Afgelopen zaterdag was er de grootste betoging die de stad Madison in Wisconsin (VS) ooit kende. De strijd tegen het wetsvoorstel van de conservatieve gouverneur Walker om collectief overleg in de openbare sector af te schaffen, bracht een betoging van meer dan 70.000 arbeiders uit de openbare en de private sector op de been. Velen hadden thuis spandoeken of protestborden gemaakt. Er is een enorme bereidheid om de strijd aan te gaan.
Met Socialist Alternative waren we aanwezig om het idee van een algemene 24-urenstaking van alle personeelsleden uit de openbare sector naar voor te brengen. Dat kon op heel wat steun rekenen. Er is nood aan een volgende stap in de strijd en dat kan door voorbereidingen te treffen voor een algemene 24-urenstaking waarin alle werknemers van de publieke sector zich verenigen. Het zou het zelfvertrouwen van de arbeiders in de deelstaat Wisconsin en in de rest van de VS versterken.
De vakbondsleiders hebben al herhaaldelijk verklaard dat ze bereid zijn om de eisen van Walker voor economische toegevingen te aanvaarden. Bovendien is er amper discussie over hoe de strijd na de betoging van afgelopen zaterdag voort moet gaan. Intussen gaat Walker verder in het offensief. Hij dreigde de betogers af die al dagenlang het parlement bezetten. Er werd ook gedreigd met een algemeen collectief ontslag vanaf maandag. Walker en de conservatieven willen de betogingen uitzitten om daarna hun offensief voort te zetten. Dat stelt de dringende noodzaak van een datum voor een algemene staking van de openbare diensten om de druk op te voeren en een weg vooruit aan te bieden.
De gouverneur dacht dat hij zomaar over de bevolking van Wisconsin zou kunnen lopen. Dat leidde evenwel tot een massale beweging die het potentieel duidelijk maakt om een einde te stellen aan de regering van de deelstaat . De centrale vraag is evenwel hoe we ons kunnen verenigen rond een strategie van massale actie om de strijd tot een overwinning te brengen.
Het voorstel van Walker om de collectieve onderhandelingen af te schaffen, is een poging om de vakbonden te breken. De leiders van de Tea Party steunen dit volledig, zij keren zich tegen “Big Labor” in de plaats van tegen de bankiers, de speculanten van Wall Street of de politici van de bedrijfswereld die aan de basis van de economische crisis lagen. Arbeiders en hun vakbonden zijn niet de oorzaak van de fiscale problemen van de deelstaat. Ons standpunt is dan ook duidelijk: stop de aanvallen op de vakbonden en laat de superrijken betalen voor hun eigen crisis.
Na twee weken van massale betogingen en spontane stakingsacties blijft Walker voet bij stuk houden. Hoe kunnen we daar ommekeer in brengen? Er moet worden begonnen met de voorbereiding van een mobilisatie die de normale gang van zaken in de deelstaat onmogelijk maakt. De vakbondsraad van South Central Wisconsin heeft al opgeroepen om onmiddellijk te starten met de voorbereiding van een algemene staking. Dat zou een uitstekend initiatief zijn en om daartoe te komen, zou een algemene 24-urenstaking in de openbare sector een nuttige eerste stap zijn. Een dergelijke staking zou gepaard moeten gaan met massale betogingen en studentenstakingen. De vakbonden zouden een brede oproep kunnen doen aan alle werkenden om mee te protesteren. Een algemene stakingsactie van alle werknemers in de openbare sector is op zich niet legaal in Wisconsin, maar we mogen niet vergeten dat de vakbonden zijn opgebouwd door in te gaan tegen anti-vakbondswetten.
De tijd dringt. Als we niet vooruit gaan, zullen we terugvallen. We kunnen geen vertrouwen stellen in de Democraten die verbaal uithalen naar Walker. Ze doen dat enkel onder druk van de protestbeweging. Het belang van deze strijd is groot. Als deze maatregelen van Walker er door geraken, dan zal dit leiden tot een algemene aanval op de vakbonden. Als de werknemers winnen, dan zal het zelfvertrouwen van de arbeiders doorheen het hele land worden versterkt. Daarom is er nood aan solidariteitsacties in heel het land, waarbij massale acties worden opgezet tegen zowel de besparingen als tegen de aanvallen op de vakbonden. Het voorbeeld van Wisconsin verdient navolging.
