Your cart is currently empty!
Tag: Klimaattop Parijs 2015
-
Scholierenacties in aanloop naar Klimaattop
-
Gentse & Antwerpse scholieren starten campagne met slogan ‘system change, not climate change’ en mobiliseren naar de klimaattop in Parijs. -
Startactie te Gent om 13u aan het Station Gent-St-Pieters op 9 september.
-
Startactie te Antwerpen om 13u op de Groenplaats op 9 september.
De scholieren van ALS op verschillende Gentse en Antwerpse scholen, ondersteunen de oproep van de Climate Express om 10.000 Belgen te mobiliseren naar de klimaatbetoging in Parijs op 29/11. Om de campagne te starten organiseren ze op woensdag 9 september een startactie voor scholieren aan het station Gent Sint-Pieters en op de Groenplaats te Antwerpen.
De komende weken zullen ALS-leden en sympathisanten een spandoek met de slogan “Scholieren voor System Change, Not Climate Change” door minstens 1000 scholieren laten ondertekenen met hun klimaatboodschap. Op 29 november zal het spandoek worden meegedragen in de betoging in Parijs als de stem van de Gentse scholieren.
Simon, ALS-lid op de Steinerschool te Gent zegt:
“De VN-klimaattop is de 21ste in de rij. Al 20 keer kwam er geen serieuze oplossing uit de bus. Dat is ook logisch: we denken dat de belangen van de regeringsleiders en de multinationals die daar vertegenwoordigd zijn, niet liggen bij duurzaamheid en investeringen in groene energie maar bij het veilig stellen van hun winsten.”
Louis, ALS-lid op Sint-Lucas Humaniora te Gent, voegt er aan toe:
“System Change betekent voor ons een maatschappij waarin niet de winsten van een kleine groep multinationals centraal staan, maar de belangen van de meerderheid van de bevolking. Een eerste stap om dat mogelijk te maken zou bijvoorbeeld de hernationalisering van de energiesector onder democratische controle kunnen zijn. Zo zouden we in België de €1,1 miljard winst die Electrabel boekte in 2014 kunnen investeren in een echt plan voor omschakeling naar hernieuwbare energie. Vandaag gaan die middelen echter grotendeels naar de aandeelhouders terwijl gehoopt wordt dat de kerncentrales het nog wel even volhouden.”
-
-
Ecologie: tegen de kapitalistische verspilling, socialistische planning
In een reactie op de studies van het Internationaal Klimaatpanel (IPCC) verklaarde de algemeen secretaris van de Verenigde Naties Ban Ki-moon: “Binnenkort is het te laat (…) Onze consumptiepatronen zijn niet verenigbaar met de gezondheid van de planeet.” De economische en politieke elite bekijkt het probleem van het milieu vaak enkel langs de kant van de consumptie. Dat is een handige methode om iedereen op gelijke voet verantwoordelijk te stellen voor de problemen. De echte inzet van de discussie bevindt zich nochtans op het vlak van de productie. En dus stelt de vraag wie de productiemiddelen in handen heeft.Artikel door Nicolas Croes uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Het klopt dat er elk jaar meer en meer nieuwe producten op de markt komen en dat de inwoners van de rijke landen overtuigd worden om oude producten weg te gooien. De energie die nodig is voor het maken van die producten, bijvoorbeeld in China, is een van de redenen waarom de vraag naar energie zo sterk is toegenomen. Maar de vraag naar energie is niet gewoon een kwestie van “westers egoïsme”. Het is het productiesysteem dat we vandaag kennen dat leidt tot een uitputting van natuurlijke grondstoffen (bodem, water, …), een opeenstapeling van afval die niet verwerkt wordt omdat dit te duur is en een enorme verspilling van energie en bodemrijkdommen. Denk maar aan de absurde logistieke operaties waarbij goederen enkel worden vervoerd omwille van economisch rendement.
De Franse journalist Hervé Kempf heeft zich na de kernramp in Tsjernobyl in 1986 gespecialiseerd in berichtgeving over milieu. Hij stelt: “Als we de milieukwestie van dichterbij bekijken, moeten we vaststellen dat het huidige economische systeem niet alleen de problemen niet oplost, maar ze erger maakt. Het huidige systeem is het kapitalisme. Een consequente berichtgeving over milieu leidt dus tot vragen over het economisch systeem.” (1)
Het is niet mogelijk om de consumptiewijze los te zien van de productiewijze. Een systeem gebaseerd op de winsten kan enkel leiden tot een productie van middelmatige kwaliteit en pak afval. Die logica wordt ondersteund door een onmogelijk levensritme binnen deze samenleving, het dagelijkse reclamebombardement, …
Waarom socialisme?
