Tag: Portland

Het massaprotest in Portland (VS) boekte een eerste overwinning. De federale overheid moest ermee instemmen om alle federale troepen vanaf vandaag geleidelijk uit de stad terug te trekken. De burgemeester van Seattle, Jenny Durkan, kondigde dinsdagavond aan dat de federale troepen zich ook uit Seattle terugtrekken.

Door Steve Edwards, Socialist Alternative (VS)

Trump’s minister van Binnenlandse Veiligheid, de voormalige Republikeinse lobbyist Chad Wolf, beweerde dat er enkele federale troepen in Portland zullen blijven om federale gebouwen te beschermen. Maar desondanks is dit een scherp keerpunt in de poging van Trump om Portland en andere steden voor te stellen als verderfelijke oorden in de ban van gewelddadige anarchisten. Tegelijkertijd blijft Trump troepen sturen naar andere door Democraten bestuurde steden, waaronder Detroit, Cleveland en Milwaukee. Dit gebeurt het mom van “strijd tegen de misdaad”, maar eigenlijk gaat het vooral om het stoppen van betogers.

Federale troepen in Portland

De populariteit van Trump is onder het gecombineerde gewicht van de pandemie en de economische crisis gekelderd. In een schaamteloze poging om zich te positioneren als de ultieme “law and order” president, stuurde hij in juli federale politie naar Portland. Lang voordat de federale politie kwam opdagen, had de politie van Portland al buitensporig veel geweld gebruikt, waaronder enorme hoeveelheden CS-gas, dat illegaal is in oorlogstijd maar nacht na nacht werd gebruikt tegen ongewapende massa’s demonstranten. Dit lag in de lijn van de geschiedenis van de politie van Portland die nooit aarzelde om betogers tegen racisme aan te vallen, terwijl op andere ogenblikken agressieve en gewapende blanke supremacisten werden beschermd. In de politiedienst zelf worden openlijke racisten en minstens één openlijke nazi-sympathisant getolereerd.

Om de aandacht af te leiden van zijn criminele nalatigheid in de strijd tegen de pandemie en om de politieke illusie te creëren van een crisis van steden die in anarchie vervallen, zette Trump vanaf begin juli de federale politie in als zijn eigen politieke privémilitie. Met 60.000 manschappen is de Department of Homeland Security groter dan de FBI, DEA en ATF samen. Trump en zijn aangestelde marionetten hebben deze politieke politie naar een reeks steden gestuurd, of gedreigd om dat te doen. Dit was het geval in onder meer Seattle, Chicago en Detroit, steden bestuurd door Democraten. Het gebeurde zonder overleg met die lokale besturen. Dit schaamteloze en sinistere autoritaire machtsspel is al wekenlang aan de gang.

De federale troepen terroriseren betogers

Tot deze federale interventie waren de protesten in Portland beperkt tot een zeer klein gebied rond het gerechtsgebouw en hadden ze na het eerste weekend geen noemenswaardige materiële schade aangericht. De regering van Trump stelde dat het sturen van federale troepen nodig was om federale gebouwen te beschermen, maar medio juli begonnen deze troepen in camouflagepak zonder insigne dat hen identificeert in de binnenstad van Portland in het midden van de nacht rond te rijden, waarbij betogers werden opgepakt. Meerdere online geposte video’s toonden hoe individuen op straat, zonder enige identificatie, mensen in ongemarkeerde bestelwagens duwen en meenemen.

De eerste reactie van de activisten was het opvoeren van de nachtelijke protesten, maar naarmate de video’s van de aanpak door de federale troepen circuleerden, raakten meer en meer inwoners van Portland betrokken bij een aangroeiende verzetsbeweging van duizenden mensen, met een reeks haastig georganiseerde groepen die samenkwamen om de jeugdige betogers te verdedigen en om de angstaanjagende excessen van de federale troepenmacht van Trump te stoppen.

Dit is een creatieve, geweldloze beweging die begon met de moedige “Muur van Moeders” die een menselijk schild vormde tussen de gewelddadige agenten van Trump en de demonstranten. Het heeft sindsdien vertakt naar de “Leaf Blower Dads” die met bladblazers het CS-gas wegblazen en nu met een door veteranen geleide “Wall of Vets” en groepen van werkenden die per beroepsgroep georganiseerd zijn: “Teachers Against Tyrants” (leraars tegen tirannen), pizzabezorgers, zorgpersoneel en ‘Advocaten voor Black Lives’ die in pak en das naar de acties komen.

