van een algemeen besparingsbeleid van de Vlaamse regering. Zo moeten ook de culturele sector, de openbare omroep, De Lijn, het onderwijs, … het met minder doen. Het leidt overal tot ongenoegen. Minister-president Jambon mocht dit ondervinden toen hij tot twee keer toe werd uitgejouwd op culturele galabijeenkomsten, nochtans staan die niet bekend als traditionele broeihaarden van subversief sociaal verzet. Het doet het boegeroep op de MIA’s en de Ultimas enkel luider klinken.
In december waren er al de eerste protestacties, met onder meer druk bijgewoond protest van de sociaal assistenten. Op 5 maart is er een nieuwe gelegenheid om het verzet op te bouwen. Dan is er een betoging van de sociale sector, een uitstekende kans om al wie getroffen wordt door het Vlaamse besparingsbeleid bijeen te brengen in een collectieve actie van waaruit een actieplan kan gelanceerd worden.
-
Asociale Beke richt sociaal kerkhof aan
De vele kleine diensten in het Vlaamse welzijnswerk evolueerden de laatste decennia naar grotere, gecentraliseerde organisaties. Door extra opdrachten en minder sociaal werkers nam de werkdruk enorm toe. Tot voor enkele jaren kon er wel nog een heel beperkte toename aan middelen af om het leed bij de steeds sneller stijgende sociale noden toch een beetje te verzachten. De tekorten groeiden, maar er was nog groei in de totale hoeveelheid sociaal werk. Het tij is nu definitief gekeerd: na de subtiele besparingsmethoden van de vorige regering (bijvoorbeeld de portefeuille niet aanpassen aan de groeiende anciënniteit), is Wouter Beke met de hakbijl door het sociaal werk aan het gaan.
Artikel door een sociaal werker, gepubliceerd in maandblad ‘De Linkse Socialist’
Kleine besparingen op diensten die gevoelig liggen bij de publieke opinie, zoals de Zelfmoordlijn en de Vertrouwenscentra Kindermishandeling, worden gecombineerd met grote besparingen op hulp voor mensen die reeds verstoten zijn uit de samenleving, zoals de thuislozenzorg van de CAW’s (Centra voor Algemeen Welzijn) en hun Steunpunt Mens & Samenleving (SAM vzw). De CAW’s waren reeds aan een reorganisatie toe omwille van voorgaande besparingen, waardoor bijvoorbeeld in Oost-Vlaanderen drie opvangcentra en één inloopcentrum sluiten. Eind januari wordt bekend gemaakt welke opdrachten van de CAW’s over heel Vlaanderen zullen sneuvelen. Er zullen honderden mensen letterlijk in de kou staan, voor sommige problemen zal er geen gepaste hulp meer bestaan en alleen al bij de CAW’s verliezen de komende weken 75 mensen hun job.
Deze Vlaamse regering twijfelde echter niet om miljoenen subsidies te geven aan multinationals met massale winsten zoals Ineos om zogezegd ecologisch te produceren terwijl het bedrijf eerst een bos zou kappen om vervolgens plasticdeeltjes te produceren op basis van energie uit Amerikaans schaliegas … Het systeem is zo rot, dat zelfs zoiets wordt bekostigd door de samenleving, met ons belastinggeld. Aandeelhouders kunnen zich verrijken, terwijl mensen in problemen zonder hulp vallen. Deze besparingen zijn in die zin een aanval op al wie afhankelijk is van een job om een leven uit te bouwen. Daarenboven is de besparing op welzijn er ook één om meer controle te verwerven op welzijnsorganisaties en om hulp repressiever in te zetten: ‘Het moet gedaan zijn met mensen betuttelen’ en ‘enkel wie het verdient (bv. wie autochtoon en/of werkende is) krijgt toegang tot hulp’.
In december was er sterk verzet tegen deze besparingen en de aanvallen op het sociaal werk. Op 3 december protesteerden enkele duizenden in Brussel, alle CAW’s sloten de deuren en zelfs de val van de regering werd geëist! De solidariteit groeide ook tussen de verschillende sectoren. Toch is er geen drijvende kracht in deze beweging die een opbouwend actieplan breed kon laten dragen. Zowel de vakbonden als het Sociaal Werk ActieNetwerk (SWAN) namen die rol niet op. Ook Vuurwerk heeft haar sterkste pijlen verschoten. Veel sociaal werkers kwamen voor de eerste keer in actie en willen verder gaan. Het is nu tijd om ons als sociaal werkers te organiseren in verbinding met de werkenden van andere sectoren om de strijd te voeren en resultaten te behalen!
Update: Sinds het schrijven van dit artikel is er een actie aangekondigd op 5 maart (zie: Facebook evenement). Deze actie van Witte Woede komt er onder de slogan: “Geen Beke, maar veel meer middelen voor Zorg en Welzijn!” Laten we van die actie een succes maken om een krachtsverhouding op te bouwen!
[box type=”shadow”]550.000 voor kookapp met gezonde gerechten…
Minister Beke kondigde aan dat de Vlaamse overheid een app lanceert vol met gezonde recepten. Het initiatief kostte ongeveer 550.000 euro. Een sociaal werker reageerde op sociale media: “Dat is ongeveer hetzelfde bedrag dat CAW Antwerpen dit jaar van minister Beke moet besparen. Het betekent de afbouw van psychologische- en schuldhulpverlening voor mensen in armoede. Gelukkig zullen de vele mensen die hun hulpverlener verliezen en nergens anders terecht kunnen gezonde recepten kunnen opzoeken. Merci overheid!”[/box]