Socialisme betekent in de eerste plaats dat de productie afgestemd wordt op de reële behoeften van de bevolking en dit via een democratische planning. Die behoeften omvatten ook het overleven van de mensheid, er is dus nood aan een ecologische planning. Enkel al de bestaande ideeën en mogelijkheden optimaal benutten, zou tot een grote vooruitgang leiden. Denk maar aan passiefhuizen, recyclage, hernieuwbare energie, versterking van openbaar vervoer, … Vandaag zijn veel ecologische mogelijkheden enkel toegankelijk voor wie voldoende middelen heeft en zich tegelijk een goed geweten kan kopen. Onder het socialisme kan de rijkdom die uit onze arbeid voortkomt, ingezet worden om de mogelijkheden op massale schaal toe te passen.
Een democratische planning van de productie zou vooral ook een einde stellen aan de verspilling en de vervuiling waarvoor het kapitalisme en de concurrentielogica van dit systeem verantwoordelijk zijn. Het zou mogelijk worden om massaal te investeren in onderzoek naar ecologische alternatieven. Een democratische planning is nodig om te bepalen wat de behoeften en noden van de bevolking zijn, maar ook om wetenschappers en specialisten te betrekken. Heel wat bestaande mogelijkheden worden nog niet benut omdat ze niet meteen rendabel zijn of omdat het onderzoek ernaar over onvoldoende middelen beschikt.
(1) Point Chaud – Il faut sortir du capitalisme (http://www.ledevoir.com/environnement/actualites-sur-l-environnement/388166/il-faut-sortir-du-capitalisme).
[divider]
Enkele cijfers:
- 1 op de 8 overlijdens in de wereld is verbonden met luchtvervuiling (volgens een studie van de Wereldgezondheidsorganisatie in maart 2014)
- 1.000 miljoen ton giftig afval van mijnbedrijven komt jaarlijks in rivieren, meren en oceanen terecht (planetoscope.com)
- Gemiddeld zijn er 55 kleinschalige of grootschalige olierampen per dag in de VS, dat zijn er 20.000 per jaar (planetoscope.com)
- 5 miljard ton vervuild water komt elk jaar in de zee terecht vanop schepen of rechtstreeks vanuit bedrijven (planetoscope.com)
- Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie sterven jaarlijks 3,4 miljoen mensen als gevolg van watervervuiling
- In 2013 moesten 22 miljoen mensen vluchten als gevolg van klimaatredenen (zogenaamde “klimaatvluchtelingen”), aldus een studie van de Noorse vluchtelingenraad. In 2010 werd een voorlopig record van 42,4 miljoen vluchtelingen bereikt.
[divider]
Ons programma
- Voor het gebruik van hernieuwbare energie en publieke investeringen in de verdere ontwikkeling van hernieuwbare energie en een plan om de koolstofuitstoot te beperken.
- Voor publiek gefinancierd wetenschappelijk beleid ontdaan van de concurrentie- en winstlogica.
- Voor een massale uitbreiding van het openbaar vervoer, in het bijzonder het spoorverkeer, om de vervuiling omwille van wegverkeer (zowel personen- als goederenverkeer) drastisch te beperken.
- Voor een publiek plan om alle gebouwen te isoleren, wijk per wijk!
- Ondersteuning van strijd van mensen in laag gelegen gebieden (in het bijzonder in Zuidoost-Azië en de Stille Oceaan) die door de klimaatverandering tot migratie en ellende veroordeeld worden.
- Voor een gezamenlijke mobilisatie van de organisaties van werkenden, inheemse bevolkingen en milieu-activisten tegen rampzalige ontwikkelingsprojecten (ontginning van teerzand, plantages die enkel op ‘biobrandstoffen’ gericht zijn, …)
- Voor de nationalisatie van de energiesector, zowel de productie als de distributie moeten volledig in publieke handen komen onder democratische controle en beheer van het personeel en de gebruikers, zodat de gemeenschap over de middelen beschikt om zo snel mogelijk de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen volledig af te bouwen.
- Voor de nationalisatie van sleutelsectoren van de economie (financiewezen, staal, voeding, …) onder democratische controle en beheer van de werkenden zodat een democratische en ecologisch verantwoorde planning mogelijk wordt.
