Your cart is currently empty!
Tag: McDonald’s
-
McDonald’s in de VS: staking tegen seksistisch geweld
Seksuele aanranding, pesterijen op het werk: seksistisch gedrag komt veel voor, zo ook bij McDonald’s in de VS. Ook in dit bedrijf worden klachten, zoals vaak, niet serieus genomen door het management of door het Federaal Agentschap voor Gelijke Kansen op het Werk (EEOC). De klachten bleven onbeantwoord bij de verschillende officiële instanties. Het personeel in de VS nam het heft in eigen handen en ging over tot een staking, een primeur bij McDonald’s!Artikel door Brune (Brussel) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
De actie vond plaats tijdens de middagpauze en dit in 10 steden tegelijk. Het werk werd neergelegd door vrouwelijke en mannelijke werknemers. Dit is nog nooit eerder vertoond in een sector die al zeer onzeker is: het minimumloon bedraagt over het algemeen niet meer dan 8 dollar per uur en vakbondsrechten zijn er soms onbestaande.
De terugkeer van de staking als strijdmethode benadrukt de centrale economische rol die vrouwen in het bedrijf spelen. Ze zijn niet langer onzichtbaar en vragen om fatsoenlijke en veilige werkomstandigheden voor alle medewerkers.
Ook in België zijn vrouwen oververtegenwoordigd in de meest precaire sectoren. Ontsnappen aan geweld is niet zo “gemakkelijk” omdat er altijd angst is om een job te verliezen. Volgens een onderzoek uit 2016 kreeg 40% van de vrouwen in de fastfoodindustrie in de Verenigde Staten al te maken met seksistisch geweld op de werkplek.
Gewone mensen kunnen in tegenstelling tot bijvoorbeeld actrices niet rekenen op de massamedia om hen te steunen in de strijd tegen intimidatie. Voor werkneemsters en werknemers is er een vakbond nodig die bereid is om hen te ondersteunen bij het indienen van klachten en om preventieve maatregelen te eisen. Nog voor het #MeToo tijdperk, was er de aanranding van Nafissatou Diallo door Dominique Strauss Kahn. De ondersteuning door de vakbond was voor haar cruciaal om naar buiten te treden. Campagnes die vrouwen oproepen om zich aan te sluiten bij een vakbond zijn essentieel om een sterke en eengemaakte beweging op te bouwen in de strijd tegen geweld op het werk en voor fatsoenlijke arbeids- en loonvoorwaarden. Dat geldt zeker voor onzekere sectoren waar vrouwen in de meerderheid zijn.
-
Na Britse McStrike: hoogste loonsverhoging in 10 jaar
Foto: Paul Mattsson Op 22 januari krijgen de werknemers van McDonald’s die in vestigingen van het bedrijf zelf werken de grootste opslag in tien jaar.
Door een arbeider van McDonald’s
Vorig jaar was er in september een historische stakingsactie door personeel georganiseerd in de Bakers, Food and Allied Workers Union (BFAWU). In twee vestigingen, in Crayford en Cambridge, werd het werk neergelegd om meer loon en betere arbeidsvoorwaarden te eisen. Het resultaat is enorm: er komt een significante loonsverhoging voor henzelf en hun collega’s van McDonald’s in het Verenigd Koninkrijk.
Vakbondsvoorzitter Ronnie Draper van BFAWU stelde: “Als de mensen denken dat staken niets uithaalt, moeten ze maar eens kijken naar wat er verandert bij McDonald’s. Deze moedige werkenden hebben de tweede grootste werkgever ter wereld aangepakt, en ze winnen.”
Ook Labour-voorzitter Jeremy Corbyn feliciteerde het personeel en de vakbond BFAWU. Hij tweette: “Proficiat aan het personeel van McDonald’s en BFAWU om loonsverhoging te bekomen, maar de strijd voor 10 pond per uur is niet voorbij.”
Dat is correct. De loonsverhoging met 40 cent per uur betekent dat de werknemers jonger dan 25 jaar nog steeds een pak onder de 10 pond per uur zitten die hun collega’s ouder dan 25 jaar wel zullen krijgen. Bovendien zijn de vestingen die in franchise worden uitgebaat, ongeveer 65% van alle vestigingen, zelf verantwoordelijk voor hun loonbeleid.
In het restaurant waar ik werk, zegt de franchisehouder dat het personeel hetzelfde loon zal krijgen als in de vestigingen die rechtstreeks door McDonald’s worden uitgebaat. Maar het blijft afwachten of dit effectief zo zal zijn. In het verleden waren er immers veel gevallen van onderbetaald personeel.