Verkozenen in Oregon maakten sinds de komst van de troepen duidelijk dat deze niet gewenst waren. Tal van grondwetsexperts en zelfs de Republikein Tom Ridge, G.W. Bush’s eerste minister van Binnenlandse Veiligheid, zijn het erover eens dat de manier waarop ze zijn gebruikt ongrondwettelijk is. Meerdere rechtszaken zijn aangespannen tegen hun aanwezigheid, maar in plaats van zich terug te trekken, heeft dit een expliciete dreiging van het Witte Huis opgeleverd dat andere door Democraten bestuurde steden dezelfde ongrondwettelijke invasie kunnen verwachten.

Gealarmeerde deskundigen wijzen erop dat wat gebeurt “eruit ziet en klinkt als de minister van Binnenlandse Veiligheid en de Procureur-generaal die langs een achterdeur gaan om een veiligheidsdienst te creëren die 18 jaar geleden expliciet werd afgewezen door het parlement en nog steeds niet is toegelaten.” (Carrie Cordero, senior fellow van het Center for a New American Security en CNN-medewerker, geïnterviewd door The New Yorker).

Zoals de New York Times aangaf: “Trump lokt verontwaardiging uit in een cascade die ontworpen is om alarm te slaan. Hij stopt reacties door middel van volume en herhaling. Maar het recente gebruik van ongemarkeerde auto’s en federale agenten zonder duidelijke identificatie die demonstranten vasthouden, stoppen elke neiging om gewoon de schouders op te halen. In oorlogstijd vereist de Derde Conventie van Genève, ondertekend door de Verenigde Staten, dat zelfs onregelmatige troepen ‘vanop afstand herkenbaar zijn’. Wanneer paramilitaire eenheden geen herkenbare insignes hebben, is er geen transparantie, geen verantwoording, en dat betekent straffeloosheid.” (‘American Catastrophe Through German Eyes’ New York Times opiniepagina 24 juli)

Hoe ver kan Trump gaan?

Als klap op de vuurpijl voert Trump eerdere dreigementen op en zegt hij dat hij de legitimiteit van de verkiezingen in november misschien niet zal erkennen als het niet op zijn manier verloopt. Op de officiële website van het Witte Huis wordt Trump geciteerd: “Nou, ik ga iets doen. Dat kan ik je wel vertellen. Omdat we New York en Chicago en Philadelphia en Detroit en Baltimore en dit alles niet gaan toestaan – Oakland is een puinhoop. We gaan dit niet laten gebeuren in ons land. Allemaal bestuurd door liberale Democraten… dit is erger dan Afghanistan, veruit. Dit is erger dan alles wat iemand ooit heeft gezien. Allemaal beheerd door dezelfde liberale democraten. En weet je wat? Als Biden verkozen wordt, zal dit voor het hele land gelden. Het hele land zou naar de hel gaan. En we laten het niet naar de hel gaan.”

Trump kan inderdaad fantaseren over een staatsgreep. Zijn autoritaire neigingen zijn al zichtbaar vanaf het moment dat hij het Witte Huis binnentrad. Maar de Amerikaanse heersende klasse als geheel, inclusief het grootste deel van het militaire leger, lijkt niet geïnteresseerd in het volgen van deze weg. De kapitalistische democratie heeft hen zeer goed gediend als middel om hun bewind te handhaven en het dreigement van Trump om de kapitalistische democratische procedure naar buiten toe te dwarsbomen zou waarschijnlijk niet welkom zijn. Hun opvattingen zouden echter kunnen veranderen naarmate we dieper wegzakken in de ergste depressie in honderd jaar en naarmate de sociale onrust zich verder ontwikkelt. Trump is een uiterst onheilspellend voorproefje van wat er aan de horizon zou kunnen komen als we geen massale partij van de werkende klasse opbouwen als onderdeel van een strijdbare arbeidersbeweging die de belangen van alle onderdrukten behartigt. Zoals het nu is, zullen Trump en de Republikeinen elke denkbare vorm van onderdrukking van de kiezers gebruiken om een eerlijke stemming in november te voorkomen.

Massa-actie nodig om Trump te stoppen

Trump stuurde troepen naar Seattle. Gesterkt door een federale rechter die een stadsverordening introk die het politiegebruik van wapens om een menigte te controleren verbood, leidde dit tot een weekend van scherpe confrontaties. Net als voorheen gebruikte de politie van Seattle buitensporig veel geweld en richtte zich op journalisten en juridische waarnemers, dit ondanks eerdere uitspraken die dit gedrag specifiek verboden. Nu heeft Trump ook de federale troepenaanwezigheid van Seattle moeten intrekken.

