Your cart is currently empty!
Sociale verkiezingen: Sanja, kandidaat voor het ABVV in een groot petrochemisch bedrijf
Begin mei zijn er sociale verkiezingen in honderden bedrijven. Duizenden werkenden zijn kandidaat. We stelden enkelen van hen volgende vragen.
- Welke thema’s en eisen staan vooraan in jouw bedrijf of sector en hoe kunnen die eisen gerealiseerd worden?
- Wat vind jij belangrijk bij de organisatie van de vakbonden op de werkvloer en hoe maak je van de vakbond een instrument van strijd?
- Hoe kan je die vakbondswerking politiseren en versterken?
Sanja, kandidaat voor Algemene Centrale (ABVV) in een groot petrochemisch bedrijf
“De belangrijkste thema’s waar we rond werken zijn verloning, koopkracht, werkomstandigheden en veiligheid.
“Tijdens de tweejaarlijkse CAO-onderhandelingen formuleren we eisen rond verloning, koopkracht, maar ook werkomstandigheden. Het is in die periode elke keer zoeken en inschatten welke trukendoos de werkgever zal bovenhalen om de gigantische winstcijfers toch rood te laten kleuren. Op die manier probeert hij het personeel te misleiden en een loyaliteitsconflict aan te praten. Het sterkste wapen van de vakbond is de mogelijkheid om het personeel in te lichten, te organiseren en te activeren. Dat laatste uit zich in vergaderingen houden met alle productieploegen, gezamenlijke acties of stakingen.
“Want het is niet het eindeloos discussiëren aan de onderhandelingstafel dat de kracht van onze stem bepaalt, maar wel de druk die we met zijn allen kunnen zetten vanuit de werkvloer.
“Verder werken we steevast rond veiligheid en de bezettingsgraad van het personeel. We zijn ervan overtuigd dat die twee zaken op een chemisch bedrijf in hand gaan. Uiteraard staat dat lijnrecht tegenover het winstbejag van de werkgever en zijn constante drang om met minder volk steeds meer producten te fabriceren. En dit liefst nog op een zo kort mogelijke tijd. Via syndicale vergaderingen kunnen we eisen stellen rond de manier waarop de werkgever de bezetting organiseert en kunnen we onveilige situaties aankaarten.
“Ook de inmiddels bekende PFOS problematiek kadert in het thema veiligheid. Dit is een thema dat via onze CPBW-vergaderingen met behulp van De Algemene Centrale Antwerpen wordt opgevolgd. Hier proberen we 3M, maar ook de directe omliggende bedrijven, te dwingen om hun verantwoordelijkheid te nemen door enerzijds in kaart te brengen welke schade PFOS heeft aangericht en anderzijds eigen processen aan te kaarten die ongezond en vervuilend kunnen zijn.
“Los van de specifieke PFOS-problematiek zijn we er als vakbond van overtuigd dat elk bedrijf in de Antwerpse haven zijn eigen “super schadelijk stofje” heeft. De ernstige problematiek en het misleidende gebekvecht rond PFOS en 3M kan ons dichter brengen bij de “vuile was” van ons eigen bedrijf en de manier waarop zij omgaat met schadelijke stoffen waaraan wij allemaal blootgesteld worden.
“De thema’s waar we als vakbond rond werken zijn thema’s die niet alleen leven op de werkvloer, maar die ook tot bewuster nadenken stemmen. De link leggen tussen ogenschijnlijk kleine veranderingen of besparingen op het bedrijf met afspraken die multinationals en regeringsleiders op topniveau maken kan ons helpen om het personeel te politiseren. De recente “European Industry Summit” op het terrein van BASF toont aan dat het de werkgevers zijn die aan de touwtjes van de politiek trekken en niet omgekeerd.”