- Voor een grootschalige reconversie van de defensie-industrie in een sector gericht op de ondersteuning van wind- en zonne-energie.
- De chaos van de markteconomie en de winsthonger zijn rampzalig voor het milieu, de democratische rechten en sociale rechten. Voor een geplande economie die democratisch wordt gecontroleerd door de gemeenschap: voor een democratisch en modern socialisme!
-
System change, not climate change
Van 30 november tot 15 december is er een nieuwe klimaatconferentie van de Verenigde Naties, deze keer in Parijs. Het is de 21ste conferentie van de ondertekenaars van het Klimaatverdrag (COP-21) en de 11e conferentie van de ondertekenaars van het Kyoto-protocol (CRP-11). Aan grote internationale bijeenkomsten rond dit thema heeft het dus niet ontbroken… Maar het resultaat ervan blijft wel heel beperkt. Hoe kunnen we uit de impasse geraken?IPCC waarschuwt: het is “vijf voor twaalf” voor het klimaat
Deze waarschuwing van het Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering (IPCC) dateert ondertussen al van 2013. Deze organisatie van de VN die de risico’s van klimaatverandering onderzoekt, stelde in datzelfde jaar vast dat de CO²-concentratie voor het eerst het niveau van 400 ppm (deeljes per miljoen) had overschreden. Sindsdien werd er overigens niet veel meer vernomen van de zogenaamde klimaatsceptici die de zegden dat er geen klimaatverandering zou zijn of die de rol van menselijke activiteiten hierin ontkenden.
Wereldwijd neemt de bezorgdheid over het klimaat en de snelle aftakeling van ons milieu toe. De Franse specialist Pierre Radanne merkt hierover op: “Die erkenning van de milieucrisis is een nieuw fenomeen in vergelijking met tien jaar geleden.” Dat de klimaatsceptici naar de achtergrond verdwenen zijn, wijst op “een wereldwijd begrip van het onderwerp.” De sensibilisering heeft dus rasse schreden vooruit gezet. Maar dat volstaat niet om tot verandering te komen.
De verantwoordelijkheid van grote bedrijven
Het rapport “A Climate of Secrecy” van de door Oxfam opgezette campagne “Behind the Brands” geeft aan dat de tien grootste voedingsbedrijven ter wereld, de zogenaamde Big Ten (1), samen goed zijn voor 50% meer CO²-uitstoot dan een land als België. Nog volgens Oxfam kunnen deze bedrijven hun uitstoot gemakkelijk met 80 van de 260 miljoen ton afbouwen. Dat zou evenveel effect hebben als het volledig uitschakelen van elk autoverkeer in Los Angeles, Peking, Londen en New York! De wereldwijde voedingsindustrie is goed voor een kwart van alle CO²-uitstoot en deze neemt toe omwille van het extremer wordende klimaat (vernietigende cyclonen, overstromingen, …).
Onderzoek van Richard Heede dat eind 2013 verscheen in het wetenschappelijke magazine ‘Climate Change’ toont aan dat 63% van de totale wereldwijde koolstofuitstoot sinds het begin van de industriële revolutie (tussen 1751 en 2010) veroorzaakt werd door amper 90 bedrijven. De helft van die uitstoot kwam er na 1986. Met uitzondering van zeven cementbedrijven gaat het om energiebedrijven die steenkool, olie en gas produceren waaronder de grote spelers in die sector zoals Chevron, ExxonMobil, BP en Shell.
Een andere samenleving is nodig!
De verschillende kapitalistische regeringen kibbelen onder elkaar om de belangen van hun bedrijven te verdedigen. De grote bedrijven slagen erin om de hele wereld te chanteren. Dat verklaart waarom de vele klimaatconferenties sinds die in Rio in 1992 zo weinig effect hadden.
Om tot echte verandering te komen en te vermijden dat we in de gevarenzone van een globale opwarming met twee graden celsius komen, zullen we die grote bedrijven moeten aanpakken. Onze consumptiegewoonten veranderen, zal niet volstaan. We zullen de sleutelsectoren van de economie, zoals energie of voeding, uit de dictatuur van de markten en de kapitalistische winsthonger moeten halen.
(1) Het gaat om Kellogg, General Mills, Coca-Cola, Danone, Mars, Nestlé, PepsiCo, Unilever, Associated British Foods en Mondelez International.