Your cart is currently empty!
Tag: Ty Moore
-
Doorbraak voor socialisten in de VS
Socialistisch succes in Seattle: Kshama Sawant met 95.000 (50,6%) verkozen!
Tien dagen voor de gemeenteraadsverkiezingen schreef de Seattle Times: “We kunnen de grote winnaar al aanduiden. Het zijn de socialisten. (…) Het is opmerkelijk dat in de politieke campagne in Seattle dit jaar bijna de volledige agenda van [Sawant] werd overgenomen door beide kandidaten voor het burgemeesterschap.” Op dat ogenblik dachten de meeste commentatoren nog dat Sawant de zetel net niet zou winnen. Toen bij de telling van de stemmen bleek dat Sawant 95.000 stemmen haalde, was het niet enkel de lokale media die storm liep. De nationale en zelfs internationale media volgden om over deze spectaculaire stunt te berichten.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Gemeentepolitiek in de VS
In Seattle zijn er slechts negen gemeenteraadsleden. In de vorige legislatuur waren ze allen van Democratische signatuur. Dit jaar kwamen vier zetels voor herverkiezing in aanmerking. Elke inwoner van Seattle kon voor elke zetel kiezen tussen de twee kandidaten die bij de voorverkiezingen in augustus het meest stemmen haalden.
[/box]Een explosie van ongenoegen komt eraan
De Amerikaanse samenleving gaat door een periode van grondige verschuivingen. Voor een groot deel van de bevolking ligt de Amerikaanse droom aan diggelen. De crisis heeft alle zwakheden van het kapitalisme blootgelegd en een nieuw hoofdstuk in de Amerikaanse geschiedenis geopend.
De steun voor het parlement ligt op amper 9%. 10 jaar geleden was dat nog 45%. Volgens een peiling wil meer dan 60% van de Amerikanen dat er een derde partij komt om de dominantie van het tweepartijensysteem te doorbreken. Er is de enorme en steeds toenemende kloof tussen arm en rijk, maar ook het onvermogen om een degelijk gezondheidssysteem voor iedereen op te zetten, de spectaculaire toename van studentenschulden, meer dan 12% van de bevolking die aan hongerlonen werkt, honderdduizenden die hun woning verliezen, …. De opsomming van redenen waarom mensen zich afkeren van het maatschappelijk systeem is eindeloos.
Een linkse, socialistische stem opbouwen
De rechtse conservatieve Tea Party-beweging gaf een eerste uitdrukking aan dit ongenoegen. Hun hysterische campagne tegen Obama en hun verwijt dat zijn retoriek van herverdeling van rijkdom op socialisme neerkwam, leidde overigens tot een groeiende interesse in socialistische ideeën.
Uiteraard is de Amerikaanse president geen socialist. Zelf stelde Obama recent op een bijeenkomst van CEO’s georganiseerd door de Wall Street Journal: “Mensen noemen mij soms een socialist. Maar, neen, je zou eens echte socialisten moeten leren kennen. Dan zal je een idee krijgen van wat een socialist is. Ik spreek over het verlagen van de belastingen voor de bedrijven. Mijn hervorming van de gezondheidszorg is gebaseerd op het vrijemarktprincipe. De beurzen deden het vrij goed de laatste keer dat ik het kon checken.”
De hoop op verandering was groot bij de verkiezing en herverkiezing van Obama. Ondertussen is het de teleurstelling die de overhand haalt. Obama heeft in woorden uitdrukking gegeven aan de wens tot verandering, maar in zijn daden toonde hij zijn ware aard als verdediger van de belangen van de economische elite.
Hierdoor groeit de ruimte links van de Democraten. Socialist Alternative, onze Amerikaanse zusterorganisatie, was bij de eersten om dat te erkennen. De verkiezingsoverwinning in Seattle stelt een voorbeeld van wat de linkerzijde de komende jaren te doen staat. Als links deze kansen niet grijpt, is de kans reëel dat rechtse conservatieve krachten electoraal op het ongenoegen zullen kunnen inspelen.
