Betoog mee met ons. JOBS, GEEN RACISME!

De Nationalistische Studentenvereniging probeert sinds enkele jaren haar imago wat op te kuisen en “studentikozer” uit de hoek te komen als een gezellig groepje Vlaamsgezinde studenten. Achter deze lichtjes vernieuwde façade blijft er echter een extreem-rechtse groepering aan het werk die nauwe banden onderhoudt met neonazistische groeperingen zoals Blood & Honour, Nation, VJW,.. en fungeert als een kweekvijver voor toekomstige kaders van het Vlaams Belang.

Mathias. Artikel uit de ALS-krant

Officieel zijn er geen banden tussen het NSV en het VB, toch stelde mede-oprichter van NSV en VB, Edwin Truyens, in een interview: “Het NSV vormde de eerste Vlaams Blok-studiedienst.” Ook zijn de de salonfähige VB partijleiders Frank Vanhecke, Philip Dewinter en Bruno Valkeniers allen ere-leden van het extremistische NSV Daar waar het VB vooral teert op een passief ongenoegen tegenover het politieke establishment en geen ingang vindt met fascistisch gedachtengoed, kan het NSV héél wat radicaler uit de hoek komen en schuwt het geen methodes van geweld en het openlijk verkondigen van fascistische ideeën. Bekend is ondermeer de uitspraak van de Hasseltse NSV-voorzitter T. Vanroy: “Eens de democratie in chaos ineenstuikt, hoop ik dat er een fascistische ijzeren hand is om over te nemen” of hun herdenking van Kristallnacht in Gent.

Het is duidelijk dat de NSV geen studentenvereniging is als een andere en we hun methodes van geweld en het verspreiden van onverdraagzaamheid en racisme niet zomaar kunnen tolereren. De NSV-betoging bevat telkens ook een groep straatvechters en neo-nazi’s waarvan we niet kunnen toelaten dat zij de straten van Gent en onze studentenbuurt onveilig kunnen maken voor ieder wie volgens huidskleur, opvatting of geaardheid afwijkt van hun denkbeeld. Deze tegenbetoging is er niet om tot een confrontatie te komen maar om duidelijk te maken dat dergelijke opvattingen geïsoleerd staan in de samenleving. Drie jaar terug gebeurde dit in Gent door 10 maal meer anti-fascistische betogers op de been te brengen, we hopen dit jaar op een even groot succes!

Vandaag roept de NSV op voor een onafhankelijk Vlaanderen, een verderzetting van de communautaire haat die de traditionale partijen veroorzaken. Hierbij ontkent men de fundamentele tegenstellingen binnen het kapitalistisch productiesysteem die er voor zorgen dat de koopkracht daalt, werkloosheid en armoede toeneemt, etc en schuift men de schuld af op de tegenstellingen tussen volkeren. Voor Hitler en Mussolini was dit nationalisme het argument om eenheid tussen arbeiders en patronaat te propageren, vakbonden te verbieden en stakingen uit elkaar te slaan. Ook het economisch programma van het VB is er één van flexibilisering, opheffing van sociale zekerheid en patronale lastenverlaging. Bovendien vallen ze in hun programma net zo goed als in de jaren 30 het recht op staken en zelfs het voortbestaan van de vakbonden aan.

Dit jaar gaat het thema van de betoging rond de Vlaamse onafhankelijkheid en luidt het officieel “Ik wil jou voor Vlaanderen”. Er wordt hierbij duidelijk getracht om de communautaire crisis, die nu al meer dan een half jaar aan de gang is, te recupereren door de Franstalige gemeenschap als oorzaak van het kwaad af te schilderen. Zolang de koopkracht van de gewone, werkende mensen blijven aangetast worden en de armoede en kansarmoede blijft groeien, zal de voedingsbodem voor extreem-rechts blijven groeien. Het is afgelopen decennia namelijk zeer duidelijk gebleken dat de traditionele politiek, de sociaal-democratie inbegrepen, geen ander antwoord heeft dan besparingen, loonmatigingen, en cadeaus voor het patronaat.

Indien men de strijd met extreem-rechts wil aangaan kan dit zich dus niet beperken tot enkel maar het organiseren van tegenbetogingen, hoewel die zeker en vast noodzakelijk zijn. Het probleem moet bij haar wortels aangepakt worden en die liggen volgens ons enerzijds in een ziek systeem, waarbij een alsmaar groter deel van de bevolking uit de boot valt, en anderzijds in het gebrek aan een linkse oppositie die hierop een alternatief kan formuleren. Het falen van de sociaal-democratie om de belangen te verdedigen van haar oorspronkelijke kiespubliek toont aan dat binnen het huidige kapitalistische systeem geen oplossingen te vinden zijn. Verzet tegen extreem-rechts zal daarom altijd onlosmakelijk samen gaan met het verzet tegen een systeem van armoede, oorlog en miserie!