Your cart is currently empty!
Tag: Deurne
-
Bedenkingen bij het drugsgeweld in Deurne
Kogelgaten in Deurne. Foto: socialisme.be Als inwoner van Deurne-Noord kan ik niet zeggen dat het een saaie buurt is. Vorige week was er elke nacht wel ergens in de buurt een explosie, werd er geschoten of werden niet ontplofte granaten gevonden. De politieke verantwoordelijken in de stad kondigden voor de verkiezingen een ‘war on drugs’ aan. Zo te zien is er inderdaad een oorlog bezig, maar wordt die niet gewonnen door de ordediensten. Dat leidt natuurlijk tot veel discussie in de buurt. Hier en daar zeggen mensen dat het misschien tijd wordt om het leger in te schakelen. Die vraag is begrijpelijk, maar het biedt geen antwoord. Enkele bedenkingen.
Door Geert Cool
Eerste bedenking. Als je in Antwerpen binnenrijdt met je auto, dan is er in het kader van de lage emissiezone (LEZ) automatisch controle. Het systeem herkent de nummerplaat van je wagen en als die te oud is, krijg je een boete. Kortom: de autoriteiten zijn op de hoogte van elke verplaatsing met de wagen naar de LEZ. In de haven daarentegen weten ze niet wat er in alle containers zit die er aankomen. Er is jarenlang bespaard op de douane met als resultaat dat er volgens het personeel zelf slechts de mogelijkheid is om 1 op 200 containers te controleren op drugs. De RX-scanner waar verdachte of geselecteerde containers door moeten, ligt op enige afstand van de haven waarbij er niet altijd begeleiding is bij het transport van de containers naar de scanner. Als het douanepersoneel actie voert, is De Wever de eerste om te klagen over stakers. Ook bij de politiediensten bevoegd voor strijd tegen de invoer van drugs is te horen dat er een personeelstekort is. Waarom is er wel controle van gewone mensen mogelijk als die met de auto naar de stad gaan, maar niet van containers die naar de haven komen? Dat is toch de deur wagenwijd openzetten voor de drugsmaffia!?
Tweede bedenking. Nu krijgen we altijd te horen dat het onderzoek loopt en dat men ermee bezig is. De districtsburgemeester kondigde aan dat zijn partijgenoot De Wever wel de buurtbewoners wil komen geruststellen, maar dit door corona niet kan. Waarom spreken ze over ons geruststellen, als ze eigenlijk bezig moeten zijn met het oprollen van die drugbendes? Er is onbegrip omdat hier en daar wel geweten is wie er betrokken is bij drugshandel. Maar zelfs in die gevallen lijken de autoriteiten niet te reageren. Als wij al iets weten, dan moeten zij toch nog veel meer weten? Een paar maanden geleden was er een buurtonderzoek waarbij agenten deur aan deur gingen met foto’s van een man die had gesluikstort. Dat was aan een glascontainer vlak bij twee plaatsen waar er de voorbije maanden granaten ontploft zijn. Ze hadden foto’s van de vele camera’s die hier hangen en wilden de man op die basis identificeren. Als ze zoveel weten over een sluikstorter uit de buurt, wat weten ze dan niet allemaal over de mensen die betrokken zijn bij drugshandel? De gevallen in een volkse buurt als Deurne-Noord zijn uiteraard slechts de kleine garnalen: wie het een beetje maakt in de drugsmaffia kan zich ongetwijfeld een betere buurt veroorloven. Er wordt op straat verteld dat de kopstukken in Dubai en andere golfstaten zitten. Als dit op straat geweten is, moet dat elders toch ook het geval zijn?
Derde bedenking. Er is effectief een probleem met drugs in deze buurt, met dealers en met jongeren die meegesleurd worden in die wereld. Daar verandering in brengen, zal niet gebeuren door meer politie of zelfs het leger in te zetten. Die jongeren van de drugs houden, zal gebeuren door hen plezante ontspanningsmogelijkheden en een beter toekomstperspectief aan te bieden. Dat vereist investeringen in ontspanning, onderwijs, degelijke jobs … Het beleid vandaag gaat de andere kant uit. Eerst wordt een sociale woestijn gecreëerd en dan schrikt men dat er geen weelderige bloementapijten op groeien.
Het zit de mensen in de buurt hoog. Velen zijn bang. Wat als er morgen een granaat onder onze auto belandt omdat we voor het foute huis geparkeerd staan? Wat als het morgen in onze straat gebeurt in plaats van vlak achter de hoek zoals vorige week? De bezorgdheid is groot en terecht. Voor echte verandering moeten we niet op de traditionele politiekers rekenen of op meer van hetzelfde beleid dat ze al jaren voeren. Er is een breuk nodig met het beleid dat bespaart op controle in de haven en dat een grote groep jongeren en jonge volwassenen geen toekomstperspectief te bieden heeft.