Steun voor socialistische ideeën opbouwen
De overwinning in Seattle is een indicatie van de richting die de Amerikaanse samenleving uitgaat. Ideeën die tot voor kort werden afgedaan als te gek om los te lopen, krijgen vandaag meer en meer gehoor.
Kshama Sawant sprak na haar overwinning op een meeting van Boeing-werknemers. Voor een zoveelste keer dreigde Boeing een deel van de productie te verhuizen. Deze chantage leidde ertoe dat de staat Washington een historisch fiscaal cadeau schonk aan de aandeelhouders, een geschenk van maar liefst 8,7 miljard dollar. Maar nog was de dorst naar maximale winsten niet gelest. De managers eisten een drastische daling van de pensioenrechten voor de werknemers. Voor de werknemers was de maat vol en ze stemden met een grote meerderheid tegen dit voorstel, ook al dreigt Boeing de productie te verhuizen.
Sawant verbaasde de werknemers met haar radicale, maar ook inspirerende taal. “Het enige antwoord dat we kunnen geven wanneer de managers van Boeing dreigen de productie te verhuizen, is dat de machines hier zijn. Dat de geschoolde en ervaren werknemers hier zijn, wij zullen de job verder doen, wij hebben geen managers nodig. Het zijn niet de managers die het werk doen, maar de werknemers. Ze kunnen vertrekken en wij nemen het bedrijf in publieke handen.”
Socialistische krachten hebben gedurende een heel lange tijd tegen de stroom moeten ingaan, in de VS nog meer dan in de rest van de wereld. De doorbraak voor socialisten in de VS is een inspiratie voor iedereen die strijdt voor een andere, socialistische wereld.
Uit The Guardian
“Haar verkiezing toont dat ze geen schrik had om zich als socialist te profileren, maar ook dat de kiezers geen schrik hadden om er één te verkiezen. Het is niet enkel een bewijs dat socialisme populair aan het worden is; mensen stellen vast dat ze misschien wel langere tijd al socialist waren en het nu pas beseffen (…) De grote hoop is niet enkel dat Sawant een nieuwe, progressieve wind doet waaien door Seattle, maar dat het anderen zal inspireren, dat het aantoont dat wanneer je het label socialist krijgt opgeplakt het als een compliment mag worden beschouwd.”
Ooggetuigenverslagen met Bart Vandersteene
Na een eerdere meeting in Gent zijn er volgende week meetings in Antwerpen en Leuven waar Bart Vandersteene verslag zal uitbrengen van de doorbraak van de socialisten in Seattle:
- donderdag 12 december: ANTWERPEN. 19u30 zaal R 1.25 stadscampus UA (Rodestraat)
- zaterdag 14 december: LEUVEN. 16u zaal kiosk park De Bruul aan Brouwersstraat. Gevolgd door eindejaarsbuffet
-
Socialist Alternative haalt opvallende scores in Amerikaanse verkiezingen
Twee kandidaten van Socialist Alternative zorgden bij de lokale verkiezingen van afgelopen dinsdag voor een resultaat dat binnen de linkerzijde in de VS niet onopgemerkt voorbijgaat. Kshama Sawant in Seattle en Ty Moore in Minneapolis zetten de sterkste verkiezingsresultaten van openlijke socialisten in grote Amerikaanse steden sinds lange tijd neer. Kshama Sawant haalt volgens voorlopige resultaten 47% van de stemmen en Ty Moore 37%.
