Kameroen. Massale algemene staking tegen prijsstijgingen. Interview met een socialist uit Kameroen

Op maandag 25 februari begon een massale staking tegen de stijgende prijzen voor benzine, voedsel en andere basisproducten. Hierdoor ligt het land grotendeels plat. De beperkte toegevingen die de regering wou doen om de staking te beëindigen (onder meer een verlaging van de benzineprijs van 600 naar 594 Kameroense franken) volstonden niet. Bij betogingen in Doala en Yaounde (de hoofdstad) zette de politie traangas is. Er vielen minstens zes doden.

Naomi Byron

Deze beweging toont de enorme macht van de werkende bevolking en de arme massa’s. Eens zij in actie komen, beschikken ze over een enorme kracht. De regering van Paul Biva is in Kameroen reeds sinds 1982 aan de macht. Daarbij werd de armoede en de miserie van de bevolking nooit opgenomen, het regime steunde enkel een corrupte elite die enkel zichzelf wil verrijken. Dit wordt nog erger door het falen van de oppositiepartijen om de belangen van de arbeiders en armen te verdedigen.

Deze stakingsbeweging biedt heel wat kansen, niet alleen om prijsdalingen af te dwingen, maar ook om de discussie aan te gaan over het opzetten van een nieuwe massale partij van de arbeiders en armen. We spraken met Charles P, een socialist die actief is in Douala.

“Sinds deze morgen rijdt er geen enkele auto meer en is alle activiteit stilgevallen omdat de bevolking niet kan gaan werken. De wegen zijn afgezet door de bevolking die daarvoor hout en andere materialen gebruikt. Er rijden enkel hier en daar een paar voertuigen van de politie of het leger. De kinderen hebben de straat ingenomen om er te spelen.

“Alles ligt stil, de winkels zijn dicht. Gisteren waren zelfs de voedingswinkels niet open, maar vandaag wel. De mensen moeten toch eten kunnen kopen.

“De staking begon door de vakbond van transportchauffeurs. Die protesteerden tegen de hoge olieprijzen. Nu is iedereen betrokken bij de staking. De bevolking heeft de staking overgenomen en eist een einde aan de stijgende levensduurte. De prijzen moeten naar beneden, zeker voor basisproducten als brandstof, zeep, olie of bloem.

“De brandstofprijzen stijgen iedere maand. De bevolking neemt het niet dat de prijzen nogmaals stegen op een ogenblik dat net de overwinning tegen Tunesië [in de Afrikaanse voetbalcup] werd gevierd. Sommigen wilden dat de voetbalploeg zich zou terugtrekken uit de Afrikaanse Cup omdat voetbal de bevolking afleidt van de politieke strijd tegen de stijgende levensduurte.

“Op dit ogenblik kost een brood 150 frank, maar de reële prijs is sterker gestegen aangezien de bakkers nu de grootte van de broden hebben aangepast. De regering ontkent dit, maar de realiteit is dat we evenveel betalen voor kleinere broden. De prijs voor kookolie is van 500 naar 750 frank gegaan, het gaat nochtans om lokaal geproduceerde olie.

“Zeep kostte recent nog 250, nu is het al 350. Heel wat mensen in Kameroen moeten het stellen met minder dan 1 dollar per dag. Met dit soort prijsstijgingen wordt het voor velen onmogelijk. Daarom is de motivatie voor deze staking erg groot.

“Gisteren was er verrassend weinig politiegeweld tegen de actievoerders. De politie liet de betogers protesteren en ging enkel mee om de betoging te begeleiden. Vandaag [26 februari] was de politie wel aanwezig in volle uitrusting met traangas om de betogers uiteen te drijven.

”De politie en het leger zouden beter een dialoog aangaan. Maar ze voeren enkel hun bevelen van bovenaf uit. Nochtans moeten ze oppassen. Er wordt overal onder de betogers en stakers gezegd dat je beter geen weerstand biedt tegen gewelddadige agenten, maar wel moet proberen te ontdekken hoe die agent noemt en waar hij woont.

“Aan de gevangenis New Bell in Douala was er een grote actie om de vrijlating van de opgepakte betogers te eisen. De politie hield de betogers tegen en schoot in de lucht. De betogers probeerden in de gevangenis binnen te raken. Ze probeerden daarbij ook om bij een aantal corrupte politici te raken die in de gevangenis zitten. Die moeten volgens de betogers het geld dat ze de gemeenschap ontstolen hebben, teruggeven.

“De regering moet de prijzen naar beneden halen. De regering zegt geen controle te hebben over de brandstofprijzen en niet zomaar de prijzen kan laten dalen. De bevolking blijft echter bij haar eisen van lagere prijzen. Zoniet zal er gewoon verder actie worden gevoerd.

“Intussen zijn enkel winkels open waar voedsel kan worden gekocht. De beweging gaat verder en het is een beweging van een enorme omvang. Dit is nieuw voor de werkende bevolking van Kameroen.

“De bevolking heeft weinig vertrouwen in de oppositieleiders. Die concentreren hun aandacht op campagnes tegen de voorgestelde grondwetshervorming [die moet toelaten dat president Biva ook na zijn huidige ambtstermijn in 2011 aan de macht kan blijven]. De bevolking is echter vooral bezig met de stijgende levensduurte. De oppositieleiders staan niet aan het hoofd van deze beweging. Ze verdedigen enkel hun eigen belangen terwijl de massa’s deze beweging opbouwen. En die beweging is machtiger dan gelijk wie had durven denken.”