Hij heeft gedreigd federale troepen naar Chicago te sturen, iets wat de protesten zou doen oplaaien, ondanks de verklaring van de Democratische burgemeester, Lori Lightfoot, dat ze de politie van Trump zou verwelkomen als deze de stroom van illegale wapens uit Indiana zouden helpen verminderen. Trump dreigt ook tegen Detroit, waar federale troepen klaar zouden staan. Dit heeft al protest uitgelokt met betogers die bordjes dragen met slogans als: ‘We hebben federale middelen nodig, geen federale troepen.’

Er zijn meerdere rechtszaken aangespannen tegen de acties van Trump. Maar als de laatste drie en een half jaar iets hebben bewezen, is het dat de rechtbanken Donald Trump niet zullen tegenhouden. Zijn eerste nederlaag was het gevolg van een massale directe actie op de luchthavens, begonnen door de Taxi Workers Alliance in New York tegen het inreisverbod voor moslims in januari 2017.

Deze actie inspireerde de bezettingen van de luchthavens in heel het land, waaronder de luchthaven van Seattle-Tacoma, en het stopte het moslimverbod. Tragisch genoeg gaf de beweging toen toe aan de druk van de ACLU en de Democraten die het in de veilige kanalen van het rechtssysteem leidden, dat uiteindelijk met Trump instemde en het verbod toestond.

Drie en een half jaar van ineffectieve Democratische en juridische oppositie hebben Trump herhaaldelijk zien winnen, aangemoedigd om zijn programma van massale belastingverlagingen voor de rijken en massale aanvallen op de rechten van de arbeidersklasse uit te voeren. Hij heeft zich specifiek gericht op migranten, zwarten, inheemse en andere gekleurde mensen, vrouwen, LGBTQ+ en transseksuelen. Zijn regering heeft de vakbondsrechten aangevallen en de milieuregelgeving geschrapt.

Tot de massale opstand voor gerechtigheid voor George Floyd was de belangrijkste nederlaag van Trump ook te danken aan de massale actie van de arbeiders, toen uitgeputte luchtverkeersleiders en vliegpersoneel de stakingsoproep van vakbondsleider Sarah Nelson opvolgden en zo een einde maakten aan de federale shutdown in januari 2019.

Een jaar later stond de populariteit van Trump al onder druk toen de coronaviruspandemie toesloeg. Vandaag wordt hij door zijn criminele aanpak van de pandemie alom gezien als verantwoordelijk voor een enorm sterftecijfer dat al over de 145.000 is gegaan met meer dan vier miljoen besmette mensen en geen einde in zicht. Samen met de enorme schade aan de economie heeft dit zijn steun ondergraven tot het punt waarop elke peiling hem achter de weinig inspirerende Democraat Joe Biden plaatst.

De op video opgenomen politiemoord op George Floyd heeft de grootste en meest aanhoudende protestbeweging in de Amerikaanse geschiedenis op gang gebracht. Dit heeft het massale verzet tegen racisme op straat gebracht. De heersende klasse werd gedwongen toegevingen te doen, waaronder het vervolgen van de moordenaars maar ook enkele beperkte verplichtingen om de middelen voor de politie een andere bestemming te geven. In Seattle, waar de druk van de beweging politiek is versterkt door de aanwezigheid van het socialistische gemeenteraadslid Kshama Sawant, zag de raad zich verplicht om de politiebegroting te verlagen en werd een maatregel genomen om Amazon en andere grote bedrijven te belasten om te investeren in betaalbare huisvesting en sociale voorzieningen. Het kantoor van Kshama Sawant leidde ook de aanklacht tegen het eerste verbod op het gebruik van crowd control wapens door de politie. Overal in het land zijn racistische symbolen zoals standbeelden van de Confederatie en van slavenhandelaars neergehaald vanwege deze massabeweging.

Het gebruik van federale troepen door Trump is een poging om dat alles terug te draaien.

Waar is de arbeidersbeweging?

Wat onvergeeflijk ontbreekt aan deze groeiende massabeweging om democratische rechten te verdedigen, is de leiding van de georganiseerde arbeidersbeweging. De arbeidersbeweging heeft de kracht om belangrijke delen van de economie te sluiten. Georganiseerde aanwezigheid op de protesten zou bovendien de marge van de federale en lokale politiediensten beperken.

