Tag: SAV

Het voorbije weekend greep in Berlijn het congres plaats van onze Duitse zusterorganisatie Sozialistische Alternative (SAV). Ruim 100 afgevaardigden bediscussieerden er internationale ontwikkelingen en het effect ervan op de binnenlandse politieke situatie. Een vertegenwoordiger van het Internationaal Secretariaat van het Committee for a Workers’ International (CWI) analyseerde de nieuwe wendingen in de internationale situatie en bracht verslag uit over de manier waarop de nationale afdelingen van het CWI daarop inspelen. Naast mezelf voor de Linkse Socialistische Partij waren ook vertegenwoordigers van de Oostenrijkse Sozialistische Linkspartei (SLP) en Sosyalist Alternatif uit Turkije aanwezig.

Door Eric Byl

Op internationaal vlak was de recente verkiezingsoverwinning van Syriza in Griekenland uiteraard één van de meest  besproken ontwikkelingen. Het kadert in een trend die al langer aan de gang was en onder meer tot uiting kwam in de verkiezingssuccessen van onze Ierse (Socialist Party) en Amerikaanse (Socialist Alternative) zusterpartijen. Het referendum in Scotland en de massabewegingen in Catalonië hadden de toenemende wens aangetoond bij de massa’s om onder de politiek van onderdrukking en besparingen onderuit te komen. Met veel interesse werd mijn verslag over de scholierenacties in Gent en het actieplan van het gemeenschappelijk vakbondsfront tegen de rechtse regering aangehoord. Velen wilden weten wat de impact op de beweging zou zijn van de aanslag op Charlie Hebdo en de verijdelde aanslag in Verviers en waren nieuwsgierig naar het verdere verloop van de sociale beweging.

Al deze gebeurtenissen wezen er al op dat de periode van milde reactie die werd ingezet sinds de nederlaag van de revolutie in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, stilaan ten einde liep. De vorming van de linkse regering in Griekenland, welke ook de beperkingen daarvan mogen zijn, en de duizelingwekkende golf die inbeukt op het hele Spaanse bestel en waarop Podemos meesurft, kondigen een nieuwe fase in de ontwikkelingen aan. Die zal voornamelijk gekenmerkt worden door een draai naar links, niet dat alle elementen van reactie geweken zijn of dat er geen complicaties meer zouden bestaan, maar de pendule gaat hoofdzakelijk de andere richting uit.

De Duitse perspectieventekst droeg de voor ons wat eigenaardige titel “Van de kaasstolp naar de klassenstrijd.” Voor vertalers naar het Engels en het Frans was dat geen geschenk, maar om de situatie in Duitsland te karakteriseren was het een uitstekende metafoor. Duitsland leek immers lange tijd immuun voor de crisis. Haar Europese ambtsgenoten kunnen er slechts van dromen, maar Merkel staat op het hoogtepunt van haar populariteit. De Zwart/Rode coalitie kon zich zelfs een aantal sociale toegevingen veroorloven zoals omtrent de minimumlonen. Daardoor leek het wel alsof Duitsland zich in een van de rest van Europa totaal verschillend microklimaat bevond. Maar volgens SAV-woordvoerder Sascha Stanicic kan zelfs het Duitse establishment die schijn niet oneindig ophouden. Ook het Duitse wirtshaftwonder wordt stilaan ingehaald door de wereldwijde groeivertraging.

Velen verwachtten zich daar niet aan, hadden de ommekeer nog niet zien aankomen. Men zegt wel eens dat de revolutie de zweep van de contrarevolutie nodig heeft. De anti-moslimbeweging Pegida toont niet alleen op karikaturale wijze aan dat het Duitse establishment heel wat mensen in de kou laat staan, maar heeft ook een tegenbeweging losgeweekt. Uiteraard probeert het establishment deze tegenbeweging te recupereren, tracht het er net zoals Hollande in Frankrijk een element van nationale eenheid aan te koppelen, de anti-Pegida beweging te ontdoen van alle sociale inhoud en om te tunen naar een beweging die zich beperkt tot sociale verontwaardiging. SAV-leden uit Dresden vertelden hoe ze de tegenbeweging mee op gang trokken en onmiddellijk koppelden aan eisen voor sociale vooruitgang.

De strijd tegen rechts populisme kende datzelfde weekend trouwens een belangrijk moment in Bremen met 10.000 betogers tegen de partijdag van  Alternative für Deutschland. Op zondag werd daarover verslag gebracht door SAV-lid Sebastian Rave die tevens lid is van de leiding van Die Linke in Bremen en één van de sprekers was op die betoging. Over de werking in Die Linke en Solide, de jongerenafdeling ervan, werd ingeleid door Lucy Redler, tevens woordvoerster van Die Antikapitalistische Linke (AKL) binnen Die Linke. De werking van Die Linke verschilt sterk van stad tot stad. In Aachen is er een zeer actieve jongerenafdeling en tracht de partij syndicalisten bij te staan in hun strijd. Elders is de werking van Die Linke beperkt tot het parlementaire en de jongerenafdeling zo goed als onbestaande. Zelfs voormalig parlementslid Heidrun Drittich gaf toe dat de activiteit van Die Linke in Nedersaksen fors teruggelopen is. In Thuringen, in het voormalige Oost-Duitsland waar Die Linke een minister-president levert, wordt de partij door veel arbeiders en jongeren trouwens gezien als deel van het establishment. Het beeld van Die Linke is echter niet eenduidig, het verschilt van regio tot regio en bovendien moeten we afwachten in hoeverre een toename van strijd de partij tot op zekere hoogte nieuw leven kan inblazen.

Het congres werd afgesloten op een zeer optimistische noot. Vooral de strijd tegen rechtspopulisme zal de komende periode uitermate belangrijk zijn. SAV staat klaar om daar met haar volle gewicht tegen aan te gaan en wil van het herstel van haar jongerenwerk een prioriteit maken. De afdeling in Hamburg wordt wat dat betreft de maatstaf, enkele van de jongeren uit die afdeling maakten trouwens een zeer sterke indruk tijdens het congres. Op het syndicale vlak speelt SAV een belangrijke rol in het ondersteunen van de strijd van de kleine spoorbond GDL en in het argumenteren tegen het opleggen van een eenheidstarief per sector waardoor het onmogelijk zou worden met de meer strijdbare sectoren nog langer een doorbraak te forceren die dan later veralgemeend kan worden.

Ik had ervoor geopteerd om niet rechtstreeks naar Berlijn te reizen, maar via Aachen te gaan en van daaruit samen met de lokale afgevaardigden te sporen. Onderweg zouden we dan afgevaardigden uit Keulen, Dortmund en Kassel oppikken. Sneeuw en ijs strooiden roet in het eten. Het lokale spoornet, naar Nederlands voorbeeld beheerd alsof het om een privaat bedrijf gaat, viel uit en we moesten alsnog met enkele afgevaardigden met de wagen aanzetten. In het terugkeren had ik meer geluk. Het stelde me in staat met de lokale afgevaardigden meer gedetailleerd hun werking te bespreken. Het leverde me talloze tips op die ongetwijfeld van onschatbare waarde zullen zijn voor de lokale LSP-afdelingen.