-
Geen progressief front in Deurne – Groen met N-VA in zee
Deurne kent een eigen politiek landschap dat gekenmerkt wordt door grote verschuivingen in kiesresultaten maar ook in partijkaarten van verkozenen. Het aantal verkozenen dat nadien als onafhankelijke zetelt, is er traditioneel groot. Het opstappen van een N-VA-verkozene deed het lokale bestuur de meerderheid verliezen. Na een lange politieke crisis in het district zijn gesprekken gestart tussen N-VA en Groen om een meerderheid te vormen.In Deurne is N-VA de grootste partij met 41% van de stemmen, daarmee komt de partij in de buurt van de 43% die het Vlaams Belang er in 2006 haalde. In 2012 hield het VB daar nog 14% over. SP.a en Groen trokken zowel in 2006 als 2012 in kartel naar de kiezer en gingen achteruit van 31% naar 24%, goed voor 3 zetels voor SP.a en 4 voor Groen. De PVDA stak in 2012 de gevestigde partijen CD&V en Open Vld voorbij, die haalden elk nog ongeveer 5% en zagen hun stemmenaantal in het district nogmaals gehalveerd. Zowel CD&V als Open Vld hebben nog een enkele verkozene.
Een belangrijk politiek punt van discussie in Deurne is mobiliteit en meer bepaald de Oosterweelverbinding. Het aanleggen van een grootschalig verkeersknooppunt in de buurt van het Sportpaleis dreigt de overlast van de Ring in Deurne-Noord nog groter te maken. Bij acties tegen de Oosterweelverbinding waren er vanuit Deurne steeds heel wat betogers aanwezig. In deze discussie staan N-VA en Groen diametraal tegenover elkaar. N-VA is de grootste voorstander van het voorstel van de BAM, Groen stond vooraan in het verzet ertegen. Uiteraard stond Groen niet alleen in dat verzet, maar de politieke benadering van de kwestie ging ter linkerzijde nooit verder dan wat Groen en de actiegroepen naar voor brengen. De PVDA mobiliseert en is een belangrijk deel van het protest, maar eisen als pakweg gratis en degelijk openbaar vervoer zijn niet te vinden in het materiaal van de linkse partij rond de Antwerpse mobiliteit. Dat is wellicht een van de redenen waarom Groen van Wouter Van Besien zich sterker kon profileren als een voortrekker van de linkse oppositie op het schoon verdiep en in de peilingen sterk vooruit gaat.
In de politieke crisis in Deurne waren er pogingen om een ‘progressief front’ te vormen van SP.a (3 zetels), Groen (4 zetels) en PVDA (3 zetels). Ongetwijfeld met het idee dat dit op termijn tot een meerderheid zoals in Borgerhout kan leiden, wie weet onder een stadsbestuur dat eveneens uit een ‘progressief front’ bestaat. Tegenover het rechtse front van N-VA en wat overblijft van CD&V en Open Vld zou het ‘progressief front’ een alternatief vormen. Dit project krijgt nu een zware slag te verwerken. Om uit de impasse in Deurne te geraken, is N-VA gesprekken met Groen begonnen. Districtsburgemeester Wouters kondigde aan dat hij bereid is om een stap opzij te zetten. “Groen is voor ons de meest logische keuze als gesprekspartner na vruchteloze gesprekken met de ‘verenigde oppositie’”, verklaarde hij. Meer nog, er wordt gefluisterd dat De Wever na 2018 een coalitie in het stadhuis wil waarbij Groen aan boord komt in plaats van CD&V. In het stadsdistrict Antwerpen is er zo’n coalitie van N-VA, Open Vld en Groen.
Groen bevestigt de gesprekken. “De politieke impasse in Deurne moet doorbroken worden”, verklaarde lokaal voorzitter Bob Reijnders. De samenwerking met andere linkse krachten, de zogenaamde ‘verenigde linkse oppositie’, van de afgelopen maanden zat volgens Groen op een doodlopend spoor. “De voorbije maanden hebben we kunnen vaststellen dat die strategie niet werkt.” En dus ligt de weg open voor gesprekken met N-VA. “Wij nemen nu dan ook onze verantwoordelijkheid op en gaan in op de uitnodiging van N-VA om samen rond de tafel te gaan zitten.” Niet dat er al een akkoord is. Reijnders: “Groen is ervan overtuigd dat er in Deurne nog veel meer ambitie aan de dag gelegd mag worden, onder meer op het vlak van verkeersveiligheid en groene ruimte. We zijn er ook van overtuigd dat het district Deurne eigen sociale beleidsaccenten moet leggen. We voelen bij N-VA de openheid om deze gesprekken eerlijk te voeren.” Van Besien stelt dat het districtsniveau niets met overkoepelende discussies zoals rond Oosterweel te maken heeft…
De voorwaarden die Groen lijkt te stellen in de onderhandelingen met N-VA komen zwak over. Door in een groot district een coalitie met N-VA te vormen, zou Groen zich profileren als de partij die midden in het bed ligt en met alle partijen een coalitie kan vormen. Een beetje zoals de CVP in vroegere tijden. Voor diegenen die grote verwachtingen hadden in een ‘progressief front’ om De Wever te onttronen, zal dit als een koude douche aankomen.
Het rechtse beleid stoppen, zullen we niet doen op basis van politieke rekenkunde en spelletjes gericht op profilering en imago-opbouw. Grote en offensieve campagnes van onderuit kunnen de politieke agenda veranderen. Dit werd rond mobiliteit al aangetoond met het succes van de acties tegen de Oosterweelverbinding waardoor mobiliteit een centraal politiek thema in de stad werd. Een offensieve linkerzijde die dit koppelt aan een programma dat verder gaat en opkomt voor een massaal programma van publieke investeringen in onder meer mobiliteit zodat gratis en degelijk openbaar vervoer mogelijk wordt, naast investeringen in leefbaarheid rond de Antwerpse ring (en ja, waarom ook niet bovenop het aan te leggen dak over die ring) zou een verademing zijn.