Zoals we hierboven hebben aangegeven, en zoals zelfs de New York Times destijds toegaf, was het keerpunt in het einde van de shutdown in 2019 een oproep van een verantwoordelijke van de georganiseerde arbeidersbeweging.

Op een kleinere maar nog steeds significante schaal, was er bij het begin van de protesten voor gerechtigheid voor George Floyd de weigering van buschauffeurs in Minneapolis om gearresteerde demonstranten te vervoeren en dit werd gevolgd door buschauffeurs in New York en andere steden, gesteund door hun nationale vakbond, de ATU.

Alleen de massale actie van de werkende klasse kon een einde maken aan de impasse in de straten van Portland en voorkomen dat deze zich uitbreidde naar Seattle, Chicago en andere steden. Dit kan de weg wijzen naar de verdediging van ons stemrecht in november. Concreet moet er in andere steden die met de dreiging van een federale bezetting worden geconfronteerd, onmiddellijk worden gediscussieerd over stakingsacties, waarbij wordt voortgebouwd op lokale algemene stakingen waarin de terugtrekking van de federale troepen wordt geëist en onmiddellijk actie wordt ondernomen om de middelen voor de politie af te bouwen en onderwijs en andere noodzakelijke sociale voorzieningen te financieren.

Arbeidsleiders en vakbondsverantwoordelijken klagen eindeloos over de lage organisatiegraad in de Amerikaanse vakbonden: nu zijn minder dan 10% van de werkenden in een vakbond georganiseerd. Dat percentage is nog groter als werkenden zonder papieren of werkenden in de groeiende informele sector worden meegerekend. Maar de officieel erkende vakbonden vertegenwoordigen nog steeds meer dan 14 miljoen werkenden, velen van hen georganiseerd in sleutelsectoren van de economie. Het voorbeeld van het transportpersoneel, zonder wie de meeste steden tot stilstand zouden komen, is al gegeven, maar er zijn er nog veel meer. De enorme torens in het centrum van Portland en elke andere stad kunnen alleen functioneren door het werk van elektriciens, liftexploitanten, onderhoud van gebouwen, schoonmaak- en beveiligingspersoneel. Deze arbeiders zijn overweldigend in vakbonden georganiseerd, net als de arbeiders die deze gebouwen bouwen – en de bouw is gedurende de hele pandemie doorgegaan. De manier om de vakbondsmacht weer op te bouwen is door de enorme kracht van de georganiseerde arbeidersbeweging effectief te laten zien.

Portland is een testgebied voor Trump’s gebruik van niet alleen onherkenbare federale politie om demonstranten te ontvoeren en te intimideren, maar ook om een verhaal te creëren dat de situatie uit de hand loopt en het land niet zal overleven zonder sterke leider.

In het licht van deze dreiging starten de Democraten rechtszaken, terwijl de vakbondsleiders de verdediging van de zwarte levens en van de democratische rechten overlaten aan jonge betogers en hun ouders. Dit is onaanvaardbaar. De vakbondsleiders hebben de plicht om stakingsacties te organiseren om een einde te maken aan de aanval op de democratische rechten.

Tienduizenden werkende mensen zijn wanhopig op zoek naar de weg vooruit in de strijd tegen het kapitalisme en de racistische politie. De arbeidersklasse is de enige kracht in de samenleving die deze eisen kan waarmaken.

Zoals Socialist Alternative in Minneapolois eind mei, slechts enkele dagen na het begin van de demonstraties, stelde: “Om #JusticeForGeorgeFloyd te winnen hebben we massale, gecoördineerde protesten nodig en actiedagen waarbij we pogingen van het leger en de politie om betogingen te onderdrukken kunnen stoppen. De bredere arbeidersklasse, en vooral de arbeidersbeweging, zou moeten mobiliseren voor deze acties… De vakbonden moeten ook onmiddellijk voorbereidingen treffen voor een algemene staking. Zo’n staking zou wijdverspreide sympathie zou genieten van de bredere gemeenschap en zelfs van kleine bedrijven die al solidair zijn met de beweging.”

Voortbouwend op de terugtrekking van de troepen in Portland en Seattle, zouden de vakbondsraden, de lokale bevolking en de regionale vakbondsfederaties, in elke stad die bedreigd wordt met federale interventie, dringend moeten discussiëren over het oproepen tot lokale algemene stakingen om de democratische rechten te verdedigen tegen de onberekenbare politie van Trump.