Voorlopig zijn enkel de eerste voorlopige resultaten bekend, op definitieve resultaten zal het nog even wachten zijn. Op dit ogenblik is het te vroeg om uitspraken te doen. Moore ligt 130 stemmen achterop op de eerste kandidaat in kiesdistrict 9 van Minneapolis (waar een hele reeks kandidaten opkwam). Sawant ligt 4% achter op de andere kandidaat die naar de tweede ronde doorging, terwijl slechts ongeveer 38% van de verwachte stemmen geteld zijn. Bij de late kiezers doet Sawant het bovendien goed. In Seattle wordt in de hele stad per brief voor iedere positie in de gemeenteraad gestemd en was er een voorverkiezing waarbij de eerste twee kandidaten voor iedere zetel doorgingen naar de tweede ronde.
Wat het uiteindelijke resultaat ook zal zijn, de opvallende scores van de socialistische kandidaten toont het vacuüm in de Amerikaanse politiek en de woede tegenover het volledige establishment.
Op basis van de Grote Recessie en het holle herstel is er een enorm wantrouwen tegenover het politieke establishment. Beide campagnes konden daarop inbspelen. De federale ‘shutdown’ heeft de algemene woede nog aangesterkt, waardoor de socialistische campagnes nauw aansloten bij wat onder brede lagen van de bevolking leeft. Tijdens de shutdown liep de goedkeurende steun voor het parlement, Congress, terug tot een historisch dieptepunt van 5%. In een peiling van Gallup stelde een recordaantal van 60% van de ondervraagden dat er nood is aan een nieuwe partij in de VS. Slechts 26%, een nooit gezien dieptepunt, stelde dat de twee gevestigde partijen het goed doen.
Veel mensen in de VS voelen zich soms gedmoraliseerd door het electorale stelsel dat kandidaten van het establishment in een gunstige positie plaatst. Maar de socialistische campagnes geven aan dat het mogelijk is om met onafhankelijke kandidaten en gewone werkenden tegen het establishment in te gaan en dit zonder geld van de grote bedrijven aan te nemen. Ty Moore haalde meer geld op dan zijn centrale tegenstrever. De campagne van Kshama Sawant haalde ongeveer 110.000 dollar op onder gewone mensen, terwijl haar tegenstrever 238.196 dollar ophaalde.
De campagnes van Socialist Alternative tonen aan dat werkenden en jongeren samen in staat zijn om zich te organiseren en voor echte verandering op te komen. Socialist Alternative wil verder bouwen op dit momentum. We roepen op om met Socialist Alternative samen te werken en campagnes uit te bouwen, bijvoorbeeld rond de slogan van een minimumloon van 15 dollar per uur en vakbondsrechten. Daarnaast komen we op voor een vermogensbelasting op de superrijken om een groen jobprogramma mogelijk te maken, onder meer door investeringen in openbaar vervoer.
In de komende periode zal verder bespaard worden op sociale programma’s zoals sociale zekerheid. Dat ondermijnt de steun voor de gevestigde partijen. De socialistische campagnes hebben alvast aangetoond dat er een ruimte is voor onafhankelijke arbeiderskandidaten bij de tussentijdse verkiezingen van 2014. Allianties van strijdbare syndicalisten, socialisten, groenen en burgerrechtengroepen kunnen in alle steden opgebouwd worden om bewegingen te organiseren en onafhankelijke kandidaten naar voor te schuiven.
Eerder toonden ook de revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, de beweging in Wisconsin of de Occupybeweging aan dat wat vroeger onmogelijk leek nu wel mogelijk is. Het toont een nieuw proces in de samenleving. De verkiezingscampagnes kunnen bijdragen aan de groei van een nieuwe levendige socialistische beweging in de VS, tegelijk vormen ze een model dat bijdraagt aan de uiteindelijke onvermijdelijke opkomst van een nieuwe partij die ingaat tegen de 1% rijksten, een massale partij van de werkende bevolking.
Groeiende steun voor socialistische opvattingen
Ter linkerzijde denken velen dat socialistische opvattingen geen brede ingang kunnen vinden in de VS. Deze campagnes tonen aan dat dit niet klopt. Peilingen van Pew Research Center tonen telkens opnieuw aan dat een meerderheid van jongeren en kleurlingen vandaag ‘socialisme’ verkiest boven ‘kapitalisme’. Uiteraard is het bewustzijn verward, maar het wijst er wel op dat veel mensen de groeiende ongelijkheid beu zijn en willen ingaan tegen de stijgende levensduurte en het kapitalisme zelf.
