LSP-pamflet. Meer koopkracht door meer loon: +1 euro per uur

In de actieweek van 9 tot 12 juni zal LSP op de verschillende acties voor koopkracht aanwezig zijn met een pamflet dat we hier publiceren. De ondermijning van de koopkracht moet worden beantwoord met een verhoging van de lonen en een herstel van de index. Naast het herstel van een volledige index, zou een verhoging van de lonen met 1 euro per uur een goed begin zijn.

LSP-pamflet

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

> PDF-versie van dit pamflet
[/box]

De mythe van de vrije markt

“De beste remedie tegen armoede is niet minder, maar nog meer vrije markt”, aldus Verhofstadt (G8-top Genua 2001). De uitspraak kon net zo goed van Vandenbroucke (SP.a) of Leterme (CD&V) komen. De redenering? De vrije markt maakt uiteindelijk iedereen rijk, al moet de ene daar al meer geduld voor uitoefenen dan de andere.

Van die mythe blijft niets meer overeind. Wie destijds spaargeld belegde in hoogtechnologische aandelen (bijv. Lernhout en Hauspie), is soms nog aan het afbetalen. In de Verenigde Staten wonen honderdduizenden huiseigenaars die zwichtten voor een aanlokkelijke hypotheeklening, voortaan in tenten. In Europa is het zover nog niet. Maar van bedrijven als Nestlé en andere, die miljardenwinsten boeken door de stijgende voedselprijzen, terwijl miljoenen mensen honger lijden, hoeven we geen medeleven te verwachten. Laat staan van de bloedzuigers in de immobiliënsector.

Na de forse stijging van de voorgaande jaren zijn de huurprijzen vorig jaar alweer met 5% opgelopen, koophuizen met 15% en appartementen met 8%. Vooral door financiële speculanten werd brood op 1 jaar tijd 13% duurder, eieren 25%, pasta 25%, mazout 26% … Al 15% van de bevolking is intussen arm en voor het eerst komen ook hier werkende armen voor. Wie zoals de patroon van Delhaize, vorig jaar 25% opslag kreeg tot 2,6 miljoen euro, voelt dergelijke “speldenprikjes” niet.

“Acties minderheid “absurd”?

Na de fabels over “buikgevoelens” en “loon-prijs spiralen” komt het patronaat aandraven met het aloude verhaal over de competitiviteit van “onze” bedrijven. Alsof de recordwinsten, de uitkering van dividenden en de managerslonen nooit hadden bestaan. En de regering? Caroline Ven, tot voor kort directrice van de denktank van VKW, de meest rechtse der patroonsorganisaties, verklaarde recent in De Tijd dat “de acties van een minderheid voor meer loon absurd zijn”. Ze probeert werkenden en uitkeringstrekkers tegen elkaar uit te spelen. Diezelfde Caroline werd door Leterme (van ACW-signatuur!) geselecteerd als hoofdeconome voor diens kabinet!

Eindelijk een actieplan; laat de basis oordelen en beslissen

In het voorjaar gingen tientallen bedrijven, vooral in de sectoren waar ons all-in akkoorden werden opgedrongen, spontaan in staking. Telkens met succes, zij het dat de patroons via loonboni of eenmalige premies, structurele loonsverhogingen trachtten te omzeilen. Ze kregen navolging van de Vlaamse ministeries en ook bij de NMBS werden de schaamteloze loonvoorstellen massaal verworpen. In de Non-profit gaan stemmen op om het loonakkoord 2005-2010 te breken.

LSP wees er al eerder op dat we de werkenden niet bedrijf per bedrijf mogen laten strijden, maar dat deze beweging georganiseerd moet worden. Met de actieweek van 9 tot 13 juni komt er eindelijk schot in de zaak. Nog beter was geweest dat die acties beslist werden op interprofessionele bijeenkomsten per gewest, zeker in een tijdperk waarin sowieso wantrouwen bestaat over alles wat van bovenaf komt.

De vakbondsleidingen hebben echter nog een kans: in plaats van de acties te evalueren op de persconferentie aangekondigd voor de 13de, kunnen ze die dag gewestelijke interprofessionele vergaderingen met de basis organiseren.

De journalisten kunnen dan rechtstreeks vernemen hoe hoog het ons zit. We kunnen meteen de volgende nationale actiedatum in het najaar bepalen, zodat de regering weet dat het ernst is en niet zomaar wat stoom aflaten.

LSP wil volgende eisen ter overweging aan de vakbondsbasis voorleggen:

• Meer koopkracht door meer loon en welvaartsvaste uitkeringen, zodat we niet zelf, via belastingsvermindering, onze opslag betalen
• 1€ opslag per uur
• Een index die de reële levensduurte compenseert, geen all-in akkoorden
• Afschaffing van de loonnorm, interprofessionele akkoorden die zoals vroeger geen loonplafond, maar een loonbodem bepalen (een minimum waarop iedereen sowieso recht heeft, zodat ook de zwakkere sectoren mee genieten)
• Voor collega’s die buiten het IPA vallen: het doorbreken van alle loonakkoorden langer dan 2 jaar, zoals het akkoord 2005-2010 bij de Non-profit
• Afschaffing van de BTW op basisnoodzakelijke producten
• Een massaal plan van publiek gefinancierde woningbouw

Om dit te betalen:

• Harde aanpak van de grote fiscale fraudeurs
• Vermogensbelasting op grote fortuinen

De jongste maanden waren we getuige van welke nefaste gevolgen het heeft om sleutelsectoren als energie en bankwezen over te leveren aan de hebzucht van de privé-sector. Als grote banken zich in moeilijkheden bevinden mag de overheid plots wel ingrijpen. Voor ons komt de controle in dergelijke sectoren toe aan de gemeenschap. Wij pleiten voor nationalisatie ervan onder democratische controle van de arbeidersbeweging en de gemeenschap in haar geheel.