Momenteel staat Wisconsin centraal in de aanval op het personeel van de openbare sector in de VS. Andere deelstaatregeringen willen eveneens aanvallen doorvoeren op de lonen, uitkeringen en collectieve rechten. Dat is de agenda van de grote bedrijven en hun marionetten in de lokale regeringen.
Wij zullen de aanvallen moeten stoppen. De Democratische politici praten nu in Wisconsin over arbeidersrechten, maar tegelijk pleiten ze ook voor een begroting in evenwicht door te besparen op de openbare diensten. Het personeel van die openbare diensten zou veel meer moeten betalen voor hun pensioen en gezondheidszorg. Er wordt geschat dat dit in Wisconsin een looninlevering van 7% zou inhouden.
President Obama heeft zich tegen de anti-vakbondspositie van de staat Wisconsin uitgesproken. Maar tegelijk zijn de regering van Obama en tal van lokale Democratische politici zelf betrokken bij aanvallen op de gewone werkenden en ook op de vakbonden. Zo liggen de onderwijsbonden onder vuur. Verschillende vakbondsleiders hebben zich jammer genoeg al bereid verklaard om in te stemmen met aanvallen op de pensioenen en de gezondheidszorg in Wisconsin in ruil voor het behoud van collectieve onderhandelingen. Het wordt tijd dat we bouwen aan een politiek alternatief op de twee partijen van de Amerikaanse bedrijfswereld. We moeten bouwen aan campagnes doorheen het land om te protesteren tegen besparingen en op te komen voor het behoud van onze banen, diensten en rechten. De pogingen van de Republikeinen en de Tea Party om verdeeldheid te zaaien door niet-vakbondsleden op te zetten tegen vakbondsleden moeten worden doorprikt.
De mediapropaganda van het patronaat rond de “privileges” van de werknemers in de openbare sector heeft een zeker effect. Het is belangrijk om daar tegen in te gaan met de eis dat iedereen een degelijke sociale zekerheid moet hebben. Bovendien moeten de vakbonden dringend werk maken van het organiseren van laag betaalde flexibele arbeiders, die vallen nu vaak uit de boot terwijl dit toch de oorspronkelijke basis voor de vakbeweging was. De strijd voor de verdediging van de rechten van de werknemers in de openbare sector moet worden uitgebreid tot een strijd voor de heropbouw van een arbeidersbeweging die naam waardig om de strijd tegen alle aanvallen op onze levensstandaard te voeren.
Nu zijn er al honderdduizenden die protesteren om hun solidariteit met de arbeiders van Wisconsin te betuigen. Deze energie moeten we aanwenden om te bouwen aan lokale campagnes tegen alle besparingen en tegen de anti-vakbondsmaatregelen. Vanuit deze campagnes kunnen we de stap zetten naar onafhankelijke kandidaten bij de verkiezingen als stap naar een nieuwe partij die een echte en consistente stem geeft aan de arbeiders en jongeren.
Een degelijke toekomst is uiteindelijk pas mogelijk als we de strijd aangaan om de controle over de rijkdom van de samenleving uit de handen van de bedrijven en de superrijken te halen zodat de gevolgen van de crisis niet naar de werkenden worden doorgeschoven.
Het is tijd om terug te vechten. De Egyptische arbeiders hebben aangetoond dat het mogelijk is om te strijden tegen onrechtvaardigheid. Dat is ook in de VS mogelijk.
- Voor een solidariteitsbeweging met de arbeiders van Wisconsin in de strijd tegen de anti-vakbondswetgeving van Walker
- Stop het volledige wetsvoorstel. Stop alle besparingen, afdankingen en aanvallen op de arbeiders
- Intrekking van alle belastingsverlagingen voor de superrijken, laat de rijken opdraaien voor de tekorten als gevolg van hun crisis
- Belast de rijken en de grote bedrijven om de nodige middelen te voorzien voor een massaal programma van jobs in de openbare sector en dat aan goede lonen en met degelijke voorwaarden
Hieronder een video met beelden van het protest in Wisconsin afgelopen weekend.
Onderstaande foto komt vanop het Tahrirplein in Egypte waar de beweging in Wisconsin ook wordt gevolgd.