De tegenstanders van zowel Sawant als Moore grepen amper terug naar een campagne waarbij ze ingingen tegen het socialistische karakter van onze kandidaten. In de plaats daarvan ging Richard Conlin in Seattle over tot weinig verdoken opmerken tegen migranten en tot elementen van seksisme om de campagne van Sawant aan te pakken. In Minneapolis weerhield Alondra Cano zich van negatieve campagnes, ze baseerde zich op haar steun in de industrie en onder het politieke establishment.
Socialistische opvattingen staan terug op de agenda en Socialist Alternative is goed geplaatst om te bouwen aan een nieuwe socialistische beweging. Dat moet immers gebeuren door socialisten die zich opwerpen als de beste strijders voor de behoeften en noden van de werkende bevolking met eisen als een minimumloon van 15 dollar per uur, een vermogensbelasting voor de superrijken om jobs en diensten te betalen. Socialist Alternative heeft zich binnen de linkerzijde opgeworpen als een kracht die in staat is om met gepolitiseerde werkenden in een begrijpelijke taal te werken. We moeten tegelijk eerlijk uitleggen dat hervormingen in onze samenleving enkel op blijvende manier kunnen afgedwongen worden indien de macht uit de klauwen van de gevestigde bedrijven wordt gehaald om te bouwen aan een socialistisch systeem waarin de sleutelsectoren en grote bedrijven in publieke handen zijn.
Bouwen aan bewegingen
De campagne van Ty Moore in Minneapolis werd opgebouwd op een ogenblik dat ook een campagne tegen uithuiszettingen werd gevoerd door Occupy Homes Minnesota. Moore en Socialist Alternative lagen mee aan de basis van die campagne die succesvol inging tegen verschillende uithuiszettingen. Het centrum van de campagne van Occupy Homes lag in kiesdistrict nummer 9, een diverse arbeidersbuurt waar Ty Moore kandidaat was. De campagnes Occupy Homes en de verkiezingscampagne van Moore versterken elkaar.
In Seattle hield de campagne van Sawant mee aan de acties van het personeel in onder meer de fastfoodsector voor een minimumloon van 15 dollar per uur. De verkiezingscampagne zorgde er mee voor dat dit tot het centrum van het politieke debat doordrong. Socialist Alternative heeft veel energie in deze beweging gestoken, we stonden stakende arbeiders bij en hielpen mee argumenteren tegen diegenen die zich tegen een verhoging van het minimumloon verzetten. Toen arbeidersorganisaties een stemming over een verhoging van het minimumloon tot 15 dollar afdwongen in de wijk SeaTac, ondersteunde onze campagne de roep om voor 15 dollar te stemmen.
Beide burgemeesterskandidaten bij de verkiezingen in Seattle hadden aanvankelijk niets te zeggen over het minimumloon, maar zagen zich verplicht om er vage steun aan te geven. Het succes van Sawant om het politieke debat hierop te focussen deed de krant Seattle Times, het grootste dagblad in Seattle, nog voor de verkiezingen uitroepen dat “de winnaar van de verkiezingen in Seattle al bekend is, het is de socialiste Kshama Sawant.”
De arbeidersbeweging
Deze verkiezingscampagnes van onafhankelijke kandidaten uit de arbeidersbeweging biedt heel wat lessen voor een arbeidersbeweging die met tal van problemen kampt. De arbeidersbeweging ligt onder vuur van de grote bedrijven en de Tea Party Republikeinen willen een harde aanval op vakbondsrechten inzetten. Democratische politici zijn overigens ook vaak voorstander van besparingen, privatiseringen en aanvallen op vakbonden. De arbeidersbeweging moet dan ook nagaan hoe ze terug kan aansluiten bij haar strijdbare tradities en het naar voor schuiven van eigen onafhankelijke kandidaten.