De vakbond BFAWU zal er alles aan doen om het personeel in zoveel mogelijk restaurants te organiseren, ook waar ik werk is dat het geval. Dat is nodig om af te dwingen dat al het personeel van McDonald’s minstens 10 pond per uur heeft, vertegenwoordigd wordt door de vakbonden en met respect behandeld wordt.
-
McStrike. Staking bij McDonald’s in Groot-Brittannië
Op 4 september werd er voor het eerst in de geschiedenis van McDonald’s in Groot-Brittannië gestaakt in twee vestigingen. Het bedrijf kwam in 1974 naar het land met een vestiging in Woolwich. In het naburige Crayford en in Cambridge werd gestaakt op initiatief van de vakbond BFAWU, de militante bond in de voeding. Daartoe werd beslist na een referendum onder het personeel. Maar liefst 95,7% stemde voor staking. Elders in het land waren er verschillende solidariteitsacties.
Er waren stevige stakersposten waar benadrukt werd dat de werkende klasse dit soort acties nodig heeft: jongeren die zich organiseren tegen nulurencontracten, lage lonen en afbeulende managers. Dit kan het begin zijn van het soort beweging dat nodig is in de strijd tegen het besparingsbeleid. De stakende personeelsleden van McDonald’s toonden wat mogelijk is. Werkenden in winkels en fastfoodketens kunnen en zullen strijden. We moeten het voorbeeld van deze staking nu gebruiken om verder te bouwen. Hieronder korte verslagjes van de twee vestigingen waar gestaakt werd.
Crayford (zuid Londen): “We kunnen winnen”
Verslag door Paul Callanan, Socialist Party Londen
“Ik denk dat we kunnen winnen,” is een uitspraak die je niet vaak hoort om 6 uur ’s ochtends in het slaperige Crayford. Maar deze boodschap werd op 4 september klaar en duidelijk gebracht door 15 jonge stakers bij McDonald’s.Ze werden vervoegd door een 50-tal sympathisanten van de lokale vakbeweging. Shen Batmaz, een van de stakers, zei dat werknemers van McDonald’s “overal in het land bereid zijn om op te staan.”
Danny Hoggan, secretaris van de lokale afdeling van de algemene vakbond Unite en lid van de Socialist Party, bracht solidariteit van de bredere vakbeweging. Hij benadrukte het belang van deze staking: “Jullie overwinning zal onze overwinning zijn.”
Er was later op de dag een levendig protest aan het parlement met zowel stakers als een bredere groep van sympathisanten.
Cambridge: “We verdienen beter!”
Verslag door Dave Murray, Socialist Party Eastern Region
“Iedereen die in deze winkel werkt, is een fantastisch iemand en verdient beter.” Zo stelde BFAWU-delegee Tom op het stakingspiket. Er waren een 30-tal stakers en sympathisanten om 6 uur ’s ochtends.
Het restaurant was niet open, maar de parking stond erg vol. Er werd een groep managers van McDonald’s naar de winkel gestuurd. Onder hun toezicht moesten enkele personeelsleden binnen steeds opnieuw dezelfde reeds propere vloer schoonmaken.
De sfeer buiten was positief. De stakers en sympathisanten hielden een levendige straatmeeting. De energie van de stakers was opmerkelijk. Ze waren de avond ervoor uitgegaan en schokten een van de rijkste bedrijven ter wereld na amper een uur slaap. Harde werkers spelen het ook hard.
Leden van de Socialist Party en andere activisten, waaronder vertegenwoordigers van de brandweervakbond FBU, leraars, LGSM (Lesbians and Gays Support the Miners) en het netwerk van strijdbare delegees NSSN, kwamen hun solidariteit betuigen.
Rob Williams, nationaal voorzitter van de NSSN en lid van de Socialist Party benadrukte dat we strijd van laagbetaald personeel moeten verenigen om samen de lage lonen te bestrijden en het minimumloon op te trekken tot 10 pond per uur.
De voorzitter van de vakbond BFAWU, Ian Hodson, kondigde aan dat de directie maar beter geen maatregelen neemt tegen stakers. Als er één staker aangepakt wordt, keren we elk terug met tien vrienden om de vestiging te bezetten, waarschuwde hij onder applaus van de aanwezigen.
Zoals de stakers en hun sympathisanten riepen: “Als we niet krijgen wat we vragen, dan gaat het dicht.”