In plaats daarvan wordt vaak steun gegeven aan de Democraten, ofwel uit gewoonte of uit angst voor de Republikeinen of omdat veel arbeidersleiders gewoon geraakt zijn aan een leven met meer luxe dan hun gewone leden. De campagnes van Moore en Sawant tonen aan dat arbeiders de gewone gang van zaken beu zijn en dat geloofwaardige eigen campagnes met concrete eisen mogelijk zijn. Moore kreeg de steun van de lokale afdeling van de vakbond SEIU in de deelstaat Minnesota, die vakbond speelde een belangrijke rol in de campagne. Sawant kreeg de steun van zes lokale vakbonden en in de lokale Labor Council stemde een meerderheid voor het ondersteunen van Sawant, maar er was net geen gekwalificeerde meerderheid om dat ook officieel te doen.
In de komende maanden en jaren zullen vakbondsleden steeds meer geconfronteerd worden met aanvallen op hun rechten en leefomstandigheden. Doorheen deze strijdbewegingen zullen we protestacties, stakersposten, stakingen en directe acties zien. Arbeiders zullen moeten strijden voor de democratische controle op hun vakbonden en ze zullen leiders verkiezen die wel bereid zijn om tegen het sociale bloedbad te strijden. Deze strijd zal de kwestie van onafhankelijke politieke vertegenwoordiging verder opwerpen. De campagnes van Moore en Sawant tonen nu al het potentieel hiervoor en zijn een stap naar meer onafhankelijke kandidaten als stap in de richting van een nieuwe partij van de 99%.
Volgende stappen
Veel mensen die Moore en Sawant steunden, breken met de Democratische Partij maar hebben die breuk nog niet volledig gemaakt. Socialist Alternative zal verder in debat treden met bewegingen voor sociale rechtvaardigheid en campagnes om hen ervan te overtuigen dat de Democraten een deel van het establishment van de grote bedrijven vormt en dat de werkende bevolking hen niet kan steunen, ook niet door ‘linkse’ Democraten te steunen.
We hebben dringend nood aan een partij van de werkende bevolking verbonden met sociale bewegingen, strijdbare vakbonden, lokale actiegroepen, groenen en socialisten. Als concrete stap in die richting moeten we proberen doorheen het hele land lokale allianties te vormen om in de tussentijdse verkiezingen van 2014 honderd onafhankelijke arbeiderskandidaten naar voor te schuiven. De vakbonden die Moore en Sawant ondersteunden en vele andere vakbonden en groepen kunnen volledige lijsten van onafhankelijke arbeiderskandidaten indienen bij deze tussentijdse verkiezingen voor het parlement, lokale deelstaatparlementen en lokale verkiezingen.
Het VS-kapitalisme bevindt zich in een diepe economische en sociale crisis. Het politieke establishment is gediscrediteerd en hun regeringsstelsel heeft klappen gekregen. Er is een diepe woede tegenover ongelijkheid, racisme, seksisme en homofobie. De milieuverwoesting breidt uit. De situatie schreeuwt om een alternatief.
Als socialisten, groenen en vakbodnsleiders geen gebruik maken van de politieke opening, dan zal de rechterzijde erop inspelen. Een rechts-populistische kandidaat voor het gouverneurschap in Virginia haalde bijvoorbeeld meer dan 145.000 stemmen. En het kan nog erger met een groeiende steun voor openlijk racistische extreemrechtse groepen.
De situatie is dan ook dringend. We moeten actief de socialistische beweging opbouwen en tegelijk bouwen aan bredere coalities van de 99% om in te gaan tegen de macht van de grote bedrijven. Het ongelofelijk goede resultaat van zowel Ty Moore als Kshama Sawant zijn voorbeelden van hoe we stappen vooruit kunnen zetten.